Eetstoornissen en vereenzaming
Wanneer jongeren aan een eetstoornis lijden, worden zij volledig in beslag genomen door innerlijk lijden. Door voortdurend bezig te zijn met gedachten over al dan niet eten verliezen zij hun interesse voor leeftijdsgenoten, waardoor zij zich meer en meer terugtrekken uit hun sociaal leven naar de veiligheid van hun familie.
Studenten trekken zich terug op hun kamer. Wanneer jouw kind last heeft van een laag zelfbeeld, anorexia, bulimia of binge eating disorder, wordt het volledig in beslag genomen door voeding, zich te vergelijken met anderen en allerlei negatieve emoties. Hoewel de speciale eetgewoonten een perfect of mager lichaam nastreven is dit gestoord eetgedrag slechts een symptoom van een innerlijk conflict. De afnemende interesse voor vrienden maakt ouders vaak verward en bang.
Waarom trekt iemand met een eetstoornis zich terug in zichzelf?
De ziekte maakt je kind moe en depressief. De hormoonproductie neemt af waardoor de sexuele interesse vermindert. Eten is voor jonge mensen een sociaal gebeuren. Voor iemand met een eetstoornis is het echter moeilijk te eten in het bijzijn van anderen. Terwijl wij eten zonder ons af te vragen wat iemand anders eet of wat anderen van ons eetgedrag denken, zijn mensen met eetstoornissen voortdurend in conflict met die dingen.
Een adololescent die in de cafetaria van de onderwijsinstelling iets gaat eten kan bij zichzelf denken: "Ze zullen zich afvragen hoe het mogelijk is dat die dikke trien nog een koekje durft eten." "Hoe kàn dat meisje die frieten eten? Ze zijn zo calorierijk!" "Om mijn moeder plezier te doen at ik vanmorgen toast. Nu mag ik vanmiddag enkel nog sla eten." "Ik wenste dat ik niet naast hem zat. Ik voel mij zo dik als ik naast hem zit."
Door deze innerlijke strijd rond sociaal eten gaat je kind sociale contacten uit de weg om in een rustig hoekje of thuis alleen te eten. Kinderen met boulimia trekken zich uit het sociale leven terug in de veiligheid van hun thuis of de badkamer om er te braken of te laxeren. Elk sociaal contact met vrienden wordt een zware opdracht omdat al hun energie opgeslorpt wordt door piekeren over voedsel en gewicht. De innerlijke drijfveer die de eetstoornis in stand houdt trekt alle energie naar zich toe. Ouders thuis zijn minder veeleisend dan leeftijdsgenoten.
Niettemin kunnen ouders hun kinderen soms aan zich binden. Eetstoornissen kunnen vreemd en beangstigend lijken voor de andere gezinsleden. Een ziek kind in het oog houden is een natuurlijke beschermende reactie van ouders. Jongeren voelen vaak de spanningen en de angsten van hun ouders. Zij kunnen zich daar bang of schuldig bij voelen. Het lijkt onder deze omstandigheden voor de hand liggend het kind veilig thuis te houden.
Tien middelen voor om te gaan met een kind dat zich omwille van een eetstoornis terugtrekt.
1. Wanneer uw kind steeds meer contacten met leeftijdsgenoten uit de weg gaat, praat er dan over met uw arts en neem je kind mee voor een gesprek met een psycholoog of psychiater die gespecialiseerd is in eetstoornissen is (dit is voldoende uit te zoeken of u zich al of niet verder ongerust moet maken - nvdr)
2. Wanneer kinderen met een eetstoornis sociaal niet meer actief zijn kan dat wijzen op een terugval omdat ze hun verantwoordelijkheden niet aankunnen. Indien u vermoed dat uw kind een moeilijke periode doormaakt waarin het tegenover de buitenwereld op zichzelf moet terugvallen, help hem/haar dan om die verantwoordelijkheden te leren nemen, door structuur aan te brengen, belangrijkste taken eerst te doen, bewust vrienden leren kiezen.
3. Indien u vermoed dat uw kind lijdt aan sociale angst, wanneer het intense angst voelt in bepaalde sociale situaties en bovendien een eetstoornis heeft, zoek dan professionele hulp. Stimuleer je kind om zijn/haar zelfvertrouwen te vergroten en sociale vaardigheden te ontwikkelen.
4. Moedig het zelfvertrouwen van je kind aan door gelegenheden te zoeken om het complimenten te geven. Vermijd echter vruchteloze pogingen om je kind te verzekeren dat het "helemaal niet dik" is.
5. Wakker assertieve bekwaamheden bij je kind aan door het aan te moedigen om zijn/haar mening te uiten over verschillende aangelegenheden en onderwerpen.
6. Wanneer je van je kind iets vraagt, en je kan erover onderhandelen, moedig hem/haar dan aan om assertief te zijn door uit te leggen dat elk verzoek beantwoord kan worden met een "ja" of een "neen", of dan hij/zij een tegenvoorstel kan doen.
7. Wees niet bang om je kind discipline bij te brengen, bijvoorbeeld een huishoudelijk karwei opknappen, ook al komt zij/hij angstig , depressief en teruggetrokken over. Als je het je adolescent te gemakkelijk maakt kan hij/zij zichzelf zwak, onaangepast en onbekwaam gaan vinden. En, als uw kind niet goed met conflicten kan omgaan, moedig je hem/haar op die manier juist aan om in discussie te treden als je dingen van hem/haar verwacht waarmee hij/zij het niet eens is.
8. Heb geduld! Je zoon of dochter kan te moe zijn om energie te steken in contacten.
9. Onderzoek heeft uitgewezen dat jonge mannen en vrouwen met anorexia door hormonale storingen een verminderde sexuele interesse tonen. Verwacht weinig of geen interesse voor het andere geslacht. Het kan nog maanden duren vooraleer zij opnieuw naar romantiek verlangen.
10. Om je kind voor te bereiden op eten in het openbaar, bijvoorbeeld in de kantine op school, kan je thuis zorgen voor een ontspannen sfeer aan tafel. Vermijd discussies over voedsel en emotioneel geladen onderwerpen tijdens de maaltijden.
BONUS TIP: Indien hij/zij de energie kan opbrengen en de therapeut ermee instemt,moedig je kind dan aan om minstens eenmaal per week een activiteit door te brengen met leeftijdsgenoten.
Bron: eetstoornis.be
Oorspronkelijke tekst: Cristen E. Haltom, Ph.D. Voice: 607-272-6750 Fax: 607-266-6414 Web: https://www.drhaltom.com © Copyright Cristen E. Haltom. All rights reserved.