5 redenen waarom je geen zin hebt in seks

 

Seks, ik blijf het een lastig thema vinden. Ook zonder eetstoornis. Ik kan seks ondertussen wel echt zien als iets intiems, iets moois tussen twee of meerdere mensen. In de loop der jaren is dit thema in mijn hoofd groter geworden. Ik voelde me in het verleden niet vrij en had helemaal geen zin in seks. Ik vond het maar lastig en overbodig. Ik snapte niet waarom mensen hier zo'n big deal van maakten. Je hoeft toch geen seks te hebben om een goeie relatie met elkaar te hebben? Hier ben ik ondertussen wel een beetje op teruggekomen.

Nu ik die vrijheid weer wat meer ervaar merk ik hoe fijn deze intimiteit eigenlijk is. Hoe weinig ik hier een tijd geleden mee had, hoe waardevol dit voor mij nu is, al voelt het een beetje gek om dit over seks te zeggen. Ik zie nu echt de meerwaarde hiervan in. Nog steeds vind ik het soms lastig om mij hieraan over te geven. Ik probeer actief te blijven zoeken naar redenen en oplossingen. Seks draait niet alleen om het lichamelijke contact, wat ik wel een tijd heb gedacht. Het gaat om de verbondenheid en het vertrouwen in elkaar. 5 Redenen die ik heb gevonden zal ik hieronder verder toelichten.

Negatief zelfbeeld

Sinds ik een jong meisje ben heb ik moeite gehad met het accepteren van mijn lichaam en wie ik ben als persoon. Ik hechtte veel waarde aan mijn uiterlijk en probeerde mijn zelfbeeld hiermee op te krikken. Als ik er maar goed uit zag en een 'mooi' lichaam had kwam die zelfliefde vanzelf. Gek genoeg werkte dit juist andersom. Hier meer ik mijn lichaam wilde veranderen, hoe onzekerder ik werd. Ik bleef het moeilijk vinden om mijzelf te openen en echt te laten zien aan mensen. Ik was veel te bang dat ik niet goed genoeg was, niet leuk genoeg, niet slim genoeg, niet knap genoeg. 

Ik schaamde me voor mijn lichaam en wilde voorkomen dat anderen dit naakt zagen. Ik had zelf teveel minpunten en was bang dat anderen dat ook zouden vinden. 

Depressie

Vlak voordat ik echt in mijn terugval terecht kwam, bleek ik een zware depressie te hebben. Niet alleen was de behoefte aan seks amper tot niet aanwezig, ook ervoer ik geen fijne momenten meer. Mijn eetstoornis vlakte al mijn gevoelens af, behalve het grote verdriet. Elke dag was somber en zwaar en eigenlijk een dag te veel. De strijd die ik voerde tegen deze dagen was zwaar en nam al mijn tijd in beslag. Mijn hoofd was vol, te vol. De dagelijkse bezigheden koste mij ontzettend veel moeite en naar mijn gevoel luisteren kon ik niet meer. 

Soms dacht ik aan de momenten dat ik wel vrij kon leven, zoals mijn vriendinnen. Ik schaamde mij voor mijn afwezige lusten als ik ze hoorde praten over nieuwe vibrators en sexy lingerie. Ik deelde deze interesse absoluut niet en ik voelde me een buitenstaander. Een buitenstaander zonder seks. 

In het begin van mijn depressie heb ik het nog echt wel geprobeerd. Ook al voelde ik mij zwaar, traag en somber, ik wilde ertegen vechten. Ondanks mijn mentale én fysieke weerstand bleef ik het proberen, maar hierdoor werd mijn afkeer nog groter. Het werd ineens een ding. Ik wilde geen seks. 

Hormonen en een eetstoornis

Tijdens mijn eetstoornis ben ik een hele tijd echt verdoofd geweest. Gevoelens had ik amper en woorden kwamen niet binnen. Zo ook de hints niet. Mijn hoofd was te vol met eetstoornis en verder kijken lukte me niet. Ik was daar echt niet mee bezig, ik had die behoefte ook echt niet. Dit heeft er destijds voor gezorgd dat ik mij op dit vlak erg afzonderde en afsloot. Die behoefte had ik niet en wilde ik ook niet. 

