Overprikkeld: Zin of onzin?
Gepost op Woensdag 19 september 2018 13:00 door Irene in Proud2Live.
Overprikkeld zijn. Wat betekent dat eigenlijk? Heeft het te maken hooggevoeligheid? Of simpelweg te veel hooi op je vork nemen? Is het iets wat van buitenaf of juist iets wat van binnenuit komt? Is het gezond om af en toe overprikkeld te zijn of juist heel raar? Hoe vaak is normaal en hoe ga je daar mee om? In deze blog bespreken wij wat onze associatie is met het woord overprikkeld. Is het zin of onzin en hoe ga je daar mee om?
Ben jij wel eens overprikkeld, Irene?
Terwijl ik dit typ zijn ze naast me bezig met onze wekelijkse Instalive. Bovendien ben ik een beetje moe. Ik heb kort geslapen, omdat ik gisteravond naar een lezing in Amsterdam ben geweest en laat thuis kwam. Daarnaast vind ik dit een lastig onderwerp om kort en bondig iets over te schrijven. Ik wil het graag goed doen en het vergt wat concentratie van me. Ik moet eerlijk bekennen dat al deze dingen een hoop prikkels zijn en dat ze behoorlijk met elkaar botsen. Misschien weet je wel dat ik de diagnose ADHD heb gekregen. Wat dat betreft is één plus één twee.
Ben ik nu overprikkeld? Ja, het zijn veel prikkels, maar ik probeer mezelf er niet om te veroordelen en er niet tegen te vechten. Ik typ het hier gewoon zo eerlijk mogelijk neer. Misschien maakt het dit eigenlijk wel het perfecte moment om de blog te schrijven. Wat dat betreft maakt het voor mij een wereld van verschil in hoeverre ik mezelf om die vele prikkels veroordeel, want mezelf rust en ruimte gunnen in alle prikkels maakt juist dat het niet te veel wordt. Als ik nu heel erg boos op mezelf zou worden, omdat ik vind dat ik me gewoon op deze tekst moet kunnen concentreren, ja, dan wordt het wel een heel vervelende situatie.
Niet altijd makkelijk, want je wilt het graag goed doen. Er niet aan toegeven. Niet tot last en 'gewoon normaal' zijn. Dat is een gevecht vol zelf-afwijzing. Logisch dat dat super rot voelt. Zeker vroeger kon ik mezelf daar helemaal in laten meeslepen. Ik kon me soms zo druk maken om iets dat ik het voor m'n gevoel al helemaal had verpest. (En dat terwijl ik, in dit geval, toch al een hoop letters op papier heb gekregen) Ik kon dan heel boos en geïrriteerd raken met mijzelf en mijn omgeving. Zelfs de ademhaling van een ander klonk als een donderslag op mijn trommelvliezen. Ahhh, stop!!
Ondanks dat ik nu een stuk lekkerder in m'n vel zit raak ik nog steeds wel eens overweldigd door de prikkels om me heen. Echter ben ik wat dat betreft nu een stuk milder naar mezelf. Is het even te veel? Dat kan gebeuren. Zoek even de rust op. Ga even iets anders doen. Een rondje lopen. Muziek aan of juist uitzetten. Je gevoelens uiten door even te praten. Even te huilen om te ontladen. Soms probeer ik het er gewoon even te laten zijn zonder erover te oordelen en dan kan ik er vaak ook wel een beetje om lachen. Oh, oh, Ireentje toch. Het is allemaal oké. De tekst is toch gewoon af? Ja, dat is ook zo.
Ben jij wel eens overprikkeld, Lotte?
Toen ik niet zo lekker in mijn vel zat was ik weleens overprikkeld. Dan kwam ineens alles zo op me af: Geluiden, geuren, lawaai van buiten. Het was dan even te veel. Alsof alles honderd keer zo hard bij me binnenkwam dan normaal. Opvallend is dat ik dit alleen had als ik mezelf niet zo prettig voelde. Op goede dagen had ik nergens last van.
Nu ben ik ook nog weleens overprikkeld, maar ik heb er niet meer echt last van. Wanneer ik overprikkeld raak ben ik hooguit een beetje geïrriteerd. Even rustig ademhalen en alles komt goed. Vaak helpt het om wat water of thee te drinken en een koptelefoon met muziek op te zetten zodat alle andere geluiden even niet meer te horen zijn.
Ondanks dat ik soms veel prikkels ervaar kan ik me meestal wel goed concentreren. Juist als ik me verveel of veel zorgen maak om iets lijkt mijn omgeving veel meer aanwezig. Ik denk dus dat overprikkeld zijn of worden echt iets te maken heeft met je gemoedstoestand. Waarschijnlijk werkt het voor iedereen anders, maar het kan geen kwaad om het eens te onderzoeken bij jezelf.
Ben jij wel eens overprikkeld, Scarlet?
Oh jeetje. Ik ben om heel eerlijk te zijn een beetje allergisch voor het woord overprikkeld. Het ligt een beetje in dezelfde lijn als het woord trigger. Daar kan ik ook niet zoveel mee. Het voelt voor mij vrij snel overdreven om dat soort woorden te gebruiken. Nee hoor, ik vind het niet stom als bijvoorbeeld Irene op kantoor iets zegt over prikkels of over overprikkeld zijn, maar zelf zal ik het word niet zo snel gebruiken.
Betekent dit dat ik nooit last heb van te veel prikkels? Oh jazeker wel! Ik benoem het alleen niet zo. Ik zie dat dan gewoon als geïrriteerd zijn, omdat er te veel 'going on' is. Of ik ben lichtgeraakt, omdat ik bijvoorbeeld heel moe ben of te veel heb gedaan.
Op zaterdag naar de stad gaan is voor mij ook niet altijd een goed idee. Dan kan ik ook vrij geïrriteerd raken doordat er gewoon te veel mensen om me heen krioelen. Ik ben daarom ook geen fan van grote festivals of andere evenementen zoals Koningdag vieren in de stad. Toch betekent dit niet dat ik niet tegen drukte of stress kan. Ik functioneer namelijk juist goed als ik veel tegelijk doe en er wat tijdsdruk of uitdaging is.
