Op mijn 20e begon ik met het gebruik van laxeerpillen.Na van alles te hebben geprobeerd om af te vallen (braken, vasten, sigaretten, dieetpillen etc) heb ik in een wanhopige poging laxeerpillen geprobeerd. Ik wist dat ik die aankomende week veel zou moeten eten en was bang daar ontzettend bang voor, want dan zou ik weer aankomen!

Na het avondeten nam ik 1 pil, en rond middernacht was alles er weer uit! Wat was ik hier blij mee, ook al voelde ik me lichamelijk ellendig! De volgende dag zou ik de hele dag vrijwilligerswerk doen met kinderen. Maar de helft van de tijd heb ik op t toilet gezeten, en ontzettende buikkrampen gehad.

Ondanks alle lichamelijke klachten ben ik sindsdien dagelijks laxeerpillen gaan gebruiken. Het idee dat voedsel snel mijn lichaam verliet was geruststellend. Op dat moment was ik me er nog niet van bewust dat laxeerpillen alleen maar vochtafdrijvend werken, ik geloofde echt dat ik ervan zou afvallen, niet alleen vocht zou verliezen.

Na een paar weken nam ik ongeveer 4 pillen per dag. Dit heb ik ongeveer 4 jaar gedaan. De dagen dat ik geen pillen heb genomen zijn op 1 hand te tellen. En op die dagen had ik ook vaak last van mijn darmen. Mijn darmen waren t niet meer gewend om zelf iets te doen, dat hadden de pillen altijd gedaan. Ik woonde nog bij mijn ouders, en zij mochten natuurlijk niet weten dat ik laxeerde. Dus ik verborg alle lege strippen en verpakkingen in mijn kamer. Overal had ik zakjes met tig lege verpakkingen, in mijn kledingkast, tassen, lades etc.

Op m'n 24e ging ik eindelijk op mezelf wonen, wat ook betekende er niemand meer om me heen was om mijn laxeergebruik te verbergen, en ik hoefde me ook niet meer aan te passen door te eten. Ik kon doen en laten wat ik wilde! De eerste maanden ging het aardig goed, maar toen kreeg ik slecht nieuws te horen waardoor ik nog verder wegzakte. Ik raakte mijn baan als docent engels kwijt. Waarvoor zou ik nu nog moeten eten en minder laxeren? Al snel at ik dagen niet, en t laxeergebruik ging behoorlijk omhoog. In september 2008 nam ik ongeveer X laxeerpillen per dag. Na een mislukte poging om de 5daagse behandeling bij Amarum te doen heb ik nu ambulante therapie bij een spv-er van Amarum, eens per week. Ik had afgebouwd naar X laxeerpillen op een dag, en had mijn eetlijst wat uitgebreid. Helaas heb ik nu weer een terugval. Elke 2 maanden moet ik bloed laten prikken om mijn kalium in de gaten te houden.

Soms word ik wel gek van het laxeergebruik: elke 2 dagen heb ik weer een nieuw pakje pillen nodig. Maar ik ga natuurlijk wel elke keer naar een andere drogisterij, ik ken alle drogisterijen in mijn stad, en in Apeldoorn. Ik plan altijd waar ik weer een pakje zou kunnen halen, ik houd er een eigen ‘agenda' op na waar niemand iets van weet. Daarnaast ben ik afhankelijk van t toilet, soms moet ik er wel elk kwartier naartoe. 's Ochtends voel ik me lichamelijk beroerd door die pillen, ben licht in mijn hoofd en lichaam. En 's nachts heb ik soms last van hartkloppingen.

Ik zou niet van de één op de andere dag kunnen stoppen met de pillen; mijn lichaam is eraan gewend. Mijn darmen hebben ongeveer 5 jaar zelf niets meer gedaan, dus ik moet het gebruik langzaam afbouwen. Dit is voor mij ontzettend moeilijk, want deze pillen ‘nemen' mijn angst weg, de angst om aan te komen. Het plan is om dit op een rustige manier te doen, ik heb dus ook niet de illusie dat ik over een maand helemaal van de laxeerpillen afben. Tegelijkertijd ben ik ook bezig meer te eten op een dag, wat de drang om meer te laxeren ook versterkt. Het belangrijkste momenteel is om stabiel te blijven en niet nog verder terug te vallen.

Door: anoniem