PTSS praat: ik draag mijn verleden altijd mee

 

Comorbiditeit - het tegelijkertijd voorkomen van twee of meer aandoeningen of stoornissen bij één persoon - kan eetstoornisherstel erg ingewikkeld maken. Verschillende problematiek kan met elkaar verweven raken en elkaar in stand houden. Bijvoorbeeld wanneer je een eetstoornis hebt in combinatie met een posttraumatische stressstoornis, ook wel PTSS. Wat is PTSS nou eigenlijk? Hoe voelt het voor iemand? En hoe staat dit in verband met een eetstoornis? Wat maakt herstel hiervan nou zo lastig? En wat maakt herstel juist mógelijk? In de interviewserie 'PTSS praat' spreken wij mensen die hun ervaring hiermee willen delen. Om zo meer erkenning, herkenning en steun te kunnen bieden. Je bent niet alleen. 

We starten de serie met het verhaal van Lotte. Lotte woont in Den Haag en studeert Docent Dans. Daarnaast heeft ze ook filosofie en filmwetenschappen gestudeerd. Naast dansen houdt ze veel van schrijven en het maken van korte (dans)films. Ook houdt ze ontzettend van dieren en de natuur. Het liefst zou ze in de toekomst op een kinderboerderij wonen.

Wat is PTSS in jouw woorden? Wil je iets vertellen over jouw PTSS?

"PTSS staat voor posttraumatische stressstoornis. Je kan PTSS ontwikkelen na het meemaken van ingrijpende gebeurtenis, zoals het zien of meemaken van (seksueel) geweld. Klachten die veel voorkomen zijn herbelevingen, nachtmerries, slechte concentratie, waakzaamheid, spanning en onrust. Vaak probeer je de nare herinneringen te vermijden, bijvoorbeeld door zoveel mogelijk afleiding te zoeken.

Voor mij voelt het alsof ik mijn verleden altijd met me meedraag. Het komt vaak voor dat dingen me doen herinneren aan nare gebeurtenissen uit mijn jeugd en dat ik dan overspoeld word met beelden, nare gedachtes en emoties. Die nare emoties en herinneringen probeer ik dan weg te duwen en dan ontstaat er veel onrust en spanning. Ook voel ik me erg eenzaam met mijn herinneringen en klachten." 

Wil je iets vertellen over hoe jouw leven eruitzag met een eetstoornis en PTSS?

"Ik ben een aantal jaren opgenomen geweest vanwege mijn eetstoornis en de PTSS. Dat was wel heel moeilijk, omdat er in behandeling vaak maar op één van de twee werd gericht. Soms werd ik van het kastje naar de muur gestuurd, omdat de eetstoorniskliniek geen traumabehandeling kon bieden, maar een kliniek voor traumabehandeling dan weer eetstoornispatiënten uitsloot. 

Het was een vicieuze cirkel waarin ik vast zat. Ik moest in gewicht eerst aankomen om traumabehandeling te mogen volgen, maar als ik aankwam, kwamen ook mijn emoties terug en had ik geen idee hoe ik om moest gaan met mijn traumaklachten. Dan viel ik weer terug in de eetstoornis."

Is er een verband tussen je PTSS en je eetstoornis? 

"Mijn eetstoornis was voor mij echt een manier om om te kunnen gaan met emoties en de trauma’s uit mijn jeugd. Ik ontwikkelde een eetstoornis op het moment dat er ook heftige dingen gebeurden in mijn leven. Ik werd seksueel misbruikt vanaf mijn twaalfde. Door het misbruik verafschuwde ik mijn lichaam. Ik gaf mijn lichaam zelfs de schuld. En omdat het misbruik begon tijdens het begin van mijn puberteit, koppelde ik die verandering van mijn lichaam ook aan het misbruik. Daarom wilde ik niet een 'vrouwelijk' lichaam krijgen; ik voelde mij veiliger in een dun lichaam. 

Ook gaf de eetstoornis mij een stukje controle en macht terug die ik over mijn leven en lichaam was verloren. Het was iets dat echt van mij voelde. Daarnaast was de eetstoornis een manier om met moeilijke emoties om te gaan. Door me zo op het eten te richten, had ik afleiding en mijn emoties bleven weg."

Hoe heb jij gewerkt aan het herstel van je PTSS en je eetstoornis? Zou jij adviseren om eerst aan je eetstoornis te werken of eerst aan je PTSS, of allebei (als dit mogelijk is)?

