Waardeloos

 

Ken je dat gevoel? Dat gevoel van waardeloosheid. Dat gevoel dat telkens weer terugkomt. Een gevoel wat je vreselijk doet voelen. Het laat je geloven dat je niets bent, suf bent, een loser bent, een mislukking bent en dus totaal waardeloos bent. Je kan er niets aan doen, je denkt er niet bewust aan, het is een heel sterk, negatief en alles verlammend gevoel dat je van tijd tot tijd ineens overmant.

waardeloosJe kan er met je verstand tegenin gaan, jezelf gerust stellen dat het allemaal wel meevalt, dat je helemaal niet zoveel onderdoet voor anderen, maar dit gevoel laat zich toch niet vaak omver praten. Het blijft tegen je "roepen" dat je niets bent, dom bent en zo weinig hebt bereikt in je leven..... wat doe je hier eigenlijk nog?

Jijzelf en het gevoel dwingen je om jezelf voortdurend met anderen te vergelijken. Iedereen die je om je heen ziet is beter, mooier, knapper, heeft meer bereikt en is minder mislukt.

Je voelt je pas goed als je meer hebt bereikt dan de ander of minstens zo veel. Minstens zoveel bereiken is normaal, meer bereiken is goed, minder bereiken is een ramp. Je vergelijkt jezelf op het gebied van prestaties, carrière, vrienden, vriendjes, bezittingen, uiterlijk... noem maar op!

Er gaat eigenlijk geen dag voorbij dat je jezelf, jouw doen en laten, jouw uiterlijk niet vergelijkt met een ander.

Voel je je al rot, slecht over jezelf, dan is de stad in gaan een crime. Het huis uit gaan alleen al is een prestatie op zich. Op het moment dat je het huis verlaat kom je immers mensen tegen en dan wordt het gevoel van waardeloosheid extra duidelijk, sterk. Je hebt het gevoel dat mensen naar je kijken en ook zien watvoor suf kind, lelijk mens, mislukt object je bent. Je kijkt het liefst niemand aan en richt je blik naar de grond. Dit alles maakt jouw gevoel van minderwaardigheid alleen maar sterker. Net op het moment dat je in de stad bent om wat boodschappen te doen en je je blik omhoog richt, loopt er een meisje, jouw leeftijd, knap, lang blond haar, mooi figuur, hoge hakken en knappe jongen ernaast langs je... "ZIEJEWEL ik ben een loser, fucking failure, mislukt!", gaat er door je hoofd... zo snel als je kan doe je die stomme boodschappen en vlucht je weer naar huis om je daar te verstoppen.

Helaas vergelijk je jezelf alleen maar met mensen die in jouw ogen bizar veel bereikt hebben en knap zijn. Je kijkt nooit met jaloezie naar de mensen die je er een beetje zielig bij vindt lopen en in jouw ogen niet zo mooi zijn. Je denkt op die momenten nooit "eigenlijk mag ik best blij met mezelf zijn!".

Nee, de enige met wie je jezelf vergelijkt is met mensen die het beter hebben, die iets geweldigs hebben gedaan. Hoe hun leven, persoonlijkheid en geluksgevoel werkelijk is, weet je echter niet.

Om niet waardeloos te zijn zal je dus minstens moeten bereiken wat de mensen tegen wie jij opkijkt hebben bereikt.

Iets wat op den duur onhaalbaar zal zijn, immers wanneer je dat bereikt hebt, zal je je weer gaan vergelijken met andere, nog meer preseterende mensen en moet je van jezelf dát bereiken om een geen gevoel van waardeloosheid te krijgen. Kortom: jouw gevoel van zelfwaarde is extreem afhankelijk van wat jij bereikt, presteert in het leven. Jij hebt constant de waardering van anderen nodig om je goed te voelen over jezelf.

..en als je dan nergens beter, goed in kan zijn, dan maar goed zijn in afvallen? ...om tóch iets te presteren?

