Zijn daklozen onzichtbaar voor jou?
Gepost op Donderdag 24 april 2014 12:17 door Scarlet Hemkes in Video divers.
Eén van mijn grootste angsten was vroeger om te eindigen als dakloze. Zonder huis, zonder vrienden of familie, zonder geld, helemaal alleen met niets. Ik vind het daarom ook altijd heel naar om iemand op straat te zien die dakloos is, die zwerft van plek naar plek. Het is zo'n treurig, eenzaam en verloren beeld. Soms zou je dit liever niet willen zien, sluit je er liever je ogen voor. Het kan ook moeilijk zijn om de mens áchter de dakloze te blijven zien. Je ziet vooral de buitenkant en krijgt in je hoofd direct het woord 'zwerver' of 'dakloze' of misschien wel de zin 'wil geld van mij'. Maar zie je de persoon, een mens net als jij en ik, nog wel? Of is die onzichtbaar geworden?
In onderstaande video worden een aantal mensen 'verkleed' als daklozen. Hierna zullen bekenden (familie en vrienden) van deze mensen wandelen langs de plek waar zij op de grond zitten. Deze vrienden en familie weten van niets. Zullen zij ze herkennen? Zien zij werkelijk wie daar op de grond zitten? Of kijken ze liever niet en lopen ze straal langs hun eigen geliefden heen?
Wat denk of zie jij als je een dakloze op straat ziet?
Gerelateerde blogposts
10
Reacties
merel - Donderdag 24 april 2014 12:48
Mooi gemaakt! Ik heb toevallig gisteren 'een zwerver' mijn appel en pakje kauwgom gegeven..
L - Donderdag 24 april 2014 14:02
Mooi filmpje!
Mimosa - Donderdag 24 april 2014 14:39
Ik zie ze vaak. Net na sluitingstijd, als de stad leegloopt en er voor hen geen plek is om naartoe te gaan. In de buurt van het station, waar ze minstens zo vaak zijn weggestuurd. Ik zie ze zitten op verlaten bankje, op openbare plaatsen en op verloren plekken - daar waar ik zelf zwerf als ik niet thuis kan zijn, en zij omdat ze geen thuis hebben. Ik vraag me af wat hun ogen zien.
Ik weet wel wat ik zie. Mijn eigen bogen om hen heen. Mijn blokjes om, of versnelde pas. De compassie, de angst, het schuldgevoel. Dat ik in gedrag hetzelfde doe als zovelen, al is het dan niet omdat ik hen niet zie maar simpelweg omdat ik niet durf.
Ik zie hen.
Maar wat als zij mij zien?
Ik weet wel wat ik zie. Mijn eigen bogen om hen heen. Mijn blokjes om, of versnelde pas. De compassie, de angst, het schuldgevoel. Dat ik in gedrag hetzelfde doe als zovelen, al is het dan niet omdat ik hen niet zie maar simpelweg omdat ik niet durf.
Ik zie hen.
Maar wat als zij mij zien?
Ingrid - Donderdag 24 april 2014 14:59
Ik werkte ooit in een winkelcentrum waar na sluit altijd een zwerver zat, ik gaf hem altijd wel wat als ik langs hem liep. Hij was altijd vriendelijk en het gaf me een goed gevoel om hem niet te negeren, ik liep altijd met een glimlach op mijn gezicht op zulke dagen maar ook met een soort pijn, van waarom is er zoveel verschil, en hoe komt het dat mensen op straat leven? Kan het niet anders?. Dan kom je in je warme huisje en ben je wel dankbaar voor wat je hebt......... Je kunt niet de hele wereld helpen helaas maar ze "zien"is heel waardevol.
Mooi dit filmpje! Thanks for sharing!!!
Mooi dit filmpje! Thanks for sharing!!!
Denisee.. - Donderdag 24 april 2014 15:25
Wauw, echt een mooi filmpje!
l - Donderdag 24 april 2014 17:10
Bij de supermarkt in de buurt van mijn ouders' huis staat vaak een dakloze. Deze man spreek ik regelmatig en ik vind hem oprecht erg aardig. Andere daklozen probeer ik ook echt te zien, maar dat is niet altijd makkelijk. Als ik op Utrecht centraal loop, doe ik mijn best om in ieder geval deze mensen even te groeten, maar dat schiet er nog te vaak bij in.
