Geschiedenis en cultuur
Er bestaat geen één enkel schoonheidsideaal. Er is niet één objectief beeld van schoonheid. Niet ieder mens volgt dus hetzelfde schoonheidsideaal. Zo zal bijvoorbeeld het ene meisje het modellenideaal van schoonheid (mager en jongensachtig figuur) nastreven, terwijl het andere meisje meer ziet in de vrouwelijke rondingen van Beyonce. Welk schoonheidsideaal je volgt is afhankelijk van je achtergrond en cultuur.
Meiden met een Afro-Amerikaanse cultuur zijn veelal trots op een volle, ronde kont. Dit terwijl Westerse meiden qua schoonheidsideaal vaak niet verder komen dan het standaardbeeld van de magere modellen. Helaas maakt dit ideaal nog maar weinig plaats voor een gezonder en vrouwlijker ideaal. De enige ronde vormen die ons magere schoonheidsideaal mag hebben, zijn volle borsten. Veelal is dit niet eens haalbaar, want hoe meer je afvalt, hoe kleiner je borsten worden. De enige opties die je dan hebt zijn kipfilets in je BH of siliconen in je borsten.
Wie hoort dat maatje 42 de gemiddelde maat is van de Nederlandse vrouw kijkt al snel zeer verbaasd. Logisch, want vaak willen designers niet eens ontwerpen voor deze maten en staat het gemiddelde modeblad vol met maatje 34 en 36.
Ook in Zuid-Afrika hebben ze cultuur-gebonden schoonheidsidealen. Denk bijvoorbeeld maar eens aan de plaat in de onderlip. Men start met een klein plaatje en rekt het langzaam uit door er een steeds grotere plaat in te doen. De plaat moet namelijk wel een bepaalde grootte hebben om te voldoen aan hun schoonheidsideaal.
In Tibet zet men mensen met zeer uitgerekte oorlellen op een voetstuk. Ook in Borneo vindt men het prachtig als iemands oorlellen zijn uitgerekt tot op de schouders.
In de 17de eeuw in Spanje stond het korset met de daarbijhorende wespentaillen voor ideale schoonheid. Vrouwen lieten zichzelf insnoeren om een zo dun mogelijke taille te creeeren. Sommige vrouwen gingen heel ver en lieten hun onderste ribben operatief verwijderen om zo een dunnere taille te krijgen. Het gevolg van het dag en nacht in een te strak corset lopen was een misvormd bovenlijf. Hierdoor verloor het korset dus ook langzaam zijn populariteit!
De Mayas, een stam uit mexico (300 v. Chr.), hielden er ook nogal bijzondere ideeen wat betreft schoonheid op na. Zij vonden het hebben van een punthoofd (ja, je leest het goed!) mooi. Om die reden lieten zij hun baby's met het hoofdje slapen tussen twee planken.
In Japan vond men zo rond 700 v. Chr het mooi wanneer vrouwen hun gezicht wit maakten en hun tanden zwart maakten. Tevens vonden ze wenkbrauwen lelijk en dus werden deze er ook uitgetrokken.
In China ontstond door de jaren heen het schoonheidsideaal van ingebonden vrouwenvoeten. Van origine is dit ontstaan vanuit de onderwerping van de vrouw. Later werd dit gezien als schoonheid aangezien vrouwen op deze manier de kleine Lotusschoentjes konden dragen en de chinese danspasjes beter konden uitvoeren. Bij meisjes van drie werden de tenen gebroken en de voetjes strak ingebonden met stof.
De vrouwen van een Maori stam in Nieuw Zeeland vinden de mannen mooier wanneer hun gehele gezicht getatoeeerd is. Vandaag de dag zie je tatoeages bij alle volkeren terugkomen.
In Birma vindt men het vandaag de dag schoonheid wanneer men de nek zo lang mogelijk maakt door zoveel mogelijk ringen om de hals te dragen.
Kortom: iemand die zogenaamd in Nederland niet aan het schoonheidsideaal voldoet, doet dat in Afrika misschien weer wel! En iemand die in Nederland wordt gezien als mooi, wordt misschien wel door een Afrikaanse stam gezien als vreselijk lelijk!