Maar wat vind je eigenlijk leuk in het leven? Wat vind je leuk om te doen en wat doe je enkel om een gevoel van waarde te krijgen? Doe je die studie wel omdat je het leuk vindt of doe je die studie enkel om een titel, diploma te krijgen en zo voor jezelf en de omgeving te bewijzen dat je wat waard bent, dat je best slim bent? Wat is de reden dat jij in de toekomst bijvoorbeeld een boek wilt schrijven? Vind je het werkelijk leuk om te schrijven of is het meer een prestatie die je van jezelf moet behalen? Wat is de reden dat je later graag bij de televisie wilt werken? Omdat je weet dat het werk echt leuk is of omdat je dat een gevoel van waardering, trots oplevert?

Doe jij dat wat je doet voor de waardering van anderen, voor een gevoel van presteren om jezelf te bewijzen dat je oké bent of omdat je de dingen leuk werkelijk vindt om te doen?

Iedereen is waardevol, los van wat hij of zij heeft bereikt of presteert. Hoe waardevol iemand is, staat los van iemands uiterlijk en carrière.

Herken jij deze gevoelens?

Hoe waardevol ben jij?

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Isabella. - Zaterdag 14 mei 2011 20:07
Hl herkenbaar :$.

xxxx
Lotte - Zaterdag 14 mei 2011 20:43
Ik ben waardeloos. Ik herken het gevoel.
lizzy - Zaterdag 14 mei 2011 21:28
heel herkenbaar.
Maryama - Zaterdag 14 mei 2011 21:34
''Voel je je al rot, slecht over jezelf, dan is de stad in gaan een crime. Het huis uit gaan alleen al is een prestatie op zich. Op het moment dat je het huis verlaat kom je immers mensen tegen en dan wordt het gevoel van waardeloosheid extra duidelijk, sterk. Je hebt het gevoel dat mensen naar je kijken en ook zien watvoor suf kind, lelijk mens, mislukt object je bent.''


door dit stukje tekst snap ik waarom ik een hekel heb om naar de stad te gaan, en al helemaal alleen.
Het is zo herkenbaar, neit normaal gewoon. Door dit stukje kreeg ik gwn tranen in mn ogen, zo pijnklijk herkenbaar
CJ' - Zaterdag 14 mei 2011 22:52
wauw. Mijn gedachten worden hier uitgetypt door iemand anders.. hoe bizar....
Ilsa - Zondag 15 mei 2011 07:22
ontzettend herkenbaar, mooi geschreven!
xx
Marjolein - Zondag 15 mei 2011 07:52
Wow, zo herkenbaar.. helaas
loes R. - Zondag 15 mei 2011 09:34
zo is/voelt het precies ik heb er niks aan toe te voegen.
Michelle - Zondag 15 mei 2011 10:32
Okeej, herkenbaar...
En nu een blog over wat aan dit gevoel te doen?
Sanne - Zondag 15 mei 2011 11:05
Wow! Echt wel herkenbaar!
Dwarsvlindertje - Zondag 15 mei 2011 11:12
Wow, zou zo over mij kunnen gaan.. zo herkenbaar... Ben zo geobsedeerd door anderen, hoe goed die het voor elkaar hebben (ogenschijnlijk)... En dat er daardoor iets onwijs mis met mij is.
Angel-eye - Zondag 15 mei 2011 11:41
Heel erg herkenbaar
Jeske - Zondag 15 mei 2011 12:25
Ook heel herkenbaar!
Anniem - Zondag 15 mei 2011 14:13
Al een tijdje voel ik mij heel erg waardeloos. Ik heb inderdaad het gevoel dat ik dingen doe om andere een indruk te geven dat ik iemand ben, maar als ik vanuit mijn hart moest kiezen zal ik gewoon hele andere dingen willen doen. De stad ga ik ook zelden in. Al die mooie meiden, prachtig en zelfverzekerd lopen ze met vriendinnen en vrienden door de stad. Daar kan ik echt aan onder door gaan als ik teveel let op andere. Op dit moment ben ik in de strijd tegen mijn gedachten's doe mij doen overtuigen dat ik een waardeloos persoon ben. Ik zet door, en geef niet op, maar vind het zo lastig.....
lobke - Zondag 15 mei 2011 14:59
woow helaas pijnlijk erg herkenbaar..
Lexii - Zondag 15 mei 2011 15:35
Jee, dit is voor een groot deel wat ik van de week in therapie ook probeerde uit te leggen en te verwoorden. Kwamen maar tot een miniem deel. Maar ook met mn mams over gehad...

