Hoe ben jij opgevoed?

 

Als je regelmatig tv kijkt, dan heb je vast weleens gehoord van de bekende naughty step of de time-out. Het zijn beroemde opvoedmethodes van een supernanny die inmiddels bekend is over de hele wereld vanwege haar opvoedkunsten. Ook nu is ze weer volop te zien in een programma waarin ze wanhopige Nederlandse gezinnen helpt. Over de effectiviteit van haar methodes zijn de meningen verdeeld, net als over eigenlijk alle opvoedmethodes. Wat is immers de juiste manier om een kind op te voeden? Wanneer doe je het goed? Dit zijn vragen waar veel ouders mee worstelen. Duidelijk is in ieder geval dat ieder kind grenzen nodig heeft, maar op welke manier stel je deze en wat voor effect heeft dat op een kind?

De Universiteit van Texas en Michigan deed onderzoek naar de effecten van de zogenaamde ‘'corrigerende tik'' die nog altijd veel kinderen van hun ouders krijgen. In 2014 bracht UNICEF namelijk een rapport uit waaruit bleek dat 80 procent van de ouders hun kinderen weleens geslagen heeft. Binnen het onderzoek werd een analyse gedaan onder 160.000 kinderen. Hierbij moet opgemerkt worden dat met een corrigerende tik een klap met open hand bedoeld wordt.


Bron

Uit de studie is gebleken dat het uitdelen van een corrigerende tik niet leidt tot meer gehoorzaamheid, wat in eerste instantie wel het doel is voor veel ouders. De onderzoekers geven aan dat een dergelijke klap eigenlijk het tegenovergestelde effect heeft omdat het kan leiden tot agressie, een negatieve relatie met de ouders en andere psychische problematiek. Het is dan ook opvallende dat veel ouders deze techniek nog steeds hanteren. Dit komt waarschijnlijk omdat het op de korte termijn termijn wel iets op lijkt te leveren.

Een corrigerende tik kan voor kinderen erg beangstigend overkomen. Als zij dit krijgen, kunnen zij erg bang worden om dit opnieuw te krijgen en hierdoor gaan zij vermijden dat zij weer in een dergelijke situatie terecht komen. Hierdoor lijkt het alsof de corrigerende tik heeft gewerkt: de kinderen gehoorzamen. Ze doen dit echter niet omdat ze dit willen of omdat ze begrijpen waarom ze iets niet mogen doen. Ze doen dit enkel omdat ze bang zijn voor opnieuw een klap. Het doel is hiermee dus niet bereikt, er is enkel angst voor de ouder(s) ontstaan, dit is iets heel anders dan gehoorzamen omdat iets niet mag.

Hieruit blijkt dus dat een corrigerende tik niet per se een goed hulpmiddel is om mee te nemen in de opvoeding. Er is echter ook geen ander antwoord op de vraag wat dan wel de juiste manier van opvoeden is. Grofweg zijn er vier opvoedingsstijlen te onderscheiden.


Bron

♦ Autoritair
Bij deze vorm van opvoeding draait het erg om regels en een bepaalde machtsverhouding. De ouders zijn de baas en de kinderen moeten luisteren, anders krijgen ze straf. Het voordeel hiervan is dat een kind goed weet waar het aan toe is. Het nadeel is echter dat een kind wat angstig op kan groeien en onzeker kan worden omdat hij of zij bang is dingen verkeerd te doen.  

♦ Permissief
Bij deze vorm van opvoeding zijn de ouders en het kind gelijkwaardig. Er zijn weinig regels en de kinderen krijg vaak hun zin. Het voordeel is dat er weinig conflicten zijn, maar het nadeel is dat het kind hierdoor niet leert wat grenzen zijn en ook wat verwend kan worden, omdat het altijd maar zijn of haar zin krijgt.  

♦ Autoritatief
Deze vorm van opvoeding zit een beetje tussen de twee voorgaande stijlen in. Het gaat hierbij erg om communicatie en overleg en wordt daarom ook wel een democratische vorm van opvoeding genoemd. Het voordeel hiervan is dat het kind zich serieus genomen voelt, er naar het kind geluisterd wordt en dat het kind leert voor zichzelf op te komen. Het nadeel is dat het kind overal over in discussie kan gaan omdat het leert dat dat mogelijk is en daardoor misschien een wat grote mond krijgt.  

♦ Verwaarlozend 
Bij deze vorm van opvoeding zijn er geen regels, maar krijgt het kind eigenlijk ook geen liefde of aandacht. Iedereen gaat hierbij zijn eigen gang wat kan leiden tot verwaarlozing. Voor een ouder is dit gemakkelijk maar uiteindelijk leidt dit enkel tot problemen.

