Pro-ana vriendinnen: we hielpen elkaar de vernieling in

 

RobynOp het eerste gezicht leek er nergens een aanleiding voor te zijn. Mooie cijfers op school, veel vrienden. Maar daar achter was er voor mij een andere wereld.

Mijn ouders die veel ruzie maakten en dreigden om te gaan scheiden, de dood van een vriend van mij, waar ik maar niet overheen kon komen. Ik voelde mij ongelukkig, onzeker en lelijk. Ik las iets in de krant over Pro-Ana sites.

Daarmee begon het allemaal.

Ik las mijn bericht nog een keer goed door. Moest ik dit wel doen? Wat voor een gevolgen zou het hebben? Mijn handen trilde. Langzaam drukte ik op de verzend knop. Klik. Mijn bericht was verzonden. Gelijk kreeg ik er een reactie op.

‘Geen zorgen. Wij begrijpen je wel. Je moet gewoon even doorzetten. Dan komt alles goed. Je wilt toch mooi zijn? Daar moet je wat voor doen. Stay strong.' Dit bericht was het begin van een periode vol donkere gedachten, leugens en problemen.

Voor het eerst had ik een Pro-Ana site bezocht. Het maakte een ontzettende grote indruk op mij. Meiden begrepen me daar. We wisselde e-mails uit en ik dacht dat ik eindelijk vriendinnen had die mij begrepen. Ze gaven mij tips over hoe ik met mijn vreetbuien om moest gaan. Kotsen. Vinger in je keel en klaar. Zo simpel leek het.

Alleen thuis. Ik had een heel pak koekjes op. Ik voelde me vies. Ik dacht dat ik de kilo's kon zien groeien. Voor ik het wist stond ik bij de w.c. Ik boog voorover en stak mijn vinger in mijn keel. Het lukte niet. Ik probeerde het nog een keer en nog een keer. Keer op keer lukte het niet. Ik zakte op de grond en begon te huilen. Die koekjes moesten uit mij lijf. Maar het lukte niet en daardoor raakte ik in paniek.

Ik vertelde dit aan de meiden waarmee ik contact had. Oefenen. Je moest het leren. Ze vertelde me dat zij het in het begin ook heel moeilijk vonden. Ik volgde hun raad op.

Op een gegeven moment sloot ik een weddenschap met een meisje. Wie het langst geen vreetbuien had. Wie zich niet kon beheersen mocht twee weken lang niet op de Pro-Ana site komen. Het ging goed. Ik voelde me super. Drie dagen lang had ik minder dan x kcal. binnen gekregen. Ik dacht alleen nog maar aan eten. Of eigenlijk het niet eten. De eetstoornis nam mij over. Werd de baas over mij en ik verloor mijn gezonde verstand. Ik kon me steeds minder goed concentreren op school en ik bouwde een muur om me heen.

Maar waarvoor heb je nou moeders? Zij zien gelijk wanneer er wat aan de hand is. Zo ook mijn moeder. Ze kreeg argwaan en besloot mij hele kamer af te zoeken naar mijn dagboek. En ze vond hem. Ze was in panniek en had mijn vader opgebeld en alles verteld. Hij kwam gelijk naar huis. Daar zaten we. Met zn drieën rond de tafel. Mijn moeder machteloos, mijn vader verbijsterd en ik huilend. Ik beloofde dat ik zou stoppen.

Mijn vader blokkeerde de Pro-Ana site, maar ik vond een trucje en kon er toch op. Ik had het aan één vriendin verteld omdat dat moest van mijn ouders. Zij zou mij in de gaten houden.

Maar ik ontdekte de laxeerpillen. Weer kreeg mijn moeder argwaan en opnieuw las ze mijn dagboek. Ik zat toen met school in Wenen. Toen ik terug kwam hadden we weer een gesprek. Ik zou naar een psycholoog moeten om over mijn eetstoornis te praten. Ik wilde dat niet en nu nog steeds niet. Ik heb gezegd dat ik mezelf wel zou redden. Dat ik het alleen zou oplossen.

Het is nu een paar weken geleden en ik heb ondervonden dat het niet makkelijk is om het allemaal alleen te doen. Ik ben van de laxeerpillen af en ben gestopt met kotsen, ik heb al het contact verbroken met de meiden van Pro-Ana. Dat was moeilijk omdat ik ze als vriendinnen was zien. Dat waren ze niet. We hielpen elkaar alleen maar de vernieling in te gaan. Dat heeft mijn moeder me wel even duidelijk gemaakt.