Ik wt niet wie ik ben, wat ik wil, waar ik voor sta, en voel me hierdoor behoorlijk waardeloos. Ik vraag me zelfs af of men me berhaupt zou missen als ik er niet meer was. Niet dat ik zelfmoordgedachten of neigingen heb, maar ik heb nou niet het idee dat ik veel toevoeg aan de wereld.
Cindy96 - Zondag 15 mei 2011 16:35
cht vet herkenbaar!

XX
shopaholic - Zondag 15 mei 2011 19:40
MEGA HERKENBAAR!
hannah - Zondag 15 mei 2011 19:46
hee

ik voel me soms on top of the world
maar heel vaak krijg ik zomaar opeens
dat waardeloos gevoel:(

ik wil er vanaf
blossom - Zondag 15 mei 2011 20:34
Op dit moment voel ik me zo. Ik kon het niet goed plaatsen en verwoorden, maar hier staan precies de woorden die ik op dit moment voor mijzelf uit moet spreken. Wat ongelooflijk herkenbaar..:-(
amy - Zondag 15 mei 2011 20:56
woooow echt zo herkenbaar dit..
ga er bijna van huilen, hier gaat het steeds over met therapie maar ik kan het zelf niet goed verwoorden en snapte het niet goed maar nu wel. kippenvel:$
xxxx
Charlotte - Zondag 15 mei 2011 21:41
Au, au, au.
Daar komen de traantjes weer. Net als voor de rest, heel erg herkenbaar. Nu idd de vraag wat je hier nou echt aan kan doen...
ano - Maandag 16 mei 2011 13:47
oh my .. dit is idd net asof ik het zelf heb geschreven..
ik heb dit eigelijk wel elke dag.. soms heel erg.. datik niet meer naar buiten kom. als ik buiten kom lijken andere mensen zo zelfverzkerd. maar als ik al deze reacties lees denk ik, ik ben zkkr niet de enige.
nvv3 - Maandag 16 mei 2011 14:12
Wat eng herkenbaar toch weer!(over werk, uiterlijk etc)
Isa - Maandag 16 mei 2011 19:08
Zekers herkenbaar. soms heb ik echt dagen dat ik gewoon instort. ik alleen maar kan huilen. en dan flink ook. daarna gaat het wat beter. maar meestal moet ik dat nog 1x doen om die rot gevoelens van die dag, van mij af te gooien. Huilen helpt.
Proud2Bme moderator - Dinsdag 17 mei 2011 12:00
Ik merk dat jullie dit heel erg herkennen en eigenlijk niet weten wat je er aan kan doen. Helaas is het niet zo dat er een snelle oplossing is voor dit gevoel. Het waardeloze gevoel heeft veelal te maken met gebrek aan vertrouwen in jezelf en anderen. Als je immers meer zou vertrouwen op jezelf dat je wel goed bent in dingen en wel iets toevoegt in het leven dan voel je je ook minder leeg en tuimel je niet zo snel weer in dat donkere waardeloos-gevoel. Daarnaast is ook het vertrouwen in anderen belangrijk want veelal geloof je het gewoon niet als iemand iets aardigs zegt of een compliment maakt. Vertrouwen is iets dat je langzaam opbouwt en alleen als je merkt dat de ander "veilig" is. Dat diegene zegt wat ie doet en doet wat ie zegt. Dat je er op kan bouwen (en vertrouwen) dat ze er voor je zijn ook als je een keer niet zo aardig bent of niet weet wat je wilt. Om daar achter te komen moet je zelf een stapje zetten en het contact aangaan. Je gaat een beetje testen of de ander wel blijft als je iets van jezelf laat zien, en je ook aardig vindt als je niet meeloopt met de meute. Je snapt dat dat niet een kwestie van dagen is, maar van weken en maanden. Wat doe jij als er in de winter ijs op de sloot ligt maar je weet niet of het al dik genoeg is? Blijf