Na behandeling ben je niet genezen

 

Ik heb lang getwijfeld of ik mijn verhaal hier zou neerzetten. Toch ga ik deze stap nu zetten! Wat mensen nu van me zullen denken, maakt me misschien juist alleen maar sterker. Hoe iemand zich met een eetstoornis echt voelt is voor omstanders niet te begrijpen tot dat ze het zelf mee maken! Iedere eetstoornis heeft zijn eigen verhaal. Het gaat niet bij iedereen om het zo dun mogelijk willen zijn, het niet eten, overgeven, laxeren of wat dan ook! En het ALLER BELANGRIJKSTE: niemand kiest ervoor om een eetstoornis te krijgen, het overkomt je! Ik hoop met mijn verhaal een wat duidelijker beeld te geven over hoe mijn eetstoornis (anorexia nervosa) zich langzaam ontwikkeld heeft.

Wanneer het precies begonnen is kan ik nog steeds niet met zekerheid zeggen. Ik was van kinds af aan al heel verlegen. Ik durfte bijna nooit zelf wat te ondernemen. Ik heb altijd last gehad van mijn onzekerheid. Ik was vroeger nooit met mijn gewicht bezig, was altijd dat vrolijke meisje dat het liefst buiten aan het rondrennen, of aan het voetballen was.

meisje

Bij mij was het doel niet om af te vallen, maar was het meer een vlucht van het omgaan met nare gevoelens, laag zelfbeeld en angsten voor de toekomst omdat ik vanwege een bedrijfsongeval mijn droom als schoonheidsspecialiste niet kon waarmaken. Het begon allemaal met het onschuldig letten op mijn eten. Ik liet ineens alle ongezonde dingen zoals snoep, chips, frisdranken etc achterwegen. Toen kwam er ineens een nieuwe sportschool bij mij in de buurt waar ik me had aangemeld samen met een vriendin. Daar is het overdreven sporten begonnen. Mijn perfectionisme zorgde ervoor dat ik nooit tevreden was met wat ik deed. Ik begon eerst met 2 a 3 uurtjes in de week, maar dit werden er al steeds meer & meer. Op een gegeven moment stond ik ineens elke dag 2 uurtjes voluit op de loopband mezelf kapot te rennen.

Ik focuste me vooral op de aantal kcal die er op het apparaat stond. Elke dag moest ik mezelf weer overtreffen met meer kcal. Naast het fitnessen deed ik ook nog aan voetbal, ik trainde daar ook nog eens 2 a 3 keer in de week + wedstrijden. Tijdens mijn nieuwe opleiding als allround schoonheidsspecialiste begon mijn perfectionisme ook weer erger te worden. Ik moest van mezelf een hoog cijfer halen, met een 8 was ik niet tevreden dan had ik in mijn ogen dik gefaald! Het onschuldige eten begon toen ineens uit te breiden met het vervangen van gezonde/veilige producten. Ik at opeens geen boterhammen meer, maar crackers of beschuiten. Mijn beleg koos ik zo veilig mogelijk. Toen kreeg ik op de een of andere dag ook nog eens angsten voor boter en olie. Alles wat mijn moeder in boter of olie bakte hoefde ik niet meer.

Mijn angsten voor vet eten werden steeds groter & groter. Ik vermeed het vlees door het weg te stoppen of gooide het weg waar het ook maar kon. Ook ging ik op internet zoeken naar de hoeveelheid calorieën van wat voor mij vette/ongezonde producten waren. Meerdere malen hadden mijn zus en moeder het door, en hebben me er vaak op aan gesproken maar ik ontkende toen nog alles. Tot op een gegeven moment ik zelf niet meer zo door kon gaan. Ik zelf wou dit niet, maar die klote eetstoornis had me volledig in zijn macht! Ik heb mijn moeder om hulp gevraagd en we zijn toen samen naar de huisarts gegaan. De huisarts heeft me toen doorgestuurd naar Amarum, een gespecialiseerde eetstoorniskliniek. Hier heb ik de diagnose Anorexia nervosa gekregen. Dit moest toen eerst nog goed tot me doordringen.. ik anorexia? doe normaal! Uiteindelijk ging toch die knop bij mij om, en realiseerde ik me dat er toch een monster in me zat dat me uiteindelijk als in zo door bleef gaan kapot zou gaan maken.

Mijn gewicht was zo ernstig laag dat als ik nog maar iets af viel, ik in het ziekenhuis terecht zou komen. Ik werd uiteindelijk op de wachtlijst gezet voor een klinische opname bij amarum. In februari 2014 ben ik voor 20 weken klinisch in behandeling geweest. Dit waren 20 pittige weken, maar ook hele leerzame weken. Ik was niet de enigste die kampte met dit probleem, je kiest hier niet voor om anorexia te krijgen, maar deze ziekte overkomt je! Ik voelde me daar gehoord, en had top vriendinnen die me er doorheen gesleept hebben. Ook heb ik super veel steun gehad van mijn familie!