Helaas is daarmee nog niet alles opgelost maar ik ben zeker van plan er doorheen te komen. Het gaat steeds beter en al is het soms moeilijk om het in mijn eentje te doen, ik weet dat ik het kan. En ik weet ook dat als het niet lukt naar mijn ouders en vriendin kan gaan voor hulp.

Boulimia heeft mij donker en negatief gemaakt. Het heeft er voor gezorgd dat ik een masker opzet. Ik doe ongelooflijk mijn best en ben vastberaden om deze strijd te gaan winnen.

Ik wens niemand dit toe wat ik en alle andere meiden doormaken. Daarom schrijf ik dit verhaal. Je moet trots op jezelf kunnen zijn en jezelf niet gaan haten. Respecteer jezelf zo als je bent. Wees jezelf en zet geen masker op.

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Laura - Donderdag 15 april 2010 12:48
Heel erg herkenbaar! Ik heb ook een hele tijd op een Pro-Ana site gezeten. Daar zit ik sinds 3 weken niet meer op (klinkt kort, maar is voor mij lang). Helaas heb ik aan die rot sites anorexia overgehouden.
Sterre - Donderdag 15 april 2010 14:59
Wat een moeilijk verhaal meis.
Maar ik vind het knap dat je zo open durft te zijn.
Ik weet zeker dat jij inderdaad die strijd ook gaat winnen!
Kom op meis, jij kunt winnen!
x
Laurien - Donderdag 15 april 2010 15:54
Heel erg herkenbaar, het zijn verschrikkelijke site's!
Ik zit er al een half jaar niet meer op, maar helaas heb ook ik er een eetstoornis aan overgehouden. Ookal denk ik niet dat dat alleen aan de Pro-ana site's heeft gelegen, want ik ben altijd al heel erg bezig geweest met eten en gewicht.

Vecht tegen je eetstoornis, en je kan winnen!
Liefs!
Anne - Donderdag 15 april 2010 17:25
Pff, rotpro-ana, t maakt zoveel kapot. Ik zit er ook op maar dat doe ik nu alleen nog voor de mensen daar. want inderdaad, je helpt elkaar naar beneden daar. Maar je maakt wel vrienden.
Bibi - Donderdag 15 april 2010 19:29
Hee,
Heel erg herkenbaar dit, ik heb ook op pro-ana gezeten en mijn ouders zijn er op de precies dezelfde manier achter gekomen als jouw ouders! Ik had hen ook beloofd ermee te stoppen en ben weer doorgegaan. Mijn moeder is ook gaan zoeken op mijn kamer enz. Ik ga mijn strijd nu ook alleen aan, zonder hulp.
Ik weet precies wat je doormaakt meid! Precies dezelfde verhalen!

Good luck!
Xx Liefs
Lieke - Zaterdag 17 april 2010 10:31
Tjoh Robyn, wat klinkt er een enorme kracht door in jou! Houd dat vast en blijf vechten! Neem stappen, ook al zijn nog zo eng. Je bent een mooie meid, een vrouw om trots op te zijn!

Heel veel sterkte en alle liefs,
Lieke
een ana meid - Woensdag 21 april 2010 16:54
ik weet wat je voelde want wat jij voelde voel ik nu
als ik bijkom 100 gram of zo ben ik glijk paniekerich
al die kilos die verdwijnen voelt supper goed
aan de ene kant natuurlijk
aan de andere kant werd ik zwak nog steeds hoor
maar jij hebt het gekund
en de wereld van ana achter je rug gelaten
dag meid
ik wens je succes
Ka - Dinsdag 8 juni 2010 13:28
Ik hoop heel erg dat het je zal lukken!
Ik geloof in je!
Ka
A - Woensdag 11 augustus 2010 02:04
jij lijkt echt op een vriendin van me alleen heeft ze een beugel haha

