Heimwee

 

Al uren lig je naar het plafond te staren. Iedereen om je heen slaapt al lang, maar jij kunt de slaap niet vatten. Het enige waar je aan kunt denken is Thuis, thuis en thuis; je eigen bed, je kamer, je ouders en de kat. De gedachten blijven je lastigvallen, en zijn niet weg te slaan; Hoezeer je ook probeert om aan iets anders te denken, het lukt je niet. Je voelt je depressief, eenzaam en in paniek.

Heimwee wordt wel omschreven als een ziekelijk verlangen naar huis. Het is in feite een stressreactie van het lichaam. Het is dus geen stoornis, maar een natuurlijke, emotionele reactie op het verlaten van de vertrouwde omgeving. 

hechting meisje vrouw
Fotografie: Nadja Tatar

De symptomen lijken op die van angst en depressie. Het verschil is echter, dat de klachten verdwijnen zodra je weer thuis bent (gelukkig wel :p).  Sommige mensen hebben naas psychische ook lichamelijke klachten, en worden er letterlijk ziek van. Bijvoorbeeld hoofdpijn, maag/darmklachten, vermoeidheid, verminderde eetlust, benauwdheid, hyperventilatie en zelfs koorts.

Kenmerkend aan heimwee is, dat het meestal niet continu aanwezig is. Als je overdag aan het shoppen, badmintonnen, bergbeklimmen en cultuur-snuiven bent heb je er minder last van, hoewel je soms wel een beetje prikkelbaar of 'uit je doen' kunt zijn. Het zijn vooral de de momenten dat je even niets te doen hebt of niet onder de mensen bent dat het toeslaat.


Persoonskenmerken

Het is niet altijd duidelijk waarom de ene persoon wel last van heimwee krijgt en de andere niet. Toch zijn er wel een aantal factoren en persoonlijkheidskenmerken die er invloed op hebben. Mensen met heimwee stellen zich vaker afhankelijk op van anderen, hebben vaker een neurotische inslag, zijn vaak introvert en kunnen last hebben van een laag zelfbeeld. Iemand met heimwee is meestal ook veel planmatiger dan de niet-heimweelijder. Je hebt meer moeite met onverwachte wendingen of veranderingen (wat dus niet handig is als op vakantie je hele ritme, dagschema en eetpatroon door de war zijn).

Of je heimwee krijgt of niet, hangt natuurlijk ook af van de plaats waar je naartoe gaat. Als het lijkt op de omgeving die je gewend bent, of als je ter plaatse al mensen kent, is de kans op heimwee kleiner.




Wist je trouwens dat er onderscheid wordt gemaakt tussen twee verschillende soorten heimwee? Namelijk katten-en-honden-heimwee?
Als je een kat uit zijn vertrouwde omgeving weghaalt, zal hij vooral het huis missen. Zij hechten zich aan het huis en keren daar steeds terug. Dit kan ook bij mensen voorkomen; je hebt bijvoorbeeld nergens last van als je ouders een weekje weg zijn, maar zelf meegaan...NO WAY!

Honden hechten zich juist niet aan het huis, maar aan de mensen. Als je dit hebt, kun je bvb. lekker met je ouders mee op vakantie gaan, maar is een schoolkamp of vakantie met vriendinnen vreselijk voor je. Dan is er ook nog zoiets als anticipatie-heimwee; je voelt je dan al rot, verdrietig en van slag vóórdat je vertrokken bent, door het idee dat je straks weg moet. Dit wordt ook wel omschreven als 'angst-voor-de-angst'; je bent zó bang dat je er last van zult krijgen, dat de angst er nu al is.

Wat kun je ertegen doen?

En dan natuurlijk de groooote vraag....wat is eraan te doen? De eerste tip is eigenlijk al genoemd; zolang je bezig bent heb je minder last, dus dat betekent: zoveel mogelijk afleiding zoeken. Dus niet doelloos op de camping rondhangen, maar zorgen dat je leuke dingen te doen hebt!

Een aantal andere tips zijn:

- Zorg dat je van tevoren weet waar je terecht komt. Zoek informatie op over de omgeving en je verblijfplaats, zodat je niet voor te grote verrassingen komt te staan. Het kan ook helpen om alvast een aantal activiteiten in te plannen.

- Zorg dat je reisgezelschap op de hoogte is van je heimwee. Zij kunnen er dan rekening mee houden, door je bvb. niet te veel alleen te laten, en je te steunen als je het moeilijk hebt.

