Moeder oorzaak eetprobleem dochter?
Gepost op Dinsdag 23 november 2010 14:27 door Scarlet Hemkes in Artikelen over eetstoornissen.
Uit een recent Engels onderzoek blijkt dat dochters van moeders die lijnen, twee keer zo vaak op het idee worden gebracht om zelf ook te gaan lijnen. Het onderzoek werd gedaan onder 2500 meisjes tussen 13 en 19 jaar oud.
Uit dit onderzoek blijkt ook dat 15% van de meiden zich laat aanzetten tot lijnen door commentaar van hun ouders, door gedrag van vrienden en door beelden van dunne fotomodellen. Dit percentage verdubbeld wanneer er een lijnende moeder in het spel is.
In totaal maakte 93% van de groep meisjes die in het onderzoek werden gevolgd zich wel eens zorgen om hun gewicht. En meer dan 75% heeft een vriendin die aan de lijn doet en 25% kent iemand met een eetstoornis.
Volgens het artikel in de Telegraaf waarschuwen deskundigen dat je - als ouder zorgen maken om het gewicht van je kind -, de kans op een eetstoornis kan verhogen. Tam Fry: „Het is niet gewenst dat kinderen diëten. Ouders zouden er op toe moeten zien dat kinderen gezond eten, zonder de nadruk te leggen op het gewicht."
Hoe denk JIJ over dit onderzoek?
Denk jij dat het eetgedrag van jouw moeder grote invloed heeft of heeft gehad op jouw eetstoornis? Heeft jouw moeder aan de lijn gedaan?
Reacties
ik - Dinsdag 23 november 2010 15:15
ik denk dat het zeker invloed heeft. als kind leer je heel veel gedrag door spiegelen. vooral van je ouders neem je zo veel gewoontes over. als je al van jongs af aan ziet dat je moeder er alles aan doet om niet dik te worden, dan zul je zelf ook niet dik willen worden.
maar ik denk ook dat het anders om werkt. als je ziet dat je moeder elke avond chips eet, dan ga je dat zien als normaal. als je als kind getroost wordt met een snoepje, beloond wordt met een snoepje, en jullie bij alle gezellige momenten samen, ook eten erbij hebben, dan is de kans op overgewicht bij een kind erg groot. of de kans op het ontwikkelen van BED.
het kan ook zijn dat een puber zich juist los wilt weken van het eetgedrag van de ouders. dat een kind dat vroeger nooit snoep mocht, als het eigen geld krijgt opeens elke dag een zak snoep gaat kopen. of dat een kind met ouders met overgewicht, zelf niet zo 'dik' wilt zijn als de ouders. ook dat kan leiden tot boulimia, of andere eetstoornissen. (ik denk ook dat de kans op boulimia of BED in het laatste geval groter is dan op anorexia, omdat het kind van jongs af aan heeft geleerd om van eten te houden).
maar, ik vind niet dat je de schuld helemaal bij de ouders kunt leggen. tenzij de ouders het kind echt mishandeld hebben ofzo, en op die manier de oorzaak van de problemen zijn.
ik denk dat de de manier waarop een kind zijn aanleg voor een verslaving op richt, of zijn uitlaatklep in zoekt na pesten oid, wel mede veroorzaakt wordt door de ouders. maar, dat zo'n kind met andere ouders net zo goed alcoholverslaafd had kunnen worden, of zichzelf had kunnen gaan beschadigen.
en van je bouw kun je je ouders natuurlijk wel altijd de schuld geven:P en dat heeft ook invloed op het eetgedrag.
maar ik denk ook dat het anders om werkt. als je ziet dat je moeder elke avond chips eet, dan ga je dat zien als normaal. als je als kind getroost wordt met een snoepje, beloond wordt met een snoepje, en jullie bij alle gezellige momenten samen, ook eten erbij hebben, dan is de kans op overgewicht bij een kind erg groot. of de kans op het ontwikkelen van BED.
het kan ook zijn dat een puber zich juist los wilt weken van het eetgedrag van de ouders. dat een kind dat vroeger nooit snoep mocht, als het eigen geld krijgt opeens elke dag een zak snoep gaat kopen. of dat een kind met ouders met overgewicht, zelf niet zo 'dik' wilt zijn als de ouders. ook dat kan leiden tot boulimia, of andere eetstoornissen. (ik denk ook dat de kans op boulimia of BED in het laatste geval groter is dan op anorexia, omdat het kind van jongs af aan heeft geleerd om van eten te houden).
maar, ik vind niet dat je de schuld helemaal bij de ouders kunt leggen. tenzij de ouders het kind echt mishandeld hebben ofzo, en op die manier de oorzaak van de problemen zijn.
