Laatst keek ik terug op de blogs die ik de afgelopen tijd hier op Proud heb gedeeld. Het viel me op dat ze vooral gaan over de zwaardere dingen in het leven. Heftige onderwerpen, lastige momenten. Terwijl ik merk dat ik in het dagelijks leven juist steeds positiever word. Ik kijk meer naar de lichtpuntjes, de mooie dingen in het leven en haar fijne momenten. Tuurlijk is het leven niet alleen maar rozengeur en maneschijn, maar vaak zijn we geneigd om alleen naar de negatieve dingen te kijken en vergeten we wat er wél goed gaat.

Zelf ben ik hier ook schuldig aan (geweest): als iets niet goed gaat, is alles meteen slecht. Zwart-witdenken waar geen grijs in te vinden is. Mijn dag kon al helemaal verpest zijn als ik ’s ochtends in een plasje water ging staan. Nu is dat gelukkig anders.

Abel is sinds 2022 gastblogger bij Proud2Bme. Hij blogt onder andere over de LHBTQ+ community, zijn transitie, mantelzorger zijn en zijn eetstoornis. Wil je meer lezen van Abel? Dat kan via de tag 'Abel blogt'. Wil je zijn voorstelblog (nogmaals) lezen? Die vind je hier.

Bron foto

Een dag is niet per definitie goed of slecht, elke dag heeft mooie maar ook minder mooie momenten en die balans daartussen maakt het leven zo’n mooi, maar tegelijkertijd ongrijpbaar iets. Waar ik de laatste tijd steeds meer achter kom, is dat je hier zelf ook invloed op kan hebben. Stel jezelf de vraag wat je met die desbetreffende dag wilt: zijn er doelen die je wilt halen? Activiteiten die je wilt ondernemen? Of laat je het gewoon zijn gang gaan en zie je wel?

Soms moet het eerst oncomfortabel zijn, voordat het comfortabel wordt. Zelf vind ik het lastig om 'spontaan' een activiteit te ondernemen, bijvoorbeeld met iemand naar een winkel gaan. Nu ik dit vaker doe, vind ik het steeds leuker en kan ik er ook steeds meer van genieten en er plezier uithalen. Zo kan het ook met herstel zijn: de eerste keer dat bepaalde product eten, of rust nemen in plaats van te bewegen. Het voelt op dat moment misschien fout, maar op de lange termijn haal je er zoveel winst uit.

Bewust stilstaan

Wat ik de laatste tijd ook vaker probeer te doen is stilstaan, letterlijk. Ik ben iemand die oplaad in de natuur. Maar ik merk dat als het slecht gaat, ik eigenlijk alleen naar beneden kijk als ik aan het wandelen ben. Koptelefoon op en compleet afgesloten van de wereld. Op dat soort momenten laat ik de laatste tijd bewust mijn telefoon thuis en dwing ik mezelf als het ware om om me heen te kijken. Naar de vogeltjes, de bomen, de wolken en de lucht. Zon of regen? Maakt niet uit.

Ook op een bankje zitten kan dan fijn zijn. Kijk om je heen, voel de wind op je gezicht. 

We leven tegenwoordig in een maatschappij waar alles draait om geld, succes en macht: maar worden we daar echt gelukkig van? Wat heb je aan tonnen op je bankrekening als je je niet gelukkig voelt?

Vrij weinig, naar mijn mening.

Het maakt niet uit hoeveel je verdient, in welke auto je rijdt of hoeveel merkkleding je draagt: zolang jij doet waar jij gelukkig en blij van wordt, is het goed. Je hoeft niet per se binnen de lijntjes te kleuren.

Laatst schreef ik bijvoorbeeld ook een blog over niet meer willen studeren. En hier sta ik nog steeds volledig achter, maar ik speel tegelijkertijd wel met het idee om een thuisstudie te gaan volgen. Door de tijd heen veranderen we, van gedachtes, gevoelens, uiterlijk of whatever - en dat is oké. Verandering hoort bij het leven en is menselijk.

Ben jij nu niet gelukkig, probeer jezelf dan af te vragen waar dat door komt en wat je er (eventueel) aan zou kunnen doen. Het hoeven geen grote stappen te zijn: kleine stapjes zijn ook stapjes.