10x herkenbaar bij psychische stoornissen

 

Als je kampt met een psychische stoornis is het leven niet altijd even makkelijk. Of het nu gaat om een eetstoornis, depressie, schizofrenie of andere aandoening, vrijwel alle psychische stoornissen brengen soortgelijke problemen met zich mee die iedereen met een psychische stoornis zal herkennen. In deze blog bespreek ik tien herkenbare punten naar aanleiding van Project 1 in 4. Dit is een Amerikaans project dat aan de hand van eenvoudige tekeningetjes aandacht wil vragen en bewustwording wil creëren voor psychische stoornissen. 


Bron

1. Soms voel je je zo goed dat je denkt dat je je stoornis nu echt achter je hebt gelaten. Zowel jij als je vrienden en familie weten echter niet dat dat je je stoornis niet achter je hebt gelaten, maar dat deze achter je staat, te wachten tot er een kans is om weer alle controle over te nemen.

2. Je zegt en doet weleens dingen in een bepaalde ''state of mind'' waar je achteraf ontzettend veel spijt van hebt. Normaal gesproken zou je zoiets nooit doen of zeggen maar je hebt het gevoel alsof je even overgenomen was door je stoornis, ook al weet je dat dat niet zo werkt.

3. Er zijn dagen dat je je onzichtbaar voelt en ervan overtuigd bent dat je alles zou kunnen doen wat je maar zou willen. Het onmogelijke lijkt ineens mogelijk.

4. Ondanks dat uit alle feiten blijkt dat het ontzettend slecht met je gaat, ben je er nog steeds van overtuigd dat het wel meevalt en wil je geen hulp omdat dat niet nodig is of omdat je dat beschouwt als falen.

5. Je weet van jezelf dat je slim bent in staat bent om projecten op een goede manier af te ronden, maar op de een of andere manier voel je je verward, krijg je niet af waar je aan begint, zit je hoofd vol met gedachten en lijkt het wel alsof je verward bent.


Bron

6. Je voelt je geregeld uitgeput waardoor je soms sociale activiteiten afzegt. Het is te moeilijk om te doen alsof alles goed gaat en het gezellig te hebben met anderen.

7. Slaapproblemen zijn je niet onbekend. Dit kan er nog weleens voor zorgen dat je last hebt van een slecht humeur, snel geïrriteerd raakt of je gewoon wat extra labiel voelt. Slecht slapen is immers voor niemand goed.

8. Aan de ene kant weet je dat jezelf uithongeren of expres nachten lang wakker blijven slecht is voor je gezondheid, maar aan de andere kant is het alsof er een duiveltje op je schouder zit die een stuk harder schreeuwt waardoor je toch neigt naar dit soort destructieve gedragingen.

9. Je vrienden vinden je leuk als je vrolijk bent en gezellig doet, en snappen er niks van als je ineens somber bent zonder duidelijk aanleiding. Het is frustrerend voor hen omdat ze niet weten wat ze van je moeten verwachten en op den duur raak je zelfs vrienden kwijt.

10. Je weet heel goed dat iedereen een ander perspectief heeft, maar je weet ook dat jouw perspectief degene is die klopt. Jij bent dik, ongeacht wat andere zeggen en jij weet dat je bepaalde mensen echt niet kan vertrouwen, ook al denkt de rest van de wereld van wel.


Bron

Welke punten herken jij?