btw veel sterkte echt knap dat je het hebt verteld
Dinja - Maandag 20 september 2010 10:31
Ik zit nog steeds op pro-ana.
en ik weet dat zij mij kan helpen.
ik ben dik en ik kan het niet meer!!
help me!! :$
MaarS95 - Zondag 3 oktober 2010 18:59
heel herkenbaar , ik heb ook een tijd op pro ana gezeten , het heeft me leven kapot gemaakt .... maar ook al heeft pro ana dat gedaan verlang ik soms nog terug er naar toe ...
Simonee - Zondag 7 augustus 2011 14:44
heee kanjer,
ik ben benieuwd hoe het nu met je gaat.. ontzettend goed van je dat je je verhaal hier deelt, you should be proud! Denk aan de mensen die van je houden, je wilt hen niet opnieuw pijn doen. Het is moeilijk ik weet het, maar zeker weten dat het jou gaat lukken!
hanneke - Dinsdag 16 augustus 2011 22:00
@dinja '
pro-ana kan je niet helpen.
het maakt je kapot.
ik en zoveel andere meiden weten het.
en diep in je hart, weet jij ook dat het verkeerd is.
het gaat er ontzettend moeilijk in omdat te geloven,
maar wanneer je zo denkt, en doorgaat met de slechte dingen,
dan ben je uiteindelijk niks meer,
je sluit je af van iedereen, en het zal fout gaan.
zelf loop ik nu bij een psycholoog en heb ik er nog steeds veel last van, dit uit ik ook in mijn gevoelens en loop nu ook bij een haptonoom. Dinja, help jezelf, maar zoek daarbij hulp. sterkte
I HATE PRO ANA - Donderdag 19 januari 2012 20:33
Ik zat ook op die sites,ik ben er inmiddels een JAAR mee opgehouden! :D
Knap hé?
Ik woog eerst xx,en nu weeg ik *meer* ben super trots op mezelf! :D
Robyn - Woensdag 8 februari 2012 14:33
het is alweer een heel tijdje geleden dat ik dit verhaal opstuurde naar proud 2 be me. En gelukkig kan ik nu ook zeggen dat het tot mijn verleden hoort. Al zijn er soms nog wel wat probleempjes; ik heb er een hekel aan om in het openbaar te eten, dan gaat het vooral om bijvoorbeeld koekjes of chocola. Dan denk ik: vinden mensen mij nu geen vreetzak? Terwijl het om een koekje gaat...
Maar verder ben ik gewoon gezond, ik zit lekker in mijn vel. Ik ben met een studie begonnen waar ik het ontzettend naar mijn zin heb. Ik heb een manier gevonden om met mijn problemen om te gaan; schrijven. In praten ben ik niet zo goed maar door schrijven heb ik geleerd mezelf te uiten. Dus mijn tip aan andere meiden is: als je er niet over kan praten, zoek dan een andere manier waarop je je gevoelens kan uiten. Ik liet mijn moeder mijn 'brieven' lezen en zo kon ze mij steunen maar ik heb het toch vooral zelf gedaan. Door mijzelf te tonen en te respecteren, al was (en soms is)dat een hele opgave. Dit hoofdstuk kan ik nu afsluiten, en ik hoop dat alle meiden met boulimia dit ooit ook kunnen.

Bedankt voor al jullie lieve en warme reacties!
Liefs!
Robyn
Kellz. - Donderdag 16 februari 2012 18:04
Dit verhaal lijkt op hoe ik leef.
Mijn ma kwam er ook via een dachtboek van mij achter dat ik lijn. Dus ook heel gesprek gehad. Ik beloofde dat ik niet meer zou lijnen. Ik doe het trouwens nog steeds. Maar ik schrijf niet meer in mijn dagboek omdat ik niet betrapt wil worden. Ik wil gewoon niet meer het dikste kind uit de klas zijn.
Xx
kat - Vrijdag 9 maart 2012 20:18
ik zit nu al 1.5 maand op pro ana sites en ik heb ook een vriendin daar ik noem haar naam niet.
maar ik was hiervoor heel lui enz , maar nu moet ik van mezelf hardlopen en dan denk je waarom maar xxx kcal op een dag dat is slecht voor je !! , en dan denk ik daarna weeer nee ik wil dun zijn DUUUN werk ervoor anders is het voor niks..
ik weet het niet meer help me a.u.b
of niet... ik weet het niet meer
xoxoxo
Proud Team - Vrijdag 9 maart 2012 20:31
Lieve Kat,

je hoeft niet ongezond weinig te eten om dun te zijn. Je kan ook gezond en normaal eten en bewegen én dun zijn.

je bent welkom op ons forum voor steun en advies.

Liefs!
Sanne - Vrijdag 6 april 2012 22:53
ik zit ook op pro-ana sites, ik weet ook wel dat dit me niet uit mijn eetstoornis gaat krijgen maar ik kan er nog niet mee stoppen. bovendien helpen de pro-ana sites mij wel! door de pro-ana sites ben ik juist NIET gaan braken en ben ik niet aan laxeermiddelen begonnen. Op het forum dat ik zit gaan er regelmatig mensen proberen te genezen, dit respecteren wij dan ook. Misschien zit ik dan op niet zo'n extreme pro-ana site, want als ik lees wat er hier allemaal wordt gezegd, is dit totaal niet wat er op het pro-ana forum bij mij gebeurd...

