Omgaan met eenzame gevoelens

 

I feel so lonely...Eenzaamheid: het is één van de lastigste gevoelens die we kunnen hebben. Iedereen heeft zich weleens in een situatie bevonden waarin hij zich eenzaam of alleen voelde. Waarschijnlijk zal het voor jou dus ook een bekend gevoel zijn. Maar hoe bekend dit gevoel ook mag zijn het blijft lastig om hiermee om te gaan. Daarom hebben we wat tips voor je op een rijtje gezet die jou kunnen helpen om te gaan met eenzame gevoelens.

Maak om te beginnen onderscheid tussen jouw gevoelens en de realiteit. Soms kan je je heel erg eenzaam voelen terwijl, wanneer je eens rationeel nadenkt, je dat helemaal niet bent. Je hebt genoeg mensen om je heen, hebt veel contact met andere mensen, doet leuke dingen en je hebt mensen in je omgeving die om jou geven. En toch, al heb je nog zoveel mensen om je heen, je kan je ontzettend eenzaam voelen. Probeer in dat geval eens te ontdekken waar dat gevoel vandaan komt. Is het omdat je het gevoel hebt door niemand echt begrepen te worden, of komt het gevoel eerder voort uit een angst om alleen te zijn? 

Jouw gevoelens hoeven niet altijd overeen te komen met de realiteit. Kijk dus eens naar de oorzaak van je eenzame gevoel, pas als je weet wat de oorzaak is kan je er wat aan gaan doen!

Ook is het goed om je gevoel eens toe te laten. Wanneer we ons eenzaam voelen hebben we een soort oerinstinct om zo snel mogelijk van dit negatieve gevoel af te komen. Vaak is de snelste en simpelste manier om je gevoel maar zo snel mogelijk en zo ver mogelijk weg te stoppen, om het te ontkennen, te negeren. We denken dat we er op die manier aan kunnen ontsnappen, maar juist door te doen of het probleem er niet is blijft het probleem vaak langer hangen en kan het nog intenser worden.

schreeuw het van je afLaat je gevoel dus toe, huil, praat, schreeuw of schrijf het van je af. Als je er op de een of andere manier mee bezig gaat dan zul je zien dat je uiteindelijk ook van je gevoel af kan komen. Als je het wegstopt dan zal het altijd nog ergens aan je blijven knagen, het zal niet weg gaan voor je er iets mee doet

Eenzaam zijn wordt vaak geassocieerd met alleen zijn. Maar alleen zijn hoeft helemaal niet altijd erg te zijn. Soms kan het juist wel even lekker zijn om geen mensen om je heen te hebben. Je kan de tijd dat je alleen bent juist gebruiken om eens echt tijd voor jezelf te nemen. Ga dingen doen die jij leuk vindt, gebruik de tijd om jezelf eens te ontdekken. Even tot rust komen en je gedachten op een rijtje zetten...

Realiseer je dat we ons allemaal weleens eenzaam voelen. Het betekent niet dat er met jou iets mis is. Wat je vaak ziet is dat mensen zich eenzaam gaan voelen wanneer ze een belangrijke transformatie in hun leven doormaken. Jij bent aan het veranderen en daarmee veranderen ook jouw interesses en opvattingen. Het is dan logisch dat je dan ook, bewust of onbewust, mensen om je heen wil verzamelen die deze met jou delen.

Als je je eenzaam voelt, stap eens op andere mensen af, maak contact. Mensen die zich eenzaam voelen zijn snel geneigd zich af te zonderen, ze zijn bang te veel te zijn of anderen alleen maar lastig te vallen met hun problemen. Als je je rot of eenzaam voelt dan moet je dat zeggen, mensen kunnen namelijk geen gedachten lezen. Sommigen zien het feit dat anderen niet in de gaten hebben dat ze zich niet goed voelen, of hier in ieder geval niet naar vragen, als bewijs dat het niemand wat interesseert. Hierdoor gaan ze zich nog meer afzonderen, voelen ze zich nog eenzamer en komen op die manier in een cirkeltje terecht.

Spreek dus eens met andere mensen af, ga dingen ondernemen! Even een wandelingetje door het park, samen naar de film, een terrasje pakken, ga shoppen met een vriendin, je kunt van alles doen.

Het laatste, maar zeker niet het onbelangrijkste: Het wordt beter, echt waar! Bedenk jezelf dat dit gevoel dat je hebt niet voor eeuwig zal zijn. Op het moment zelf kan het misschien zo voelen alsof je er niet meer uit zal komen, alsof het je hele leven zo zal blijven, maar dat is niet zo. Natuurlijk moet je niet passief af gaan wachten tot de gevoelens ooit een keer weg gaan, maar zolang jij er je best voor doet zal het zeker beter voor je worden.