je op de kant staan...dan weet je nooit of het je zal houden. Spring je er in 1 keer op, dan zak je er mss doorheen. Of ga je voetje voor voetje testen en een beetje duwen en stampen? Zo kom je er achter of het kan of niet. Zo doe je het ook met vertrouwen. Daarnaast helpt het om in de tussentijd vooral te benoemen wat goed is gegaan op een dag. Positieve dingen opschrijven dus! Alles waar je aandacht aan geeft, groeit...zo ook je positieve kijk op jezelf. Oja, en oefenen, oefenen, oefenen.
Charlotte - Dinsdag 17 mei 2011 19:34
Dankjewel moddie!
fenne - Zondag 5 juni 2011 10:40
lijkt er veeel op een blog wat al op proud staaat?
Frank - Zondag 10 juli 2011 09:18
Heel herkenbaar, ben er pas achter. Tot voor kort wist ik niet dat dit gevoel er bij mij onderlag. Ik droeg vanaf jong een sterke beschermingsjas (verstand) die mij verder hielp, maar dat liep uiteindelijk mis. Wil graag mijn zelfbeeld gaan opbouwen, weet dat het langzaam gaat.
Maaike - Zaterdag 17 december 2011 21:17
Klopt helemaal. Dat gevoel heb ik ook. Ik ben niks waard.
Lorelei - Zaterdag 27 oktober 2012 16:37
Dit is precies hoe ik me voel. Waardeloos. Een nietsnut. Mede door mijn moeder (die zelf een lastige jeugd had & nu mooi weer speelt) en mijn zusje (met ADD) voel ik me lelijk, dik en waardeloos. Maar daar mag ik het niet over hebben, natuurlijk. Want ik stel me aan, en mijn zusje krijgt nu eenmaal meer aandacht omdat ze ADD heeft. Daar moet ik mee leren leven. Mensen met psychische problemen, zo vind mijn moeder, moeten een schop onder hun kont krijgen en normaal doen. Welcome to my life. Enjoy your stay and try not to get killed on your way out!
Iris - Woensdag 9 januari 2013 21:48
Echt heel herkenbaar. Net alsof ik het zelf hebt geschreven.
claire - Zondag 3 februari 2013 22:26
ach lieve lottte je bent niet waardeloos
claire - Zondag 3 februari 2013 22:30
ook voor jou frank je mag er zijn en jij ook lotte ,jullie zijn lieve leuke mensen,maar jullie zijn vet leuk dus be proud
sarina - Woensdag 13 februari 2013 23:22
Ik weet dat ik niet waardeloos ben, maar het voelt wel zo. Hoe sokkige mensen mij behandeld hebben.. niet normaal. Soms zo erg dat ik ze doodwensten. Wat was ikmzwakmommnietnof nauwelijks voor mezelf opmte komen. Gelukkig veel van geleerd, en ik ben nu sterker :)
Elle - Woensdag 27 maart 2013 22:52
Zo jammer om zo kritisch over jezelf te zijn inderdaad. Opvallende is ook dat je met een heel andere blik naar je vriendinnen kijkt. Ik ga niet om met die vriendin omdat ze aan het promoveren is maar omdat ze gezellig is en goede adviezen geeft. Helaas voel ik me vaak slecht nadat ik haar gezien heb omdat ze slimmer is, slanker en mooier. Zonde van de vriendschap. Ik ga hier wat aan doen. Bedankt voor dit inzicht Felicity :)
jesse - Zaterdag 20 april 2013 10:31
Dit is dus ook precies waar ik op dit moment mee worstel en besef me dat dit gevoel zo'n impact heeft op mn leven. Het is inderdaad ook echt zo moeilijk om weer dat vertrouwen te krijgen als je zoveel jaren alle contact uit de weg gaat,, nu langzaamaan aan t opbouwen maar ook nog vaak weglopen uit angst en dat nare gevoel, daar loop ik in mn relatie ook zo vaak tegenaan.

