Ik was een kind van elf

 

Veilig op de bank

Vertrouwd, maar zo alleen

Ze hunkert naar geborgenheid

En armen om haar heen

Maar het huis uit gaan, dat kan ze niet

De drempel maakt haar veel te bang

Het regent dat het giet

En de straten zijn te lang

Ze baalt zo van zichzelf

En was nog liever dood

Dan dit bange kind van elf

Dat zich afsluit van haar hart, zo rood

Voor een man noch voor een vrouw

Ze warmt zich aan de kachel

Maar van binnen blijft de kou

Ze wil graag aangeraakt worden

Maar niet als een mooi mens

Ze kan alleen dat kind van elf zijn

Die getroost wordt in haar pijn

De warmte van een moeder, dat is haar wens

Ze kan het nu nog niet alleen

Dat ziet ze het aan de sneeen in haar been

Want dat was slechts haar uitweg

Voor haar zelfhaat, wanhoop en haar pech

Ze weet dat ze moet groeien

En ze wordt zo graag bemind

Maar de sex kan haar niet boeien

Dus dan maar weer dat kleine kind

Aankomen dat wil ze niet

Groeien niet te groot

En borsten? Niemand die ze ziet

Dik zijn is haar dood

Hoe kan ze nu toch verder gaan

Met haar verlangens en haar angst

Hoe komt ze weg uit dit bestaan

Eerlijk zijn, dat duurt het langst

Ze wil niet meer zo huilen

Maar nu kastelen kunnen bouwen

Met van die mooie witte zuilen

Zonder voedsel te verstouwen

Niet tegen haar gevoel te hoeven vechten

Maar er gewoon te kunnen zijn

Als een vrouw met al haar rechten

Met haar blijdschap en haar pijn.

(copyright proud2Bme)

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

lil - Maandag 31 mei 2010 17:32
wauw
echt heel erg herkenbaar!
omg ben er ff stil van
Anoniem - Maandag 31 mei 2010 18:31
heb hier g1 woorden voor, het is gwn te herkenbaar.....
myselffff - Maandag 31 mei 2010 22:52
In 1 woord wauw en zo herkenbaar heel mooi geschreven
Siz - Dinsdag 1 juni 2010 10:05
Zo herkenbaar! Erg mooi!
desalniettemin - Dinsdag 1 juni 2010 11:54
"Dik zijn is haar dood"
Dat zinnetje raakt me echt, klopt precies. Net als de rest, precies hoe het is en wat niemand begrijpt.
ess - Dinsdag 29 juni 2010 18:24
Ik heb er maar 1 woord voor: WAUW!
Anoniem? - Donderdag 12 augustus 2010 20:08
Wow...
Zo mooi geschreven!
Hoe kan het dat een kind van 11 als zoveel problemen heeft..?
Ik ben zelf ook 11, maar op die BMI meter kan je pas vanaf 12 je BMI bereken, grrr. Ik ben 1.46 lang, en 33 kg, of zoiets? Is dat goed? Ik wilde het op het forum vragen, maar dan moet je weer inloggen en je account activeren dat duurt allemaal zo lang...
Kan iemand me helpen?
petra - Woensdag 6 oktober 2010 19:46
Ik krijg hier kippenvel van...
Ruth - Donderdag 9 december 2010 16:41
Super mooi gedicht, echt mooi
meisjexxx - Woensdag 13 juni 2012 18:00
Omg het lijkt net of ze het tegen MIJ hebben.
supermooi!
ik ben ook 11.

dikke kus
Liske. - Maandag 20 augustus 2012 17:39
wow!
dat is wat ik dacht.. echt zo mooi geschreven, en jammer genoeg zo herkenbaar..
xx
sharon - Zondag 23 september 2012 19:15
Lieve Anoniem: Misschien is het niet zo slim om gewichten te noemen. Dit kan triggerend werken voor andere lezers.
Anoniem - Vrijdag 12 oktober 2012 18:18
Heel mooi en het was ook heel herkenbaar.
Maar diep in je hart ligt die wens, die ene wens, houdt daar aan vast, dat is de kracht die in je zit, om je, samen met anderen uit het dal te halen en je eigen leven kan leiden.
beverly - Donderdag 7 maart 2013 19:24
Heel mooi!!
Black Tiger - Donderdag 19 februari 2015 16:43
woooww... mooi, heftig, herkenbaar