6 x hoe kunnen anderen je helpen?

 

Soms wil je het niet meer alleen doen. Je wilt niet alleen vechten tegen de eetstoornis in algemene zin of je wilt gewoon vandaag even wat hulp. Of wat advies of steun, of allemaal tegelijk. Soms wil je het niet meer alleen doen, maar weet je ook niet altijd precies hoe die hulp van buitenaf er dan uit moet zien. Hulp vragen voelt groot, misschien wel te groot en te vaag om direct in te schakelen. Want waar vraag je dan eigenlijk naar? Wat wil je dan eigenlijk? Wat zijn je opties als het om hulp gaat?

Niet elke persoon om je heen is geschikt om alle soorten hulp te bieden, dat hoeft gelukkig ook niet. Want er zijn vele soorten en maten van hulp. Er zijn vele manieren hoe anderen jou kunnen - en vaak ook willen - helpen. In deze blog vind je een klein overzicht, zodat je even kan spieken wat je vandaag zou willen. En er misschien ook wel gerichter naar zou kunnen vragen.


Bron: matthewwaring 

Praktische hulp met eten

Heel simpel en overzichtelijk, die praktische hulp, maar vaak is dat ook behoorlijk moeilijk en confronterend. Moeilijk om te krijgen en te accepteren, confronterend om te vragen. Maar soms wel nodig. Misschien wil je dat er iemand bij is tijdens het eten vandaag. Of beter gezegd; misschien wil je dat helemaal niet, maar weet je wel dat je dat nodig hebt en goed is voor jouw herstel. 

Anderen kunnen je hierbij helpen, simpelweg door je niet alleen te laten eten. Omdat het gezelliger is en zelfs makkelijker kan zijn om samen te eten. Doordat je de ander ook ziet eten of zelfs dezelfde portie ziet eten. Omdat het helpt te relativeren en die ene uitdagingen makkelijker aan te gaan is. Doordat je de angst van je af kunt praten of juist even helemaal niet over de angst hoeft na te denken. Als een stok achter de deur, want je komt er niet onderuit als je hebt afgesproken samen te eten. En je hoeft het ook helemaal niet altijd alleen te doen. 

Even inchecken

Niet iedereen spreek je of zie je dagelijks. Dat is vast niet altijd mogelijk of wil je misschien niet eens altijd, maar dat hoeft niets af te doen aan de waarde die iemand in je leven heeft. Er zijn misschien ook contacten die je wat minder vaak spreekt, maar waar je alsnog een goede band mee hebt. En waarbij het je misschien kan helpen om samen af te spreken, om af en toe even bij elkaar in te checken?

Even checken hoe het gaat, wat houd je tegenwoordig allemaal bezig? Hoe voel je je? Op welk punt ben je in je leven? Er zijn mensen die ik dagelijks spreek, waardoor het logischerwijs ook sneller over dagelijkse dingen gaat. Maar contacten die ik minder vaak spreek, geef ik meestal een soort samenvatting van mijn leven op dit moment. Even bijpraten. Je houdt elkaar tussendoor op de hoogte en áls je elkaar spreekt, is fijn om wat globaler te vertellen hoe je leven eruit ziet. Dat doe je niet snel met de mensen die een vast onderdeel zijn in dat dagelijks leven, maar wel met iemand die meer op afstand staat. En die dus ook met meer afstand kan vragen: hoe vind je die ontwikkeling? Hoe voelt die nieuwe relatie? Hoe bevalt die nieuwe baan of studie? 

Een dieper gesprek hebben

Niet iedereen is hier even goed in en niet iedereen heeft hier evenveel behoefte aan, dat hoeft ook helemaal niet. Maar als jij hier persoonlijk wat meer behoefte aan hebt, kan een diep gesprek op z'n tijd echt helpend - en zelfs helend - zijn. Even de diepte in over persoonlijke kwesties, over psychologische thema's, over interne worstelingen of over de filosofie erachter. Nogmaals, niet iedereens 'cup of tea', maar als jij erbij gebaat bent, kan het best prettig zijn om dat gesprek ook actief op te zoeken. Of te weten bij wie je daarvoor kunt aankloppen. Ik laad er bijvoorbeeld echt van op om eens in de zoveel tijd een goed, diepgaand gesprek te hebben. Dan kan ik er weer tegenaan. 

Heb jij dat ook? Dan heb je vast ook gemerkt dat dat lang niet met iedereen kan. En dat is ook helemaal niet noodzakelijk. Misschien heb jij iemand in je omgeving of online met wie dat kan of met wie dat soms spontaan ontstaat? Als je merkt dat het je goed doet, zoek het dan gerust wat actiever op of spreek uit dat je hier behoefte aan hebt. Voor je het weet is de thee gezet en vliegt de avond filosoferend voorbij.