Hoe bewust ik mijn lichaam in het begin ook aan het boetseren was, ik sloeg hierin door. Ik wist heel goed wat ik deed en waarom maar ik had de middelen niet om dit anders te doen. Eerder schreef ik al dat ik lelijk wilde zijn, ik wilde geen vrouw zijn met borsten. Aan de andere kant wilde ik deze vlucht ook niet. Ik wilde de vlucht vooral niet nodig hebben. Ik schaamde me opnieuw voor mijn lichaam en voor mij was mijn lichaam een bevestiging hoe erg ik in de knoop zat. Ik vond het vreselijk als anderen dit ook zagen en sloot mijn lichaam op in grote truien en dikke vesten. Mensen hoefden dit niet te zien en zeker niet te mensen die dichtbij mij stonden. Weer was mijn lichaam een drempel geworden.

Het omslagpunt hierin was denk ik het uitblijven van mijn menstruatie. Het voedingstekort dat ik had opgelopen had zijn weerslag op mijn lichaam en zo ook mijn hormonen. Hoe natuurlijk het is dat je in de puberteit meer zin krijgt in seks, zo natuurlijk ebte dit bij mij weer weg.

Hierna nam ik geen initiatief meer en was het wat mij betreft een beetje klaar. Op dat moment had ik een vaste relatie en na een tijd begon dit ook wel echt een rol te spelen. Na een paar maanden stopte ook hij met proberen en leefden we als huisgenoten. We hadden het gezellig, het was leuk, maar eigenlijk hadden we een ander soort relatie gekregen. 

Antidepressiva

Hoe moeilijk ik het ook vond, uiteindelijk heb ik in overleg met de arts gekozen voor medicatie. Ik stond op de wachtlijst voor een kliniek maar het lukte me niet om die tijd goed door te komen. De angsten werden sterker, de gevoelens nog vlakker en de stem dwangmatiger. Tijdens dit gesprek heb ik mijn libido probleem aangekaart. Ik wilde hier graag een oplossing voor want ik merkte dat ik mijn toenmalige vriend pijn deed en kwijt raakte. Er is toen gekeken naar een antidepressiva die hier de minst mogelijke bijwerkingen zou hebben, maar helaas voor mij en mijn libido zat hier geen verbetering in. Of dit door de medicatie komt durf ik niet te zeggen. Voordat ik hieraan begon was mijn libido al gezakt naar een nulpunt.

Tijdens mijn herstel had ik gehoopt op wat meer ruimte in mijn hoofd. Ik was vergeten dat ik niet vanzelf beter zou worden en dat ik zelf die strijd moest gaan voeren. Weer draaide de hele dag om eten en angsten, alleen nu moest ik het aangaan. 

Nare ervaringen

Een tijd geleden schreef ik 'eetstoornis om geen vrouw te zijn.

'Ik wilde terug naar de kleine Lonneke, onbezorgd. Ik wilde terug naar ons oude huis, waar mijn opa liedjes voor me zong. Waar ik in de tuin kon fietsen in mijn oude spijkerbroek vol gaten. Ik wilde terug naar die grote schommel voor de deur en de koekjes bij de thee. Geen rare reacties over mijn brede heupen. Geen mannen die naar mijn borsten keken of aanraakten als ik dat zelf niet wilde. Een vrouw zijn stond in mijn ogen gelijk aan aandacht krijgen, aandacht die ik niet wilde. Aandacht waar ik niet om vroeg. Ik wilde terug naar mijn onaangeraakte lichaam, alleen van mij. Puur en niet besmet door andere handen.'

De les die ik hier toen uithaalde was vrij simpel. Seks is vies. Seks hoort niet. Seks is niet leuk. Ik vind het verdrietig dat ik, en met mij nog velen anderen, al zo jong deze boodschap meekrijgen. Dit is een overtuiging die moeilijk om te buigen is maar ik denk dat dat wel nodig is. Want seks is niet verkeerd. Seks kan iets heel moois en kwetsbaars zijn, het kan je leren loslaten, het kan je leren liefhebben en leren vasthouden. Nu, jaren later hebben die negatieve ervaringen plaats gemaakt voor mooie momenten vol liefde. Dit heeft mij doen inzien dat het ook echt anders kan.

