Voor partners van iemand met een eetstoornis

 

Deze blog is voor alle partners die een vriend/vriendin hebben die lijden aan een eetstoornis. Ik merk dat er veel onbegrip is vanuit de partner en dat men er niks van snapt. Want “waarom eet je niet gewoon. Je bent helemaal niet dik”. Een eetstoornis heeft niet alleen een enorme impact op de persoon zelf die aan de eetstoornis lijdt maar ook jij als  partner hebt er onwijs onder te lijden.

Lieve partners, een eetstoornis gaat niet over eten of om er mooi uit te willen zien. Het gaat niet om aandacht, leuk, lekker of mooi gevonden te willen worden. Gewoon eten is dus ook niet de oplossing.  Evenmin als telkens maar uitspreken dat je je partner niet dik vindt of dat je hem of haar mooi vindt zoals hij of zij is. Het probleem ligt dieper, veel dieper. Een onstilbare drang naar (schijn)controle. Geen emoties te hoeven voelen en er niet mee te hoeven dealen. Een negatief zelfbeeld hebben, het gevoel hebben om eindelijk ergens wel goed in te zijn, perfectionistisch willen zijn, zelfhaat, angst. Angst voor de toekomst, niet willen denken aan het verleden en jezelf uit hongeren om geen pijn te voelen.

partners
bron fotografie

Ik snap dat het onwijs moeilijk voor jullie te begrijpen is waarom wij ons dit zelf aandoen. Waarvoor we ons dit zelf aandoen. Hell, ik heb een eetstoornis en begrijp mijzelf 9 van de 10 keer niet. Laat staan dat mijn partner er een reet van snapt. Maar probeer alsjeblieft te begrijpen dat wij dit ook niet voor ons plezier doen. We werden niet op een dag wakker met het idee; “Kom! Laat ik eens een eetstoornis ontwikkelen”.

“Maar ga dan toch gewoon weer eten!” ...was het maar zo simpel.

Een eetstoornis is een coping mechanisme. Je volledig richten op eten, calorieën tellen, afwegen, jezelf wegen, controle. Controle over dat wat je in je mond stopt en dat wat je lichaam binnenkomt. Als je daar druk mee bezig bent heb je geen tijd om met je problemen bezig te zijn. Dan hoef je niet te voelen, om te gaan met emoties en alle shit die daar uit voort komt. Wegstoppen, niet meer aan denken en je volledig obsessief op iets anders richten is zoveel makkelijker.

Vergelijk ons met een junk: In plaats van ons kapot te spuiten met heroïne maken wij onszelf kapot door niet te eten. Of juist ontzettend veel te eten. Het is makkelijker om high te zijn en in een roes te leven dan te moeten omgaan met de angst, de woede, het negatieve zelfbeeld, het verdriet, de pijn. Niet willen voelen, niet willen nadenken.

partners
bron fotografie

Wij weten dat het voor jou als partner die vanaf de zijlijn toekijkt krankzinnig moet lijken wat we doen. Wij weten dat jullie je machteloos, boos, verdrietig en onbegrepen voelen. Maar zo voelen wij ons ook. Het enige wat je als partner kan doen is om het te proberen te begrijpen. Er voor je vriend/vriendin te zijn. Blijven communiceren, open en eerlijk te zijn en hulp te bieden als hij/zij daarom vraagt.

Wij weten dat we niet de makkelijkste zijn, verre van. Maar ondanks alle shit die we op jullie bord dumpen en die jullie te verduren hebben met ons houden we wel ontzettend veel van jullie. Try to remember that ☺

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Sterregoesforit - Vrijdag 4 augustus 2017 19:23
Goede blog, dankje hiervoor! ♥
Marinka - Vrijdag 4 augustus 2017 20:26
Mooie blog!
britneyangel - Vrijdag 4 augustus 2017 20:33
wat een goeie fijne blog is dit en het klopt helemaal!
Anouska - Vrijdag 4 augustus 2017 22:46
Mooi!
MijnNaam - Zaterdag 5 augustus 2017 01:47
Mooi stuk tekst, mijn vriendin stuurde dit naar mij. En het zorgt voor wat meer duidelijkheid.
Denise - Zaterdag 5 augustus 2017 07:31
Welkom!