Tijd voor een positief lijstje en mezelf herinneren aan positieve dingen.
Ag!rl - Zondag 21 april 2013 14:24
Heel herkenbaar.
Waardeloos.
B. - Zondag 21 april 2013 14:40
Wauw dit is heel toevallig en op een mooi moment. Afgelopen donderdag bij de psycholoog vroeg ze of ik één woord had om mezelf te beschrijven en het eerste woord dat in me opkwam en wat ik zei was; waardeloos.
Sas - Maandag 22 april 2013 23:02
Zo enorm herkenbaar....en zo moeilijk uit te leggen aan anderen wat dat gevoel met je doet! Vandaag nog geprobeerd, maar met deze tekst gaat het me misschien wel lukken! Thanx
M. - Vrijdag 26 april 2013 22:07
Heel herkenbaar. Helaas. Het doet me wel goed om te lezen dat er meiden zijn die met hetzelfde ''probleem'' zitten.. dat geeft toch een soort van steun, dat je er niet alleen voor staat. Het gevecht tegen de negatieve gedachtes en onzekerheid gaat nog dagelijks door bij mij. Maar toch, door het lezen van deze stukjes krijg ik toch steun! Bedankt, Proud2Bme..♥
aniet - Zondag 8 september 2013 12:13
amen
sharon - Woensdag 30 oktober 2013 00:00
heel herkenbaar!
Het is zo rot om niet trots op jezelf te zijn en altijd naar anderen te kijken..
Jezelf echt waardeloos vinden en denken dat iedereen overal beter in is en jij niks kan.. Ook het gevoel te hebben dat je de enige bent, want aan niemand kun je zien dat die zich zo voelt.. maar toch zijn er dus meer die dat hebben.. (A)
Esther - Zaterdag 30 november 2013 14:57
Ik voel me niet alleen waardeloos, ik bén waardeloos.
Britt - Zaterdag 4 januari 2014 20:44
Dit is precies hoe ik me voel. Ik probeer er zo vaak niet aan te denken maar steeds komt het terug. Alles leid eronder. Ik weet niet meer wat ik moet doen heeft iemand een tip?
Nienke - Zondag 19 januari 2014 19:34
Zo voel ik me al jaren. Het gaat niet over, soms is het gevoel minder aanwezig, op andere momenten zie ik geen verbetering in de toekomst. Dan vraag ik me af of ik ooit trots op mijzelf zal kunnen zijn. Vooral het gedeelte dat je je af moet vragen of je de dingen wel doet omdat je ze leuk vind, maakte op mij erg indruk. Dat zou ik mijzelf in veel dingen ook af moeten vragen. Verder hoop ik voor mijzelf en alle anderen die gereageerd hebben dat het gaandeweg zal verbeteren en dat we leren op trots op onszelf te zijn zonder daarbij na te denken wat anderen van ons vinden!
Felicia - Zondag 27 augustus 2017 11:48
Dit stukje herkende ik ook heel erg, in de stres zitten over school/opleidingen/cijfers/presteren. Maar doe ik dat voor mezelf of omdat andere verwachten dat ik dit doe en het anders niet genoeg is.
Plus het vergelijken met anderen heb ik heel erg qua uiterlijk bijv. Zodra ik de deur uit probeer te gaan. En tegenwoordig lijkt bijna iedereen zo perfect...
chantal - Zondag 16 februari 2014 19:48
Wat zou dat ongelofelijk fijn zijn,als wij allen op deze site- en eigenlijk alle mensen die hieronder lijden-gewoon trots op onszelf konden zijn, om wie we zijn, niet om wat we bereikt hebben qua studie ofzo, niet om ons uiterlijk.Wat een vrijheid zou dat geven, en rust.Ik vind het zo lastig, dat ik het mij zo aantrek wat anderen van mij vinden.Kan blijkbaar mijzelf geen goedkeuring geven, kijk via de ogen van anderen naar mezelf, en dat is dan negatief.Ook al hoor ik mensen soms zeggen dat ik er leuk uitzien, ik geloof ze niet.Door die onzekerheid is het mij nooit gelukt om een opleiding af te maken-problemen tijdens stages-dat was een grote teleurstelling, en deed mijn zelfvertrouwen geen goed.Weten jullie waar jullie gevoel van waardeloosheid vandaan komt?Ik wel.Ben benieuwd.
b4 - Maandag 7 april 2014 10:08
het is zo herkenbaar
ik heb vaak het gevoel dat men altijd mij moet hebben in alles wat ik probeer te ondernemen dat men mij als voorbeeld neemt hoe het niet moet of als men zo doet gebeurt wat mij overkwam
en dit gevoel maakt me angstig depressed ik loop nu ook al met neigeingen om er een eind aan te maken
het leven word voor mij te zwaar
iemand - Donderdag 15 mei 2014 21:57
ik heb dat gevoel uitgerekt nu
daphne - Donderdag 5 juni 2014 15:57
heel herkenbaar..
in de klas heb ik geen vriendinnen
het is niet dat ze me niet mogen.
maar het zijn ook geen vriendinnen
jongens pesten me, en ik ben helemaal alleen.
de enige die me een beetje begrijpt is mn moeder
en toch maak ik altijd ruzie met haar.
dan denk ik,
als ik er niet zou zijn zou niemand me missen
Kim - Zaterdag 6 september 2014 14:55
Ja dit is precies hoe ik me voel.
sandy - Maandag 15 september 2014 22:58
Dit is echt heel herkenbaar het waardeloze gevoel en ik moet het beter doen dan anderen of in iedergeval het zelfde niveau halen anders ben ik niks waard