Ben jij wel eens overprikkeld, Daphne?
Ik herken overprikkeling vooral door een typisch moment wat ik om de zoveel tijd in de auto heb. Ik ben druk in gesprek, vervolgens kom aan bij een onoverzichtelijke weg die ik over moet, daarna ben ik ineens op mijn bestemming en tijdens het inparkeren zet mijn vriend het volume ineens harder. Dan kan ik ineens helemaal niets meer en moet het even stil zijn. Niet omdat ik moet luisteren naar hoe ik inparkeer, maar omdat ik mij anders totaal niet meer kan focussen en het geluid ook echt harder binnen lijkt te komen. Op zo’n moment heb ik het gevoel dat er wel degelijk veel te veel prikkels binnenkomen en vooral, dat ik met al die prikkels wat moet!
Voor mijn gevoel bestaat het dus wel echt en ik heb zelf de neiging om er een beetje van dicht te klappen. Als alles, hoe klein of groot ook, op mij af lijkt te komen wil ik het liefst alles even stopzetten. Dat is ook meteen mijn manier om er zo goed mogelijk mee om te gaan. Even pas op de plaats, alle geluiden uitzetten en vooral rustig blijven ademen. Vaak merk ik dat ik mijzelf na een paar minuten wel weer kan herpakken en mijzelf vriendelijk toespreken kan ook helpen. Rustig aan Daph, je hoeft lang niet met al die prikkels wat te doen. Even rustig aan en daarna weer concentreren op wat eigenlijk echt belangrijk is.
Gerelateerde blogposts
8
Reacties
Autist - Woensdag 19 september 2018 13:09
Als autist ben ik regelmatig overprikkeld, maar ik denk op een andere manier dan dat jullie het omschrijven (al komt de omschrijving van Irene wel aardig overeen). Ik ben dan ook zeker niet van mening dat overprikkeling onzin is. Als ik overprikkeld ben, krijg ik vaak knallende hoofdpijn en moet ik echt even afstand doen van de situatie. Dit komt dan niet doordat ik te veel dingen tegelijk moet doen, zoals Daphne het omschrijft, maar puur door er te zijn. Als ik een halfuurtje in een cafétje of in de klas zit: bam, koppijn. Net als even door een winkelstraat lopen of in de wachtkamer zitten voor mijn therapie. Van overprikkeling raak ik ook zo moe dat ik eigenlijk direct moet gaan liggen met oordoppen in.
Dat wilde ik nog toevoegen aan dit artikel. Niet bedoeld als kritiek, maar ik denk wel dat er wat te licht over werd gedaan.
Dat wilde ik nog toevoegen aan dit artikel. Niet bedoeld als kritiek, maar ik denk wel dat er wat te licht over werd gedaan.
Odette - Woensdag 19 september 2018 14:43
Ik heb ook autisme en ben iedere dag wel overprikkeld. Na een gesprek van 10 minuten kan er bij mij niks meer naar binnen en gaan mijn hersenen 'uit'. Ook drukke plekken zijn lastig. Ik denk dat dat inderdaad iets anders is dan een druk hoofd hebben of iets dergelijks, het is meer dat je hersenen geen prikkels meer kunnen verwerken omdat je hele filter is dichtgeslibd!
Maan - Woensdag 19 september 2018 15:39
Uh, hoe kan dit onzin zijn? En als je bijvoorbeeld heel angstig bent en daardoor altijd op alert staat (en dus gericht bent op waarneming van elke mogelijke prikkel), gebeurt het nog veel sneller. Maar ook met lezen.. soms heb je gewoon te veel input.. audio-visueel of vanuit binnen..
J - Woensdag 19 september 2018 16:29
Mijn man heeft autisme en pas sinds ik hem ken weet ik wat overprikkeling in kan houden. Zelf ben ik gevoelig voor prikkels en moet daarna vaak tot rust komen, echter die totale shutdown of meltdown omdat alles in je systeem op tilt slaat ken ik niet.
Het maakt echter ook dat ik mijn eigen prikkelgevoeiligheid in een ander licht ben gaan zien en het woord nooit meer op die manier gebruik. Want ik kan nog enigzins normaal functioneren bij veel prikkels en mijn man zeker niet meer. Daarbij is het geen kwestie van even tot rust komen, of even de focus verleggen. Dat houdt langdurig rust, prikkelarme omgeving zonder geluid, zonder tactiele prikkels, zonder licht in.
Dus ja, overprikkeling bestaat maar ik denk ook dat we het soms zo vaak gebruiken dat we soms onderschatten hoe zeer mensen die écht overprikkelt zijn er last van kunnen hebben.
Het maakt echter ook dat ik mijn eigen prikkelgevoeiligheid in een ander licht ben gaan zien en het woord nooit meer op die manier gebruik. Want ik kan nog enigzins normaal functioneren bij veel prikkels en mijn man zeker niet meer. Daarbij is het geen kwestie van even tot rust komen, of even de focus verleggen. Dat houdt langdurig rust, prikkelarme omgeving zonder geluid, zonder tactiele prikkels, zonder licht in.
Dus ja, overprikkeling bestaat maar ik denk ook dat we het soms zo vaak gebruiken dat we soms onderschatten hoe zeer mensen die écht overprikkelt zijn er last van kunnen hebben.
britneyangel - Woensdag 19 september 2018 16:45
als ik overprikkeld ben dan helpt het bij mijn vaak om een leuke film te kijken of om het van me af te schrijven
Jo-Anne - Woensdag 19 september 2018 17:01
Het woord verliest haar lading. Overprikkeling was een term die bij ontwikkelingsstoornissen gebruikt werd, en soms bij anderedingen. Ik heb zelf ASS. Maar je ziet nu regelmatig teksten op internet voorbij komen van huisvrouwen ‘o net gestofzuigd.. helemaal overprikkeld! Nu even op de bank met voetjes omhoog om te ontprikkelen.’
Dat vind ik écht vreselijk. Een meltdown door overprikkeling bij ASS houdt voor mij in dat ik niet meer weet hoe naar bed gaan ‘werkt’, dat ik niet meer kan bedenken wat de volgorde van dingen is, dat het teveel kan zijn om doperwtjes en worteltjes op één bord te hebben vanwege de uiteenlopende kleuren.
