Als je geconfronteerd wordt met de dood, zie je dingen vaak in veel beter perspectief. Naast de dood zijn veel zorgen, onzekerheden of blokkades opeens klein en triviaal. De vergankelijkheid van het bestaan zorgt ervoor dat we scherper kunnen zien wat nu werkelijk belangrijk is om je energie en aandacht in te steken. Waar krijgen we spijt van? Wat hadden we liever anders gedaan, als je terug kon?

Na de spijtbetuigingen van Margarita Tartakovsky over haar tienerjaren, volgt hier de top vijf Regrets from dying people. Bronnie Ware werkte jarenlang op een paliatieve afdeling van een verpleeghuis. Ze sprak met veel mensen in hun laatste levensfase. Ze ontdekte dat velen over dezelfde dingen spijt hebben en besloot de spijtbetuigingen van ouderen op te schrijven.

1. Verwachtingen van anderen
Ik zou willen dat ik de moed had gehad om een leven te leiden dat oprecht voldeed aan mijn eigen verlangens en wensen, in plaats van voortdurend te willen voldoen aan de eisen en verwachtingen van anderen. Als ik terugkijk op mijn leven heb ik veel te vaak gedaan wat anderen wilden, of waarvan ik dacht dat anderen dat van mijn verwachtten, in plaats van mijn eigen weg te volgen. Ik kijk daarom terug op dromen die ik niet heb laten uitkomen, verlangens die ik heb onderdrukt en wegen die ik niet ben ingeslagen. Ik zou willen dat ik beter naar mezelf had geluisterd: mijn hart had gevolgd.

2. Te hard werken
Ik heb veel te veel gewerkt en veel te weinig gespeeld. Ik zou willen dat ik meer tijd had vrij gemaakt voor mijn partner, kinderen, kleinkinderen en vrienden. Ik was altijd maar bezig presteren, targets halen, promotie maken en geld verdienen. Ik zou willen dat ik wat vaker had stilgestaan bij de werkelijk belangrijke dingen in het leven, zoals de liefde van de mensen om mij heen en de schoonheid van de natuur. Ik zou willen dat ik meer had genoten van de mooie dingen die het leven te bieden heeft.

3. Gevoelens uiten
Ik heb vaak mijn eigen gevoelens opzij gezet om de lieve vrede te bewaren. Ik was veel te bang dat anderen mij niet aardig zouden vinden of zouden afwijzen. Het resultaat was dat ik niet genoeg voor mezelf opkwam. Ik heb mijn gevoelens vaak uit angst onderdrukt. Hierdoor heb ik nooit mijn volledige potentie kunnen laten zien aan mezelf en de buitenwereld. Terwijl het nu eenmaal een feit is dat niet iedereen je aardig kan vinden. Ik zou willen dat ik mijn gevoelens minder had opgekropt, meer had geuit en eerlijker was geweest naar mezelf en anderen.

4. Contact met vrienden
Ik heb zoveel mensen zien komen en gaan in mijn leven. Het was niet altijd mogelijk om in contact te blijven. We leiden allemaal ons eigen leven en soms was er geen plek meer voor elkaar. Maar ik heb spijt dat ik, in alle drukte, vriendschappen heb verwaarloosd. Terugkijkend op sommige ruzies, spijt het me dat ik mensen uit mijn leven het gezet om zulke onbelangrijke meningsverschillen. Ik mis mijn vrienden en ik zou willen dat ik ze meer had gekoesterd gedurende mijn leven.

5. Geluk toelaten
Ik heb mij gedurende mijn leven niet genoeg gerealiseerd hoeveel invloed ik had op mijn eigen geluk. Ik had niet in de gaten dat het meestal een keuze was. Ik bleef maar stug kiezen voor bepaalde patronen en gewoontes, terwijl ik gelukkiger was geweest als ik ze had veranderd. Het was op dat moment 'gemakkelijker' om te kiezen voor het oude, vertrouwde. Maar achteraf was ik liever bepaalde, uitdagingen aangegaan, zodat ik uiteindelijk gelukkiger was geweest. Angst hield mij tegen. Nu heb ik daar spijt van.

"Life is a choice. It is YOUR life. Choose consciously, choose wisely, choose honestly. Choose happiness." 

Bronnie Ware