Hoe ga jij om met eenzame gevoelens?

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Nerveus - Zondag 25 augustus 2013 13:58
Als ik me eenzaam voel huil ik veel en schrijf ik het van me af in mijn dagboek of in de vorm van een verhaal. Heel soms heb ik het er met goede vriendinnen over hoe ik me echt voel, maar vaak hou ik het voor me, omdat ze het nooit helemaal begrijpen.
Precious - Zondag 25 augustus 2013 15:04
Goed artikel! Als ik me eenzaam voel dan ga ik ook vaak schrijven. Maar wat mij ook goed helpt is om leuke muziek op te zetten, en erop te gaan dansen in mijn kamer (en dan hopen dat er niemand binnen komt;) ) Of iets creatiefs waar ik de aandacht goed bij moet houden.
Flower - Zondag 25 augustus 2013 15:51
Als ik me eenzaam voel ga ik in een hoekje zitten huilen. Heel triest, maar op dat moment wil ik dat niemand het ziet....Eenzaamheid is echt vreselijk.
Ingrid - Zondag 25 augustus 2013 16:03
Ja ik herken het verhaal helemaal! Heb het gevoel mensen tot last te zijn met mijn *gezeur* en wil ze niet lastig vallen in hun dagelijkse drukke leven. Vaak zegt men wel, kom dan bij mij, maar toch doe ik het niet...bang dat mensen me weer verlaten en me voor zielig geval afschrijven...dus een masker op en gewoon doorgaan...helaas...
Anoniem - Zondag 25 augustus 2013 18:07
Ik ben altijd eenzaam. Soms kan ik mij er wel slecht door voelen, maar ik ben het al redelijk gewent. Als ik mij echt eenzaam voel heb ik vaak behoefte aan contact, maar niemand die op mij zit te wachten. Dus ga ik meestal maar wandelen, helpt soms ook wel.
lisan.33 - Zondag 25 augustus 2013 18:27
'Sommigen zien het feit dat anderen niet in de gaten hebben dat ze zich niet goed voelen, of hier in ieder geval niet naar vragen, als bewijs dat het niemand wat interesseert. Hierdoor gaan ze zich nog meer afzonderen, voelen ze zich nog eenzamer en komen op die manier in een cirkeltje terecht.'

Zooooo herkenbaar!!! Eenzaam voelen is écht heel naar ja! Terwijl je het inderdaad heus niet altijd hoeft 'te zijn'. Mooooeeeeilijk!

Anoniem - Zondag 25 augustus 2013 19:23
Artikelen e.d. over eenzaamheid gaan altijd maar over dat 'het niet overeenkomt met de realiteit' en dat er wel mensen zijn maar je je toch alleen voelt.
Maar wat nou als je geen mensen hebt? Wat als je geen familie, geen vrienden, niemand hebt? Daar wordt nooit aandacht aan besteedt, maar het is toch echt zo. Voor sommige mensen is eenzaamheid niet alleen maar een gevoel, maar gewoon keiharde realiteit.
Debbie - Zondag 25 augustus 2013 19:55
zingen helpt soms :D
B. - Zondag 25 augustus 2013 19:56
Je eenzaam voelen is echt een verschrikkelijk gevoel..
Roos_ - Zondag 25 augustus 2013 20:58
fijn dat hier aandacht aan besteed wordt :) maar ben het wel eens met Anoniem.. soms is eenzaamheid gewoon realiteit. en dat wordt niet in het artikel besproken. ik heb altijd het gevoel gehad dat er écht geen mensen in mijn omgeving zijn die om me geven, en dat gevoel is de ene dag erger dan de andere dag natuurlijk, maar wel realiteit (niemand die me opwachtte bij terugkomst na een half jaar buitenland, weinig mensen die naar m'n feestjes konden komen enz). ik word dagelijks omringd door heel veel mensen, maar het is naar om te beseffen dat van al deze mensen er niemand is die er echt voor je is.
@anoniem en roos - Zondag 25 augustus 2013 22:24
Als er weinig mensen in je leven zijn dan kun je ze ook altijd zelf opzoeken. Mensen zijn overal om je heen, maar het is aan jezelf om daar wat mee te doen en contact te leggen. Dat kan op werk, vrijwilligerswerk, een hobbie iets, etc.