Na deze 20 weken ging het hartstikke goed met me. Ik voelde me voor het eerst weer super goed, ik genoot weer van alle leuke dingen, en kon me goed aan me eetplan houden. Totdat ik in augustus 2014 mijn eerste tegenslag kreeg, na weer super leuk contact te hebben gehad met mijn ex, kreeg ik een flinke douw in mijn rug na. Hij was ondertussen ook nog met een ander meisje in contact en is doodleuk met haar verder gegaan. Dit gaf voor mij weer een bevestiging: ik ben niet leuk genoeg, ik ben lelijk, ik ben niks waard, geen ene jongen vindt me leuk! Hierna is mijn eetstoornis weer flink om de hoek komen kijken en ben ik weer naar de controle van het veilige eten gaan grijpen.

Als je al je aandacht richt op eten en gewicht, dan kan je moeilijk je aandacht nog richten op andere nare gevoelens en onzekerheden. Dat kwam in deze situatie weer goed uit, hier was ik wel goed in. In september ben ik op vakantie geweest naar Turkije, mijn angsten voor het onbekende voedsel werd weer erger en erger. Ik zat op een gegeven moment alleen in de ochtend nog maar aan het brood en in de middag en avond greep ik alleen maar naar de veilige groente, sla en fruit. Dit gaf een goed gevoel, ik viel weer af.. Na thuiskomst moest ik mijn eetplan weer oppakken, dit lukte me nauwelijks ik kreeg weer steeds meer angsten voor al het vette/ongezonde eten.

Ik mocht alleen nog maar veilige/gezonde producten eten. In oktober ben ik begonnen met het starten van mijn eigen schoonheidssalon, dit werd helaas een nachtmerrie toen ik een maand later ineens weer geopereerd moest worden aan mijn hand omdat er allemaal verklevingen zaten. Ik kamp al 4,5 jaar lang met een hand probleem vanwege een bedrijfsongeval in augustus 2010. Ik ben beperkt aan mijn linkerhand. Het herstel is tot de dag van nu nog steeds een drama. Het herstellen van mijn hand heeft het de eetstoornis nog makkelijker gemaakt. Ik moest weer zo laag mogelijk in gewicht zodat ik mijn gevoelens kon onderdrukken, ook was het een vlucht om al het verdriet van die lange tijd niet te hoeven voelen.

meisjeIk was voor de buiten wereld altijd dat vrolijke meisje, dat altijd aangaf dat alles goed met me ging. 9 van de 10 keer voelde ik me niet zo, maar juist zwaar verdrietig, omdat ik MIJN DROOM als allround schoonheidsspecialiste nog steeds niet waar heb kunnen maken! De operatie en het herstellen hiervan was voor mij echt de druppel. Het leverde me te veel stress op! Ik moest elke dag naar fysiotherapie, ik was dus dag in dag uit continu met mij hand bezig. Ik zocht op een gegeven moment weer dat fijne gevoel van controle op. De controle terug in het eten, met de hoop dat alle nare gevoelens weer onderdruk zouden worden. Op dat moment was ik gelukkig nog ambulant in behandeling bij een psycholoog die me al waarschuwde dat als me gewicht nog lager zakte ik weer in behandeling moest. Er ging opeens weer een knopje bij me om, wil ik dit? NEE! Het was weer die verdomde EETSTOORNIS die me aan het overnemen was!

Uiteindelijk heb ik zelf de stap genomen en weer aangeklopt bij amarum. Ik werd al snel opgeroepen voor een gesprek, en werd meteen op de wachtlijst gezet voor een verkorte boost opname van 6 weken in het Gelre ziekenhuis Zutphen. Hier ben ik de strijd tegen die KL*TE eetstoornis weer aangegaan! Ik moet zeggen dat ik in deze 6 weken weer aardig wat vooruitzichten heb geboekt. Ik weet dat ik er nog niet ben, maar weet nu dat ik degene ben die de overhand heeft, en niet de eetstoornis! Ik weet wanneer ik moet ingrijpen! Het blijft moeilijk!

Mensen denken dat je na een behandeling genezen bent. Dit is helaas niet zo! Ik moet me aan een eetplan houden, ik durf nog weinig vette producten te eten maar het allerbelangrijkste is: ik eet en ben bijna weer op gezond gewicht. Je bent niet genezen als je weer eet of op gewicht bent. Je bent pas echt genezen als je eetstoornis niet meer om de hoek komt kijken bij moeilijke situaties, en je er zelf niet meer naar handelt. Ik ga me nu vooral focussen hoe ik om moet gaan met een terugval, mijn onzekerheid, & zelfbeeld! Het is een zware strijd.