En het naar buiten gaan klopt ook ik had het gevoel dat het niet veilig was voor me maar nu weet ik ook dat het komt omdat ik me waardeloos voel vind het niet fijn als mensen naar me kijken en ben erg blij als ik weer thuis ben ik ben beginnen met de roze bril en realistisChe blik aleen dr zwarte bril lijkt wel tien keer zo sterk
sandy - Maandag 15 september 2014 22:59
Dit is echt heel herkenbaar het waardeloze gevoel en ik moet het beter doen dan anderen of in iedergeval het zelfde niveau halen anders ben ik niks waard

En het naar buiten gaan klopt ook ik had het gevoel dat het niet veilig was voor me maar nu weet ik ook dat het komt omdat ik me waardeloos voel vind het niet fijn als mensen naar me kijken en ben erg blij als ik weer thuis ben ik ben beginnen met de roze bril en realistisChe blik aleen dr zwarte bril lijkt wel tien keer zo sterk iemand professionele tips ?
E. - Donderdag 13 november 2014 18:42
woww dit is zo herkenbaar dit gevoel
Lieve - Maandag 17 november 2014 14:40
Ik voel me zo waardeloos elke dag...
Nu snap ik wat ik ertegen moet proberen...
Ben ik blijkbaar toch niet de enige die zich zo voelt....
Do - Zaterdag 29 november 2014 17:01
Wauw,ik herken dit ook zo erg, ik snap precies hoe jullie je voelen! Echt super fijn om te weten dat ik niet de enige ben!
marium - Donderdag 5 februari 2015 15:15
ik ken dit gevoel echt heel erg! alleen niemand merkt dat ik dat gevoel heb. ik verstop het en doe stoer en of het me niks interesseert als je dat zo moet noemen.
ik maak wel eens ruzie met een jongen en dan zijn we allebij heel eerlijk in onze ruzie. en dan lach ik om alles wat hij zegt.

en dan ben ik thuis op mn bed en dan denk ik aan alles wat hij zij en dan kan ik eigenlijk wel janken... dat kut gevoel komt en ik voel me niks. en ander krijgt iets meer aandacht.. en ik voel me waardeloos. mijn vriendje kijkt ff naar een ander meisje of ik ben jarloers...
af en toe ben ik super vrolijk en af en toe depressief.
soms denk ik wel is ben ik 2 personen? waarom doe ik zo?

