Mijn ervaring met haptonomie
Ik geloof dat ik ongeveer anderhalf jaar geleden in contact ben gekomen met mijn huidige hapto-therapeute. Dit is mijn eerste ervaring met haptonomie en ik kan wel zeggen dat ik er heel veel uit haal.
Heel langzaam aan ben ik gaan leren voelen en sta ik meer in contact met mijn gevoelens. Ik ben nu zo ver dat ik ze herken, erken en ze toe durf te laten. Haptotherapie heeft mij daarin zeker geholpen.
Binnen de haptonomie werkt men met aanrakingen. Door middel van aanrakingen tussen jou en je therapeut kun je weer in contact komen en bewust worden van gevoelens. Met oefeningen en andere ademhaling kun je bepaalde blokkades en spanningen opheffen.
Ik oefen er met het ervaren, herkennen en een stukje accepteren van gevoelens. Ook is de acceptatie lichaamsgericht. Bij mij is het erg moeizaam gegaan, maar ik kan nu wel zeggen dat ik e.e.a. heb overwonnen. Ook in het contact met jongens heeft de acceptatie van mijn lichaam en aanrakingen me geholpen.
In het begin sloot ik me nog erg af. Laatst voelde ik ook een soort van doorbraak want ik voelde heel duidelijk de hand van mijn hapto-therapeute in plaats van een aanraking die ik niet goed thuis kon brengen en waar ik weinig bij voelde omdat ik me zo afsloot. Die verandering en groei was onmogelijk geweest zonder het vertrouwen dat ik heb in mijn hapto-therapeute.
Ik voel me erg op mijn gemak bij haar. Ik heb het gevoel als mens te worden gezien en te worden benaderd wat maakt dat dit mijn vertrouwen en groei vergroot. Ik ben er denk ik nog niet. Momenteel bevind ik mij ook in een terugval waar ik nog niet goed van weet wat de oorzaak is want ik ben erg gelukkig met mijn leven op het moment. Ik heb ook een switch achter de rug qua studie die me veel ruimte en lucht heeft gegeven en ik heb leuke sociale kontakten op kunnen bouwen. Ik ga weer uit en doe leuke dingen en vind het niet meer heel moeilijk om gezien te worden.
Dat is denk ik wel iets dat ik heb kunnen leren d.m.v. haptonomie en het doet me ook wel goed dat ik me niet meer zo krampachtig hoef te verstoppen, want het gaf een hoop spanning in mijn lijf waardoor ik ook gevoelens niet uitte. Zelf ben ik van mening dat het wel goed kan zijn voor iemand die een eetstoornis heeft of had en verder wil komen met het verwerken van gevoelens en gebeurtenissen en die constructief wil aanpakken.
Anoniem
Lees hier een interview met een haptotherapeut
Reacties
Ik ben zelf een paar keer naar haptotherapie geweest, en dit was echt absoluut niks voor mij. Het was mij te ''zweverig'', het eerste wat ze zei toen ik binnenkwam was: ''Ik zie het meteen, jij bent niet aanwezig in je lichaam!'' Hier heb ik dus helemaal niks mee. En ik moest blokjes in een bak gooien, en zo kon ze zien of ik mijn ruimte nam of niet ofzo.
Maar ik kan me wel voorstellen dat het sommige mensen wél kan helpen :)
Het lijkt me erg eng, maar denk dat het voor mij ook best nuttig zou kunnen zijn. Heb wel eens iets 'vergelijkbaars' gedaan, maar bleef toch steken op een grens die ik niet over kon op dat moment. Misschien als het moment juist is dat haptotherapie daar verder bij kan helpen.
Wil je meer weten over haptotherapie of haptonomie, een goede vriendin van mij heeft een haptopraktijk, je kan op haar website meer lezen over haptonomie.
Succes, Greet
**geen link plaatsen**
Sinds 1 maand ga ik nu naar een hapnotherapeut. Hij vertelde dat ik blokkades in mijn lichaam heb omdat ik alles vanuit mijn hoofd en niet uit mijn hart beredeneer. Dit klopt want ik ben alleen maar bezig met denken en niet met voelen. Ik vindt het een héél speciale ervaring een haptonoom. iemand die er is voor jou als mens. En probeert om je het unieke van jezelf weer te laten zien.