Nee je bent niet overprikkeld als je met een tien minuten ‘voetjes omhoog’ weer een huishouden runt, ‘s avonds met vrienden gaat dineren en vervolgens nog een wijntje gaat drinken in een chaotisch drukke stad.
Misschien mijn rigide opvatting van overprikkeling, maar hier sla ik altijd een beetje op aan..
Dat vind ik écht vreselijk. Een meltdown door overprikkeling bij ASS houdt voor mij in dat ik niet meer weet hoe naar bed gaan ‘werkt’, dat ik niet meer kan bedenken wat de volgorde van dingen is, dat het teveel kan zijn om doperwtjes en worteltjes op één bord te hebben vanwege de uiteenlopende kleuren.
Nee je bent niet overprikkeld als je met een tien minuten ‘voetjes omhoog’ weer een huishouden runt, ‘s avonds met vrienden gaat dineren en vervolgens nog een wijntje gaat drinken in een chaotisch drukke stad.
Misschien mijn rigide opvatting van overprikkeling, maar hier sla ik altijd een beetje op aan..
Butterfly99 - Woensdag 19 september 2018 18:05
Ik heb autisme en ben dus ook heel vaak overprikkeld. Inderdaad zoals al gezegd werd niet zoals jullie het bedoelen, maar echt gewoon overprikkeld. Ik kan dan geen enkele prikkel meer verdragen en dan zijn oordopjes bijvoorbeeld mijn beste vriend. Ik krijg daar dan ook echt hoofdpijn van en maakt ook dat niets meer loopt in mijn hoofd zoals het zou moeten lopen. Niets is nog evident. Het kleinste beetje onduidelijkheid of eender wat, is voor mij dan voldoende om te ontploffen, gewoon omdat ik niet weet hoe ik dat een plaats moet geven, in mijn hoofd die al te vol zit met alle prikkels. Nu weet ik hoe ik dat kan vermijden, maar bij een echte overprikkeling is slapen bij mij het enige wat kan helpen, om die prikkels uit mijn hoofd te kijken. En als dat niet lukt en ik in een chronische overprikkelingsfase kom (zoals mijn psychiater dat noemt) krijg ik zelfs klachten die op een persoonlijkheidsstoornis lijken. Dus het is niet even gewoon wat te veel prikkels en even wat muziek luisteren en klaar.
Laura - Woensdag 19 september 2018 19:09
Ik heb ook autisme en ben vaak overprikkeld.
Alles komt áltijd al harder binnen omdat mijn filters slechter werken, maar als ik te veel doe of er teveel tegelijk gebeurt, dan crasht mijn brein gewoon (kan niet meer nadenken/praten) en voelt het alsof mijn kop uit elkaar gaat klappen.
Als iemand dan herrie maakt, of er gebeurt iets wat ik niet snap, dan krijg ik een soort meltdown/flipbui, waarin ik echt compleet hysterisch kan worden.
Als het echt zo hoog is opgelopen moet ik een paar dagen bijkomen.
Van chronische overprikkeling word ik depressief, en dan ga ik heel negatief denken waardoor ik nogal blijf vast hangen in een cirkeltje.
Ik slik dan soms (op recept) rustgevende medicatie, zodat mijn brein wat meer verdoofd is, ik minder alert ben en ik wat tot rust kan komen.
Ik vind overprikkeld overigens ook best een stom woord, en de halve wereld lijkt tegenwoordig "overprikkeld" te zijn, terwijl het bij veel mensen over gaat als ze even tv kijken of muziek luisteren of zo. Nou, daar moet je bij de meeste autisten echt niet mee aankomen als oplossing, want dan krijg je nóg meer prikkels binnen die je brein moet verwerken terwijl er al een mega file in je hoofd is ontstaan doordat je brein het niet meer aan kon.
Alles komt áltijd al harder binnen omdat mijn filters slechter werken, maar als ik te veel doe of er teveel tegelijk gebeurt, dan crasht mijn brein gewoon (kan niet meer nadenken/praten) en voelt het alsof mijn kop uit elkaar gaat klappen.
Als iemand dan herrie maakt, of er gebeurt iets wat ik niet snap, dan krijg ik een soort meltdown/flipbui, waarin ik echt compleet hysterisch kan worden.
Als het echt zo hoog is opgelopen moet ik een paar dagen bijkomen.
Van chronische overprikkeling word ik depressief, en dan ga ik heel negatief denken waardoor ik nogal blijf vast hangen in een cirkeltje.
Ik slik dan soms (op recept) rustgevende medicatie, zodat mijn brein wat meer verdoofd is, ik minder alert ben en ik wat tot rust kan komen.
Ik vind overprikkeld overigens ook best een stom woord, en de halve wereld lijkt tegenwoordig "overprikkeld" te zijn, terwijl het bij veel mensen over gaat als ze even tv kijken of muziek luisteren of zo. Nou, daar moet je bij de meeste autisten echt niet mee aankomen als oplossing, want dan krijg je nóg meer prikkels binnen die je brein moet verwerken terwijl er al een mega file in je hoofd is ontstaan doordat je brein het niet meer aan kon.
DepriAspie - Woensdag 19 september 2018 20:19
Zoals Jo-Anne het omschrijft, wordt hier en ook op zoveel plaatsen het woord overprikkeling onterecht gebruikt. Ik heb ASS (asperger) en weet ook maar al te goed wat het is... Jammer dat het woord hier ook in een foute context wordt gezet...
Het is zoals sommige mensen zeggen dat ze een depressie hebben terwijl ze gewoon een dipje hebben en de volgende dag lachen en plezier maken.... dan heb je geen depressie!$
Hier net hetzelfde met overprikkeling. Het woord overprikkeling wordt te pas en onpas gebruikt en daardoor krijgen mensen die er echt last van hebben, er geen begrip meer voor.
Ik erger me hier te pletter aan....