ben ik de enige die dat heeft? of hebben jullie daar ook wel eens last van? ik ben benieuwt
x
s - Woensdag 1 april 2015 22:37
Ik voel me heel lelijk en daarom voelt het alsof ik het niet verdien om over straat te lopen zelfverzekerd. Wat kan ik hier aan doen en is het ook zo?
Amber - Donderdag 9 april 2015 12:57
Ik heb ook zo'n gevoel zoals jullie allemaal beschrijven, bij mij is het een gevoel dat heel diep zit, iets dat ik al heel lang met me meedraag. Het is idd zo moeilijk om je zelf goed te vinden als je steeds maar andere en betere mensen ziet, ook al ken je deze mensen niet echt, ze lijken jou altijd beter, mooier, succesvoller,...
Hanna - Zaterdag 11 april 2015 01:01
Ik heb dat ook hoor. Ik kan ook niet tegen dat soort mooie meisjes met mooi haar die slank zijn en leuke kleren hebben en zo. Ik ben daar veel te lelijk voor.
Valerie - Woensdag 13 mei 2015 16:32
Ik heb dit gevoel ook heel vaak. Helaas. Sommige dagen meer dan andere, maar het is er wel altijd. Ik heb dit gevoel gewoon bij iedereen. Ze zijn allemaal beter, slimmer, knapper, socialer en geliefder dan ik. Dan ga ik me meteen waardeloos voelen. En dan voel ik me ook gelijk heel hopeloos over mijn toekomst...
Corjan - Woensdag 13 mei 2015 21:44
Kunnen mannen hier ook last van hebben? Of ben ik (weer eens) een uitzondering?
Else - Woensdag 20 mei 2015 17:25
Mijn superlieve & geweldige vriendin voelt zich ook waardeloos. Mijn vriendinnen en ik zien zoveel moois en goeds in haar, alleen denk ik dat ze dat zelf niet ziet.
Ze heeft een jaar geleden problemen gehad thuis, ze werd geslagen vanwege haar slechte cijfers. Constant krijgt ze negatieve dingen om haar oren gesmeten. Ze snijdt en knijpt zichzelf, neemt een overdosis aan tabletten... vannacht ongeveer 100 pillen, niet overdreven! Een halve pot afslankpillen en nog andere medicijnen en daarnaast alcohol gedronken. Allemaal omdat ze een eind aan haar leven wil maken. Ze wil het aan de ene kant niet maar aan de andere kant heeft ze er geen problemen mee als ze er niet meer zou zijn. Ik zou haar echt echt heel graag willen helpen, alleen weet ik niet zo goed hoe. Met complimentjes geven bereik ik wel wat, maar lang niet genoeg om haar te stoppen van de zelfmoordpogingen. Heeft iemand een idee hoe ik haar kan helpen? Als je er naar vraagt kan ik je zo een emailadres of iets van me doorgeven. Ik ben 15, zij bijna 16 trouwens.

