Het effect van het coronavirus op je eetstoornis | Onderzoek
De hele wereld is onverwacht geconfronteerd met de uitbraak van het nieuwe coronavirus COVID-19. De uitbraak in China werd een wereldwijde pandemie. De Nederlandse regering kondigde ingrijpende maatregelen aan om de verspreiding van het virus te remmen. Deze maatregelen treffen ons allemaal, ook jou. Ook de zorg werd geraakt; inclusief de zorg voor patiënten met een eetstoornis. Wat heeft het coronavirus voor effect op je eetstoornis en welzijn?
Om bovenstaande vraag te beantwoorden, voert GGZ Rivierduinen Eetstoornissen Ursula een onderzoek uit in verschillende landen. In dit onderzoek willen we inzicht krijgen in de gevolgen van de uitbraak van dit coronavirus en de daaropvolgende maatregelen op mensen met een eetstoornis. Hoe is je eigen lichamelijke en geestelijke gezondheid? Wat is het effect van de maatregelen op jou? En op je eventuele behandeling?
Iedereen van 16 jaar of ouder - die een eetstoornis heeft of heeft gehad - kan meedoen. Het invullen van de vragenlijst kost ongeveer 7 minuten. Graag zouden wij je de vragenlijst het komende jaar iedere 4 weken toesturen per mail om eventuele verandering in je situatie te kunnen volgen, maar éénmalig invullen kan natuurlijk ook.
Wil je meewerken aan dit onderzoek? Klik dan hier om naar het eerste deel van de vragenlijst te gaan (het toestemmingsformulier). Ken je anderen die misschien (ook) mee willen werken? Voel je vrij om dit naar hen door te sturen.
Alvast hartelijk dank!
Eric van Furth
GGZ Rivierduinen Eetstoornissen Ursula / LUMC / Proud2Bme
Reacties
Wat mis lijkt te gaan voor sommigen is dat je aan het einde van deel 1, het toestemmingsformulier, op OK drukt ipv op de link naar deel 2, de eigenlijke vragenlijst. Ik heb de tekst nu aangepast en hoop dat het duidelijker is.
Je kan idd maar 1 keer meedoen vanaf dezelfde computer/adres.
Kunnen jullie daar nog iets aan doen?
Dus mensen met een eetstoornis die niet thuis kunnen zitten.
Ik vind het behoorlijk heel eng om te werken nu ik gedeeltelijk hersteld ben van anorexia. Maar ik doe het wel en dat is extreem moeilijk.
Dank voor het invullen!
Geeft mijzelf ook gelijk weer even de inzichten in de afgelopen weken. Winst aan 2 kanten dus ;)
Concluderend kunnen er aan de hand van deze vragenlijst dus enkele hypothesen opgesteld en (hopelijk) beantwoord worden. Met behulp van deze antwoorden kan vervolgens de koers en intonatie van de behandeling gewijzigd, verrijkt en verbeterd worden.
Mijn vraag was vervolgens of dat enkel een aanname is, of dat werkelijk op meta-niveau is aangetoond dat op een wetenschappelijke manier de werkelijkheid theoretiseren (en daarmee veralgemeniseren en simplificeren) een positief effect heeft op de behandeling van het individu. (En of je meent dat dat vervolgens in dit bijzondere geval ook het resultaat kan zijn; maar ik geloof dat een positief antwoord op die vraag wel uit je reactie blijkt.)
(Zalig hè, dat vliegen boven de werkelijkheid en je daarmee emotioneel distantiëren van haar... )
Ik ben voor mezelf aan het onderzoeken in hoeverre ik de wetenschap binnen de psychologische praktijk van waarde acht of juist meer bezie als een 'onmenselijk' instrument dat de individuele, intense beleving op zo'n manier veralgemeniseert dat het de geobjectiveerde persoon niet meer helpt, integendeel zelfs.
Mijn vraag op je reactie toegespitst: bestaat er de mogelijkheid dat de evidence-based aanpak sterker en behulpzamer wordt wanneer zij van het wetenschappelijke element wordt ontdaan? Hoe ziet de zorg er dan uit? Het zijn vragen die ik mezelf soms stel, waarop ik me het antwoord probeer voor te stellen en waarover ik een enkele keer ook in discussie treedt met mensen (en dan altijd vreugdevol iedere tegenwerping en kritische noot in me opneem, als leerkansen).
Mijn punt is dus eigenlijk een heel persoonlijke.