"Als het mogelijk is, dan zou ik adviseren om allebei tegelijkertijd aan te pakken, zodat je niet zoals ik jarenlang in een vicieuze cirkel terecht komt. Het is belangrijk dat je tijdens je eetstoornisherstel werkt aan gezonde manieren van omgaan met emoties of traumagerelateerde klachten. Als je weet waarom je je eetstoornis hebt ontwikkeld - dus waarvoor het dient of wat het je heeft gegeven - dan weet je ook beter waar je aan moet werken. Dat wat de eetstoornis je gaf, moet je nu jezelf op andere wijze gaan geven

Zo heb ik andere manieren geleerd om om te kunnen gaan met moeilijke emoties, zoals dansen en schrijven. Ook kan ik me steeds beter uiten en met andere mensen delen hoe ik me voel. En ik heb een betere relatie met mijn lichaam gekregen; ik geef mijn lichaam niet meer de schuld van het misbruik. Ik probeer nu goed voor mijn lichaam te zorgen, ook zodat ik kan blijven dansen. Dat motiveert mij enorm. 

Maar soms blijft het wel moeilijk, zeker op momenten dat ik weer intensief met traumaverwerking bezig ben. Op die momenten ben ik alert dat ik niet terugval. Ik ben me nu heel bewust dat als ik terugval, dat het niet echt gaat over dat ik wil afvallen, maar dat me iets dwars zit. En dan probeer ik te achterhalen wat dat is zodat ik daar aan kan werken."

Wat wil je dat mensen weten over PTSS?

"Dat PTSS kan voorkomen na allerlei soorten ingrijpende gebeurtenissen. Mensen kennen PTSS vaak van veteranen of de politie. Ik ken veel meisjes/vrouwen, maar ook jongens/mannen, met PTSS na seksueel misbruik of seksueel geweld. Maar ook verwaarlozing, pesten, een nare bevalling, een ongeluk of een dood van een dierbare en noem maar op kunnen tot PTSS leiden. Wat voor de ene persoon traumatisch was, hoeft dat voor een ander niet te zijn en andersom. Het is niet zo dat je automatisch PTSS ontwikkelt na het meemaken van nare gebeurtenissen. Of je PTSS ontwikkelt, heeft met meerdere factoren te maken; onder andere hoe je wordt opgevangen na de nare gebeurtenis.

Daarnaast zou je onderscheid kunnen maken tussen PTSS dat is ontstaan na een eenmalige gebeurtenis of PTSS dat is ontstaan na een hele reeks aan gebeurtenissen en/of vroeg in iemands jeugd. In dat laatste geval wordt er soms van complexe PTSS gesproken. Complexe PTSS duurt vaak langer om te behandelen. Dat is niet alleen omdat er meerdere nare herinneringen zijn, maar ook omdat de trauma’s vaak ook meer iemand gevormd hebben, dus dat die vaak ook bepalen hoe je over jezelf en de wereld denkt. Ik heb daardoor ook last van een laag zelfbeeld en heb veel negatieve overtuigingen over mezelf en hetgeen er gebeurd is. Ik vind het moeilijk om mensen te vertrouwen en heb veel moeite met het uiten van emoties."

Wie of wat inspireert jou in dit proces en waarom?

"Ik vind het heel goed dat er steeds meer openheid komt rondom het thema seksueel geweld. Eigenlijk hebben alle vrouwen die voor mij de moed vonden om zich uit te spreken mij geholpen om ook die moed te vinden. En dat motiveert mij ook om me uit te spreken, omdat ik weet dat ik er ook anderen mee kan helpen door te vertellen wat ik heb meegemaakt. Ik zou later graag wat willen betekenen voor mensen die dezelfde soort dingen hebben meegemaakt als ik, bijvoorbeeld als ervaringsdeskundige."

Wat wil je meegeven aan anderen die hiermee worstelen?

"Geef niet op. Het is soms heel erg moeilijk om de juiste hulp te vinden en dat ligt niet aan jou. Je verdient hulp. En er zit geen bepaalde tijd vast aan het herstellen van zoiets heftigs, iedereen doet dat op zijn/haar eigen tempo. Dat je last hebt van nare gebeurtenissen en hierdoor problemen ontwikkelt is niet raar, het is eigenlijk een normale reactie op een niet-normale gebeurtenis." 


Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

M. - Zaterdag 10 april 2021 20:41
Goede nieuwe reeks, en een inspirerende interview! Veel succes met je verdere herstel!
ikkuh1985 - Zondag 11 april 2021 01:35
Mooie blog,goed geschreven!Wens je net als M. ook veel succes en sterkte met je verdere herstel!
I - Zondag 11 april 2021 20:53
Bedankt voor deze blog. Fijn dat ook dit stuk er mag zijn op Proud. Het voelt minder alleen. Ik kijk uit naar de andere delen van deze serie.
Misty - Zondag 11 april 2021 21:51
Wat fijn dat hier aandacht voor is. En bizar dat een gecombineerde behandeling voor zowel de ES als PTSS zo moeilijk te vinden is. Dat is schrijnend.
Wat sterk dat Lotte hier haar verhaal doet.
Saskia - Woensdag 14 april 2021 18:18
Goede blog!