XX
An - Zaterdag 23 mei 2015 17:04
Ik wil het zo graag geloven, maar mijn gevoel blijft me neerdrukken.. zo moeilijk :'(
Geheim - Maandag 19 oktober 2015 13:34
Heel herkenbaar!
geheimpje - Zondag 22 november 2015 15:11
Ik ben waardeloos, ik vergelijk mezelf met andere mensen, ik ben dik ik ben depressief ik snijd mezelf ik ben meer geremder dat allemaal Door een brugklas, ik ben bang dat niemand me mag dat ze over me roddelen en ik heb mezelf niet onder controlle
Ella - Maandag 18 januari 2016 13:52
Ik herken dit heel goed. Ik voel me supervaak zo. Terwijl mijn vriendinnen zitten te zoenen met allemaal knappe jongens sta ik er naast en voel me niks waard. Mn vriendinnen hebben allemaal een dikke kont, dikke tieten en zijn lang en knap terwijl ik een wandelend skelet ben met dunne armpjes dunne beentjes en zo plat ben als een plank.
Ella - Maandag 18 januari 2016 13:53
Ik herken dit heel goed. Ik voel me supervaak zo. Terwijl mijn vriendinnen zitten te zoenen met allemaal knappe jongens sta ik er naast en voel me niks waard. Mn vriendinnen hebben allemaal een dikke kont, dikke tieten en zijn lang en knap terwijl ik een wandelend skelet ben met dunne armpjes dunne beentjes en zo plat ben als een plank.
waardeloos zieltje - Donderdag 7 april 2016 13:04
Het is voor mij herkenbaar, ik doe het nooit goed waarom gebeurd dit nu weer, waarom kan ik het nooit goed doen.
Jasper - Woensdag 1 februari 2017 17:44
Voor de mensen die denken dat alleen meiden hier last van hebben dat is niet zo. Dit is wel heel herkenbaar voor mij veral als mensen tegen je zeggen dat je waardeloos bent. Normaal zou me dit niet boeiend maar als je vriendin het zegt en daarom het uitmaakt doet het meeste zeer. Ben pas 17 en heb nu al geen zin maar in.✌
Els - Zondag 2 april 2017 15:25
Lieve Jasper,
Ik wil je gewoon even laten weten dat die (zgn.) "vriendin", jou niet wáárd is!
Wees Blij dat ze dit jou (nu) heeft laten weten, maar neem haar niet wéér als "vriendin" terug, wanneer ze met hangende pootjes bij je terug zal komen!
Jij bent "waardeloos" in HAAR(!) ogen, maar wat is zij zèlf?
Zij is JOUW VRIENDSCHAP niet wáárd!!!
Je bent nog maar 17, er zijn genoég meisjes die jóu wèl zullen WAARDEREN,
Degenen die dit niét zullen doen zijn... WAARDELOOS!!!
Dikke Knuffel en ga met een lach, de Zomer tegemoed!!!
KOMT GOED!!!
Els - Zondag 2 april 2017 15:25
Lieve Jasper,
Ik wil je gewoon even laten weten dat die (zgn.) "vriendin", jou niet wáárd is!
Wees Blij dat ze dit jou (nu) heeft laten weten, maar neem haar niet wéér als "vriendin" terug, wanneer ze met hangende pootjes bij je terug zal komen!
Jij bent "waardeloos" in HAAR(!) ogen, maar wat is zij zèlf?
Zij is JOUW VRIENDSCHAP niet wáárd!!!
Je bent nog maar 17, er zijn genoég meisjes die jóu wèl zullen WAARDEREN,
Degenen die dit niét zullen doen zijn... WAARDELOOS!!!
Dikke Knuffel en ga met een lach, de Zomer tegemoed!!!
KOMT GOED!!!
jonathan - Vrijdag 23 november 2018 14:35
mood lol
Nikita - Woensdag 16 januari 2019 21:15
Ik voel me op dit moment zo waardeloos... Ik ben niet goed genoeg voor deze wereld of wat dan ook... Toch niet voor mezelf... Ik zit in een dipje en elke dag wordt het erger... Soms zelf zo erg dat ik nietuit mijn bed wil gaan omdat ik dan weet dat ik terug die domme, betekenloze glimlach moet opzetten... Zodat de mensen rondom mij geen vragen stellen... Ik heb het ook al altijd moeilijk gehad als het gaat over eten en dat is nu niet anders als ik iets moet eten dan moet ik mezelf echt overtuigen om het op te eten en het niet te laten liggen... Ik weet het even niet meer... Sorry voor dit lange, waarschijnlijk nuttelzoe berichtje...
jason - Zaterdag 9 mei 2020 08:29
2020 en ben het tegengekomen letterljk heb het al sinds mijn kindertijd , altijd beste willen zijn, speciaal willen uitkomen, en nu zo hopeloos en loser gevoel midden 25 , maar ja idd moet het graag doen ipv showen of jezelf met anderen te vergelijken
vihara - Woensdag 9 december 2020 19:11
Ik voel me waardeloos,dom, niet nodig op deze wereld en ja zo voord maar ik ben gewoon dom en ik doe altijd blij maar het enige dat de mensen nog zien men fouten ja sorry sorry dat ik niet perfect ben maar ik vraag me soms af waarom ben ik hier wat doe ik hier
ik weet et niet meer en ik durf het niet tegen men mama te zeggen omdat ik denk dat ze ga denken dat ik me aan stel en dat dit gewoon de puber tijd is. ....
Rainbow - Vrijdag 15 april 2022 17:04
Wow, gigantisch mooi geschreven. Ik herkende alles in. Ik had me nooit echt welkom gevoeld op deze wereld, en inderdaad, daardoor wilde ik altijd een grote impact op de wereld maken om zo mijn bestaansrecht te rechtvaardigen. Het leek zo’n grote opgave omdat ik nergens geweldig in bleek te zijn. Toen had ik last van capitulatie. Yup, vaak kijken we niet hoe het is gesteld met het werkelijke geluksgevoel van mensen die iets groots en geweldigs hebben bereikt. Vaak zijn die lui helemaal niet gelukkig wanneer je hun onder een microscoop leg. En dat was een game-changer voor mij. Dank je wel voor je mooie artikel. Heel helder, goed en pakkend geschreven👌 ❣️❣️❣️👏
Flow - Zaterdag 26 augustus 2023 18:45
Geloof en hou van uzelf, wat dan ook! Daar start alles mee 😘 🙏🏻