Fantastisch meisje

 

Liefde is

Ik leerde haar, laat ik haar Lotte noemen, kennen via haar familie. Eerst via internet, een eerste échte ontmoeting volgde en toen zagen we elkaar steeds vaker. Al bij de eerste ontmoeting had ik een speciaal gevoel, een fijn gevoel.

Na verloop van tijd werd het gevoel alleen maar sterker en Lotte liet al snel merken: ook bij haar speelde dat gevoel. Bij de eerste date was al duidelijk dat het liep als een trein en een relatie was geboren.

Ik wist dat Lotte in behandeling was voor een eetstoornis. Ze was daar zelf ook heel open over en heeft me ook meerdere malen gevraagd of ik wist waar ik aan begon. Eerlijk gezegd wist ik dat niet, mijn kennis daarover was erg beperkt. Ik volgde vooral mijn gevoel van verliefdheid, nee meer dan dat: liefde, en hoopte dat dat ook was wat ze nodig had.

De weken daarna waren geweldig. Ik had nog nooit zoveel liefde van een meisje gekregen en genoot er volop van. Op mijn beurt probeerde ik ook zoveel mogelijk liefde te geven en daarbij merkte ik dat Lotte zich bij mij op haar gemak voelde. We deden veel leuke dingen en dat was fijn, vertrouwd. Tussendoor merkte ik wel dat Lotte het moeilijk had. Maar omdat daarop ook weel hele mooie momenten volgden sloeg ik er niet direct acht op.

Na een tijdje ging het steeds slechter met haar. Een opname volgde. Als het kon/mocht/uitkwam bezocht ik haar. Dat waren fijne momenten, die gaven me ook moed. Ik wist verder niet hoe ik de situatie aan moest pakken, wist ook niet of ik wel direct invloed uit kon oefenen. Ik merkte dat het contact van haar uit minder werd.

Achteraf kwam ik erachter dat ze dat bewust deed om me te beschermen, zodat ik haar zou laten voor wat het was en verder zou gaan. Ik wilde dat absoluut niet, juist omdat ik zo gek op haar was en er voor haar wilde zijn.. Ik hield het vooral vol omdat de weinige momenten die we samen hadden zo ontzettend goed voelden, in combinatie met de rush van een zware tentamenperiode.

Uiteindelijk heeft Lotte onze verkering uitgemaakt omdat ze het niet meer trok. Ik zag dat niet direct aankomen en was flink van de kaart. Voor mij hoefde de verkering niet uit, ik wilde niet weglopen voor tegenslag. Later heb ik diverse keren geprobeerd om de relatie te herstellen maar Lotte hield de boot af.

We hielden wel contact, goed contact, en daardoor kwam en kom ik er stukje bij beetje achter waarom ze dat deed. Ik weet nu denk ik nog lang niet alles, maar voldoende om in te zien dat het zo niet kan werken. Het heeft me heel veel tijd, zeg maar maanden met vallen en opstaan, gekost om het te accepteren, maar nu zie ik in dat het zo beter is, voor Lotte én voor mij.

Ik heb vooral één ding geleerd: je moet altijd open en eerlijk zijn. Ik heb op sommige momenten niet al mijn gevoelens over de situatie geuit, ik wilde Lotte daar niet mee lastig vallen. Toch weet ik nu dat ik dat soms beter wel had kunnen doen, dat zorgt wederzijds voor veel meer begrip. Uiteindelijk heb ik dat later naar Lotte toe ook gedaan en daardoor is het contact wat het nu is: een goed contact.

We weten hoe het met elkaar gaat en voelen met elkaar mee, maar dat is het voor nu. Ik kan niet in de toekomst kijken maar heb mijn blik nu wel vooruit gericht. Ik wacht af wat de tijd me brengt en heb daar vrede mee. En natuurlijk wens ik voor Lotte het allerbeste, want ze heeft een plekje in mijn hart gestolen.

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Ik - Woensdag 29 september 2010 10:36
Heel mooi geschreven, met tranen in mn ogen gelezen.

Ik heb mijn vriend ook leren kennen terwijl ik diep in mijn anorexia zat, en er altijd eerlijk en open over gepraat. Bij ons is het ongeveer net zo gegaan...

Het enige verschil is dat ik en hij nog steeds samen zijn, maar ik heb hem ook heel vaak geprobeerd duidelijk te maken dat het beter voor hem zou zijn als hij niet bij me zou blijven.. Toch is het wel nog zo, en het gaat nu ontzettend goed met mij en ons:)
Sietse - Dinsdag 3 april 2012 15:21
Heel veel respect man

Ik kom nu ook bijna in het zelfde terecht door jouw verhaal weet ik hoe het kan gaan ik wist er niks van af
Heb je tips voor me want ik weet nog niet echt hoe ik er mee moet omgaan