Vergelijken is iets wat velen bewust of onbewust doen. Niet alleen worden we er vaak mee geconfronteerd via de media, maar het is ook iets wat we doen bij de mensen om ons heen. Soms gaat het om karaktereigenschappen maar het gaat ook vaak om uiterlijke kenmerken. ‘Had ik maar...' of ‘was ik maar... ‘ En door zo te denken zijn we jammer genoeg vaak onze eigen unieke kenmerken kwijt!

Vroeger was ik altijd jaloers op anderen en dan vooral om hun haarkleur. Ik had altijd pikzwart haar en ik droomde ervan blond haar te hebben. Achteraf is het maar goed dat ik nooit mijn haren liet bleken, want ik kan mezelf nu echt niet voorstellen met blond haar! Maar ik was vaak jaloers op anderen. Uiteindelijk heb ik mijn haren een keer donkerbruin geverfd en nu is het eigenlijk nooit meer pikzwart, zoals het vroeger was. Wat ik nu achteraf soms ook wel erg jammer vind. 

bron

Vergelijken is iets wat we vaak doen. Vaak onbewust en daarom is het des de belangrijker er wel bewust van te worden. Iedereen heeft zo eigen kenmerken en dat maakt een mens uniek. Wat jij juist wil veranderen, daar zou een ander stikjaloers om kunnen zijn. Daarnaast is het iets wat blijkbaar bij jou hoort, wat jou jou maakt. Dan is het ook best zonde om dat te willen veranderen, toch?

Zo zullen er veel meiden zijn die toch beïnvloed worden door hoe anderen eruit zien. Dit gebeurt via media maar ook door de mensen om je heen. Zo wilde ik ook graag wat slanker zijn, terwijl mijn zusje juist wilde dat ze meer rondingen had. Zo willen degene met kort haar langer haar en andersom. Vaak komen deze wensen vooral voort uit onzekerheid. Jammer genoeg kan je kenmerken van een ander eenmaal niet zomaar overnemen. Soms kan je nog wel je haarkleur veranderen, maar kan je bijvoorbeeld minder rondingen hebben? Kan je andere kleuren ogen krijgen? Kan je grotere of kleinere oren krijgen? En nog belangrijker is de vraag of je daar dan echt gelukkig van zult worden.

Ik dacht vroeger ook dat ik blijer zou zijn met een andere kleur haar, maar toen ik het eenmaal had was ik er eigenlijk niet heel blij mee. De vraag blijft ook altijd of je echt gelukkig zou worden als je eenmaal de kenmerken zou hebben van degene waar je juist zo jaloers op was. Je kunt veel dingen wel veranderen zonder drastische ingrepen, zoals het nemen van een nieuwe kapsel of het kleuren van de haren. Het verlangen blijft eenmaal om iets te willen wat je eigenlijk niet hebt. Een belangrijke tegenhanger daarvan zou zelfacceptatie zijn.

Hoe fijn zou het zijn als je tevreden kan zijn over jezelf? Je bent zoals je bent. Of je blonde lokken hebt met groene ogen of bruine haren hebt met bruine ogen. Of je nou een kleine oortjes hebt of een knikje in jouw neus hebt. Dat maakt jou mooi en uniek. Het verlangen hoeft er ook niet zijn om alles aan jezelf mooi te vinden, maar het is de kunst van accepteren dat je bent zoals je bent. Met alle mooie punten en de minder mooie punten.

In tegenstelling tot andere dingen willen, is het ook een kracht te kunnen benoemen waar jij juist WEL blij mee bent. Het is niet makkelijk om daarmee te beginnen, maar hierdoor leer je wel jouw mooie kenmerken kennen die het ook zeker waard zijn om te benoemen. Probeer niet alleen te kijken naar wat je ook zou willen, probeer niet jezelf te vergelijken met een ander, maar probeer iets te vinden waar jij juist trots op kan zijn bij jezelf. 

In het begin zal het niet makkelijk zijn dingen te benoemen en zul je even moeten zoeken om iets te kunnen benoemen. Probeer eens klein te beginnen en gun jezelf de tijd jezelf te waarderen zoals je bent. Voor sommigen kan het confronterend zijn voor een spiegel te staan, maar het is het oefenen waard. Begin klein en leer jouw spiegelbeeld kennen en vooral waarderen. 

Herken jij jezelf hierin?