Mommyrexia
Anorexics, drunkorexics, manorexics, tanorexics en nu hebben we ook de term 'mommyrexics' ofterwel Mommyrexia. Dat is de nieuwe benaming voor de groep zwangere vrouwen die er wanhopig alles aan doet om in de negen maanden zwangerschap zo min mogelijk aan te komen.
The New York Post meldt dat celebrities als Victoria Beckham en Rachel Zoë het voor elkaar krijgen om tijdens hun zwangerschap relatief dun te blijven. En niet alleen dat, ook nadat ze zijn bevallen lukt het ze weer heel snel terug "in shape" te zijn.
Deze trend is ook iets waar winkeliers op moeten reageren: babywinkel-eigenaresse Rosie Pope, vertelt dat ze Xsmall kleding moet toevoegen aan haar zwangerschapskledingcollectie.
Risico van dit "zo min mogelijk aankomen" gedurende de zwangerschap is sowieso vroeggeboorte. Iets om niet mee te experimenteren lijkt me....?
Maar wat is dan eigenlijk normaal?
Volgens de Mayo Clinic is het aantal kilo dat een vrouw met ondergewicht moet aankomen ongeveer 14 tot 20 kilo. Een vrouw met een gezond gewicht moet ongeveer 12 tot 18 kilo aankomen en een vrouw met overgewicht 7 tot 12 kilo.
Wat vind jij ervan dat vrouwen proberen zo slank mogelijk te blijven tijdens hun zwangerschap?
Hoe zou JIJ het later doen?
CNN:
Gerelateerde blogposts
Reacties
Zal het rekensommetje jullie besparen. Totaal zou ik in 7 mnd dus 9 kilo zijn aangekomen, ware het niet dat alles aan mij kromp op me buik na haha. Heb een hel schattig klein buikje gehad.
Ik zeg 7 mnd want mijn kereltje is idd te vroeg geboren. Maar niet vanwege mijn (onder) gewicht. Heb geen ES!!!
Dus ook als je geen ES hebt komt het voor dat je te dun bent tijdens een zwangerschap.
Overigens heb ik niets gedaan om aftevallen.
Heb de 2e mnd gewoon niets binnen kunnen krijgen!!! alles wat er in ging kwam er gelijk weer uit. En daarnaast had ik veel stress. Overigens is me zoon nu geheel gezond!!!
Liefs V
Zo bedoek ik dit overigens niet als negatief!!!
sorry ;(
Dat het lastig zal zijn opeens gezond te eten, goed voor jezelf te zorgen en de kilo's erbij te zien komen, dat zal ik niet ontkennen. Het lijkt me, op het moment dat je nog een eetstoornis hebt, heel moeilijk om zwanger te zijn en goed voor jezelf te zorgen. Desalniettemin vind ik dat je de verantwoordelijkheid hebt.
Het ongeboren kind heeft niet gevraagd om een moeder met een eetstoornis. Het ongeboren kind kan niets doen aan het feit dat de moeder een eetstoornis heeft. De moeder echter wel.
Maar iedere zwangerschap is anders, de ene komt nou eenmaal bijna niets aan in de zwangerschap (of valt zelfs af) en een ander komt wel 30 kg aan.
En zo is het ook met de kilo's na de tijd, de ene hoeft er niets voor te doen en is ze binnen een week! kwijt en een ander komt er nooit meer af...
Zelf kwam ik ook maar weinig aan tijdens de zwangerschap maar heb m'n kindje wel 2 weken te lang in m'n buik gedragen.
Nooit!
Maar als er echt bewust naar gestreeft word zo min mogelijk aan te komen, keur ik dat absoluut niet goed! Wanneer het je overkomt, dan kan je er gewoon niets aan doen. Net zoals wanneer het je overkomt dat je veel aankomt.
Daarbij zeggen kilo's op de weegschaal weinig. Gelukkig heb je een verloskundige/gynaecoloog en evt extra echo's om de groei van het kindje te bepalen, in de gaten te houden en te volgen. Je kan immmers ook kilo's aankomen, maar wat enkel vocht blijkt te zijn.
Hier twee keer zwanger geweest! Ik denk zeker dat ik gedaan heb wat ik kon om keuzes te maken waarmee ik zo goed mogelijk naar de kinderen gekeken heb. Wel extra controle's gekregen ivm tweelingzwangerschap en bloedverlies, maar niet speciaal ivm mijn es, hoewel daar uiteraard wel naar werd gekeken en over gepraat werd.
Wij hebben drie heerlijke en gezonde kinderen gekregen gelukkig, iets dat mij bevestigd dat ik het ondanks mijn eetstoornis oke gedaan heb, al was het lang niet altijd vanzelfsprekend en/of gemakkelijk.
En ik ben harstikke gezond en mijn hersens zijn prima in orde ook! Ook niet te vroeg geboren.
Maar het ligt er denk ik heel erg aan.. of het op een natuurlijke manier gaat (zoals bij mijn moeder) of op een onnatuurlijke manier, wat bij celebraties wel vaak zo is, die doen het als ware 'expres' dat niet aankomen en zorgen er bewust zo goed mogelijk voor dat ze niks aankomen. Ook al heb je een eetstoornis, ik vind de gezondheid van je kindje belangrijker. Kies je op dat moment voor je es, dan kies je dus ook voor een mogelijke miskraam of ongezond kind.
Tegen die tijd wéét ik dat ik voor et kindje ga kiezen. Natuurlijk!
Een leven is meer waard, dan een mooi figuur.