- Schaam je niet voor je heimwee. Het is onzin dat het iets is dat alleen bij kinderen voorkomt, of dat je een aansteller bent. Het komt vaker voor dan je denkt (wel 93% van de volwassenen geeft aan wel eens heimwee te hebben gehad!)

- Het is moelijk, maar probeer toch aan de léuke dingen, en de voordelen van het weg-zijn,  te denken op de momenten dat je heimwee hebt. Denk aan het strand waar je morgen naar toe gaat, of het leuke truitje dat je vandaag hebt geshopt.

- Soms kan het fijn zijn om ongeveerd dezelfde structuur aan te houden als thuis; door bvb. om dezelfde tijd op te staan, te lunchen en te dineren.

- Neem iets vertrouwds mee van thuis, zoals je knuffel, kussensloop of foto's.

- Neem iets mee wat je kunt doen op het moment dat je het moeilijk hebt, iets wat je afleiding kan geven. Bijvoorbeeld je lievelingsmuziek of een boek.

- Zorg dat je contact kunt leggen met thuis, bvb. door te bellen.
In sommige gevallen kan het echter beter zijn om dit juist níet te doen. Het kan namelijk ook zijn dat het eigenlijk best goed gaat, maar je hopeloos instort als je 's avonds naar huis belt en de stem van je moeder hoort.

- Zijn de gedachten aan thuis niet te stoppen? Realiseer je dan dat de beelden die zich aan je opdringen erg geïdealiseerd zijn; het lijkt allemaal honderd keer leuker en mooier dan hoe je het normaalgesproken beleeft als je thuis bent. Door hierbij stil te staan, kan het verlangen naar huis soms wat minder worden.

Suuucces! En vergeet niet van je vakantie te genieten!

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

jessica - Maandag 26 april 2010 17:53
ik vind dit een erg goed stuk!!
ik heb er zelf ook enorm last van nu wel minder dan vroeger maar het is echt enorm rot!!
kheb hier echt wel wat aan!
X - Woensdag 17 november 2010 23:37
Dit helpt mij echt heel erg.. Ik heb al m'n hele leven last van heimwee en ik heb er echt heel veel last van.. Ik denk niet dat het helemaal over gaat, maar misschien helpen deze tips! Thanks! Xxxx
anoniem - Maandag 28 maart 2011 19:41
ik ben echt onder de indruk moest een samenvatting maken heb dit gekopieert en geplakt en heb gwn een 10 gekregen lol :P :D
Den uil - Dinsdag 12 april 2011 22:40
Den uil zat in de olmen
Bij het vallen van de nacht
en achter gindse heuvels
de koekoek antwoordt zacht
Elisa - Donderdag 14 april 2011 18:48
Leuk stuk! Ik moet nu een paper schrijven voor de universiteit over heimwee dus ik mag dit helaas niet gebruiken omdat mijn bronnen ‚academisch’ dienen te zijn, maar het is een goed startpunt voor mijzelf! :)
Hartelijk dank, Elisa
jolanda - Maandag 6 juni 2011 10:54
hallo,

ik ga 20 aug. weg voor een week maar zie nu al tegen het afscheid met mijn kids op.Ze zijn 22 en 19 en redden zich prima maar ik heb hier grote moeite mee.Ook vind ik het verschrikkelijk als zei op vakantie gaan.
Gaat dit ooit over??
Ik ben 44 en je hoort en leest weinig over volwassenen met heimwee.
Heb ook al bij maatschappelijk werk hiervoor gelopen ze dachten dat ik last had van het lege nest syndroom maar dat is het niet. Ik heb het puur rond de vakantie en bij gevoelige liedjes bijv, heb ik het dan al moeilijk.
Het artikel zal ik vaak lezen vooral de laatste zinnen geven duidelijk weer wat ik voel en dat ik inderdaad de boel idealiseer.

