Nine is 22 jaar oud en worstelt al bijna 11 jaar met psychische problematiek. Ze heeft een eetstoornis, een chronische dysthyme stoornis en weet nu ongeveer 3 jaar dat ze een autisme spectrum stoornis heeft. Ze kan door dit alles op moment helaas niet naar school of aan het werk. Daarom zoekt ze nu naar een fijne dagbesteding plek, waar ze voldoening uit kan halen. Nine woont nog thuis, maar wil heel graag kijken of en hoe het mogelijk is om haar eigen plekje te krijgen. Op dat plekje zou ze dan niet alleen gaan wonen, maar met haar hulphond Sas. Doordat ze deze hulphond heeft, durft ze die stapjes nu ook echt te gaan zetten...

Sinds wanneer en waarom heb je een hulphond?
Sas is sinds december 2018 bij mij. Ze was toen net een halfjaar oud. Sas helpt mij stapje voor stapje de voor mij ingewikkelde wereld in te gaan, ondanks de strijd die ik dagelijks voer. Sas ondersteunt mij in mijn autisme, anorexia, angsten en somberheid.

Waarom was therapie niet voldoende voor herstel?
Na jaren van vastlopen in behandelingen, opnames en veel verdriet ben ik verder gaan kijken. Ik weet alles heel goed, maar het voelen en doen was voor mij altijd een struikel punt. Ik weet sinds drie jaar dat ik autisme heb en ik worstel nog erg met het accepteren van mezelf en mijn soms wat ingewikkelde hoofd. Ik heb gelukkig nu wel een hele fijne passende behandeling met twee hele goede therapeuten waardoor ik me eindelijk gezien en gehoord voel! Alleen thuis moet ik het toch alleen doen en aangaan. Een maatje zou zo fijn zijn. Ik voelde me vaak erg eenzaam. Ik leerde mijn beste vriendinnetje kennen door mijn problematiek en zij heeft een hulphond. De wens om een eigen (hulp)hond te hebben was er al een lange tijd. Op een hele bijzondere manier is Sas bij mij terecht gekomen. Ze was klaar om naar haar nieuwe baasje te gaan en toen ging alles heel snel. Binnen een maand was ze er. Toen begon ons avontuur.

Wat zijn de kosten van een hulphond en hoe wordt dit vergoed door de verzekering?
De kosten van het opleiden van een hulphond verschillen per hondenschool. Sommige gemeentes vergoeden het traject via een PGB of vanuit WMO. Helaas is het vaak ook zo dat er maar een deel of helemaal niets vergoed wordt. Dit is heel erg jammer. De psychosociale hulphond, de waarde hiervan is nog niet zo bekend. Zeker niet bij verzekeringen en gemeentes. Daarom vind ik het belangrijk dat er meer verteld wordt over hoe een grote rol Sas speelt in mijn herstel. Ik gun het anderen dat ze makkelijker hun droom kunnen waarmaken.

Hoe is jouw hulphond opgeleid? Wat is zijn naam en ras?
Sas is nog in opleiding, maar ze doet het al zo ontzettend knap. Sas is een donkere Labradoodle x Golden doodle. Ze is een teefje.

Wat doet jouw hulphond allemaal voor je?
Sas is mijn maatje. Door haar ben ik nooit alleen en voel ik me minder eenzaam. Ze geeft me een gevoel van veiligheid en vertrouwen. Door haar ga ik situaties aan die ik altijd uit de weg ging. Ik moet mijn bed uit, ik heb ritme in mijn dag. Dat zijn dingen die erg belangrijk zijn voor mij. Ik raak minder snel overprikkeld doordat ik me kan focussen op Sas. Hierdoor komt alles iets minder hard binnen. Sas kan mijn hand likken als ik gespannen ben. Hierdoor word ik weer rustiger. Sas spiegelt mijn gedrag. Hierdoor leer ik mijn eigen gevoel meer er te laten zijn en kan ik eerder ingrijpen als ik me niet goed voel. Sas kan mij uit een wegraking halen als ik overprikkeld ben of te veel sombere gedachtes heb door met haar pootjes tegen mij aan te staan en me letterlijk weer even met beide benen op de grond te zetten.

Hoe gaan anderen om met jouw hulphond?
Er is helaas nog weinig begrip voor baasjes van psychosociale hulphonden. Het is nog niet zo bekend en mensen hebben vaak een voor oordeel. Ik heb al vaker gehad dat ik ergens werd weggestuurd omdat er op die plaats geen honden waren toegestaan. Een hulphond mag overal mee naar toe. Ook naar plekken waar normaal gesproken geen honden mogen zijn. In Nederland staat zelfs in de wet; je mag een hulphond nooit weigeren. Ik moest echt leren om voor mezelf en Sas op te komen.

Hoe was jouw leven anders zonder hulphond?
Ik weet bijna zeker dat ik zonder Sas nooit uit mijn veilige omgeving en patronen was gestapt. Door haar moet ik wel mijn bed uit. Door haar moet ik naar buiten. Ze geeft me weer een doel in mijn leven waar het zo uitzichtloos leek. Sas betekent brenger van vreugde. En dat doet ze!