Luchtige afleiding

En in al die verschillende soorten contact en verschillende soorten gesprekken, zijn er vast anderen die juist kunnen zorgen voor een luchtige toon. Een vrolijke noot, een fijne afleiding in zware tijden? Eigenlijk is die balans ontzettend fijn en is het helemaal niet gek om bij die mensen aan te kloppen voor wat ontspanning en afleiding. Tijdens de meest hectische periodes plan ik bijvoorbeeld een filmavond in met een vriendin, enkel om lekker films te kijken en popcorn te eten. Even niets aan je hoofd, even ontspannen. Dat is soms de meest belangrijke hulp die iemand je kan bieden en waar je (vaak allebei) ontzettend nood aan kunt hebben.

Concrete afspraken maken

Praktische hulp kun je op vele manieren inzetten en dat hoeft niet altijd over eten te gaan. Je kunt ook concrete afspraken maken over andere zaken, die jou op dagelijkse basis kunnen helpen. En de variaties zijn eindeloos. Met een vriendin afspreken dat ene rokje aan te doen bijvoorbeeld, dat je eigenlijk geweldig vindt, maar vaak toch niet aan durft te trekken. Samen die uitdaging eens aan te gaan! Of spreek af dat je met iemand de hond uitlaat, zodat je een structurele, gezellige wandeling buiten de deur hebt. Is het voor jou belangrijk om af te spreken dat je na je werk op de bank gaat zitten, in plaats van druk bezig te blijven? Spreek dan samen met iemand af dat je dat gaat doen en bel met elkaar als je eenmaal onder je dekentje op de bank zit.

Iets hardop uitspreken en afspreken met een ander, is toch écht anders dan iets enkel bedenken in je eigen hoofd. Het wordt echt, het wordt concreet en een afspraak verbreken met een ander is - op een gezonde manier - toch wat lastiger dan een 'afspraak' met jezelf. We weten allemaal hoe snel je die grens toch weer verlegd, terwijl een ander je er liefdevol aan kan herinneren. 

Vraag om door te vragen

Er zijn vast mensen met wie je dagelijks het standaard: 'Hoe gaat het? 'Goed?'- gesprekje hebt? Misschien merk je dat je altijd hetzelfde antwoord geeft, wat niet de waarheid is. En dat het antwoord je op den duur steeds meer alleen laat voelen, terwijl je elkaar toch elke dag ziet. Het versterkt het masker wat je die ochtend opzette en met elke ongemeende 'goed' klamp je dat masker dichter tegen je gezicht aan.

Terwijl je misschien juist eerlijk wilt zijn, even je hart wilt luchten, maar dat uit jezelf elke dag te moeilijk vindt om te doen. Vraag dan eens of iemand door wilt vragen. Op een rustig moment, wanneer het vertrouwd voelt, of in een appje of een mail. Geef aan dat je het nodig hebt om even te kletsen of geef toe dat het eigenlijk helemaal niet zo 'goed' gaat. Grote kans dat het voor de ander een kleine moeite is. Grote kans dat de ander dit gevoel - of een deel ervan - herkent en die openheid net zo fijn vindt als jij. 

We denken vaak tot last te zijn. Dat elke pauze die we willen inlassen, in het drukke en hectische leven, te veel gevraagd is. Maar vaak verschillen we helemaal niet zo veel van elkaar als we denken. Misschien heeft die ander er wel net zo veel behoefte aan als jij en is jouw eerlijkheid helemaal niet te zwaar. Wél te zwaar om alleen te blijven dragen, niet te zwaar om het samen over te kunnen hebben.

Deze blog kwam oorspronkelijk online in 2021


Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Lost girl - Zondag 26 september 2021 15:14
In mijn ervaring zijn dit goede tips. Vooral het kiezen van de persoon bij het soort contact waar je op dat moment behoefte aan hebt en iemand laten doorvragen. Ik heb eigenlijk standaard één keer per dag behoefte aan een wat dieper gesprek dan koetjes en kalfjes. Oppervlakkige gesprekken kosten me vaak meer energie dan dat het iets oplevert. Gelukkig heb ik aardig wat vrienden die net zo zijn. En een aantal woonbegeleiders die wel verder vragen dan alleen praktische ondersteuning. Kan me voorstellen dat het lastig is om de passende mensen te vinden als je moeilijk contact maakt of niet echt een vrienden/familiekring hebt. Daar had ik in mijn tienerjaren vooral veel moeite mee.
Senna - Zondag 26 september 2021 18:58
Handige tips, bedankt voor deze blog! Wel iets waar ik veel mee struggle op dit moment, omdat ik de neiging heb om me af te sluiten als ik juist contact met anderen nodig heb. Je tips maken de drempel voor mij iets lager om ook daadwerkelijk de stap te zetten richting anderen :)
Gigi - Maandag 27 september 2021 19:03
Wat houdt je op zulke momenten tegen om contact te maken?