Ik ben trots op wat ik allemaal al bereikt heb. Genezen is mogelijk zolang je er maar in blijft geloven, en dat blijf ik doen!! Ik wil iedereen bedanken die er in deze tijd voor mij geweest is, en nu nog steeds voor me is! Don't be ashamed of your story it will inspire others!

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

kelly - Maandag 20 april 2015 13:31
Heel herkenbaar en mooi geschreven. Het is inderdaad loodzwaar..maar zo sterk als je er toch elke keer weer voor gaat! Heel knap!
Milou - Maandag 20 april 2015 13:42
Man! Ik ben suuuuper trost op je topperke! We gaan er weer voor! Ly xxxx
jeannette - Maandag 20 april 2015 13:42
Respect voor deze mooie jonge dame xx
Maan - Maandag 20 april 2015 14:41
Bedankt voor het delen! Deels zeker herkenbaar. Knap dat je zo volhardend blijft in het aangaan van die eetstrijd. En ook heel goed dat je verder durft te kijken dan 'het eten'. Veel succes nog op de weg naar herstel!!
Michelle - Maandag 20 april 2015 14:51
Wat super dat je dit hebt gedaan meis! jij kan dit!
Elly Hogenkamp - Maandag 20 april 2015 14:56
Meid je doet het goed ben trost op je ga zo door knap dat je er zo over kunt praten echt dan heb je al heel wat gewonen meid zie je gouw weer Gr Elly
Mandy - Maandag 20 april 2015 15:07
Dankjewel allemaal! Xxxx
kim300808 - Maandag 20 april 2015 15:53
Bewondering voor je strijdlust en BAM, mooie afsluiter: 'Don't shame, but inspire!'
kim300808 - Maandag 20 april 2015 15:54
En trouwens, ik vind je een mooie meid op de foto's!
Heidi - Maandag 20 april 2015 16:15
Super gedaan mandy!
Toppertje👍 😘
Mandy - Maandag 20 april 2015 16:22
Dankjewel Kim & Heidi
.c - Maandag 20 april 2015 17:16
wauwheel mooi ♥♥
Jansje - Maandag 20 april 2015 17:22
Moedig van je! Dankjewel dat je dit durfde/wilde delen.
Nena - Maandag 20 april 2015 17:28
Prachtig!! xxx
Mandy - Maandag 20 april 2015 17:51
Dankjewel allemaal!
Stien - Maandag 20 april 2015 18:00
Wat goed van jou om dit op papier te zetten je kunt het wel je bent sterk genoeg
Mandy - Maandag 20 april 2015 18:14
Dankjewel tante
Nadine - Maandag 20 april 2015 18:18
ik vind het geweldig dat je ons mee neemt in jou leventje !!! Ik vind je een kanjer 👍
Ramona - Maandag 20 april 2015 18:41
wauw Mandy met dik kippevel zit ik dit te lezen, wat goed dat je dit gedaan hebt dat je nu het probleem erkent!! Want dat is al heel wat, weten dat je een probleem hebt/ en het durven aanpakken. Trots op jou!!! Je bent een super leuke en lieve meid!!!
Blijf in jezelf geloven dan komt t goed nog heel veel succes in de toekomst xxx Ramona
Mandy - Maandag 20 april 2015 18:58
Dankjewel nadine en ramona xxxx
yoyootje - Maandag 20 april 2015 20:15
Super knap dat je je verhaal verteld, ik heb er heel veel respect voor om te mogen lezen hoe je bezig bent!
Heel veel succes en sterkte verder!
Mandy - Maandag 20 april 2015 20:19
Dankjewel Yoyootje! xxx
jamilla - Maandag 20 april 2015 20:38
Heftig verhaal, heel veel respect
zelf heb ik ook bij amarum gelopen ook ivm een eet probleem.
en weet hoe moeilijk het is.
nogmaals diep respect voor je verhaal
Jacqueline - Maandag 20 april 2015 21:08
Blijf vechten Mandy! Je bent een mooie meid! Als je aan gaat komen, ben je de tweelingzus van Chantal Jansen! Lijk je enorm op! Blijf niet zo lang sukkelen als ik heb gedaan... Zoveel verloren jaren....
Mandy - Maandag 20 april 2015 21:11
Dankjewel Jamillia & Jacqueline! xxx
M - Maandag 20 april 2015 23:04
Heel herkenbaar en blijf vechten. Je mag echt trots zijn op jezelf!!
Mandy - Maandag 20 april 2015 23:18
Dankjewel m!
Hannie - Dinsdag 21 april 2015 00:27
Heb bewondering voor je moed dit met iedereen te delen. Je bent een kanjer. Blijf vechten. Je kunt dit. Je bent een super mooie jonge vrouw.
tanja - Dinsdag 21 april 2015 02:36
Wow super trots op je nichie knap van je
Mandy - Dinsdag 21 april 2015 07:03
Dankjewel hannie & Tanja !
Ada - Dinsdag 21 april 2015 08:01
Mandy ik heb bewondering voor je dat je dit allemaal zo kunt omschrijven wat jou is over komen, maar ik ben SUPER TROTS dat je al zover bent gekomen dat je van je eigen weet dat je weer in moet grijpen wanneer het weer fout gaat.