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

wendy1066 - Zaterdag 9 januari 2016 13:12
ik heb het idee niet meer depressief te zijn maar ik weet dat t nog steeds op de loer licht best creepy en beangstigend
Fayee - Zaterdag 9 januari 2016 13:14
Ik herken me echt in alles..
Aine - Zaterdag 9 januari 2016 13:19
Zeer zeer herkenbaar...
Anne-Maria - Zaterdag 9 januari 2016 13:56
Fijne blog, ik herken heel veel. Ik vraag me altijd af wie in mijn omgeving niet lekker in z'n vel zit. Het kan gewoon niet zo zijn dat ieder zich zo voelt als hij zich voordoet. Beetje vaag ;).
Naomi - Zaterdag 9 januari 2016 14:01
Wat een fijne blog het is zo herkenbaar allemaal..
Simoon - Zaterdag 9 januari 2016 14:41
Ik sluit me volledig bij Anne-Maria aan. En inderdaad zeer herkenbaar, helaas toch wel.
Maé - Zaterdag 9 januari 2016 15:09
Heel herkenbaar, 1,2,6,7,8,9 vooral.
Bij 3 snap ik niet helemaal eigenlijk ik heb wel vaak het idee dat ik onzichtbaar ben (auto's die gewoon doorrijden als ik voorrang heb, mensen die me omver lopen, bij de kassa overgeslagen worden etc) maar is dit wat bedoeld wordt dan? Want anders begrijp ik het niet helemaal.
Hanne - Zaterdag 9 januari 2016 15:36
Pijnlijk herkenbaar, helaas. Vooral het stuk met vrienden kwijtraken.
Livia - Zaterdag 9 januari 2016 15:43
Ik herken ze allemaal :( En inderdaad, Anne-Maria, ik heb me dat ook al zo vaak afgevraagd.
barbara - Zaterdag 9 januari 2016 16:12
Ik hetken ze ook allemaal
Dia. - Zaterdag 9 januari 2016 16:22
Wat Anne-Maria zegt, heb ik ook heel vaak. Dan zit ik in een overvolle bus en dan ga ik een beetje rondkijken en me zitten afvragen of iedereen wel zo vrolijk is. Best apart en raar soms.
Nikki - Zaterdag 9 januari 2016 16:28
Ik herken het ook.
En wat Anne-Maria zegt, vraag ik me ook af.
Maar bv op school, gedurende de jaren, nu in de 6e klas, ben ik erachter gekomen dat er veel meer mensen met problemen rondlopen. Ook nog best wel veel met eetstoornissen (doordat ik hen ineens tegenkwam in de wachtkamer van waar behandeling aangeboden wordt. Ook blijken er meer met depressieve gevoelens te zijn. En zelfs een docenten blijken problemen te hebben.

Ik had altijd het gevoel de enige te zijn. Maar dat ben je dus nooit.
Jansje - Zaterdag 9 januari 2016 16:50
Herkenning. Ik wist niet dat deze dingen zo vaak voorkomen...
Dat er zoveel mensen zijn die met dezelfde dingen worstelen, en dan denken dat je de enige bent!
Honeychild - Zaterdag 9 januari 2016 18:03
Ik herken het allemaal, en eigenlijk vind ik dat ook wel een beetje lastig.. Had juist het gevoel dat het wel meeviel allemaal..
hafsawaah - Zondag 10 januari 2016 05:24
Ik herken me in1,2,5,6,9,10.
prin - Donderdag 4 februari 2016 01:08
Bij 3, moet dat niet "onkwetsbaar" zijn in plaats van "onsterfelijk"? Dat past beter in de zin, en de Engelse woorden ("invincible" en "invisible") lijken erg op elkaar.
desi - Woensdag 2 maart 2016 21:19
1 had ik vorige week nog, werd er keihard mee geconfronteerd. Door stress kreeg ik opeens weer last van paniekaanvallen. Ik heb geen eetstoornis meer (al 11 jaar niet meer) maar wel een complexe angststoornis en ptss. Ik had zo gehoopt dat die aanvallen niet meer konden komen, maar helaas. Ik was zo teleurgesteld en kwaad. Meerdere therapeuten van de deeltijdafdeling hebben op me in zitten praten dat herstel bij niemand in een steigende lijn verloopt, dat iedereen terugvallen doormaakt en dat ik niet zo streng voor mezelf moet zijn. Buh, moeilijk.
En 9 is heel herkenbaar. Ik ben erg veel vrienden kwijtgeraakt toen ik vertelde dat ik antidepressiva moest gaan slikken. Van de een op de andere dag wilden ze niets meer met me te maken hebben.