Pieter - Zaterdag 2 juli 2011 14:29
Ben nu 48 en krijg er steeds meer last van. Op moment van vertrek (voor mijn werk bv) stort ik helemaal in en doe er alles aan om niet weg te hoeven. Als ik met mijn gezin ben is er niets aan de hand. Ik slaap al maanden van te voren slecht en dat verergert het fenomeen alleen maar. Het nare gevoel is simpelweg niet te stoppen. Heeft er iemand goede tips?
Loes - Dinsdag 10 april 2012 19:11
Het gaat alleen over tijdelijk van huis zijn. Mijn dochter is geemigreerd en heeft veel last van heimwee. Ze heeft daardoor ook moeite om leuke of fijne dingen nog te waarderen, maw. ze ziet alles nogal donker in.
Terug naar Nederland is geen optie ivm. het werk van haar man. Heeft iemand tips hoe zij haar zegeningen weer kan zien/beleven?
maartje - Maandag 20 augustus 2012 11:29
ben 19 en heb al mijn hele leven last van heimwee. er zijn zelfs momenten dat het mijn leven echt beheerst. dat ik dingen niet doe omdat ik letterlijk van te voren al ziek ben.
Elisabeth - Zondag 11 november 2012 14:45
Ik vind dit stuk over heimwee wat onvolledig en kortzichtig omdat heimwee niet alleen heeft te maken met vakantie, ik ga nooit op vakantie en heb toch al jaren last van heimwee. dat is begonnen in mijn jeugd, ik ben nu 65 en het is er nog steeds. Bij mij gaat het niet om wat ik mis maar om de herkenning van iets en wat dat oproept aan emoties . waardoor de heimwee in alle hevigheid toeslaat. Het is ook niet van te voren te voorspellen, daardoor ben ik al mijn hele leven zo,n beetje depressief heb vaak klachten als benauwdheid en slapeloosheid, niet omdat ik pieker maar omdat het in mijn syteem zit. De medici hebben het ook nog steeds niet echt door. het kan je leven vergallen!
Anoniempje - Dinsdag 14 mei 2013 23:20
Hallo, ik zit in gr 8 en ga volende week op kamp, maar ik ben bang dat ik mijn ouders niet kan loslaten omdat ik heimwee heb. S'nachts is het dan heeeeel erg. Kan iemand me helpen?
moeder - Zondag 7 juli 2013 14:03
Heel het jaar er naar uitgekeken...
En al op de dag van aankomst zij mijn dochter dat ze blij zou zijn als ze volgende week weer thuis was...pufff
4 dagen in kos geweest.heeeel veeeel sms.... en ja op zaterdag( was op dinsdag vertokken naar kos) heb ik ze op gehaald in brussel...
Eenmaal thuis was ze weer gewoon gewoon...puffff
Dus ja het klopt wel met het beeld van thuis is alles 100x oke..
Gr moeder
lisa - Zondag 12 januari 2014 20:11
Ik ga in de zomer met school 4 dagen naar Parijs en ik heb vaak heimwee. Ik heb 2 tips die kunnen helpen bij heimwee, bij mij werken ze.
1: neem een schriftje mee, en schrijf per dag alle gebeurtenissen in dat schriftje schrijf ook op hoe je je voelt.
2: zoek van tevoren iemand die je vertrouwt. (Bijvoorbeeld je beste vriendin, een leraar, je mentor) en praat met diegene over je heimwee. Spreek met deze persoon af dat als je heimwee krijgt, je naar hem/haar toe kunt gaan.

En tenslotte: wees open over je heimwee. Schaam je vooral niet. Bijna iedereen heeft wel eens heimwee (gehad). Het is dus helemaal niet raar.

