Het is altijd een groot thema geweest, want wat zou het fijn zijn als ik mijzelf zou ontdekken en eindelijk echt mijzelf kon zijn. Voor elk kind, elke puber en elke volwassene is dat belangrijk, maar het is lang niet zo simpel als het klinkt. Mijzelf ontdekken, ...ja graag, dacht ik. Maar hoe doe je dat dan? Waar moet ik beginnen bij zoiets groots en zo iets persoonlijks?

Ik heb er geen duidelijk antwoord op, dat kan ik alvast bekennen. Het enige dat ik heb verzameld zijn tips uit boeken, ervaringen van mensen om mij heen en ervaringen vanuit mijzelf. Of ik nu uit-ontdekt ben? Nog lang niet, maar dat is helemaal niet erg. Die ontdekkingsreis hoeft namelijk niet vervelend te zijn en met elke stap die je zet, elke ontdekking die je doet, heb je nog meer van jezelf gewonnen.

Mensen nadoen

Rene Gude was een Nederlandse filosoof die mij ontzettend heeft geïnspireerd op dit gebied. Hij zei altijd; om zo dicht mogelijk bij jezelf te komen, moet je eerst anderen zo goed mogelijk nadoen. Dan weet je pas wat bij jou past en wie van al die subculturen je eigenlijk zelf bent en wilt zijn.

Dat vond ik zo’n fijne en helpende uitspraak. Het is dus helemaal niet iets slechts om anderen een beetje na te doen, het is zelfs essentieel om uiteindelijk jezelf te worden. Heel logisch ook, want dat is het eerste dat we doen zodra we in contact komen met anderen. Je doet eerst je ouders na, daarna de stoerste kinderen van de klas, daarna iemand die je misschien kent van tv en waar je graag op wilt lijken. Langzaam verzamel je allemaal mensen tegen wie je opkijkt, laat dat weer vallen omdat je toch een andere richting op wilt en komt uiteindelijk steeds dichterbij je eigen kern.

Wat als er niemand was?

Deze vraag heeft mij wel vaak geholpen. Niet om volledig bij mijn innerlijke kern te komen, maar wel om net edie beslissing te kunnen maken die echt het dichtste bij mijzelf lag en dat komt al een heel eind in de buurt. Wat als ik met niemand rekening hoefde te houden? Niet met ouders die iets verwachten, niet met een vriendin of vriend die ik een plezier wil doen.. wat als er niemand was om rekening mee te houden? Wat zou ik dan kiezen?

Dat is natuurlijk niet de realiteit, er is altijd heel veel om rekening mee te houden en heel begrijpelijk dat je dat altijd meeneemt in hoe je vandaag de dag doet en bent. Ook als je er uiteindelijk niets mee doet, kan het alsnog waardevol zijn om bij jezelf na te gaan wat jij zelf zou willen als je wél die vrijheid had. Dat is namelijk het stukje dat over jou gaat en jou misschien wel meer stuurt in de richting die bij jou past.

Begin met vandaag

Waar word je vandaag gelukkig van? Dat mag iets heel kleins of simpels zijn, maar dingen die jou vandaag een goed gevoel geven zeggen veel over jou. In ieder geval over jou op dit moment en dat is het belangrijkste voor nu. Wat wil je vandaag? Waar wil je naartoe en wat voelt goed? Binnen die vragen kun je misschien al een hoop ontdekken over jezelf vandaag de dag.

Het is een marathon, geen sprint

Dat hele ontdekken en uitvinden van jezelf is natuurlijk een lange termijn project. Hoe graag je misschien ook wil dat je jezelf morgen al helemaal uitgevogeld hebt, dat is denk ik niet realistisch en bovendien ook helemaal niet nodig. Jij bent een mens wat bestaat uit zo veel verschillende aspecten, interesses, talenten en valkuilen. Dat is prachtig, maar ook behoorlijk complex, dat hoef je helemaal niet in één dag allemaal te begrijpen. Zelf niet in een jaar, daar heb je een heel mensenleven voor.

Het leven begint natuurlijk niet pas op het moment dat je dat helder hebt en je geen geheimen meer hebt voor jezelf. Het leven is al begonnen en als je jezelf nog moet ontdekken betekent dat niet dat alles altijd in het honderd hoeft te lopen. Die ontdekkingstocht hoeft niet een aaneenschakeling van chaos en onrust te zijn, geen zoektocht tot je eindelijk bij je eindpunt ben. Een eindpunt waarbij je dan pas weet waar je aan toe bent en dan pas je identiteit gevonden hebt. Die identiteit heb je natuurlijk al. Die zoektocht hoeft geen last te zijn. Je bent niet verloren tot je jezelf ontdekt hebt.

Dat ontdekken van jezelf en jezelf echt leren kennen, is denk ik meer een marathon. Waarbij je eindeloos nieuwsgierig mag blijven naar jezelf en jezelf telkens opnieuw mag veranderen en ontdekken.

Verras jezelf

Pas als je uit je comfort zone stapt, ben je in staat jezelf te verrassen. Pas in een nieuwe situatie en nieuwe omgeving, leer je jezelf op een andere manier kennen. Klinkt logisch, maar toch is het iets wat je soms heel bewust moet opzoeken. Door situaties en omgevingen op te zoeken waar je zelf minder snel in thuis bent, kom je er misschien ook achter dat er veel meer bij jou past dan je van te voren dacht. Ieder mens is denk ik zo veelzijdig en kan zo veel verschillende interesses hebben, maar die kun je pas echt ontdekken als je ook in totaal andere hoeken gaat zoeken.

Dat kan ontzettend spannend zijn, maar tegelijkertijd kan het ook veel opleveren. Het ergste wat er kan gebeuren is dat het toch niets was en je het hierbij kunt laten. Wie weet raak je wel ontzettend geïnspireerd en geprikkeld om af en toe eens hele andere dingen te ondernemen.

In de praktijk hield dit voor mij concreet in om een periode eens gewoon dingen te proberen die ik normaal gesproken niet zo snel zou doen. Nog steeds las ik wel eens zo’n periode in of probeer ik actief om nieuwe dingen te proberen, gewoon om te kijken of ik nog iets over mijzelf kan leren. Mijzelf in ieder geval die mogelijkheid te geven. Mij opgeven voor een nieuwe cursus. Een totaal nieuwe creatieve hobby uitproberen of een verantwoordelijke taak op mij nemen in een groep, wat ik normaal eerder aan anderen over zou laten. Het zit soms in kleine dingen, waarin je net even een andere kant van jezelf kunt ontdekken of ontplooien. 

Hoe doe jij dat? Jezelf ontdekken?