Eetstoornis en een zware bouw

 

De tijd ging voorbij en doorheen mijn kinderjaren werd ik mij steeds meer bewust van mijn lichaam en de veranderingen. Ik ben altijd zwaarder gebouwd geweest, al sinds peuterschool. Ik ben altijd gespierd geweest en had een andere beenderdichtheid dan de meeste, 'zwaardere beenderen'. Doorheen mijn schooljaren werd ik gepest over mijn uiterlijk. Mijn haarkleur, mijn sproeten, mijn lengte en gewicht. Het bleef niet bij verbaal pesten, maar het uitte zich al snel in fysiek geweld.

Als ik van school thuis kwam werd het niet beter, mijn siblings zetten het ritueel van verbaal pesten gewoon verder. In die tijden was ik gelukkig niet veel thuis. Zes dagen in de week stond ik op het voetbalveld en dit 6 jaar lang. Voetballen was mijn leven en al mijn zorgen vervlogen. Hierbij ontwikkelde ik de nodige spieren die mijn lichaam ook vormde doorheen de puberteit. Op mijn 15e toen de schoolfoto's genomen werden en ik zag hoe mijn lichaam zich presenteerde wist ik dat ik dit niet meer wilde zijn. Ik voelde me dik en te veel van mijzelf.

meisje sproeten oranje haar

Hoe veel dieten en medicijnen ik ook probeerde, niets bleek effect te hebben. Ik voelde me mislukt en zag de reden om verder te proberen niet in. Al snel begon ik mijzelf te over eten op alles, het gewicht schoot er aan maar ik accepteerde het en liet het los. Maar mijn hoofd werd bezeten door dezelfde demon die tot deze dag nog steeds aanwezig is. Ik kon mijn eetstoornis 'loslaten' voor enkele jaren zonder actie te ondernemen, alleen mijn hoofd stapelde alles op.

Eens ik door de puberteit heen was verandere mijn lichaam fysiek ook maar het was nooit genoeg. Rond mijn 20 jaar rolde ik de modellenindustrie in en had elke week wel enkele fotoshoots wat mijn lichaamsperspectief niet beter maakte. Daarbij werd de hele sociale media een druk naar jongeren toe, roddelbladen en pagina's lang, foto's na foto's hoe mager men was, wat voor hen de norm werd. Maar ik deed het en liet me gebruiken ook al wilde ik het niet. Als zij tevreden zijn was het goed. Na verloop van tijd werd ik aangesproken door enkele grote modellenbureaus uit het buitenland dat door mijn Instagram zo in contact kwamen. Ik MOEST gewicht verliezen, want ik was letterljk te dik en mijn maten klopte niet, ik zou niets passen.

Mijn demon in mijn hoofd werd destijds nog meer gevoed dan het al was en mijn eetstoornis nam een draai voor het ergste, een maand lang leefde ik op heel weinig, waarbij ik ook nog eens als een bezetenen ging sporten... tot ik in het ziekenhuis belandde waar me gezegd werd dat ik nog maar enkele dagen te leven had mocht ik niet gekomen zijn. Mijn lichaam had zich van binnenuit naar buiten toe opgegeten en mijn organen faalden.

meisje oranje haar sproeten

In het ziekenhuis werd er gedreigd met sondevoeding mocht ik niet terug beginnen met eten. Dit wilde ik in de vertste verte niet en al snel kwamen de kilo's erbij. Het begon met enkele groenten, weer een periode van weigeren, maar al snel at ik heel mijn plateau leeg, nee dit is niet een normale portie wat ons verplicht werd om op te eten, 6 keer per dag met elke hoofdmaaltijd een dubbele portie dan gewoon. Ik zakte nooit diep in zwaar ondergewicht door de zware bouw van mijn lichaam zelf... ik had anorexia met bulimische periodes ontwikkeld. Die naam verteerde mijn lichaam.

Herval na herval tot op de dag van vandaag, en de demon in mijn hoofd bleef aanwezig. het werd een bewuste zelfmoordpoging. Maar ik maak zelf de keuze om dit te doorbreken want hoe je het draait of keert wat er af gaat moet er ooit terug bij. Ik zal nooit vrede hebben met mijn lichaam maar wat ik wel kan doen is mijn lichaam laten zoals de natuur het gemaakt heeft.

Wat ik dus wil zeggen, een eetstoornis is niet wat het uiterlijk laat uitschijnen maar wat je hoofd je zegt. Een eetstoornis heeft meer gevolgen dan je ooit kan denken en de buitenkant is daar één van. Je gewicht of bmi zegt niets. Elke eetstoornis verdient hulp.