Vaker is het naar mijn idee echter zoals roos zegt dat je het gevoel heb dat mensen niet om je geven en voel je je daardoor eenzaam. Dan is het eerder de kunst om te Checken of het wel klopt wat je denkt. Als jij namelijk nooit iets aangeeft of laat merken waar je behoefte aan hebt (bijvoorbeeld steun) dan zullen de mensen in je omgeving dat niet zo maar merken en dus blijf je je eenzaam voelen terwijl dat misschien wel helemaal niet nodig is. Pas als je er over gaat praten zal je merken dat je gedachtes misschien wel helemaal niet kloppen. Dat is in ieder geval mijn ervaring.
Sofie79 - Zaterdag 31 augustus 2013 18:33
Ik denk dat het heel belangrijk is dat je kijkt wie er in je omgeving wel voor je zouden willen zijn, als ze wisten dat jij dit nodig hebt. Dit gaat niet om aantallen, het maakt niet uit hoeveel mensen er voor je zijn, als er maar iemand is. Ikzelf heb geleerd dat ik beter bij mijn twee beste vriendinnen moet aangeven wat ik van ze nodig heb. Ze willen me heel graag troosten en steunen, maar kunnen niet 'ruiken' dat ik dat nodig heb. Zeker omdat ik goed ben in het bouwen van een schild om mij heen. Soms vergeet ik het weer even, maar bij mij werkt het echt zo: zeg tegen degene van wie je het nodig hebt, dat je steun nodig hebt, hoe concreter hoe beter. Het is moeilijk om te doen, maar je zult er verbaasd over zijn hoe fijn anderen dit vinden en hoe zij je kunnen helpen.
Meriam - Woensdag 2 oktober 2013 19:10
Thuis voel ik me eenzaam maar buiten niet.
Ik zoek buiten contact omdat thuis geen contact en communicatie mogelijke is.
Ik heb veel hobbys en die eofen ik buiten , ik geef lezingen,presentatie en zo heb ik mijn eenzaamheid eventjes aan de kant gezet.Ik zou heel graag willen dat mijn partner eens een complimentje geef bijv:over dat ik een boek hebt geschreven of dat ik lekker eten hebt gekookt,al is het maar een keer in mijn leven.De eenzaamheid heeft me van binnen helemaal opgevreten .
angel - Woensdag 9 april 2014 01:22
ik heb het nu erg vaak. ik ben niet meer zo jong al maakt het niet erg veel uit want het is meestal zo geweest en het probleem is als je dan iemand hebt dan heb je het gevoel dat je stikt en wil je het liefst zo rap mogelijk weg. maar dan ben je weer alleen en dan vraag je u af waarom lukt het niet.eerst het probleem op het werk van kwaad tot erger verliefd maar de liefde onbeantwoord dan zei dingen die je achter af beter niet had gezegd maar het is te laat. maanden lang depressie maar je mag het niet laten merken hoe veel pijn het doet. elke dag opnieuw gaan werken met haar soms de wens dat ze ergens anders zou gaan en als ze dan gaat dan verlang je naar haar en mis je haar. nu na zovele jaren en ik geen werk meer heb probeer ik het te vergeten maar toch spookt ze nog steeds door mijn hoofd.ik kijk nu veel naar tv en ga eens naar de bibliotheek. maar als je dan buiten gaat krijg je het gevoel wat is er mis aan mij? dan vraag je u af waarom is alles zo moeilijk? liefde zonder angst zonder pijn zou dat kunnen zijn?
Proudie1 - Vrijdag 26 september 2014 23:04
Ik vind het altijd zo frappant dat er in een blog over eenzaamheid zoiets staat als

Spreek dus eens met andere mensen af, ga dingen ondernemen! Even een wandelingetje door het park, samen naar de film, een terrasje pakken, ga shoppen met een vriendin, je kunt van alles doen.

Ja maar wat als je dus niemand hebt en je daarom zo eenzaam bent? Overdag zit ik de hele dag alleen thuis en heb ik niemand om even mee naar de stad te gaan ofzo. Ik heb wel een vriend, maar die werkt overdag. En ik wil ook wel eens wat zonder mijn vriend doen. Sommige dingen doe ik wel alleen, maar alleen op een terrasje zitten vind ik niet zoveel aan.
san - Zondag 19 oktober 2014 14:59
Heel herkenbaar. Ook last van dat gevoel..en voor mij is dat de realiteit :'( Zijn er ook sites om mensen te ontmoeten die dit ook zo hebben?.
anoniem - Dinsdag 11 november 2014 21:01
ik ben gewoon een tiener, dat snap ik, hormonen ofzo. maar ik ben echt zo iemand dat ik soms heel up ben, maar vaak dan ook opeens heel down. maar als ik down ben wil ik het liefst alleen zijn. (misschien heel raar maarja) ik heb er soms ook last van op school. dan ben ik in de ochtend heel gezellig met mn vriendinnen enzo, en dan in de middag opeens helemaal afwezig. heb daar soms dus best wel last van. en tot nu toe nog geen helpende tips gevonden :(
bert - Zondag 16 november 2014 20:28
niets.
Anoniem - Zondag 29 maart 2015 22:33
"Spreek dus eens met andere mensen af, ga dingen ondernemen! Even een wandelingetje door het park, samen naar de film, een terrasje pakken, ga shoppen met een vriendin, je kunt van alles doen."