Het is zoals sommige mensen zeggen dat ze een depressie hebben terwijl ze gewoon een dipje hebben en de volgende dag lachen en plezier maken.... dan heb je geen depressie!$
Hier net hetzelfde met overprikkeling. Het woord overprikkeling wordt te pas en onpas gebruikt en daardoor krijgen mensen die er echt last van hebben, er geen begrip meer voor.
Ik erger me hier te pletter aan....
Ddd - Woensdag 19 september 2018 21:06
Eens! Maar kan het toch niet laten om even te reageren op wat je schrijft over depressie. Ik ben het met je eens dat ook die term wel misbruikt wordt, maar als iemand kan lachen of een leuke dag kan hebben zegt dat nog niet dat iemand tegelijkertijd niet depressief kan zijn. Je weet niet altijd wat er zich in iemands hoofd afspeelt :)
marleen - Donderdag 20 september 2018 10:23
ik wilde net hetzelfde aanvullen!
Ik - Donderdag 20 september 2018 11:45
Ik ben het met je eens. Je ziet steeds meer dat symptomen van psychische stoornissen worden gebruikt om eigenschappen van gezonde mensen aan te duiden.
Bij een slechte bui ben je 'depri', als een kind druk is noemen we het direct ADHD en we hebben allemaal 'een beetje OCD'.
En vervolgens beslissen we massaal dat de betreffende symptomen of stoornissen eigenlijk niet bestaan. Waarmee ook de 'oorspronkelijke' stoornis teniet gedaan wordt, en de patiënten niet meer serieus worden genomen.
Bij een slechte bui ben je 'depri', als een kind druk is noemen we het direct ADHD en we hebben allemaal 'een beetje OCD'.
En vervolgens beslissen we massaal dat de betreffende symptomen of stoornissen eigenlijk niet bestaan. Waarmee ook de 'oorspronkelijke' stoornis teniet gedaan wordt, en de patiënten niet meer serieus worden genomen.
M - Donderdag 20 september 2018 12:27
Ja dat merk ik ook.
En niet alleen van psychische, merk het ook bij lichamelijke. Zoals “ik ben allergisch voor... zulke mensen / zulke situaties”
Beetje jammer. Want als iemand écht OCD heeft is dat heel erg, dat is niet hetzelfde als dingen lekker op kleur willen zien. Als iemand écht allergisch is, dan kan die daar dood aan gaan.
Je zegt toch ook niet “ik krijg hier zo’n kanker van”. Nee want dan ligt de wereld op zn kop.
En niet alleen van psychische, merk het ook bij lichamelijke. Zoals “ik ben allergisch voor... zulke mensen / zulke situaties”
Beetje jammer. Want als iemand écht OCD heeft is dat heel erg, dat is niet hetzelfde als dingen lekker op kleur willen zien. Als iemand écht allergisch is, dan kan die daar dood aan gaan.
Je zegt toch ook niet “ik krijg hier zo’n kanker van”. Nee want dan ligt de wereld op zn kop.
Kritische lezeres - Woensdag 19 september 2018 21:21
Hey scarlet, tuurlijk ik ken je niet en misschien oordeel ik nu ook te snel, maar ik lees en hoor in je vlogs gewoon best vaak dat je iets stom of onzin vind. Ik wil in ieder geval als tip geven om je bewust te zijn van dat dat niet altijd leuk op lezers overkomt. In deze bijvoorbeeld ben ik zelf best vaak overprikkeld, maar voel ik als ik Je stukje lees wat onbegrepen. Als jij van je omgeving hoort dat ze niets met eetstoornissen hebben is dat toch ook niet leuk?
Ik wil helemaal niet dat je verandert hoor, het zou ook wat ziin als je voor mij zou veranderen haha. Ik kijk juist ook je vlogs omdat Ik je directheid kan waarderen en zo om je kan lachen. Alleen met deze onderwerpen die voor veel mensen gevoelig liggen, kun je dan niet beter schrijven en vertellen over dingen waar je wèl wat mee hebt en niet een negatieve associatie mee hebt?
Ik wil helemaal niet dat je verandert hoor, het zou ook wat ziin als je voor mij zou veranderen haha. Ik kijk juist ook je vlogs omdat Ik je directheid kan waarderen en zo om je kan lachen. Alleen met deze onderwerpen die voor veel mensen gevoelig liggen, kun je dan niet beter schrijven en vertellen over dingen waar je wèl wat mee hebt en niet een negatieve associatie mee hebt?
Laura V. - Donderdag 20 september 2018 14:54
Ik begrijp wat je bedoelt, ik heb dit gevoel persoonlijk ook en kan begrijpen dat dit misschien voor sommige lezers 'fel' aankomt. Ik zie het eerder als een redactiemedewerker die wat sterk in haar schoenen durft staan. Omdat ik dit als lezer niet ben, merk ik dat dit vaak frustratie uitlokt... :)
Floor - Woensdag 19 september 2018 21:47
Ik heb ook autisme en ben elke dag wel overprikkeld. Ik weet eigenlijk al niet beter dan dat ik hier "gewoon" elke dag last van heb.
S'avonds doe ik de volgende dingen om weer rustig in mijn hoofd te worden:
- aan het eind van het avondeten (nadat ik alles op heb, want ik kan geen twee dingen tegelijk) mijn hoofd leeg praten tegen mijn ouders. De ergste drukte is dan uit mijn hoofd.
- vervolgens even op mijn telefoon zitten (zie punt 4).
- vervolgens rondjes fietsen of een rondje hardlopen.
- vervolgens even in een donkere kamer (dus zonder licht en lampen) op mijn telefoon zitten en bijvoorbeeld even op Proud lezen. Klinkt raar omdat je dan nog meer informatie moet verwerken, maar op de een of andere manier helpt het om mijn gedachten te verzetten en daarna tijdens het douchen de andere prikkels beter te verwerken.
- vervolgens dus (lang) douchen onder heet water.
- vervolgens (als het donker is en je dus geen prikkels meer hebt van licht) fruit schillen en in een bakje doen met yoghurt (is een fijne, rustgevende handeling) en dat dan in een donkere kamer (dus ook geen lampen aan) op eten.