ik denk dat de de manier waarop een kind zijn aanleg voor een verslaving op richt, of zijn uitlaatklep in zoekt na pesten oid, wel mede veroorzaakt wordt door de ouders. maar, dat zo'n kind met andere ouders net zo goed alcoholverslaafd had kunnen worden, of zichzelf had kunnen gaan beschadigen.
en van je bouw kun je je ouders natuurlijk wel altijd de schuld geven:P en dat heeft ook invloed op het eetgedrag.
paardengek - Dinsdag 23 november 2010 15:19
kweet niet
me moeder heeft er wel voor gezorgd dat ik het gevoel had dat ik me moest bewijzen
zodat zij me zou geloven en we zamen hulp zouden gaan zoeken
verder heeft zij er niet voor gezorgd dat ik anorexia kreeg
denk en hoop ik
xxx-paardengek
me moeder heeft er wel voor gezorgd dat ik het gevoel had dat ik me moest bewijzen
zodat zij me zou geloven en we zamen hulp zouden gaan zoeken
verder heeft zij er niet voor gezorgd dat ik anorexia kreeg
denk en hoop ik
xxx-paardengek
H. - Dinsdag 23 november 2010 15:33
Volgens mij kan eetgedrag van een moeder (ouders) heel goed een reden zijn om te gaan lijnen. Om iets te bewijzen, controle te hebben, of om het juist anders te doen dan zij.
Ik heb pas later ingezien dat mijn ouders ook niet een normaal eetgedrag hadden; veel kleine maaltijden en vaak dingen tussendoor.
Ik heb pas later ingezien dat mijn ouders ook niet een normaal eetgedrag hadden; veel kleine maaltijden en vaak dingen tussendoor.
cio - Dinsdag 23 november 2010 15:42
mijn moeder is niet echt bepaald dun en daarom heeft ze veel aan de lijn gedaan (en dat doet ze nog steeds hoor). aan de ene kant heeft ze me altijd gezegd dat ik goed ben zoals ik ben, maar aan de andere kant eet ze zelf erg weinig en snoept ze juist weer meer dan normaal. ik denk dat ik haar onbewust ben gaan spiegelen in het weinige eten..
mijn moeder heeft wel ALTIJD gezegd als ik me niet goed voelde: je mag best een extra snoepje, maar dat is niet omdat je je niet goed voelt, dat is omdat dat ook wel eens mag.
mijn moeder heeft wel ALTIJD gezegd als ik me niet goed voelde: je mag best een extra snoepje, maar dat is niet omdat je je niet goed voelt, dat is omdat dat ook wel eens mag.
Kim (eliezzz) - Dinsdag 23 november 2010 17:03
Ik denk wel dat het invloed heeft gehad. Mijn moeder doet/deed al heel lang aan de lijn. Vaak zonder succes. Want ik en mijn zusje trokken elke avond een zak chips open en ze wilde dan perse 'eentje om te proeven', maar bij eentje bleef het niet.
Ik heb uiteindelijk ook wel een beetje haar gedrag over genomen: in de spiegel kijken en denken 'dit kan niet, dit is dik, daar zit vet'. Ik geef haar niet de schuld, natuurlijk niet. Het ligt nooit aan maar één ding, alleen ik denk wel wat het er mee te maken heeft.
Ik heb uiteindelijk ook wel een beetje haar gedrag over genomen: in de spiegel kijken en denken 'dit kan niet, dit is dik, daar zit vet'. Ik geef haar niet de schuld, natuurlijk niet. Het ligt nooit aan maar één ding, alleen ik denk wel wat het er mee te maken heeft.
roos - Dinsdag 23 november 2010 19:31
in de tijd dat ik opgenomen was, begon mijn moeder met avallen, maar dat omdat ze een beetje overgewicht had en in het ziekenhuis is gekomen (oorzaak onbekend, het waren 3 daagjes) zij denkt dat het daardoor komt maar dat is volgensmij hlemeaalniet, aangezien ze niet 'moddervet' was zoals je wel eens in de media ziet. Het heeft totaal geen invloed gehad op mij. Zij steunde mij met het eten, ik stende haar met 'gezonder'eten. En het ging best wel goed. ga nu veel beter met eten om namelijk, en zij is op een gezond gewicht, en ik ook.
maan - Woensdag 24 november 2010 10:48
Ik denk dat het weldegelijk invloed kan hebben. Thuis leer je op een bepaalde manier te eten. Mijn moeder gaf me bijvoorbeeld nooit brood mee naar school. Alleen maar schoolkoekjes.. en zij snoepte onwijs veel. Later ging ze lijnen, - het was ook wel nodig - en viel ze veel af.
Maar doordat zij de hele tijd bezig is met gewicht en calorieen en niet eten, triggert mij dat zeker.
