Moederdag. Een bijzondere dag waarop je je moeder eens extra in het zonnetje zet, verwent, taken uit handen neemt en haar bedankt voor de liefdevolle zorg van de afgelopen jaren. Maar wat moet je met zo'n dag als je moeder niet meer leeft? Je kunt het niet ontlopen. Abri's op het station. Moederdag aanbiedingen bij de HEMA, Moederdag producten in de supermarkt, kaarten bij de boekhandel en speciale cadeauverpakkingen bij de drogist. Of je het nu wilt of niet, je wordt eraan herinnerd. Dit kan voor sommigen erg pijnlijk zijn.

Bron foto

Mijn moeder overleed toen ik nog erg jong was. Ik heb Moederdagen erg wisselend ervaren. De ene keer ging het zo aan me voorbij, zonder dat ik me er van bewust was. De andere keer hakte de lege plek er weer even extra in.

Als kind maakte ik meestal een cadeautje voor één van mijn 'moederfiguren'. Een zorgzame vrouw uit de kerk, een betrokken buurvrouw. Wat ouder geworden, stuurde ik kaartjes naar bijvoorbeeld mijn lieve grootmoeder of een tante. Maar ik heb ook een tijd gehad dat ik bewust aan niemand uit mijn vrouwelijke omgeving iets gaf of stuurde. Ik vond het onzin. Ik was boos en verdrietig. Niemand van hen was mijn moeder. Niemand had die rol vervuld. Naar wie ik ook iets zou sturen, het zou niet
uitmaken. Zij was er niet geweest. En in de komende jaren zou ze er ook niet zijn. Ik negeerde Moederdag, of voelde me (meestal van te voren) in de steek gelaten en verdrietig. Ik miste haar.

In zulke periodes vielen bepaalde dingen om me heen me extra op. Een moeder en dochter, gezellig samen bij de V&D. Een vrouw die haar peuterdochtertje lachend van de grond tilt, rondzwaait en knuffelt. Moeder en dochter. Groot en klein. Meisje en vrouw. Hand in hand. Zonder emotie te voelen, kan ik vertellen over het feit dat mijn moeder al jaren niet meer leeft. Maar op zulke momenten is het alsof er een vlijmscherp mes door mijn hart gaat.

Wat mij onder andere hielp was schrijven. Mijn boosheid en verdriet van me af schrijven. Gewoon voor mezelf. Maar ik heb ook wel eens een Moederdagkaart aan mijn moeder geschreven. Dit klinkt misschien raar. Maar kan toch opluchten en een gevoel van verbondenheid geven.

Mam, waar was je?

Waar was je toen ik opgroeide?
Op mijn eerste schooldag
Mijn laatste
Tijdens tentamen weken
Met mijn diploma uitreiking
Om voor me zorgen
Om ruzie mee te maken
Te bevragen
Een knuffel te geven
Gewoon, er 'te zijn'

Geen vrouw-figuur als voorbeeld
Alleen een stilstaand beeld

Maar je was er wel

In het gemis
In de leegte
In de verhalen
In de foto's

Je bent er nog
In hoe mijn lach klinkt
In de ogen van mijn broer

Je bent er

In de manier waarop ik me beweeg
de vorm van mij neus
de kleur van mijn huid
En in mijn nauwkeurigheid

Je bent er, ook al ben je er niet
Deze Moederdag niet
De vorige niet
En ook de volgende niet

Maar toch
Bedankt mam
Want ook al ben je er niet
Ik ben er door jou

Tips voor degenen die Moederdag vieren zonder moeder:

♥ Stuur een kaartje naar een (oudere) vrouw die veel voor je betekent. Misschien is de moeder van een goede vriendin er wel veel voor je geweest. Laat het haar weten.

♥ Ken je een vrouw of stel die geen kinderen hebben of kunnen krijgen, verras deze dan met een leuk klein cadeautje of bosje bloemen. Ook voor deze mensen kan Moederdag erg pijnlijk zijn. Anderen verrassen of blij maken vrolijkt jezelf ook op.

♥ Maak een mooie collage, gedicht of brief voor je eigen moeder. Schrijf alles op wat je nog had willen vragen of zeggen. Gooi er al je boosheid en verdriet in. Je kunt de brief in een (zelfgemaakt) doosje bewaren (samen met andere leuke of mooie herinneringen), of aan iemand die je vertrouwt en waarmee je het wilt delen laten lezen, of eventueel zelfs oprollen en samen met een bloem op het graf van je moeder leggen.

♥ Maak van de dag een vrouwen/meiden dagje. Zet een vriendin in het zonnetje. Ga samen wat leuks doen. Maak er een gezellige en mooie dag van.

Bron foto

Fijne Moederdag!