Welke opvoedingsstijl het meest geschikt is, verschilt per ouder maar hangt ook van het kind af. Het ene kind heeft wat meer temperament dan het andere kind en de een heeft daarom ook wat meer regels nodig dan de ander. Duidelijk is in ieder geval dat geen enkel kind gebaat is bij de laatste opvoedingsstijl. In veel gevallen is de democratische opvoedingsstijl de vorm waar de meeste kinderen bij gebaat zijn. Hierbij zijn er regels en is er tegelijkertijd ook ruimte om hierover te praten waardoor het kind de kans krijgt zich te ontwikkelen. 


Bron

Corrigerende tik of mishandeling?
Zoals uit het rapport van UNICEF blijkt, krijgen wereldwijd ontzettend veel kinderen weleens een corrigerende tik. Is hierbij dan direct ook sprake van mishandeling? Meestal niet. Als het bij één klap blijft, dan wordt er niet gesproken van kindermishandeling. Als dit echter vaker gebeurt, dan is het een ander verhaal en spreken we van een strafbaar feit. Het hoeft hier niet enkel te gaan om mishandeling in de zin van het geven/krijgen van klappen maar bijvoorbeeld ook om geen eten krijgen, of emotionele mishandeling waarbij het kind bijvoorbeeld wordt uitgescholden of er hele nare dingen gezegd worden door de ouders/verzorgers. Als dit het geval is, dan kunnen kinderen onder de achttien jaar gratis en anoniem terecht bij de Kindertelefoon. Bij vermoedens van kindermishandeling kan er contact opgenomen worden met de organisatie Veilig Thuis.

Hoe ben jij opgevoed?

Bron

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

RosieV - Donderdag 28 april 2016 19:13
Autoritair met billenkoek, slaapkamer,huisarrest etc.
Nu bij mij eigenlijk meer autoritatief/autoritair.
spongebob - Donderdag 28 april 2016 19:36
Autoritair. Wat ooit misschien begon als 'billenkoek' werd narmate wij ouder werden mishandeling waarbij mijn ouders doorsloegen terwijl wij ineengedoken op de grond lagen en de klappen en stompen op probeerden te vangen. Ik ga mijn toekomstige kinderen nooit opvoeden door middel van fysiek geweld want dit heeft zeker nare gevolgen voor een kind.
Sparkle - Donderdag 28 april 2016 19:58
Autoritair, Autoritatief en verwaarlozend. Lekker dan, drie. Iedere man was anders. Dus nam anders de overhand. Stom eigenlijk zo.
Iemand - Donderdag 28 april 2016 20:40
Verwaarlozend :/
damagedbutterfly - Donderdag 28 april 2016 21:38
Emotioneel mishandeld en emotioneel verwaarloosd me broer is 1x egt geslagen door me vader en dan egt met vuisten!! En ik ga over anderhalf jaar begeleid wonen weet niet hoe k het gaa regelen maar met 18 ben ik pleitten. Moet eerst van deze roteetstoornis af die ik door me vader heb HAAT HEM ZO ERG!!
Yesterday - Donderdag 28 april 2016 21:45
Verwaarlozend. Hoewel, er waren wel regels, maar de ene keer waren die niet van toepassing en de andere keer wel. Bijvoorbeeld, de ene keer kreeg ik flink wat klappen als ik te laat uit school kwam, en de andere keer vroeg ze of ik nog leuk met een vriendinnetje had gespeeld. Wat uiteindelijk leidde tot onzekerheid bij letterlijk alles wat ik deed, plus enorm peilend naar hoe ze zich voelde. Wel 1 voordeel; ik voel inmiddels feilloos aan hoe iemand zich voelt.
Anne - Donderdag 28 april 2016 21:49
Verwaarlozend..:'(
xxxm - Donderdag 28 april 2016 23:23
Autoritatief. Dat is wel positief, toch?
B - Donderdag 28 april 2016 23:56
Verwaarlozend :(
Maar af en toe wel aandacht . Alleen met veel afwijzing en uren lang in een kamer zitten vanwege 'bezoek'
B - Donderdag 28 april 2016 23:57
Totaal geen regels en cosquenties . Alles mag alles mocht en ineens mocht iets plotseling niet en kregen we het op ons lichaam. Waardoor wij steeds meer afstand van mama namen en bang voor haar nog steeds zijn wanneer ze even niet lekker in haar vel zit.
Lost girl - Vrijdag 29 april 2016 09:39
Autoritatief. Heel veel mocht als het maar mijn ontwikkeling ten goede kwam. Omdat ik autisme heb werd er ook veel aandacht besteed aan structuur. Hier functioneerde ik het beste op omdat het anders grote chaos werd in mijn hoofd. Ik had en heb de perfecte ouders. Lekker prettig gestoord en echte knuffelaars net als ik hihi.
Ok - Vrijdag 29 april 2016 10:07
Autoritair. Altijd bang dat ik pa weer boos gemaakt heb en hij tegen me gaat schreeuwen dat ik achterlijk ben omdat ik bijvoorbeeld een pak kaas opende zonder het te vragen
En wat doe je dan? Je excuses stilletjes aanbieden, huilen op je slaapkamer en de stress eraf sporten, natuurlijk :)))
life is great