Tragere ontwikkeling

Misschien heb ik door al deze punten iets meer tijd nodig dan anderen om mij heen, en dat is ook goed. Op dit moment heb ik een hele lieve vriend waar ik goed mee kan praten, ook over deze thema's. Waar mijn vriendinnen lyrisch kunnen vertellen over een nieuw speeltje, wordt ik blij van een nieuw spelletje voor de wii, en dat is oké. Misschien past dit ook gewoon niet zo goed bij mij en ligt mijn libido van nature iets lager. Een aantal maanden geleden kwam ik erachter dat ik het vaak 'vergeet' om die liefde toe te laten of om zelf dat initatief te nemen. Ik denk er gewoon uit mijzelf niet aan. Dit besef heeft mij doen inzien dat ik dit gevoel nog aan het ontwikkelen ben of in ieder geval wil ontwikkelen hierin. 

Ik heb nu bijna twee jaar een vaste relatie en ook al is dit soms een ingewikkeld thema, ik vind het belangrijk om hier wel over in gesprek te gaan en te blijven. Nog steeds vind ik het lastig om initatief te tonen en ben ik soms bang dat ik niet sexy genoeg ben, maar het lukt mij veel beter om dit te relativeren. Ik probeer deze moeites wel te blijven bespreken. Niet alleen geeft dit hem inzicht in mijn moeites, maar ook leer ik steeds meer over mijn eigen achtergrond hierin. Hopelijk kom ik ooit op een punt dat ik hier niet meer zo over na hoef te denken. Ik zie dat ik al veel stappen heb gezet en ergens weet ik dat dit moment er ook zal komen. Voor het eerst in tijden is er ruimte om mij ook hierin te gaan ontwikkelen. Ergens hoop ik dat dat vanzelf een natuurlijke balans zal krijgen, maar als dat niet zo is is het voor mij misschien helpend om verder te kijken wat er nog meer voor opties zijn. 

Natuurlijk is het niet nodig om hier actief mee bezig te zijn of gaan. Voor mij is nu het moment om mij ook hier in te gaan ontwikkelen, waar ik eerder absoluut geen behoefte aan had. Ga geen grenzen over die nog niet bedoeld zijn om overheen te stappen, luister naar je lichaam en waar jij echt klaar voor bent. 

 Wat herken jij hierin?

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

- - Woensdag 20 februari 2019 19:22
Ik ben 21 en ik denk echt nooit aan seks. Doordat het de laatste tijd steeds meer bespreekbaar wordt gemaakt, ga ik juist een beetje aan mezelf twijfelen. Dat het normaal is om porno te kijken, vaak te masturberen, fantasieën te hebben..

Ik denk echt praktisch nooit aan seks. Ik heb wel een keer seks gehad, maar het deed me gewoon niet zo veel. Het lijkt of mijn seksuele ontwikkelingen gewoon helemaal niet op gang komt. Ik heb er niet echt last van, maar vraag me wel af of dit normaal is?
Fire - Woensdag 20 februari 2019 19:52
Ervan uitgaande dat er geen lichamelijke/psychische oorzaak (zoals ondergewicht of trauma) meespeelt: heb je wel eens aan aseksualiteit gedacht? Dit is iets waar de laatste tijd steeds meer over gepraat wordt, misschien is het ook op jou van toepassing. Je kan het zien als een soort 'geaardheid' net als hetero- of homoseksueel. 'Normaal' is het misschien niet, maar er zijn veel meer mensen die dit hebben en je hoeft je er niet raar over te voelen!
M - Woensdag 20 februari 2019 21:46
Je bent daar echt niet de enige in! Er rust nog een beetje een taboe op en mensen vertellen je graag 'dat dat nog wel komt'. Maar waarom zou het per se moeten komen? Je bent er niet minder om als persoon als je geen behoefte hebt aan seks ook al is het misschien niet 'standaard'.

Ik ben inmiddels ruim in de 30 en ben er voor mijzelf nu wel echt uit dat het niet 'nog wel komt'. Ik ben nog nooit verliefd geweest en heb totaal geen behoefte aan een relatie en intimiteit. Het is anders denk ik als je er ergens wel behoefte aan hebt maar het niet durft of niet kan/mag/wil voelen van jezelf.