xx
Noekie681 - Vrijdag 29 juni 2012 16:00
Heel mooi verhaal!
Zelf zit ik ook heel veel op pro ana sites en op een pro ana forum
Het is herkenbaar!
Toch zie ik nog niet echt in dat het slechte sites zijn
In iedergeval zo zie ik het niet
Ik zie op dit moment anti als not done
Ik hoop dat dat nog kan veranderen want diep van binnen weet ik dat pro ana not done is!
Liefs , noekie
livemylife - Zaterdag 7 juli 2012 17:53
mooi verhaal, heel herkenbaar! X
loise - Zondag 21 oktober 2012 10:49
ik zit sinds gister op pro-ana maar ik heb de site eens ff beken en ik weet nu al dat ik er nooit meer op ga zo dun is kei ongezond
de ana meisjes op die site heben me gezegt dat mijn ouders me haten en eigenlijk niet van me hielden!
complete onzin die sites
je moet gwn trots zijn op wie je bent je hoeft niet zo ongezond te eten om dun te zijn eet gwn lekker en beweeg afentoe eens doe ik ook en heb een platte buik ;)
en alle ana meisjes hierop adviseer ik wees gwn lekker jezelf JE BENT NIET DIK!
xxx loise
notimportant - Zaterdag 19 januari 2013 12:58
best wel herkenbaar, jouw verhaal.... Ik had een vriendin die heel erg bezig was met afvallen, en toen ontdekte ik dat ze een pro-anatwitteraccount had. ik was ontzettend ongerust dus ik had een account gemaakt om haar in de gaten te houden, maar al die dingen die ze daar zeggen zijn superbeinvloedbaar. Ik werd zelf ook anorectisch en zat alleen nog maar op mn gewicht en het niet eten te letten. en die meisjes allemaal maar aardig zijn, doen alsof ze mn vriendinnen zijn en zeggen dat ze me begrijpen. daarom is het ook zo moeilijk om ermee te stoppen. mijn ouders waren een week geleden achter mn account gekomen, en nu moet ik naar allemaal psychologen, en op school moet ik ook constant praten... Ik hoop dat het je lukt het te overwinnen, en gewoon weer gelukkig kan zijn
anoniem - Woensdag 9 april 2014 22:35
We hate pro ana!
anoniempje - Maandag 21 juli 2014 14:05
Ik stond op het punt om een pro ana site te bezoeken maar na al die verhalen ga ik het niet doen ik ben wel veelste dik en ik ga na de vakantie naar de middel bare shool en ik wil wat kilotjes kwijt maar niet op zo een manier xxx
anoniempje - Maandag 21 juli 2014 15:55
Oja en bedankt dankzijn jou en anderen ben ik nu geen ana thnx ik hoop dat het lukt om het te overwinnen en ook alle andere ana meisjesxxx
Black Tiger - Zondag 5 oktober 2014 20:32
wow. ik was ook ana. ik herken me zo in dit verhaal.
moeders hebben echt alles door. ik zit er nu ook niet meer op.
x
HELP - Zondag 28 december 2014 17:42
ik ben dik dat weet ik maar ik vind het zo eng. Die pro ana sites, ik eet alles wat los en vast staat en heb een vetrol en dikke benen. ik ben 178 cm en x kg moet ik afvallen? PLEASE help me. Ik zit echt met mezelf in de knoei
Femke - Woensdag 11 februari 2015 11:23
Hallo,
Wij zijn vier meisjes van de havo en willen graag ons verdiepen in proana. Dit is belangrijk voor een praktische opdracht en is het van belang dat we iemand kunnen interviewen die deze levenswijze leeft. Kunnen jullie ons hierbij helpen?
Yvonne - Vrijdag 18 december 2015 13:05
Ik ben een moeder van 45. Om erbij te horen en om aandacht voor mijn problemen te krijgen ben ik op mijn 12e begonnen. In het begin lijkt het fantastisch, totdat je doorslaat en broodmager mooi gaat vinden en er niet meer uitkomt. Tot mijn 30e heeft het geduurd. Het heeft me heel wat relaties en vriendschappen gekost. En heel veel gesprekken met psychologen etc. Ik voelde me eenzaam in mijn strijd omdat mijn ouders me niet begrepen en er toen nog niet van dit soort sites waren. Ik kan me voorstellen dat de verleiding groot is om daarom juist op die sites vrienden te maken, maar inderdaad" help je elkaar uiteindelijk de vernieling in. Door te sporten en bijvoorbeeld op te letten met koolhydraten kom je er ook.
Ik heb een dochter van bijna 9 met aanleg. Ook nu betrap ik mezelf erop dat ik zeg dat ze een buikje krijgt en dat ze minder moet snoepen. Ik hou haar in de gaten. Ben blij dat ik deze ervaring heb" zodat het haar niet zal overkomen.
Begin er niet aan!!!