Als ik ooit nog kinderen kan krijgen zal ik duidelijk en rationeel opvoeden, maar wel liefdevol en begripvol. Ik kan met mijn ouders nergens over praten (ze zeggen wel: "je kunt alles kwijt bij ons!!" maar dat is niet waar haha). De manier waarop mijn ouders pesterijen door mijn klasgenootjes en mijn (hieruit volgende) eetstoornis afdeden als "niks ernstigs" of "gezeur" heeft mijn leven zoveel eenzamer en ongelukkiger gemaakt.
Mocht ik later nog vruchtbaar zijn, dan doe ik het niet zo. Ik weet dat de kans heel groot is dat als je moeder een eetstoornis had/heeft het kind er ook een krijgt, maar ik zou mijn kind wel degelijk een gezond, evenwichtig eetpatroon aanleren. Mijn moeder was altijd heel kritisch naar haar én míjn lichaam, wat mij het idee gaf dat een slecht lichaamsbeeld de norm was.
Zoiets moet je niet door laten schemeren. Je moet een positieve houding hebben tegenover je lichaam als voorbeeld voor je kind en de goede kanten van je kinderen benadrukken ipv het "gohh meis je bent wel mollig hoor!!!!" Wat mijn ouders deden. Mijn moeder zeurde constant over haar dikke dijen, buik, kont, en nu vind ik mijn buik, dijen en kont ook lelijk. Goh. Wat een verassing. :D
Anne - Vrijdag 29 april 2016 10:44
Autoritair en verwaarlozend, jeugdzorg kwam, maar deed niets....
Proud2bMel - Vrijdag 29 april 2016 19:19
Autoritief, iedereen werd hier thuis gerespecteerd, al hebben we uiteindelijk wel veel ruzies gehad: ik was een temperamentvol kind, en koppig net als m'n moeder.. Maar ik heb thuis wel altijd geleerd over normen en waarden en heb het gevoel dat ik goed ben opgevoed.
IdaAdi - Zaterdag 30 april 2016 08:53
Autoritair. Niet luisteren was billenkoek, oorvijgen en aan haren trekken. Ik lag vaak met mijn moeder overhoop. Ze begreep me niet goed en voelde zich afgewezen als ik het ergens niet mee eens was. Haar gevoel van afwijzing resulteerde dan in billenkoek, geschreeuw en straf. Mijn vader mepte gewoon. Flink hard. Van die oorvijgen waar je een pieptoon in je oor aan over hield. Dit kwam overigens regelmatig voor tot ik 17 was. Toen ging ik het huis uit.
Anne - Zondag 1 mei 2016 08:35
Ik heb geen idee ,er waren wel regels, maar die spraken voor zichzelf.ik was gewoon een braaf kind denk ik.Misschien tussen Permissie en Autoratief in.Ik had niet echt het gevoel kind te zijn, maar dat kwam door de omstandigheden ,niet door een bepaalde manier van opvoeden.
Ik geloof niet in theorieën wat betreft deze dingen.Opvoeden is vind ik iets wat je met je verstand en je gevoel en intuitie moet doen plus veel liefde.Elk kind is anders en ook elke ouder is anders: het is een samenspel.


Lisanne - Zondag 1 mei 2016 15:16
vrij, weinig strenge regels. misschien soms te vrij. maar dat heeft alles met mij te maken, omdat ik makkelijk mijn ouders een soort van (hard gezegd valt wel mee) manipuleer.
Monique - Maandag 28 november 2016 22:08
Dit is een belangrijk item:
Ikzelf kreeg als kind en als puber, wanneer ik brutaal, was regelmatig een klap in m'n gezicht maar ook op andere momenten..
Ook zag (en hoorde wanneer ik s'avonds in bed lag) dat m'n vader en moeder elkaar soms fysiek aanvielen. Dat is, weet ik nu net zo erg en geeft misschien nog wel meer angst.
Ook ik heb mijn dochter toen ze nog op de basisschoolleeftijd was te vaak een klap/klappen gegeven uit frustratie en onmacht, maar blijkbaar ook omdat ik zelf zo was opgevoed.
Toen ze 12/13 jaar was heb ik haar mijn excuses aangeboden en gezegd dat dit nooit meer zou gebeuren.
Ik zelf heb veel moeten nadenken en verwerken, we zijn nu inmiddels 2 jaar verder en merk dat wanneer de ouder (vader/moeder) veranderd de kinderen 'mee veranderen' in de vorm van eigenwaarde, aandacht voor jezelf en een ander, geborgenheid, veiligheid.
(Als tegenhanger ben ik nog weleens te lief of te 'makkelijk'), maar dit begin ik te begrijpen.

Bovenstaande heeft ook te maken met niet 'emotioneel aanwezig zijn', dit hangt natuurlijk aan elkaar vast.
We (ik?) zijn er nog niet, maar we zijn op weg...

Een moeder