Veel succes, en geniet. Lisa
Heimweetje - Maandag 7 april 2014 22:58
Heel veel mensen zeggen dat als je heimwee heb (zoals ik) je dan pijnstillers moet slikken maar is dat ook zo? Groetjes
josefien - Zondag 1 juni 2014 00:11
Ik heb heeel vaak last van heimwee hier zijn wat tips:
-Denk eraan als je je ouders/huis ofzo mist je hebt nog meer dan 300 nachtjes met hen dus er kunnen er toch wel wat van
-denk aan leuke dingen en zeg niet tegen jezelf: "awh het lukt niet, ik krijg heimwee o mamie.." Dat werkt niet
Sara - Donderdag 17 juli 2014 11:59
Ik ga over 2 dagen een week op kamp, en ik weet niet, ik heb niet echt heimwee, maar ik wil eigenlijk ook niet mee op kamp.. Ook heb ik hier dagen van tevoren al last van. Ik weet niet wat ik moet doen.
alex - Woensdag 7 januari 2015 10:54
Ik heb van mijn jeugd al last van heimwee
verzon de ene smoes naar de andere smoes om maar niet weg hoeve gaan .
heb het altijd geheim gehouden ben nu 54
Kies ik ook noch het beroep chauffeur iedere rit huilde ik uren
het was eigelijk een kwelling ik dacht altijd het moet toch een keer over gaan
Het is nooit over gegaan ik zit nu thuis (zwaar over spannen )en heb het rij werk achter me gelaten
je kunt er over vertellen wat je wilt het is een onbegrepen iets.
mark - Dinsdag 20 januari 2015 19:44
bedankt voor de waarschuwing
Ineke - Donderdag 29 januari 2015 10:08
Dit is een heel mooi stuk over heimwee. Mijn verhaal is... bijna 4 jaar geleden ben ik mijn huidige vriend tegen gekomen. We woonden toen die tijd 80 kilometer uit elkaar en dit is ook de reden dat ik na een klein jaar met hem samen ben gaan wonen. De eerste paar maanden gingen op zich heel erg goed, maar na een aantal maanden sloeg de heimwee toe. Ik heb nooit last gehad van heimwee. Ik miste alles aan mijn oude leven, de plaats, de mensen, het uitgaansleven (die daar al maar amper was) en eigenlijk alles. Nu bijna 3 jaar later heb ik een mooi gezin en op zich heel gelukkig hiermee. Helaas is de heimwee nog steeds niet weg en ik ben bang dat dit ook zeker niet zomaar zal weggaan. Het is en blijft voor mij een strijd die alleen maar heftiger wordt.
louise - Maandag 23 februari 2015 21:35
Beste Ineke, jou verhaal is exact hetzelfde als mijn verhaal. Ik leerde mijn man alleen zeven jaar geleden kennen. Een jaar later gingen we samenwonen ook 80 km bij mijn familie en vriendinnen vandaan. Dat ik daar ging wonen en al die jaren dat ik er nu woon is het altijd een moeilijk punt geweest in onze relatie. Maar ik hield van hem en wilde er alles aan doen om daar met hem gelukkig te worden. Helaas heb ik nooit een echte vriendin gevonden, of sportmaatje of me Ć¼berhaupt thuis kunnen voelen in dit veel te rustige saaie dorp. Ik zei regelmatig tegen mijn vriend (toen nog) dat we misschien maar moeten stoppen met onze relatie omdat ik bang was dat het ons ooit in de weg zou gaan staan. Maar onze liefde was zo sterk dus we trouwde en kregen een prachtige dochter. Ik ben super blij met mijn mooie gezin maar toch nog niet helemaal gelukkig. Ik mis mijn echte thuis ontzettend...dit is erger geworden sinds de zwangerschap en geboorte van mijn dochter. Mijn man is een ontzettende lieverd en ziet nu ook in dat ik nooit gelukkig wordt in dit dorp. Hij heeft dan ook besloten om te gan verhuizen naar waar ik vandaan kom. Helaas krijg ik verder van de mensen hier totaal geen begrip... zelfs geen berichtje van de mensen waarvan je het zou verwachten met de vraag hoe het met me gaat. Ik voel alleen maar rare en boze blikken dus ik ben zooooo blij als ik weer op de plek woon waar mijn hartje hoort!
Tessa - Vrijdag 21 juli 2017 20:01
Hoi Ineke,
Het is net of ik mijn eigen verhaal lees. Ik kom uit Leeuwarden en woon nu sinds 1 jaar in Amersfoort. Vanuit Leeuwarden vertrok ik naar Amsterdam (mijn eigen keus!) en na 1,5 jaar verhuisde ik naar mijn vriend in Soest omdat ik zwanger was (ik woonde op een kamer in Amsterdam). Met lood in m'n schoenen ben ik er heen gegaan, in de hoop dat het wel zou wennen. Helaas, sinds dat moment heb ik last van depressieve gevoelens en voel ik mij zo naar. Een compromis vonden we in Amersfoort, de enige optie ivm het werk van mijn vriend, in ieder geval weer in een stad. Toch kan ik ook hier niet wennen, ondanks dat ik wat leuke contacten heb opgedaan. Mijn hart schreeuwt dat het terug wil naar Leeuwarden, mijn roots en familie,en ik besef heel goed dat het niet zaligmakend is daar. Maar mijn omgeving begrijpt er niks van (dit begrijp ik ook; als je