S'avonds doe ik de volgende dingen om weer rustig in mijn hoofd te worden:
- aan het eind van het avondeten (nadat ik alles op heb, want ik kan geen twee dingen tegelijk) mijn hoofd leeg praten tegen mijn ouders. De ergste drukte is dan uit mijn hoofd.
- vervolgens even op mijn telefoon zitten (zie punt 4).
- vervolgens rondjes fietsen of een rondje hardlopen.
- vervolgens even in een donkere kamer (dus zonder licht en lampen) op mijn telefoon zitten en bijvoorbeeld even op Proud lezen. Klinkt raar omdat je dan nog meer informatie moet verwerken, maar op de een of andere manier helpt het om mijn gedachten te verzetten en daarna tijdens het douchen de andere prikkels beter te verwerken.
- vervolgens dus (lang) douchen onder heet water.
- vervolgens (als het donker is en je dus geen prikkels meer hebt van licht) fruit schillen en in een bakje doen met yoghurt (is een fijne, rustgevende handeling) en dat dan in een donkere kamer (dus ook geen lampen aan) op eten.
Noa - Woensdag 19 september 2018 22:52
Bij mij ligt het enorm aan hoe ik me voel en in welke situatie ik zit of ik overprikkeld raak. Als ik bijvoorbeeld een goede dag heb en aan het sporten ben dan hebben ik nauwelijks last van prikkels. Maar als ik op school ben en ik hoor in het atrium van alle kanten verschillende gespreksonderwerpen, ik heb mijn lunch op schoot, vijf mensen proberen tegelijk wat tegen me te zeggen of wat aan me te vragen, het ruikt naar allemaal verschillend eten en ik probeer nog het stof van de toets door te nemen dan raak ik enorm overprikkeld. Ik kan er soms zelfs een beetje van in paniek raken. Ik probeer altijd even weg te gaan uit de situatie (bijvoorbeeld naar buiten en een rondje lopen), ik probeer zo veel mogelijk geluiden uit te schakelen (dus bijvoorbeeld muziek uitzetten) en als ik echt in paniek begin te raken probeer ik (lukt helaas ook vaak niet)tegen iemand te zeggen dat het even niet meer gaat en vraag ik of diegene even mee wil lopen om me rustig te houden.
D - Donderdag 20 september 2018 00:00
Ja heel erg! Ik het bijzijn van mensen kan ik me vaak sociaal NIET staande houden.. als er sprake is van 'chronisch' sociaal 'moeten' doen, door alleen al aanwezig te zijn en je een houding te geven, laat staan, WAT te zeggen, vertellen over 'mijn' leven, wat niet meer echt als mijn leven voelt door de eetstoornis, ik snel overprikkeld raak in een korte tijd en van vrolijk naar zeer down raak en niets meer kan zeggen ook en gewoon weg wil en uren, dagen, weken soms moet bijkomen..
Anne - Donderdag 20 september 2018 04:49
Ik vind de wereld zo overvol van prikkels overal wordt er aan je getrokken met beelden,flitsen,filmpjes,clips...Het is echt niet natuurlijk zoals wij leven en dat mensen last ervan hebben vind ik dan ook helemaal niet vreemd.We zijn mensen en geen levende computers die je aan en uit kunnen zetten wanneer je wilt.Ook worden mensen zelf zo druk hiervan ,alles moet in sneltrein en zoveel mogelijk brleven in zo kort mogelijke tijd.
Ik word gek van alles soms en ik vind dat wij onszelf gek maken en voor de gek houden om in zo'n kunstwereld te leven.Alsof het leven een speeltuin is en blijft en mensen nooit volwassen willen worden en naar het echte leven durven te kijken in zichzelf en om zich heen.
Ik word gek van alles soms en ik vind dat wij onszelf gek maken en voor de gek houden om in zo'n kunstwereld te leven.Alsof het leven een speeltuin is en blijft en mensen nooit volwassen willen worden en naar het echte leven durven te kijken in zichzelf en om zich heen.
Rianne - Donderdag 20 september 2018 10:56
Ik vind het persoonlijk best jammer dat jullie op deze manier dit probeem weergeven, ik snap niet zo goed hoe de term 'overprikkeld' onzin zou kunnen zijn, of overdreven zoals met name Scarlet aangeeft. Jullie schrijven vaak vanuit ervaringsdeskundigheid maar behalve Irene lijkt niemand echt gedegen ervaring te hebben om over dit thema iets behulpzaams te kunnen schrijven. 'Gewoon geirriteerd zijn omdat er teveel going on is' dekt echt totaal de lading niet. Het probleem wordt door jullie vrij makkelijk afgedaan. Als iemand echt teveel last heeft van binnenkomende prikkels, zoals ikzelf, heeft dit echt een grote invloed op je dagelijks leven, dat wil ik best even beschrijven. Ik slik specifiek voor dit probleem apart medicatie, en heb een stoornis die onder de concentratiestoornissen valt. Ik heb geen medelijden met mezelf maar wil wel even aangeven dat dit gewoon een serieus probleem is. 'Even op de bank zitten' of 'even rustig aan doen en relativeren' is dan echt niet meer van toepassing als oplossing. Ik kan na een bezoekje aan bijv. een winkel van een 30min zo overprikkeld zijn dat ik dat ik me lichamelijk heel beroerd ga voelen, en ik eigenlijk alleen maar kan slapen in een donkere kamer zonder geluid, na 2 uurtjes ben ik dan weer een beetje bijgekomen maar de rest van de dag is mijn energie erg laag. Ik kan dan de kleding die ik aan heb niet meer verdragen op mijn huid, me nergens meer op concentreren, mijn huid prikt, ik begin te zweten, hoofdpijn enz. Dit maakt dat ik in mijn dagelijks leven heel goed moet plannen wanneer ik even weg kan en hoeveel ik op een dag of in een week kan doen. Het is dan echt niet zo dat ik van een mug een olifant maak, het probleem is realistisch. Als jullie een blog willen schrijven over een thema waar jullie zelf misschien te weinig kennis over hebben of ervaring mee hebben zou ik willen voorstellen een gastblog te plaatsen van iemand die hier wel gedegen ervaring mee heeft.
