“Ben jij misschien hoog sensitief, dat je weet?” Ik had mijzelf nooit eerder deze vraag gesteld, maar toen mijn toenmalige werkgever dit aan mij vroeg leek alles wel een beetje op zijn plek te vallen. De hele dag door peilde ik, volledig onbewust, de stemmingen van alle mensen om mij heen. Ik pikte alles op, de chagrijnige man van vanmorgen, het ruziënde stel dat zwijgend aan de tafel zat en bij een heftig krantenbericht rolde de tranen over mijn wangen. Ben ik dan hoog sensitief of gewoon gevoelig? Is het verschil tussen die twee misschien kleiner dan het lijkt?

Hoog sensitiviteit heeft een beetje een zweverig imago en daardoor kan het zijn dat mensen zich hier niet snel tot aangesproken voelen. Terwijl het wel meevalt hoe zweverig het eigenlijk is. Wanneer je hoog sensitief bent, ben je gevoeliger voor zintuigelijke prikkels en verwerk je deze prikkels dieper. Omdat je hier misschien langer mee bezig bent en je soms net een laagje dieper gaat bij relatief kleine dingen, komt het wat ‘zweverig’ over maar heeft het niets te maken met spiritualiteit. 

Hoog sensitiviteit komt bij circa 1 op de 5 mensen voor. Dat is een behoorlijk aantal en het zou dus eerder normaal kunnen zijn, dan uitzonderlijk. Daarnaast is hooggevoeligheid ook geen officiële diagnose, het is geen ziekte of stoornis. Wat natuurlijk niet betekent dat je er geen last van kunt hebben. Toen ik nog niet wist dat dit eventueel aan de hand zou kunnen zijn, heb ik er wel degelijk nadelen van ondervonden. Ik had vaak het gevoel de grip of controle over mijn eigen gevoel kwijt te zijn. Alles overviel mij en er was eigenlijk nooit genoeg tijd om alles te verwerken. Tegelijkertijd kon er ook nooit iets gediagnostiseerd worden, dus zat ik eigenlijk een beetje met mijn eigen vage overgevoeligheid opgescheept.  

De volgende theorie heeft mij geholpen om mij iets meer bewust te worden van mijn gevoeligheid. Je kan het zien als een huid met poriën. Poriën zijn verdeeld over de hele oppervlakte van de huid ter bescherming. Dit beschermlaagje gaat harder werken wanneer er meer factoren van buitenaf komen die invloed kunnen hebben op de huid. Ik zag mijn gevoeligheid als een huid met poriën, alleen stonden mijn poriën gewoon altijd open. Daarom komt alles hard en ongefilterd binnen. Dat is ontzettend heftig als je je eigen gevoeligheid niet beheerst, maar dat betekent niet dat je hier niet heel goed mee kan leren omgaan. 

Ik ben geen aansteller. Zeker toen ik nog niet wist waar het mee te maken had en ik dacht dat het aan mij lag, was ik best vaak van slag. Alle indrukken die op mij af kwamen ervoer ik als intens, complex en chaotisch en dat koste heel veel energie. Alles was snel te veel, ik voelde mij vaak overrompeld en was het overzicht regelmatig kwijt. Alles kwam ook daadwerkelijk hard aan en ik kon mijzelf hier moeilijk voor afsluiten. Voor mijn gevoel werd ik constant meegesleept door emoties, de emoties van anderen en de emoties van mijzelf. 

Ik ben ook geen slachtoffer. Ik kan deze extra gevoeligheid proberen te onderdrukken of wegstoppen, omdat ik niet wil dat het er is, maar dit kost mij onbewust heel veel energie. Vaak heb ik gewenst dat ik het even uit kon zetten, maar dat gaat nou eenmaal niet en dat is eigenlijk heel goed. Dit hoort namelijk bij mij. Dit is de manier waarop ik alle indrukken verwerk en als ik mijzelf aan kan leren om hier goed mee om te gaan, is er eigenlijk niet zo veel aan de hand. Ik ben gevoelig, maar niet zwak. Ik verwerk alles soms veel dieper dan de mensen om mij heen, maar hoe beter ik dit leer begrijpen hoe makkelijker het wordt. Voor mij en voor mijn omgeving. 

Ik mag huilen in de auto als ik een ernstig nieuwbericht op de radio hoor. Ik mag gespannen worden wanneer de sfeer dat ook is. Ik mag huppelen door de straten als ik mij intens gelukkig voel op een mooie dag. Omdat ik dit allemaal mag, zit het mij nooit meer in de weg. Ik ben gewoon gevoelig en dat kost soms wat tijd en energie, maar het is ook mijn kracht. Het maakt mij empathischer en ik kan intens genieten van een film of muziek dat veel met mij doet. De negativiteit komt harder aan en daar moet ik misschien harder voor werken. Daar tegenover staat dat positiviteit ook harder binnenkomt en dat zou ik niet willen missen. 

Nu heb ik mijzelf omringd met mensen waar ik vrolijk van word en die mij een goed gevoel geven. Ik herken nu wanneer ik mijn rust moet nemen of iets moet veranderen om niet overprikkeld te raken. Mijn gevoel mag er zijn, welk gevoel dat op dat moment ook is. Mijn extra gevoeligheid geeft mij nu heel veel inzicht, vrijheid en kracht. Het hoort bij mij en daar ben ik blij om. 

 
Herken je je in dit verhaal? Kun jij van je gevoeligheid je kracht maken?

Bron:Mateus Lunardi Dutra