Een overvol hoofd

 

Soms heb ik het gevoel alsof mijn hoofd explodeert. Door alle gedachtes die al beginnen vanaf het moment dat ik uit mijn bed stap ’s ochtends. Ik neem ze mee als ik ook mijn bed weer in stap. Ik droom erover. En soms ben ik al die gedachtestromen in mijn hoofd zó zat.

 

Ik wil rust. Een hoofd dat vrij is van beklemmende gedachtes. Van gedachtes die ik helemaal niet wil hebben, die me meesleuren in een stroomversnelling, die mijn gevoelens heen en weer gooien. En soms maakt een bepaalde gedachte plaats voor een andere, maar of dat nou zo positief is?

 

Het zijn gedachtes over allerlei dingen. Vooral de laatste paar weken over gewicht, eten, lichaam. Terwijl ik daar juist wat losser van wil komen. Hoe vaker ik eraan denk dat ik ze niet in mijn hoofd wens, hoe meer ik me ertegen ga verzetten en… hoe meer last ik ervan heb. Ze beïnvloeden mijn stemming ten nadele. Er zijn maar zo weinig mensen waarmee ik het kan delen en waarmee ik het wil/ durf te delen. Daardoor loop ik er extra lang mee rond, want een goed gesprek kan soms opheldering geven in je hoofd. Het zijn ook herinneringen aan allemaal nare dingen. Waar komen ze vandaan? Alleen al een glas kan een herinnering activeren. Ik heb geen herbelevingen meer zoals tijdens mijn posttraumatische stress en de EMDR- behandelingen, maar ze zijn we zo irritant dat ze me helemaal meesleuren naar de gevoelens die ik toen had en andere herinneringen weer activeren. Het lijkt soms wel alsof je je overal druk om kan maken, overal. Heb je dat ook wel eens?

 

Soms ben ik alles zó zat. Gewoon, alles. Zo moe van alle gedachtes.

 

Reacties

hannah - Maandag 14 februari 2011 10:36
(Veel te) herkenbaar.. Ik hoop dat je er toch met iemand over kunt en gaat praten, want het is zo zonde als je hier in je eentje mee rond loopt en blijft lopen.
Sterkte meis! :)
estrium - Maandag 14 februari 2011 12:36
Milou! Jeetje, alleen al bij het lezen van je verhaal(tje) hoor ik er de onrust (chaos en wanhoop misschien ook) in doorklinken. Ik herken dat wel. Alsof je gillend gek gaat worden ofzo. En soms weet ik eigenlijk ook niet eens meer wát mijn gedachten zijn. Hoe meer je probeert ze weg te duwen en ze niet te willen hebben, hoe erger het idd wordt! Dat ‘vluchten’ kost energie, energie die je beter en liever in wat anders stopt!
Weetje, probeer ze er eens gewoon te laten zijn, zonder te veroordelen of af te wijzen. (klinkt makkelijk, maar kweet dat dat het niet is hoor!) Spreek een moment en tijdslimiet af waarop je alle gedachten mag hebben, accepteer ze, schrijf daarna desnoods (in steekwoorden) nog wat op papier. Daarna ga je wat anders doen, iets voor jezelf wat jíj leuk vindt! Dan de kunst om daar je volledige aandacht bij te hebben, in het hier en nu. Gedachten die dan opkomen kun je dan bv ‘gewoon wegsturen’ door bv te zeggen: nu even niet, straks is er (weer) een moment.
Probeer het maar eens, misschien werkt het en kan het je wat rust geven, i hope so!

Teken of schilder je wel eens? Ik maak daar zelf heel veel gebruik van. Bij die onrust is het misschien prettig om een mandala te kleuren, het dwingt je ertoe te focussen op waar je mee bezig bent op dat moment.

Ik hoop dat je wat kunt met mijn reactie. Je mág t ook allemaal f zat zijn! Het is soms ook gewoon k*t allemaal. Hee nog even een andere gedachtestroom… hoe zit het met ‘voelen’?? (teveel) gepieker (erg in je hoofd zitten) leidt af van gevoelens…
(het lijkt er een beetje op alsof er heel wat speelt, zeker omdat t eten etc er ook weer bijkomt….)

Succes en don’t give up!
Liefs Ess

PS: oeps btje lang stukje geworden...
Anoniem - Maandag 14 februari 2011 12:42
Heel herkenbaar. Vaak krijg ik dan ook altijd hoofdpijn, omdat mijn hoofd zo vol zit met van alles wat mij bezighoud. Als ik dan realistich nadenk dan is het eigenlijk allemaal 'overbodig' om over zoveel dingen na te denken. Over dingen waarop je het antwoord nog niet weet en over dingen die al gebeurd zijn. Ik kreeg een keer een tip van iemand om zoveel mogelijk proberen te leven in het 'nu'. Ik probeer dus regelmatig te denken aan dingen dat mij nu in deze minuut bezig houdt. (Misschien een kleine tip). Ook het luisteren naar rustige muziek helpt mij vaak en lekker wandelen in de natuur dioet meestal ook altijd wonderen. Ga op zoek naar dingen/iets dat je weer nieuwe inzicht geeft. Dan wordt je hoofd vanzelf rustiger en zul je zien dat er veel meer leukere gedachtens voor terug komen. Succes met alles.
Milou - Maandag 14 februari 2011 20:05
@ Estrium: bedankt voor je tips! je hebt het precies verwoord zoals ik het niet durfde te vertellen: 'Het is soms ook gewoon k*t allemaal.' Soms ben ik het gewoon zo zat om alleen maar door te moeten gaan. Nooit eens een winterslaap of zo te kunnen houden en dan weer fris te beginnen. Maar ja...
Bart S - Dinsdag 15 februari 2011 16:10
Beste Milou,

Balen joh, Al die gedachten die zo in je hoofd rond spoken. Ik herken het wel, En ik denk dat je zelf al een beetje met de oplossing gekomen bent: Vertel het aan andere mensen. Ik snap dat dat super eng is! Ik zelf houdt daar ook totaal niet van. Maar ik merk bij mezelf dat als ik die brei aan gedachten aan andere mensen begin te vertellen. Het verdwijnt! Natuurlijk hoef je het niet perse te vertellen, Je zou er gewoon mee kunnen beginnen om alles wat je denkt op te schrijven. En daarna te e-mailen naar iemand die je echt vertrouwd. :) Ik hoop dat dit je wat helpt!
estrium - Dinsdag 15 februari 2011 19:02
Ach ja, Milou, zo'n winterslaap... t klinkt heerlijk (soms) ;-) Daar verlang ik ook wel eens naar... dat gebeurd op de momenten dat ik (te)veel voel, gevoelens niet wil hebben, ze niet uit(spreek)...
En ik kan je 1 ding vertellen: Dat werkt niet!!!
Zo'n winterslaap is dan een soort vluchten voor gevoelens... En dat zat zijn om door te gaan: Dat is een teken om dat dus niet te doen! (lekker makkelijk gezegd hea, haha!) Maar het vertelt jou wel iets! Pas op de plaats, tijd voor jezelf...