"Als er weinig mensen in je leven zijn dan kun je ze ook altijd zelf opzoeken. Mensen zijn overal om je heen, maar het is aan jezelf om daar wat mee te doen en contact te leggen. Dat kan op werk, vrijwilligerswerk, een hobbie iets, etc"

Ik woon ver weg van mijn vrienden en familie (die allemaal een druk eigen leven hebben) en ik ben mijn baan kwijt en heb absoluut geen geld om "leuke dingen te doen" Als ik alleen iemand wil opzoeken kost dat al geld, en ok het park is gratis, maar dat heb je na 2 maanden rondjes lopen ook wel gezien.
Contact maken met wildvreemde mensen? Ik heb geen idee hoe ik dat moet aanpakken! Hoi ik ben eenzaam, zullen we samen een rondje park?
Ik heb mijn familie en vrienden verteld dat ik een beetje eenzaam ben (terwijl het eigenlijk steeds erger wordt) En ze zijn geweldig, ik kan echt niet klagen, maar ze kunnen zich ook niet veroorloven om elke week op de stoep te staan.
Ik heb na het lezen van dit soort Posts het idee dat er te makkelijk over wordt gedaan, uit de reacties blijkt toch wel dat eenzaamheid niet zo simpel is?
anneke groen - Dinsdag 28 april 2015 20:11
ik voel mij eenzaam,ik heb geen doel ,ik ga de dag beginnen zonder doel ,.als ik buiten ben is het minder,ik heb geen goeie vrindinnen of vrindin hier in brabant,mijn lieve vrindin woond in den haag ,ikwil ook niet vertellen dat ik mij hut voel.ik zou erg graagb echt een goede vriend of vrindin te hebben
Loe - Zaterdag 8 augustus 2015 19:35
Ik voel me regelmatig eenzaam. Ik zou willen dat het gevoel weg ging. Ik heb genoeg mensen om me heen en onderneem regelmatig leuke dingen met mijn familie. Maar toch als ik dan even alleen ben dan word ik zo verdrietig. En ik kan moeilijk elke dag leuke dingen doen. Het kost ook best veel geld. Sinds vroeger heb ik hier al last van. Maar sinds kort ben ik vrijgezel en dan is het nog erger. Ik kan niet tegen alleen zijn. Ik vind het knap van diegene die alleen wonen. Hoe doen ze dat?
annomiem - Zaterdag 15 augustus 2015 02:39
Eenzaamheid is erger dan men denkt,wordt te weinig aandacht aan besteed.
Dina - Woensdag 19 augustus 2015 22:04
Uit de vele reacties blijkt dat eenzaamheid inderdaad niet zo gemakkelijk is! Ik heb er ook met tijden erg last van. Dacht eerder altijd dat ik groot en sterk moest zijn, mezelf maar moet redden.. Maar voel nu zoveel onrust en inderdaad: doelloos voelt het leven op aarde. En dat komt denk ik omdat dat je als mens soms gewoonweg geen binding voelt met andere mensen of met jezelf; hoe graag je dat ook wilt of je best doet. Het is gewoonweg geen keuze (hoe graag ik ook een oplossing wil). En dan denk ik aan al die mensen die ook geen familie hebben, geen basis.. geen 'echte' vrienden. Dat het voelt als overleven, niet ten volle kunnen leven.
Misschien kan dit iets van troost geven: we zitten in hetzelfde schuitje en niemand zal je ooit zo goed begrijpen en invoelen als je zelf moet proberen te doen..en toch proberen te denken: anderen hebben jouw aandacht en liefde ook nodig! Een glimlach naar de buurvrouw kan al een enorm verschil maken of een helpende hand bij de kassa... Ik bid voor iedereen die eenzaam is en het gevoel heeft vergeten te zijn, dat we ons met elkaar mogen verbinden en weten: ooit is het voorgoed voorbij en zullen een overvloed aan liefde voelen, omdat we het allemaal waard zijn, maar ook nodig hebben, om te kunnen zijn zoals we werkelijk zijn!
Karin - Dinsdag 22 januari 2019 18:43
Ik vind dit zo mooi en juist beschreven. Alsof ik het zelf had kunnen schrijven.
Liefs
Paul - Dinsdag 9 juli 2019 02:05