Bij mij speelt dat niet, ik mis niets en ik wil niets... en dat vind ik prima wat anderen ook roepen. Daar kan je een labeltje 'aseksueel' aan geven, maar dat komt voor mij over alsof 'seksueel' de norm is waaraan wordt getoetst. Ik ben gewoon ik en jij bent jij!
Lost girl - Donderdag 21 februari 2019 11:05
Heel mooi omschreven. Ik ben ik en niet mijn sekse of geaardheid of wat dan ook.
Heel herkenbaar wat je schrijft. De standaard vraag of je een vriend hebt of voor mensen die iets moderner zijn een “partner”. Vroeger ging mijn moeder er al heel erg tegenin dat ik vragen kreeg of ik al een vriendje had. Zij riep dan heel hard:”of een vriendinnetje”. En dat vind ik zo gaaf van haar. Ik heb me daardoor altijd heel vrij gevoeld om gewoon een mens mooi te vinden. De seksuele aantrekking is iets waar ik nog steeds helemaal niet mee bezig ben. En voor mij hoeft dat ook niet te komen want ik mis niks en hoef niet te voldoen aan het standaard plaatje van mezelf. Mijn familie kent me inmiddels niet anders maar de beroemde vraag krijg ik nog regelmatig, met daarna de verwonderende bijna geschokte blikken. Alsof ze het zielig voor je vinden.
Communicatie - Woensdag 20 februari 2019 20:14
Mn ex wilde elke zondag seks het was meer de lust voor hem en voor mij was het meer de connectie we praten verder nooit over seks en dat is slecht voor een relatie en verder was ik ook wel aardig onzichtbaar voor hem verder weet ik dat ik miss demiseksueel ben en nooit iets wil puur vanuit lust
Pinklady - Woensdag 20 februari 2019 21:14
Fijn dat je er zo open over schrijft, Lonneke! Dank je wel daarvoor! Ik herken me hier volledig in. Nog nooit zin in seks gehad. Lastig voor mijn vriendin die wel een libido heeft... Heb nog niet helemaal een middenweg gevonden, behalve dat ik meer met haar bezig ben dan met mezelf. Voor haar kan ik me er afentoe wel overheen zetten.
J - Woensdag 20 februari 2019 21:25
Bedankt voor deze blog.
Ik heb zelf helemaal niets met sex. Vind het eng, vies, vreselijk noem maar op. Moet er niks van hebben. Heb wel een relatie maar m'n vriend begrijpt het wel. Met de hulpverlening durf ik er niet over te praten, dat vind ik wel jammer misschien dat ze mij dan misschien verder zouden kunnen helpen. Gelukkig heb ik een vriend die heel begripvol is.
Shinymoon - Woensdag 20 februari 2019 21:39
Ik ben 30... en heb in mijn hele leven nog maar 2x 'vrijwillige' sex gehad... niet dat ik het toen fijn vond maar was gewoon bang om mijn vriend kwijt te raken toendertijd.
In het verleden ben ik 1x onder extreem geweld aangerand.... vanaf toen kijk ik heel anders naar sex. Ik heb een eetstoornis, dat maakt het ook moeilijker... want ik heb een heel negatief zelfbeeld.
Nu ben ik vrijgezel.... maar totaal niet opzoek naar een lief... ik wil het liefst voor altijd vrijgezel blijven en nooit meer sex hebben... zo is tenminste hoe ik er nu overdenk... Is dat raar??