Ik - Donderdag 20 september 2018 12:04
Met dat laatste ben ik het wel eens. Ik vind het goed dat proud ook aandacht besteedt aan andere psychische stoornissen, die vaak i.c.m. eetstoornissen voorkomen. Maar zorg dan wél voor goede informatie. In plaats van stoornissen of symptomen als onzin af te doen of juist vooroordelen te bevestigen.
Ikkie - Donderdag 20 september 2018 12:08
Eens met Rianne. En eens met een groot aantal schrijfsters hierboven. Overprikkeling is een 'very real thing', is niet weg te relativeren met een kopje thee op de bank en komt doorgaans ook niet doordat je 'iets te veel hooi op je vork' hebt genomen. In dat laatste geval ervaar je waarschijnlijk stress, geen overprikkeling.
Ik raakte voor het eerst overprikkeld 5 jaar geleden, na een hersenoperatie. Ik kon niets meer filteren. Alles was hard en fel en luid en veel en een grote overweldigende massa aan geluid en licht. ik kon ook niet meer onderscheiden waar ik begon en de rest van de wereld eindigde ofzo, heel eng was dat. De gevolgen daarvan waren heel fysiek: ik werd misselijk, kreeg het heel erg warm, mijn hersenen kregen een soort meltdown en ik viel gewoon om. Ditzelfde is me nog regelmatig overkomen in winkels, op drukke plaatsen, in het openbaar vervoer. Als je filter het niet meer doet, is dat een serieus probleem waarvoor behandeling echt nodig kan zijn. In mijn geval heeft één en ander zich gelukkig grotendeels hersteld (met veel ergotherapie en revalidatieactiviteiten), maar het komt nog wel eens voor dat ik overprikkeld raak. Dan kan ik niet meer functioneren. Ik weet dan niet meer hoe ik moet praten of hoe ik me moet bewegen, kan licht en geluid niet meer verdragen, de grond onder mijn voeten voelt dan wiebelig, ik krijg hoofdpijn of word misselijk. Hier helpt alleen maar absolute rust tegen. Zonder muziekjes of kopjes thee of Netflix.
Ik raakte voor het eerst overprikkeld 5 jaar geleden, na een hersenoperatie. Ik kon niets meer filteren. Alles was hard en fel en luid en veel en een grote overweldigende massa aan geluid en licht. ik kon ook niet meer onderscheiden waar ik begon en de rest van de wereld eindigde ofzo, heel eng was dat. De gevolgen daarvan waren heel fysiek: ik werd misselijk, kreeg het heel erg warm, mijn hersenen kregen een soort meltdown en ik viel gewoon om. Ditzelfde is me nog regelmatig overkomen in winkels, op drukke plaatsen, in het openbaar vervoer. Als je filter het niet meer doet, is dat een serieus probleem waarvoor behandeling echt nodig kan zijn. In mijn geval heeft één en ander zich gelukkig grotendeels hersteld (met veel ergotherapie en revalidatieactiviteiten), maar het komt nog wel eens voor dat ik overprikkeld raak. Dan kan ik niet meer functioneren. Ik weet dan niet meer hoe ik moet praten of hoe ik me moet bewegen, kan licht en geluid niet meer verdragen, de grond onder mijn voeten voelt dan wiebelig, ik krijg hoofdpijn of word misselijk. Hier helpt alleen maar absolute rust tegen. Zonder muziekjes of kopjes thee of Netflix.
Me - Donderdag 20 september 2018 13:16
Ik ben zelf vaak overprikkeld, doordat ik minder filter. Dan helpt alleen complete rust. Ik vind het storend dat Scarlet steeds dingen noemt waar ze allergisch voor is. Misschien kun je jezelf een afvragen hoe dat komt. Misschien is het een eigenschap in jezelf die er juist niet mag zijn?
Iris - Donderdag 20 september 2018 15:14
Door m´n autisme is dit bij mij aan de orde vd dag. Vooral na een dag werken. Dan kan ik niet veel anders dan youtube/tv kijken.
Maya - Donderdag 20 september 2018 17:28
Ik sluit me aan bij bovenstaande reacties. Ben tevens benieuwd hoe de redactie er nu op terugkijkt..
S* - Donderdag 20 september 2018 20:16
Er staat in de inleiding dat de redactieleden hun eigen associatie met het woord overprikkeld weergeven. Dat staat imo los van ervaringsdeskundigheid, positief of negatief oordeel of wat dan ook.
Hun associatie, hun ervaring, hun mening, hun gedachtes. Net zo realistisch als die van degene die een reactie geven. Overprikkeling is een subjectieve beleving en dus voor ieder anders.
Hun associatie, hun ervaring, hun mening, hun gedachtes. Net zo realistisch als die van degene die een reactie geven. Overprikkeling is een subjectieve beleving en dus voor ieder anders.
xMaya - Donderdag 20 september 2018 21:32
Daar heb je een goed punt!
- - Vrijdag 21 september 2018 11:42
Snap ik, maar wat heeft dat dan voor zin?
Jo-Anne - Vrijdag 21 september 2018 18:34
Ik vind het gek dat je als redactie, die toch een voorbeeldfunctie heeft, naast het ervaringsdeskundig zijn.. je zo uitlaat over iets wat een groot probleem is voor héél veel mensen. Ja, het zijn associaties met ‘de term’, maar imo zeker geen onzin.
Ik was het helemaal eens met de reactie van ‘Kritische lezeres’ want als je voor bepaalde stoornissen/termen wel serieus genomen wil worden, kun je het mijns inziens niet maken om andere termen te bagatelliseren of je op deze manier over te uiten.
Nu houd ik weer op. Het spijt me voor mijn felheid, maar het raakt me. Er wordt de groep die hiermee te maken heeft al heel veel onrecht aangedaan door late diagnoses/foute diagnoses/verkeerde behandelingen etc!
Ik was het helemaal eens met de reactie van ‘Kritische lezeres’ want als je voor bepaalde stoornissen/termen wel serieus genomen wil worden, kun je het mijns inziens niet maken om andere termen te bagatelliseren of je op deze manier over te uiten.
