Je bent mijn allerliefste vijand
Maandag 5 juni 2017 10:00
Langzaam ben jij in mijn leven gekomen je hebt allemaal dingen van me afgenomen ik dacht dat ik met jou meer zou bereiken maar nu kan ik mezelf niet eens meer normaal in de spiegel aank...
Langzaam ben jij in mijn leven gekomen je hebt allemaal dingen van me afgenomen ik dacht dat ik met jou meer zou bereiken maar nu kan ik mezelf niet eens meer normaal in de spiegel aank...
Ik wil je niet ik wil je weg Ik wil dit niet ik schaam me Ik wil dit niet ik wil je weg Ik wil je niet voor mij en Ik wil je niet voor iedereen Ik wil gewoon - ...
She's a mistery, to those she loves And those she doesn't too An entire roadmap on her body Of the scars that helped her through When she looks in the mirror As she slowly falls ...
Het gaat niet alleen over eten Of het getal op de schaal, Of het tellen van calorieën Denk jij dat ik daar niet van baal? Nee, het gaat over controle En het g...
Alle uitersten gehad Eten is je medicijn niet meer. Zoetigheid niet langer zeldzaam. Een ons wordt een paar kilo. Kleine porties worden groot. En eten de verdoving bij ...
Eten als 'n stramme kluwe spaghetti in mijn brein opgeknoopte maag, het sluwe mager, niet groot meer hoeven zijn Klein, bijna verdwenen weg van strammen in mijn hoo...
Mijn slaapkamer ligt vol met rotzooi, de deur en gordijnen heb ik dichtgedaan. Het is koud en heel erg donker, 't kan me niks meer schelen en ik laat mezelf gaan. Ogen w...
Ik maak een kooi van tijd Wat was, is overboord gegooid Ik leef maar tussen gisteren en morgen Ik steek mijn hoofd door tralies van mijn zorgen Vergeet ik so...
Afscheidsbrief aan mijn eetstoornis Anorexia, waarom deze klotenziekte Waarom moet dit bestaan Weet iemand hoe ik er mee om moet gaan? Elke dat hetzelfde, Elke dag w...
Leegte en verdriet Een enorme pijnVanbinnen onzichtbaar van buiten Stop chaos stop Angst en schuld Een enorme pijn Vanbinnen onzichtbaar vanbuiten Stop chaos s...
Iets wat perDefinitieNooit échtZal zijn Er bestaanVele verhalenWoorden die blijven lonkenSprankelende illusiesPrachtig gecreëerde dromenIn een superieur universum Die fe...
Jaren lang gezet op de onderste rang Jaren van verdriet, jaren van pijn, want je mag niet jezelf zijn Een kind, gebroken door gemene woorden die werden ge...
Soms zou ik willen dat ik vleugels had, Even geen kruisingen op mijn levenspad. Altijd voor mijn eigen problemen op de vlucht, Dan kijk ik heel even naar de lucht. Ik zou zo graag vrij...
Mijn wekker niet gezet, gister veel te laat naar bed. Ik wilde geen vandaag, ik wil geen morgen. Ik wil geen gevecht, geen strijd, geen zorgen. Eetbuien elke dag en die weer wegdoen me...
Smeren 3. Doelen als gezonde eilanden in mijn stille Oceaan. Uitgeput roei ik in de goede richting Ik zie mijn eetstoornis in de spiegel van de boot Mijn doelen in zicht...
Smeren 1. Ik smeer de boterham, Zo dun als glas. Onzichtbaar Een laagje van een paar micron Pindakaas. De geur verwarrend in mijn neus Het eten is aanstaande...
To me my mom is perfect And I know that perfection isn't real But in my eyes my mom is everything So don't blame me for how I feel To me my mom is perfect Her eyes always shine so bri...
Ik denk terug, er valt een traan. Zoveel meegemaakt, in mijn korte bestaan. Ik hoop op leven, ik hoop op herstel. Maar ik ben zo onzeker, kan ik het wel? Ik voel me alle...
Angst in mijn hart, pijn op mijn borst onrust in mijn hoofd, wat heb je me beloofd? een dun lichaam stilte in de storm gevoelens uitgedoofd maar hoe moet ik ver...
Puntkomma is een psychologische gedichtenbundel van Loïs Créscere met gedichten over haar verleden, het heden, haar gedachten en haar strijd met het dagelijks leven. Lo...