respect voor je, houd moed JE KAN HET je bent al heel ver op de goede weg.
Sharona Gerrits - Dinsdag 21 april 2015 08:32
Via fb op dit bericht terecht gekomen en ik schrok er toch een beetje van. Ik ken je nog van de middelbare school en heb ook samen met jou de opleiding schoonheidsspecialiste gedaan.
Ik bewonder je enorme doorzettingsvermogen en ik hoop dat je dit gaat overwinnen. Maar zoals ik het lees gaat het je zeker lukken! Je bent een topper!
Mandy - Dinsdag 21 april 2015 11:10
Dankjewel Ada & Sharona! Ik hou moed en ga dit zeker overwinnen! xx
soof - Dinsdag 21 april 2015 16:51
respect voor jou!! en wauw, je lijkt echt op chantal janzen!
Mandy - Dinsdag 21 april 2015 17:00
Dankjewel soof!
*MAAN* - Dinsdag 21 april 2015 18:37
knap dat je de knop hebt weten om te zetten
Mandy - Dinsdag 21 april 2015 19:43
Dankjewel maan!
Mariska - Dinsdag 21 april 2015 22:41
Je bent echt een sterke meid, trots op jou!
Xxx
Mandy - Dinsdag 21 april 2015 23:01
Dankjewel Mariska!
Lian - Zondag 26 april 2015 13:48
Ben trots op je Mandy! En wat dapper van je om hier je verhaal te schrijven.

Liefs,
Lian (ook kamer 1.66 ;-))
Mandy - Zaterdag 2 mei 2015 21:35
Hee Lian, Dankjewel! haha.. :) liefss xx
Jp - Vrijdag 18 september 2015 08:11
Mooi verhaal,
Je hoeft zeker niet te denken dat je niet mooi of te dik bent of weet ik wat, want dat klopt al niet... Elk mens is mooi zoals die is of hij/zij heeft altijd mooie kanten..
Ik ken je verder niet maar vond interessant om je verhaal te lezen, het lijkt me ook echt super zwaar om zo met een ziekte te vechten wat zo makkelijk lijkt op te lossen (voor de buiten wereld). Knap dat je al zover bent en heel veel succes verder.
Je bent geen lelijke meid en betreft je ex jammer dat die vreemd ging dat is een vette naai streek.. ik zou zoiets mijn vriendin niet kunnen aandoen..
Daphne Nijman - Woensdag 21 oktober 2015 17:25
Hoi mandy,

Wat ontzettend knap dat je dit deelt. Ik ken je vanuit de opleiding sv en schrok wel even toen ik dit las. Ik herken je als het vrolijke meisje en die prachtige glimlach van je! Zo zie je maar wat er allemaal achter kan zitten. Super knap dat je dit deelt en zo ontzettend knap dat je de knop om zet en er voor vecht! Topper hoofd omhoog en succes! Liefs daphne
Mandy - Dinsdag 3 november 2015 23:35
Dankjewel jp en daphne nijman! Xxx
Nathaly - Maandag 29 augustus 2016 09:59
Wat dapper van je Mandy!! Ik geloof in jou en je gaat het overwinnen!! De winnaars mentaliteit die jij vroeger had heb je nog steeds!! Je gaat je net als ik weer helemaal vrij voelen, I pray for you! Liefss
Mandy - Donderdag 15 september 2016 13:44
Aaaah dankjewel meid, super lief!! Ik ga het zeker weten overwinnen! 💪 Veel liefs xxx
Nathaly - Woensdag 18 januari 2017 12:27
kwam weer op je verhaal terecht. bedankt daarvoor. Hoop dat het goed met je gaat!! Wat is het toch een complexe ziekte he. Ik ga weer de strijd aan 💪🏼 Wie weet zie ik je nog een keer voorbij wandelen 😃