Nu houd ik weer op. Het spijt me voor mijn felheid, maar het raakt me. Er wordt de groep die hiermee te maken heeft al heel veel onrecht aangedaan door late diagnoses/foute diagnoses/verkeerde behandelingen etc!
Fran - Vrijdag 21 september 2018 04:51
Ik denk dat je ook van Scarlets mening kan leren dat je soms ervoor kan kiezen om niet alles zo zwaar op te willen nemen en meer denken dat iedereen heeft wel ergens moeite mee .De media/maatschappij heeft steeds de neiging om met thermen te gooien en alles bijna trendy te willen maken,zo ook het overprikkeld zijn.Een andere tijd hoorde je het woord hyperventileren heel vaak of burn -out ..etc .
Sommige mensen hebben wel degelijk last van overprikkeling en dat mag wel serieus worden genomen,net als bijvoorbeeld een eetstoornis of een allergie.
Maar mensen gebruiken de thermen zo gauw zodat het lijkt alsof het eigenlijk niets voorstelt ,maar als je het "echt" hebt is het wel een serieus probleem !
Wat dat beteft zeg ik dan ook bijvoorberld liever dat ik het een beetje benauwd heb dan dat ik meteen met het woord COPD ga smijten,ik zeg maar wat !
Sommige mensen hebben wel degelijk last van overprikkeling en dat mag wel serieus worden genomen,net als bijvoorbeeld een eetstoornis of een allergie.
Maar mensen gebruiken de thermen zo gauw zodat het lijkt alsof het eigenlijk niets voorstelt ,maar als je het "echt" hebt is het wel een serieus probleem !
Wat dat beteft zeg ik dan ook bijvoorberld liever dat ik het een beetje benauwd heb dan dat ik meteen met het woord COPD ga smijten,ik zeg maar wat !
jettie - Vrijdag 21 september 2018 23:00
Helemaal mee eens. Zo zouden meer mensen het moeten zien, dan zou het woord niet zo vaak “misbruikt” worden.
Free - Zaterdag 22 september 2018 15:59
Hier ben ik het wel mee eens. Het zal geenszins de bedoeling van de redactie zijn om met dit artikel mensen die "écht" ergens mee worstelen niet serieus te nemen.
Het is gewoon een feit dat veel mensen tegenwoordig geneigd zijn ergens meteen een etiketje op plakken terwijl wat ze ervaren eigenlijk heel "normaal" is. Overprikkeld is een van die termen die ik mensen zo vaak hoor gebruiken als ze gewoon moe zijn van een drukke dag of even te veel op hun bordje hebben (genomen).
Dat roept bij mij ook wel de nodige irritatie op, want ja hallo, dat is vervelend maar niet meteen reden om het zo groot te maken en met allemaal termen als overprikkeld etc. te gaan smijten. Dat is denk ik ook wat Scarlet bedoelt. Zij heeft het echt niet over mensen die door een stoornis of ziekte worstelen met prikkelverwerking en bij wie het hun functioneren serieus beïnvloedt.
Het is gewoon een feit dat veel mensen tegenwoordig geneigd zijn ergens meteen een etiketje op plakken terwijl wat ze ervaren eigenlijk heel "normaal" is. Overprikkeld is een van die termen die ik mensen zo vaak hoor gebruiken als ze gewoon moe zijn van een drukke dag of even te veel op hun bordje hebben (genomen).
Dat roept bij mij ook wel de nodige irritatie op, want ja hallo, dat is vervelend maar niet meteen reden om het zo groot te maken en met allemaal termen als overprikkeld etc. te gaan smijten. Dat is denk ik ook wat Scarlet bedoelt. Zij heeft het echt niet over mensen die door een stoornis of ziekte worstelen met prikkelverwerking en bij wie het hun functioneren serieus beïnvloedt.
Nina - Zaterdag 22 september 2018 16:02
Mee eens.
Maureen1 - Vrijdag 21 september 2018 09:03
Ik heb blijvende klachten na een hersentrauma 6 jaar geleden. Overprikkeling is mijn hoofdklacht. Het zenuwstelsel raakt overvoerd. Mijn hersenen moeten heel hard werken om dezelfde dingen te kunnen doen. Filteren lukt niet meer en dan raakt het zenuwstelsel nog meer overvoerd. Ik denk dat veel mensen overprikkeld kunnen raken bij overmatige belasting, alleen moet de 1 daarvoor een week nauwelijks slapen en ondertussen in een omgeving met veel geluid onder een flikkerende tl lamp concentratietaken doen. En is voor de ander ontwikkeling al nodig na 15 minuten praten of lezen. Bijvoorbeeld bij hersenletsel. Ik hoor vaak dat mensen het een vage klacht vinden. Maar het is niet vaag, ik voel het, merk het, het beperkt. Maar leg maar eens uit wat overprikkeling is aan iemand die het niet kent. Dat is net zoiets als uitleggen van pijn of jeuk of een geur ruiken aan iemand die het niet kent. Voor diegene is het vaag, voor iemand die het heeft is het niet vaag. Ik kan vertellen dat ik er vermoeid van raak, hoofdpijn krijg, duizelig word, dat snappen mensen. Maar eigenlijk is dat al secundair, een gevolg van de overprikkeling.
Nina - Zaterdag 22 september 2018 16:01
Precies dit. Je kan het 'uitleggen' en het zo goed mogelijk proberen te verwoorden, maar de echte eigenlijke ervaring raakt het nooit aan. We zullen ook nooit weten of mijn ervaring met overprikkeling hetzelfde is als de jouwe. Zolang we elkaar ervaringen maar serieus nemen en er begrip voor hebben.
Nina - Zaterdag 22 september 2018 15:58
Ervaringen mogen gedeeld worden, ieder zo zijn mening/ervaring. Aan ons om daar weer ons eigen gevoel, mening of ervaring bij te hebben en deze te delen. Je eigen ervaringen kun je echt voelen, die van anderen kun je alleen maar proberen te begrijpen.