Klein Veertje - Donderdag 24 april 2014 17:14
Ik loop dagelijks in een park, waar ik laatst een dakloze man op een bankje zag slapen. Toen hij wakker was heb ik hem wat te eten en te drinken aangeboden. Ik vond het wel eng, maar voelde ook met hem mee.
Me - Donderdag 24 april 2014 17:57
Sommige zijn het bewust. Ik gaf ooit eens zo'n bewuste zwerver wat te eten en die werd serieus kwaad. Kon het na zijn relaas aan mij ergens nog begrijpen ook. Hij vertelde me dat hij niets had met dat zogenaamde altruisme. Hij vond het uitgesteld egoisme. De gever doet het ergens voor een goed gevoel bij zichzelf. "Kijk mij nou goed zijn voor die zwerver." Tja, hij had een punt. Zette me wel aan het denken.
vera - Donderdag 24 april 2014 20:33
Ik ben vaak bang voor ze..
m - Vrijdag 25 april 2014 09:10
Tja.. en toch is het anders als er dan ineens en zwerver voor je eigen voordeur ligt.. Met die desbetreffende man later nog gesproken.. Hij zwierf nu 2 maanden op straat.. hij had zijn baan verloren, en geen bijstand aangevraagt.. tja snap dat nog wel... maar dat je dan je huis enzo verliest is dan ook min of meer je eigen keus.. Want in nederland als je legaal hier bent, dan zijn er genoeg mogelijkheden om niet lang op straat te hoeven leven. Maar voor zulke mensen is het vaak ook moeilijk gebruik te maken van die mogelijkheden. Uiteindelijk heb ik hem een maand of 3 geleden weer gesproken.. hij sprak mij aan.. en zei dat ik voor hem een wake-up call was, dat hij wel initiatief moest nemen... en zodoende is hij een tijd bij de daklozen opvang geweest en daarna via hulp weer een eigen plekje gevonden.
J - Vrijdag 25 april 2014 11:09
Ik werk met daklozen. Op mijn werk kunnen ze wonen en gaan we samen werken om zaken weer op de rit te krijgen. Het zijn gewoon mensen net als jij en ik. Ik vind het heel bijzonder om samen stappen te ondernemen voor een betere toekomst!
lachmeisje - Vrijdag 25 april 2014 22:09
Ik werk met daklozen! voordat ik met deze mensen werkte had ik ook het stereotype 'zwerver' maar nu ik weet hoe en wat. Heck, mijn huidige partner was zelfs dakloos toen ik hem leerde kennen!
doeternietoe - Dinsdag 29 april 2014 20:03
hoe iemand dakloos raakt kan op veel manieren gaan, maar de meesten hebben het er zelf naar gemaakt. dure verslaving, boven je stand leven etc.
als je word ontslagen om budgettaire redenen kun je niks aan doen, maar als het goed is heb je altijd wel echte vrienden of familie achter de hand waar je een tijdje kan blijven tot je je zaakjes op orde hebt.
in mijn stad lijkt het wel of de Bulgaren een eigen versie van de daklozenkrant hebben, en je komt het station niet door zonder 4 keer om een euro gevraagd te worden. "heeft u misschien een euro voor mij, dan kan ik..." vreselijk... "ik heb geen euro, ik heb een hypotheek, heb jij misschien 2 ton voor mij?"
als je word ontslagen om budgettaire redenen kun je niks aan doen, maar als het goed is heb je altijd wel echte vrienden of familie achter de hand waar je een tijdje kan blijven tot je je zaakjes op orde hebt.
in mijn stad lijkt het wel of de Bulgaren een eigen versie van de daklozenkrant hebben, en je komt het station niet door zonder 4 keer om een euro gevraagd te worden. "heeft u misschien een euro voor mij, dan kan ik..." vreselijk... "ik heb geen euro, ik heb een hypotheek, heb jij misschien 2 ton voor mij?"