Vorig jaar kwam ik na een lange periode vechten in stilte thuis te zitten met een depressie. Niet alleen verbaasde het mezelf, maar ook mijn omgeving. Hoe kan zij depressief zijn? Mensen kende me als goedlachs, positief, optimistisch, sociaal en ambitieus. Door er open over te zijn, heb ik veel meer begrip kunnen creëren.

Als geen ander ken ik de eenzaamheid van psychische klachten. Langere tijd vocht ik in stilte tegen iets wat ik niet goed begreep. Voor mijn gevoel was ik anders en had ik gedurende mijn leven meerdere malen gefaald. Als officiële millennial had ik moeite met de maatschappelijke (prestatie)druk. Steeds vaker ging ik normen nastreven die niet haalbaar waren of totaal niet het geluk brachten waar ik als persoon behoefte aan heb.

Daarbij waren er ook heftige gebeurtenissen in mijn kindertijd. Rond mijn geboorte werd mijn moeder gediagnosticeerd met de terminale spierziekte ALS. Ondanks de levensverwachting van 5 jaar, overleed ze pas op mijn zeventiende. Het leven met iemand die ernstig ziek is, is erg stressvol en dus van invloed op je ontwikkeling. Naast de mooie herinneringen heb ik helaas ook veel trauma’s overgehouden aan deze periode.

Daarnaast weet als geen ander hoeveel impact voeding kan hebben op onze mentale gezondheid. Sinds mijn middelbare school vecht ik al tegen het overmatig eten en laxeren. Jarenlang kon ik dit volhouden zonder dat iemand het door heeft gehad. Echter, doordat mijn gewicht nooit in ‘gevaar’ was, vond ik binnen de GGZ jarenlang ook niet de erkenning en begeleiding die ik eigenlijk nodig had. Vaak genoeg ‘baalde’ ik van mezelf dat ik mijn eetgedrag niet gewoon onder controle kon houden. Zo moeilijk is het toch niet? En dat is precies waardoor ik het nooit bespreekbaar durfde te maken. Pas toen ik in behandeling ging bij Altrecht ben ik hierover gaan praten en werd ik me er bewust van dat mijn eetproblemen een coping zijn om vooral niet te hoeven voelen.

#IkBenOpen

Toen ik vorig jaar maart thuis kwam te zitten, had ik voor mijn gevoel geen andere keuze dan open te zijn over mijn mentale gezondheid. Mijn grote angst was dat ik opnieuw niet voldeed aan de verwachtingen van de maatschappij en anderen. Toch ervaarde ik het tegenovergestelde. Mijn openheid over mijn mentale gezondheid bracht me veel meer geluk, ontspanning en kansen waar ik vroeger in stilte alleen maar van kon dromen.

Mijn openheid beviel me zo goed dat ik erover ben gaan schrijven op mijn persoonlijk platform. Eigenlijk alles wat me interesseert, raakt of aan het denken doet zetten op het gebied van mentale gezondheid schrijf ik over. Natuurlijk ook mijn persoonlijke ervaring en huidige therapietraject bij Altrecht. Naar aanleiding van mijn blog ben ik benaderd door YMCA Nederland met de vraag of ik mee wilde werken aan het lanceren van de campagne #IkbenOpen. Toch wel nieuwsgierig ben ik me hierin gaan verdiepen en dan voornamelijk in de Engelse succesvolle variant #Iamwhole. Na het zien van het project was ik direct enthousiast en ben ik gaan kijken naar wat #IkbenOpen nou kan doen om een verschil te maken binnen de maatschappij.

Mentale gezondheid moet bespreekbaar worden

Een hele zoektocht, waarin ik vaak genoeg heb gehoord dat mijn ideeën en ambities niet haalbaar waren. Toch gaat het gebeuren: vandaag, 10 oktober 2019, is de dag dat we de allereerste collectieve social media challenge van Nederland lanceren. Met als doel mentale gezondheid weer bespreekbaar maken in Nederland! Het is vooral de ‘angst’ voor het onbekende waardoor mensen het gesprek liever vermijden. Maar ik hoop doordat we het taboe doorbreken en durven te praten, we meer begrip voor elkaar kunnen ontwikkelen en de ‘kracht’ zien van diversiteit. Zelfs (basis)klachten zoals stress, slapeloosheid en spanning maken we maar moeilijk bespreekbaar op het werk, maar wanneer we de griep hebben staat het vaak nog net niet op ons voorhoofd geschreven. Dat is toch een bijzondere tegenstrijdigheid?

Nu ik binnen mijn omgeving (en tegenwoordig ook daarbuiten) steeds meer praat over mijn eetstoornis, lijkt het of mensen ook steeds meer begrip krijgen voor eetproblematiek. Dat is precies wat ik met #IkbenOpen wil bereiken. Hopelijk kunnen we, doordat we het gesprek aangaan, meer begrip voor elkaar creëren en kennis met elkaar delen. Zodat zij snappen dat het niet gaat om het eten van een reep chocola elke dag, maar om aangeleerd gedrag en dat dit veroorzaakt is door trauma’s uit het verleden.

Laten we elkaar inspireren

Ik hoop met mijn persoonlijke verhaal, openheid en zoektocht naar mentale gezondheid Nederland in beweging te zetten en met elkaar het gesprek aan te gaan. Laten we elkaar inspireren om te laten zien dat mentale gezondheid meer is dan de negatieve aannames die we maken op basis van onvoldoende kennis of ervaring. Ik heb tenslotte zelf ervaren dat ik veel krachtiger ben wanneer ik mijn psychische klachten omarm, dan wanneer ik ze probeer te verbergen.

Mijn doel behalen, mentale gezondheid weer bespreekbaar maken, kan ik niet alleen. Daar heb ik de hulp van anderen bij nodig. Wil jij helpen? Dat kan heel eenvoudig door de #IkbenOpen challenge te delen. Teken een cirkel op je hand en maak hier een foto of video van. Plaats deze op social media met de #IkbenOpen en daag 3 anderen mensen uit om deze beweging te steunen.