Goed om te lezen dat het voor wat meer duidelijkheid zorgt bij je :)
anoniem - Zaterdag 5 augustus 2017 12:16
Begrijpen is misschien te veel gevraagd, maar luisteren, niet oordelen en liefde geven lijken mij wel heel belangrijk.
Maria - Zondag 6 augustus 2017 09:21
Denk inderdaad dat begrijpen lastig is maar begrip tonen is belangrijk.
Zelf wil ik geen relatie meer, teveel gezeik, ook over het eten, dat ik wel veel maar wel weinig eet, commentaar als ik m'n bord niet direct volplemp enz.
M. - Zondag 6 augustus 2017 16:21
Mooie blog! Een stukje insidersinformatie voor omstanders!
Struggles met jezelf en een ES is al hels, lijkt me helemaal lastig dan om je open te stellen voor een ander. Maar tegelijkertijd is het hebben van een partner wel een steun in de rug/stok achter de deur om de 'gezonde ik' in jou(w leven) te houden.
Mijn ervaring met relaties en een ES:
Een paar jaar terug, toen de terugval heel geniepig en langzaamaan inzette, had ik een prille relatie. Op dat moment al merkte ik hoe lastig het is om met iemand een relatie te hebben en zo bezig te zijn met eten (hij had niets door omdat ik proactief handelde in de zin van: koken voor hem (en alvast thuis de calorieƫn hebben uitgerekend), ontbijtjes maken (en zelf dan geen nootjes door de sojayoghurt en hij wel etc). Het leek allemaal heel spontaan, maar een echte relatie had het nooit kunnen worden.

Voor mij is het nu ook zoals Maria zegt: ik ben klaar met bemoeienissen en commentaren (van mijn familie neem ik nu ook veel afstand; na alle jaren negativiteit, het nooit goed kunnen doen etc.). Ik leef vegan en bewust, dat schijnt voor velen al problematisch te zijn. So be it.
mijnblogeva - Maandag 7 augustus 2017 19:05
De jongen waarmee ik date heeft mij het bijnaampje "dikzak" gegeven. Erg leuk (BED)... maar niet heus
M. - Maandag 7 augustus 2017 22:18
klinkt niet echt leuk....weet hij dat je BED hebt?
Hetty - Vrijdag 11 augustus 2017 19:59
Thnx voor dit šŸ˜ØBlijft moeilijk. Ik ga zeker meer info opzoeken nu!
Scary Fifty - Zondag 13 augustus 2017 10:01
Jeetje, deze blog gewoon gemist door te denken: "oh, is niet voor mij. Is alleen voor partners en ouders".
Gelukkig heb je nog ergens op het forum een link geplaatst. Thanx, weer een stukje helderheid in de mist.
Ikky - Vrijdag 23 juni 2023 00:06
Ik hou enorm veel van mijn vriendin, ik heb het gevoel dat ze zoals omschreven, me wegduwt, de controle niet wil lossen en haar op haar vertrouwde gecontroleerde stort. Ik vond in haar veel meer andere kwaliteiten dan ik ooit dacht te vinden, ze is lief, geboeid door haar werk, gepassioneerd door muziek, sportief, nog maar enkele van de lieve dingen die haar, haar maken. Ik heb het gevoel dat ik te dicht kom en me probeert kwijt te geraken. Maar ik hou enorm van haar en voel me machteloos. Ik wil geen fouten maken, al weet ik dat iedereen fouten maakt. Ik respecteer nu haar keuze om alleen te zijn, ze zal zelf contact opnemen, is het erg dat ik haar wil laten weten wat ze betekent voor mešŸ„¹.