Hoe zie je jouw toekomst met hulphond?
Ik denk dat Sas mij heel goed gaat ondersteunen. Dat doet ze nu al... Ze maakt me aan het lachen en door haar kan ik mezelf weer een beetje meer oké vinden. Ik hoop dat ik een fijne plek voor mezelf kan creëren en een passende daginvulling vind, waarbij ik Sas naast me heb. Dat geeft mij vertrouwen om de toekomst iets minder spannend te maken.

Zijn er misvattingen rondom hulphonden? Zo ja, welke?
Het is een misvatting dat alle mensen met een hulphond blind zijn of een lichamelijke beperking hebben. Niet alle beperkingen zijn zichtbaar. Iedereen is anders en sta open voor iemand zijn / haar verhaal. Ook mensen met bijvoorbeeld autisme of een andere psychische stoornis kunnen heel veel hebben aan een hulphond!

Wat vind je moeilijk aan het hebben van een hulphond?
Ik vind het lastig dat er veel vooroordelen zijn van mensen. Oordeel niet voordat je weet wat mijn hond voor mij betekent. Zonder haar zou ik heel veel dingen niet kunnen. Als er onbegrip is of je in een lastige situatie terecht komt moet je echt leren voor jezelf op te komen. Dat leer ik gelukkig steeds meer, maar dat is niet makkelijk. Sociale situaties waarin je terecht komt kunnen ook lastig zijn. Mensen zijn nieuwsgierig en hebben veel vragen. Ik vond dit eerst heel spannend, maar ik durf steeds opener te zijn over mijn verhaal. Het is ook een goede oefening voor mijn sociale angst! Ik probeer deze dingen niet als probleem te zien maar als uitdaging! Dat heb ik van mijn honden trainster geleerd!

Wie zou je een hulphond aanraden en wie afraden?
Ik denk dat je heel goed moet onthouden dat je niet 'even' een (hulp)hond neemt. Het is een levend wezentje waarvoor je moet zorgen. Dit moet bijvoorbeeld lichamelijk wel verantwoord zijn. Je moet stabiel zijn en deze verantwoordelijkheid kunnen dragen. Een hulphond is geen wondermiddel, een hond opvoeden is pittig! Vergis je daar niet in! Het is het me dubbel en dwars waard, maar maak een weloverwogen keus en denk er goed over na! Ik denk dat een hulphond je heel veel kan leren en je heel goed kan steunen bij psychische problematiek. Het kost veel tijd en energie maar als je doorzet dan heb je jou maatje voor het leven. Pootje voor pootje. Samen.

"P𝘰𝘰𝘵𝘫𝘦 𝘷𝘰𝘰𝘳 𝘱𝘰𝘰𝘵𝘫𝘦, 𝘥𝘶𝘳𝘧 𝘪𝘬 𝘩𝘦𝘵 𝘢𝘢𝘯... 𝘰𝘮 𝘴𝘢𝘮𝘦𝘯 𝘮𝘦𝘵 𝘫𝘰𝘶 𝘸𝘦𝘦𝘳 𝘰𝘱 𝘵𝘦 𝘴𝘵𝘢𝘢𝘯... 𝘶𝘪𝘵 𝘩𝘦𝘵 𝘥𝘢𝘭 𝘰𝘮𝘩𝘰𝘰𝘨 𝘵𝘦 𝘬𝘭𝘪𝘮𝘮𝘦𝘯, 𝘯𝘰𝘨 𝘦𝘦𝘯 𝘬𝘦𝘦𝘳 𝘰𝘱𝘯𝘪𝘦𝘶𝘸 𝘵𝘦 𝘣𝘦𝘨𝘪𝘯𝘯𝘦𝘯... 𝘰𝘮 𝘵𝘦 𝘷𝘦𝘤𝘩𝘵𝘦𝘯, 𝘯𝘪𝘦𝘵 𝘷𝘰𝘰𝘳 𝘦𝘷𝘦𝘯... 𝘮𝘢𝘢𝘳 𝘷𝘰𝘰𝘳 𝘦𝘦𝘯 𝘧𝘪𝘫𝘯𝘦𝘳, 𝘭𝘪𝘦𝘧𝘥𝘦𝘷𝘰𝘭𝘭𝘦𝘳 𝘦𝘯 𝘨𝘦𝘭𝘶𝘬𝘬𝘪𝘨𝘦𝘳 𝘭𝘦𝘷𝘦𝘯... 𝘫𝘦 𝘣𝘦𝘯𝘵 𝘮𝘪𝘫𝘯 𝘭𝘪𝘤𝘩𝘵𝘫𝘦 𝘪𝘯 𝘥𝘦 𝘥𝘰𝘯𝘬𝘦𝘳, 𝘮𝘪𝘫𝘯 𝘩𝘰𝘰𝘱 𝘪𝘯 𝘥𝘦 𝘯𝘢𝘤𝘩𝘵... 𝘥𝘪𝘦 𝘮𝘪𝘫 𝘸𝘦𝘦𝘳 𝘮𝘰𝘦𝘥 𝘨𝘦𝘦𝘧𝘵, 𝘦𝘯 𝘬𝘳𝘢𝘤𝘩𝘵..."