Ik vrees dat er geen remedie is tegen eenzaamheid. Eenzaamheid is een gevolg van vervreemding van je omgeving. Eens de vervreemding is ingezet, is er geen weg meer terug. Alle sociaal contact verliest zijn natuurlijkheid. Alle handelingen worden onecht. Eenzame mensen zijn geobsedeerd door het maken van een connectie met de Ander. Zo'n connectie echter loopt altijd uit op een teleurstelling. De Ander blijkt uiteindelijk toch echt wel anders te zijn. Té anders. Volgens mijn psychiater is er hoop. Misschien. Misschien dat succes in het leven het een en ander losweekt zodat een natuurlijke omgang met de buitenwereld opnieuw de regel wordt. Laten we hopen. Hoop, nog zo'n smeerlap. Hoop doet lijden...
nathalie - Donderdag 27 augustus 2015 08:20
Zo herkenbaar. ..voelt je eenzaam terwijl je genoeg mensen om je heen heb maar dat is qua werk..ga je al niet mee over praten , partner valt niet makkelijk mee te praten gaat snel over ander onderwerp eroverheen dus heeft t nut om erover te beginnen.+ merkt het niet eens ook al ben ik stil of zit ik met de tranen in me ogen.en me kinderen wil ik hier niet mee opschepen. .teveel ook gebeurd vroeger wordt met veel geconfronteerd momenteel maar de andere hebben dat niet mee gemaakt dus zullen dat ook niet begrijpen dus ik dan een masker op en doorgaan maar weet niet hoelang ik dit nog vol ga houden.ben er wel altijd voor andere maar andersom is erg ver te zoeken ...erg moeilijk dit.....
Andre - Vrijdag 8 april 2016 10:00
Ik ben een man van 58 jaar met een zware depressie het gevolg van eenzaamheid ik zou graag in contact komen met iemand die ook graag even wil kletsen of een stukje wandelen gewoon even bezig zijn samen
Reageer snel als je dit ook graag zou willen
Jannetje - Donderdag 18 april 2019 19:40
Ik heb er ook vaak mee temaken met dat gevoel ik vindt het ook heel belangrijk om goed voor elkaar tezijn en vindt het wel goed dat je hier even je verhaal of gevoel kan vertellen maar we moeten gewoon van ons zelf houden en afleiding blijfen zoeken en bidden om kracht voor iedere nieuwe dag
Paul - Zondag 5 juni 2022 20:20
Ook ik heb mn hele leven al problemen op dit gebied...familie is of al overleden of heeft weinig contact behoefte(broer en zus), en het gekke is dat ik wel momenten heb met vrienden maar dat ik vooraf vaak al pijn in mn buik krijg omdat ik weet dat het prettige moment snel weer achter de rug is en ik het gemis nog sterker voel. Toch sleep ik me elke keer weer van het ene uitje weer naar het andere. Korte ups en lange downs. Vooral in de zomer op zonnige avonden in het weekend branden bij mij vaak de tranen en voel ik me leeg en denk dat er veel mis met me.
100 x op mn telefoon kijken of er misschien een appje is, ik voel me een raar persoon dan. Vaak maar naar bed dan in de hoop dat ik morgen weer een goeie bui heb bij opstaan.
Chate - Zondag 11 september 2022 16:20
Ook ik ben eenzaam. Ik ga naar buiten, bezoek vrienden, ga naar familie, ga dagje uut met vrienden, neem ze mee op vakantie, geef buurt bbq en ikwerk. Maar er komt niets voor terug. Ik draag een masker en doe altijd vrolijk. Zelfstandig en stoer. De laatste x dat ik dit masker liet vallen ben ik ontzettend gekwetst. Ik accepteer het drama en de buien van iedereen, ga niet in op hatelijke opmerkingen en kom niet voor mezelf op. Ik toon interesse in anderen, help andere . Uit angst dat ik dat kleine netwerk verlies ga ik vaak over mijn grenzen. Dat is doodvermoeiend .
Anoniem - Dinsdag 23 mei 2023 17:35
Ik ben eenzaam, mensen houden niet van mij omdat ik buitenlands ben en een buitenlanse achternaam heb.