dit nare gevoel niet kent kun je het bijna niet uitleggen), zij zeggen dat ik aan de anti depressiva moet ivm mijn hevige paniekaanvallen (die ik tegenwoordig heb omdat het zo verstikkend voelt). Maar ik weet dat als ik in Leeuwarden ben ik dit gevoel niet heb. Het meest erge vind ik dat ons dochtertje er ook onder lijdt, ze huilde veel als baby en is nu erg driftig. Ze voelt het haarfijn aan dat ik niet gelukkig ben ook al probeer ik dit bij haar te maskeren en vol goede moed de dag te beginnen. Op dit moment is de situatie thuis geƫscaleerd en wil mijn vriend de relatie beƫindigen. Dit wil ik niet maar ik kan niet meer. De oplossing voor mij zou zijn dat ik mijn plek in Leeuwarden heb omgaat toe te kunnen wanneer ik wil. Iedereen zal zien hoe ik daar van op knap!!!
Hoe gaat het nu met jou? Groetjes Tessa
Tessa - Vrijdag 21 juli 2017 20:08
En ik bedoel Louise natuurlijk!!
Fab - Zaterdag 28 januari 2023 15:46
Ik ken precies ditzelfde verhaal en zou graag in contact willen komen om te weten wat het heeft gedaan en hoe het verder is opgelost.
Hoor graag van je.
Carlijn - Dinsdag 24 februari 2015 21:21
Ik heb er wel last van ik word er zelfs ziek van ik ben ook al vaak naar huis gegaan omdat ik het niet kon ik ga morgen weer logeren en ik hoop dat deze tips me kunnen helpen.
Stagiaire - Vrijdag 27 februari 2015 23:20
Wat een fijn stuk dit zeg! Over een paar maanden ga ik met 2 vriendinnen 7 weken naar CuraƧao (4 weken stage en 3 weken vakantie). Ik heb nooit last van heimwee gehad maar op de een of andere manier ben ik bang dat ik heimwee ga krijgen.. (De hondenversie;)) het is een soort voorgevoel.. Misschien is het omdat ik niet zomaar ineens terug kan naar 'huis' (ouders, broertje en zusje, vriend, vriendinnen). Ik heb ontzettend veel zin in deze stage en vakantie maar ben zo bang voor heimwee. Iemand nog meer tips om om te gaan met de angst-voor-de-angst? En tips voor als je een langere tijd weggaat?
Liefs
iemand die over 3 dagen op kamp gaat - Zondag 14 juni 2015 23:09
Ik vind dit een goed stuk. Ik heb zelf er last van heimwee. En ik krijg altijd al een week van te voren al. Een Beetje heimwee. Heb zelf nu al.een beetje heimwee. Gelukkig weten al mijn vrienden wel dat ik soms last van heimwee heb. En ze houden er rekening mee. Een tip voor je vertel iemand waar je bvd mee op kamp gaat die je goed vertrouwt dat je heimwee hebt
iemand die morgen op kamp gaat - Dinsdag 16 juni 2015 22:31
Ik ga morgen op kamp en nu begint het heimwee op te borrelen. En ik heb ook nog een probleem ik heb super gemene vriendinnen ze doen alleen aardig als ze me nodig hebben. Dus dat word lastig met kamp. Mijn moeder heeft pilletjes gekocht bij de aphotheek waar je beter van slaapt dat zou je bijv ook kunnen kopen als je soms last van heimwee hebt
Groetje!!
carmen - Maandag 20 juli 2015 19:50
hallo beste mensen ik heb zelf ongeloofelijk veel heimwee en ik ga elk jaar een week weg en ik wen er nog steeds niet aan daarom heb ik heel veel contact met me moeder ik vind het moment van thuis komen zo geweldig dat ik dan vaak naar me moeder ren en meteen in haar armen kruip en begin te huilen van blijdschap ik heb met kamp wel geleerd dat ik me der niet voor hoef te schamen al doe ik dat wel een beetje ik weet het echt niet meer ik stort er dan ook echt hele maal in
Nique - Donderdag 15 juni 2017 01:31
Hoe heet het als je extreme heimwee hebt naar vroeger? Ik ben inmiddels 32 maar heb eens in de zoveel tijd ineens extreme heimwee naar de basisschool tijd. Niets in het heden kan mij dan nog interesseren. Ik wil dan alleen nog maar terug. Het is erg moeilijk om mee om te gaan. Het vreemde is dat ik helemaal geen leuke jeugd heb gehad. Ik denk dan niet terug aan uitjes / pretparken of vakantie maar de simpele dingen zoals het zitten in de klas op de basisschool. Dat was een veilige plek voor mij en in die tijd enorm belangrijk. Ik mis de geur, en de mensen (klasgenootjes) dan ook en moet er vaak om huilen. Ik voel daarbij een stekende pijn rond mijn hart.
ikbenanoniem - Zondag 12 november 2017 13:19
Ik ben 16 en volgende week ga ik voor school 2 jaar naar het buitenland. Ik ga naar een heel eg moeilijk bereikbare plek in Swaziland. Ik heb al mijn hele leven last van hele erge heimwee. Toch heb ik ervoor gekozen om 2 jaar weg van huis te zijn. Ik ben heel erg bang hoe het zal gaan met de heimwee. Heeft iemand, die ook voor school of werk verhuisd is, tips?
Danique - Zaterdag 3 februari 2018 23:54
Hoe gaat het nu???