Wat ik misschien ergens mis (maar dat is weer mijn gevoel). Is een soort van 'antwoord' als in: terugkomen op de vragen die in de begin alinea worden gesteld. Misschien ook een soort van klein onderzoekje naar wat er nou eigenlijk bekend is over overprikkeling, bij wie je het vaak ziet etc. Voordat de eigen ervaringen worden gedeeld. Ergens vind ik het ook wel grappig om te lezen dat voor mijn gevoel eigenlijk ieder van de vier redactieleden wel iets wat op overprikkeling lijkt (in wat voor maten dan ook) omschrijft. Maar het is inderdaad maar net hoe je het wil benoemen.
Wat ik weet (en zelf ervaar) is dat overprikkeling zeker wel 'iets echt is', als in: het wordt door mensen echt ervaren en omschreven, dus waarom zouden we dat dan afdoen als iets niet echts. Zeker in de wereld zoals die vandaag is... overal prikkels om je heen. En te bedenken dat 20% van de bevolking hooggevoelig is (en daarmee bedoel ik dat het wetenschappelijk is vastgesteld dat er een groep van 20% van de mensen is die prikkels van binnen en buiten af dieper verwerken dan anderen). Niks zweverigs aan eigenlijk. Gevoeliger zijn voor prikkels van buiten af (er minder prikkels bij kunnen hebben) icm met psychische problemen die ook veel van je emotionele systeem/ gedragssysteem vergen (vooral als bijvoorbeeld je coping zoals een eetstoornis minder aanwezig worden) kan zorgen voor overprikkeling. Voor mij betekend dat ik mijn grenzen over ga in wat ik emotioneel, fysiek of qua prikkels van buitenaf kan verwerken. Dan krijg ik veel spanning in mijn lichaam, last van licht, geuren, geluiden. Als wat dan nog binnenkomt zorgt voor een paniekerig gevoel (als of mijn systeem zegt HELP het past niet) en een pijnlijk gevoel in mijn zintuigen (als of je zenuwen aangeraakt worden omschrijf ik het wel eens) als ik dat negeer migraine aanvallen. Dan moet ik echt gewoon dagen bijkomen, in het donker liggen etc.
En dan hebben we het inderdaad nog niet eens over de overprikkeling die kenbaar is bij mensen met een autisme spectrumstoornis of na serieuze trauma's aan de hersenen. Bij bordeline persoonlijkheidsstoornis is het ook vaak aan de orde.
Er spookt de hele tijd ook een vraag in mijn hoofd voor Scarlet, toch even zo brutaal zijn en hem gewoon stellen: Scarlet waar denk je dat je allergie voor het wordt vandaan komt?
Wat ik misschien ergens mis (maar dat is weer mijn gevoel). Is een soort van 'antwoord' als in: terugkomen op de vragen die in de begin alinea worden gesteld. Misschien ook een soort van klein onderzoekje naar wat er nou eigenlijk bekend is over overprikkeling, bij wie je het vaak ziet etc. Voordat de eigen ervaringen worden gedeeld. Ergens vind ik het ook wel grappig om te lezen dat voor mijn gevoel eigenlijk ieder van de vier redactieleden wel iets wat op overprikkeling lijkt (in wat voor maten dan ook) omschrijft. Maar het is inderdaad maar net hoe je het wil benoemen.
Wat ik weet (en zelf ervaar) is dat overprikkeling zeker wel 'iets echt is', als in: het wordt door mensen echt ervaren en omschreven, dus waarom zouden we dat dan afdoen als iets niet echts. Zeker in de wereld zoals die vandaag is... overal prikkels om je heen. En te bedenken dat 20% van de bevolking hooggevoelig is (en daarmee bedoel ik dat het wetenschappelijk is vastgesteld dat er een groep van 20% van de mensen is die prikkels van binnen en buiten af dieper verwerken dan anderen). Niks zweverigs aan eigenlijk. Gevoeliger zijn voor prikkels van buiten af (er minder prikkels bij kunnen hebben) icm met psychische problemen die ook veel van je emotionele systeem/ gedragssysteem vergen (vooral als bijvoorbeeld je coping zoals een eetstoornis minder aanwezig worden) kan zorgen voor overprikkeling. Voor mij betekend dat ik mijn grenzen over ga in wat ik emotioneel, fysiek of qua prikkels van buitenaf kan verwerken. Dan krijg ik veel spanning in mijn lichaam, last van licht, geuren, geluiden. Als wat dan nog binnenkomt zorgt voor een paniekerig gevoel (als of mijn systeem zegt HELP het past niet) en een pijnlijk gevoel in mijn zintuigen (als of je zenuwen aangeraakt worden omschrijf ik het wel eens) als ik dat negeer migraine aanvallen. Dan moet ik echt gewoon dagen bijkomen, in het donker liggen etc.
En dan hebben we het inderdaad nog niet eens over de overprikkeling die kenbaar is bij mensen met een autisme spectrumstoornis of na serieuze trauma's aan de hersenen. Bij bordeline persoonlijkheidsstoornis is het ook vaak aan de orde.
Er spookt de hele tijd ook een vraag in mijn hoofd voor Scarlet, toch even zo brutaal zijn en hem gewoon stellen: Scarlet waar denk je dat je allergie voor het wordt vandaan komt?
Rianne - Dinsdag 25 september 2018 14:43
Jammer dat jullie als redactie geen reactie geven op de kritiek op dit artikel. Als ik lees hoe men gereageerd heeft is dit echt opbouwende kritiek waarbij mensen iets proberen uit te leggen, er wordt niet op een vervelende manier aangevallen op persoon of wat dan ook. Als mensen tijd steken in het schrijven van een uitgebreide en beleefde reactie nadat een artikel hen op een negatieve manier persoonlijk raakt zou ik het wel netjes vinden als de redactie ook even iets van zich laat horen bijvoorbeeld onder de reacties, gewoon even in het algemeen hoe jullie hier nu op terugkijken. Het artikel geeft wat mij betreft echt een onjuist of minimaal zeer vertekend beeld van de term overprikkeling, ik vind het persoonlijk jammer dat dit is wat mensen lezen als ze zoeken op dit onderwerp.
Marieke - Zaterdag 29 september 2018 11:54
Eens met scarlet, vreselijk woord dat iedereen altijd maar rondsmijt. Erg overdreven.