Maar op dit moment denk ik dat haar eetgedrag vooral bijdraagt aan het in stand houden van mijn eetproblemen. Ik wil graag 'normaal' eten, maar ik heb niemand om me aan te spiegelen.. mijn moeder eet tot half 3 's middags niks.. en 's avonds eet ze dan wel weer vanalles.. maar hoe zij het doet zie ik niet als gezond. En heel vaak gaat ze natuurlijk weer aan de lijn en haar caloriedingetjes bijhouden. En dat werkt bij mij weer triggerend...
Ze is dus geen directe oorzaak maar zorgt bij mij wel voor aanwakkering en in stand houding van de problemen rondom eten. Zo zie ik het.
Maar doordat zij de hele tijd bezig is met gewicht en calorieen en niet eten, triggert mij dat zeker.
Maar op dit moment denk ik dat haar eetgedrag vooral bijdraagt aan het in stand houden van mijn eetproblemen. Ik wil graag 'normaal' eten, maar ik heb niemand om me aan te spiegelen.. mijn moeder eet tot half 3 's middags niks.. en 's avonds eet ze dan wel weer vanalles.. maar hoe zij het doet zie ik niet als gezond. En heel vaak gaat ze natuurlijk weer aan de lijn en haar caloriedingetjes bijhouden. En dat werkt bij mij weer triggerend...
Ze is dus geen directe oorzaak maar zorgt bij mij wel voor aanwakkering en in stand houding van de problemen rondom eten. Zo zie ik het.
Esther (Scared) - Woensdag 24 november 2010 14:20
Mijn moeder heeft overgewicht en vroeger werd ik daar heel erg mee gepest toen zeiden kinderen dat mijn moeder dik was. Ik wist toen wel één ding zeker dat ik nooit dik wilde worden. En dat heb ik nu nog steeds. Ik wil niet dik worden.
curedeva - Woensdag 24 november 2010 18:13
Mijn ma doet altijd aan de lijn :( En had ook mij altijd gestimuleerd te lijnen. Het begin van mijn es was ook totaal geen geheim: ik lijnde samen met mn ma alleen liet ik veel dingen weg en had ik niet eens door dat het meer was dan lijnen zoals mn ma deed. (/doet)
Mama S. - Dinsdag 5 april 2011 14:43
Wanneer ik jaren later terug kijk op mijn eetstoornis klinkt dit artikel als een bevestiging van wat ik altijd al dacht.
Mijn vader is altijd al wat te zwaar geweest en mijn moeder probeerde door middel van lijnen periodiek haar gewicht weer naar beneden te krijgen.
Zelf deed ik dan ook wel eens mee, ik was toen 14/15 en was "steviger" dan mijn vriendinnen.
Mijn vader zei ook weleens dat mijn broeken steeds strakker gingen zitten (niet bewust om mij te kwetsen!).
Toen "gewoon" lijnen niet werkte en niet snel genoeg ging, stapte ik over op wat uiteindelijk mijn eetstoornis werd...
Nu wil ik niet zeggen dat ieder kind met lijnende ouders gedoemd is om een eetstoornis te krijgen, dat gaat me veel te ver.
Wel is het een onderdeel van vele opstapelingen die doen leiden naar een eetstoornis, daarvan ben ik overtuigd.
Zelf heb ik ondertussen 3 dochters en zal ze NOOIT aanspreken op hun gewicht en geef ze mee dat ook bij niemand anders te doen.
Mijn man en ik geven het goede voorbeeld door regelmatig te eten en af en toe iets lekkers te pakken, maar alles met mate op een niet nadrukkelijke wijze.
Nu maar hopen dat dat ze helpt om nooit in die bodemloze put te springen.
Mijn vader is altijd al wat te zwaar geweest en mijn moeder probeerde door middel van lijnen periodiek haar gewicht weer naar beneden te krijgen.
Zelf deed ik dan ook wel eens mee, ik was toen 14/15 en was "steviger" dan mijn vriendinnen.
Mijn vader zei ook weleens dat mijn broeken steeds strakker gingen zitten (niet bewust om mij te kwetsen!).
Toen "gewoon" lijnen niet werkte en niet snel genoeg ging, stapte ik over op wat uiteindelijk mijn eetstoornis werd...
Nu wil ik niet zeggen dat ieder kind met lijnende ouders gedoemd is om een eetstoornis te krijgen, dat gaat me veel te ver.
Wel is het een onderdeel van vele opstapelingen die doen leiden naar een eetstoornis, daarvan ben ik overtuigd.
Zelf heb ik ondertussen 3 dochters en zal ze NOOIT aanspreken op hun gewicht en geef ze mee dat ook bij niemand anders te doen.
Mijn man en ik geven het goede voorbeeld door regelmatig te eten en af en toe iets lekkers te pakken, maar alles met mate op een niet nadrukkelijke wijze.
Nu maar hopen dat dat ze helpt om nooit in die bodemloze put te springen.