Liefs, Shinymoon...
M - Woensdag 20 februari 2019 21:51
Wat jij voelt, denkt en ervaart is nooit raar! In jouw geval zit er een negatief zelfbeeld en een verschrikkelijk nare ervaring achter. Ik zou het je van harte gunnen dat je daaraan kan werken zodat je voor jezelf kan ontdekken of je het écht niet wilt of dat je het nu niet kan en/of durft. Het zou verdrietig zijn als je daarin jezelf tekort zou doen omdat anderen je tekort hebben gedaan.
marleen - Woensdag 20 februari 2019 22:44
ik wil toch ook even aanvullen dat er niks 'mis' met je moet zijn als je geen seks wil.
Ik ben zelf aseksueel (benoem het pas sinds mijn 35ste zo hoor) , ik heb totaal niet het gevoel dat ik iets mis en ik ben het helemaal beu dat mensen me proberen 'van t straat te helpen' en me ongevraagd tips geven enzo.
Echt, laat mensen eens gewoon zijn wie ze zijn!
Tine - Donderdag 21 februari 2019 08:53
Goede blog
jo - Donderdag 21 februari 2019 11:32
hoe zit dit bij autisme en ptss kan dat ook invloed hebben iemand tips om hier mee om te gaan wil graag relatie maar is lastig door dit?
Lost girl - Donderdag 21 februari 2019 12:51
Dit kan zeker invloed hebben. Een trauma, of het met seksualiteit te maken heeft of niet, kan je gevoelens en lijf op slot zetten en je op andere momenten juist extra allert maken voor mogelijke gevaarlijke situaties wanneer iemand je bijvoorbeeld aanraakt. Ook bij autisme kunnen gevoelens soms lastig te duiden zijn voor jezelf. Misschien weet je niet precies wat je voelt of vind je het lastig in te schatten hoe de ander hierin staat. Ook kan bij autisme lichamelijk contact overprikkeling veroorzaken. Dit kan zowel in positieve als negatieve zin.
Misschien kan je eerst eens onderzoeken wat je zoekt in een relatie. Waar heb jij behoefte aan? Is het een maatje, romantisch contact, seks, iemand die onvoorwaardelijk van je houdt? En waar heb je juist geen behoefte aan of vind je nu nog (te) spannend?
Daarnaast is het denk ik een kwestie van langzaam stappen ondernemen. Op jouw tempo. Dat je een bepaalde diagnose hebt gekregen wil nooit zeggen dat iets niet mogelijk is. Het kost misschien meer energie maar ik weet zeker dat je daar wel uit komt. Succes en vooral veel plezier met ontdekken.
Liefs, lost girl
DepriAspie - Vrijdag 22 februari 2019 05:40
Dag Jo, ik heb ook autisme. En nog nooit een relatie gehad terwijl ik al 40 jaar ben...bang voor alles en eenzaam...probeer stappen te zetten zoals Lostgirl zegt. hoe jonger je hiermee begint, hoe "makkelijker" het zal zijn. door ouder te worden heb ik alleen maar meer last van mijn ASS.
Pien - Donderdag 21 februari 2019 19:56
Klopt het dat vrouwen met anorexia vaak weinig of geen seks hebben? Dit heb ik gelezen ergens en dat bijv bij boulima vaak veel losse seksuele contacten zijn
Desi - Vrijdag 22 februari 2019 00:40
Bij ondergewicht is het libido lager. Vaak blijft de menstruatie uit, allemaal tekenen dat het lichaam in overlevingsstand is. Het lichaam zou een eventuele zwangerschap niet goed aankunnen. Ook denk ik dat bij mentale problemen er weinig plaats is voor andere dingen, omdat het geestelijk veel kan vragen .
Ano - Vrijdag 22 februari 2019 20:51
Dat ‘het komt nog wel’ is gewoon een kortzichtige reactie van mensen. Omdat het voor hen zo werkt, hoeft het voor jou nog niet zo te werken. Hetzelfde wordt ook erg vaak gezegd tegen bewust kinderloze vrouwen: je bedenkt je nog wel/als je de ware tegenkom wil je wel etc.

Alsof mensen je door je in een voor hun comfortabel hokje te stoppen klein willen houden
Olivia - Vrijdag 22 februari 2019 21:07
Om geloofsredenen heb ik seks altijd gezien als binnen het huwelijk. Ik ben inmiddels al 5 jaar getrouwd en vind het zo belangrijk dat je jezelf bewaard voor de persoon waar je oud mee wil worden. Mijn man en ik hebben geen seks gehad vóór het huwelijk. Ook niet met anderen en altijd gehouden aan alléén kussen . De eerste keer was ik 25 jaar. Dáárvoor sliepen we ook niet samen. Het is echt een keuze die je zelf moer maken.