Een overvol hoofd
Soms heb ik het gevoel alsof mijn hoofd explodeert. Door alle gedachtes die al beginnen vanaf het moment dat ik uit mijn bed stap ’s ochtends. Ik neem ze mee als ik ook mijn bed weer in stap. Ik droom erover. En soms ben ik al die gedachtestromen in mijn hoofd zó zat.
Ik wil rust. Een hoofd dat vrij is van beklemmende gedachtes. Van gedachtes die ik helemaal niet wil hebben, die me meesleuren in een stroomversnelling, die mijn gevoelens heen en weer gooien. En soms maakt een bepaalde gedachte plaats voor een andere, maar of dat nou zo positief is?
Het zijn gedachtes over allerlei dingen. Vooral de laatste paar weken over gewicht, eten, lichaam. Terwijl ik daar juist wat losser van wil komen. Hoe vaker ik eraan denk dat ik ze niet in mijn hoofd wens, hoe meer ik me ertegen ga verzetten en… hoe meer last ik ervan heb. Ze beïnvloeden mijn stemming ten nadele. Er zijn maar zo weinig mensen waarmee ik het kan delen en waarmee ik het wil/ durf te delen. Daardoor loop ik er extra lang mee rond, want een goed gesprek kan soms opheldering geven in je hoofd. Het zijn ook herinneringen aan allemaal nare dingen. Waar komen ze vandaan? Alleen al een glas kan een herinnering activeren. Ik heb geen herbelevingen meer zoals tijdens mijn posttraumatische stress en de EMDR- behandelingen, maar ze zijn we zo irritant dat ze me helemaal meesleuren naar de gevoelens die ik toen had en andere herinneringen weer activeren. Het lijkt soms wel alsof je je overal druk om kan maken, overal. Heb je dat ook wel eens?
Soms ben ik alles zó zat. Gewoon, alles. Zo moe van alle gedachtes.
Reacties
Sterkte meis! :)
Weetje, probeer ze er eens gewoon te laten zijn, zonder te veroordelen of af te wijzen. (klinkt makkelijk, maar kweet dat dat het niet is hoor!) Spreek een moment en tijdslimiet af waarop je alle gedachten mag hebben, accepteer ze, schrijf daarna desnoods (in steekwoorden) nog wat op papier. Daarna ga je wat anders doen, iets voor jezelf wat jíj leuk vindt! Dan de kunst om daar je volledige aandacht bij te hebben, in het hier en nu. Gedachten die dan opkomen kun je dan bv ‘gewoon wegsturen’ door bv te zeggen: nu even niet, straks is er (weer) een moment.
Probeer het maar eens, misschien werkt het en kan het je wat rust geven, i hope so!
Teken of schilder je wel eens? Ik maak daar zelf heel veel gebruik van. Bij die onrust is het misschien prettig om een mandala te kleuren, het dwingt je ertoe te focussen op waar je mee bezig bent op dat moment.
Ik hoop dat je wat kunt met mijn reactie. Je mág t ook allemaal f zat zijn! Het is soms ook gewoon k*t allemaal. Hee nog even een andere gedachtestroom… hoe zit het met ‘voelen’?? (teveel) gepieker (erg in je hoofd zitten) leidt af van gevoelens…
(het lijkt er een beetje op alsof er heel wat speelt, zeker omdat t eten etc er ook weer bijkomt….)
Succes en don’t give up!
Liefs Ess
PS: oeps btje lang stukje geworden...
Balen joh, Al die gedachten die zo in je hoofd rond spoken. Ik herken het wel, En ik denk dat je zelf al een beetje met de oplossing gekomen bent: Vertel het aan andere mensen. Ik snap dat dat super eng is! Ik zelf houdt daar ook totaal niet van. Maar ik merk bij mezelf dat als ik die brei aan gedachten aan andere mensen begin te vertellen. Het verdwijnt! Natuurlijk hoef je het niet perse te vertellen, Je zou er gewoon mee kunnen beginnen om alles wat je denkt op te schrijven. En daarna te e-mailen naar iemand die je echt vertrouwd. :) Ik hoop dat dit je wat helpt!
En ik kan je 1 ding vertellen: Dat werkt niet!!!
Zo'n winterslaap is dan een soort vluchten voor gevoelens... En dat zat zijn om door te gaan: Dat is een teken om dat dus niet te doen! (lekker makkelijk gezegd hea, haha!) Maar het vertelt jou wel iets! Pas op de plaats, tijd voor jezelf...