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

liz - Dinsdag 20 juni 2017 10:38
Jezus, sprakeloos. GELOOF ME: JE BENT ZO ZO ZO MOOI!! Ik hoop zo dat je wilskracht en doorzettingsvermogen gebruikt om echt beter te worden, sterk te worden, jezelf te worden, het leven te omarmen, los te laten wat zo veilig voelt, jezelf te omarmen. Durf te leven!
Recuperoherstelt - Dinsdag 20 juni 2017 11:27
Oh Waauw! Je bent echt echt prachtig! 😍😍
RosieV - Dinsdag 20 juni 2017 12:02
Red heads are pretty.
En met een zware bouw is ook niks z'n lichaam kan fysiek meer bereiken die pestkoppen waren jaloers omdat jij iets hebt wat hun niet hebben
Nelle - Dinsdag 20 juni 2017 12:49
wow, echt heftig, maar ik denk niet dat je beseft hoe knap je eigenlijk wel bent!

Ik ben ook een breed gebouwd iemand en ik hielp mijn vader altijd met hout hakken en bomen omhalen en zo van die dingen, gewoon omdat ik dat fijn vond. Maar dat was volgens de anderen geen vrouwen werk en ik kreeg ook steeds de opmerking dat ik zo breed was, dat mijn schouders zoveel breder waren dan een ander. Door zware werk was ik ook wel iemand die stevig kon eten, waar ik ook dan opmerkingen over kreeg. Mede hierdoor heb ik een anorectia gekregen en heb ik al mijn spieren letterlijk helemaal opgebrand. Later vertelde ze me dat ze iet bedoelde dat ik dik was, (want objectief gezien was ik best wel slank) maar in mij ogen zeiden ze gewoon dat ik dik was.
M. - Dinsdag 20 juni 2017 14:37
Wat een herkenbaar verhaal! Als kind kreeg ik altijd te horen dat ik stevig en mollig was. Uiteindelijk ook de anorexiakant opgegaan met boulimische/BED-perioden. On topic: jouw verhaal is heel krachtig! En zoals Nelle ook schrijft: je bouw definieert niet dik/dun zijn (bijv: tenger en 'normaal' gebouwde mensen kunnen dik worden.). Bouw wil alleen maar zeggen botstructuur. En btw: ik zou zeggen dat je een normale bouw heb, zeker niet een stevige bouw!!
Cj - Dinsdag 20 juni 2017 17:57
Je bent zo prachtig! Ik hou echt van je rode haar en je sproeten! Ik hoop dat je ooit zo word dat je iedereen en elke gedachte kan negeren en inziet hoe mooi je bent! Hoe je lichaamsbouw ook is!
Sterregoesforit - Dinsdag 20 juni 2017 18:06
Dapper van je zeg dat je dit deelt en wat heftig. Je bent echt heel erg mooi en je rode haar en sproeten maken je uniek en zijn heel bijzonder. Knap hoe je vecht en bijzonder dat je je realiseert dat je eigenwaarde niet afhankelijk moet zijn van je eigenwaarde. Je bent oke en mag er zijn
Sterregoesforit - Dinsdag 20 juni 2017 18:06
Veel liefs!
muus83 - Dinsdag 20 juni 2017 22:23
❤️❤️❤️
Erna - Woensdag 21 juni 2017 11:43
Ik was zo lang vroeger en daardoor voelde ik mij ook te groot, te breed, te veel.
Het is moeilijk om tevreden te zijn met jezelf,maar de dingen waar jezelf onzeker over bent zijn vaak de dingen waar anderen jaloers op zijn!
Er is maar 1 van jou, niemand kan op dezelfde manier mooi zijn als jij. Daarom is het zo zonde om altijd naar anderen te kijken en denken datwat zij hebben mooi is maar jezelf niet te waarderen.
Mijn moeder vond zichzelf altijd zwaar, had zussen em vriendinnen die tenger waren. Als zij nu naar fotos vsm vroeger kijkt vindt ze het zo jsmmer dat zij altijd dat gevoel had over zichzelf, want zij was helemaal niet dik. Ik zie alleen een hele mooie vrouw op die fotos,

Je hebt misschien het gevoel dat je als vrouw klein en tenger moet zijn. Maar vroiwelijkheid zit in hele andere dingen dan je lichasmsbouw..Mij heeft het geholpen om meer in contact te komen met mijn vrouwelijke kanten zoals zingen, naar mijn gevoel en intuitie luisteren,te mogen genieten .Zo heb ik een beter gevoel in mizelf geekregen en kan ik mij ook beter thuis voelen in mijn lichaam.
Cerys - Woensdag 21 juni 2017 18:47
Heftig verhaal, en wat ben je mooi idd! Je bent het leven zo erg waard!
Anouska - Woensdag 21 juni 2017 20:38
Ik vind je eigenlijk zo ongelovelihk mooi! Echt wouw! Je ziet eruit als een model! Laat je niet kisten door de mensen, hoe moeilijk het ook is. Je bent het waard van binnen en van buiten!