Fatshaming bij Netflix-serie Insatiable?
Patty is een tiener met overgewicht die flink gepest wordt in de serie 'Insatiable' die op 10 augustus uitkomt op Netflix. Op school wordt er op haar neergekeken vanwege haar figuur en medeleerlingen schelden haar uit voor 'Fatty Patty'. In de zomervakantie verliest ze veel gewicht door een kaakoperatie en als ze na haar transformatie slank terugkeert op school wordt ze ineens wél geaccepteerd en zelfs populair. Dan besluit ze om wraak te nemen op haar pesters. Een plot dat door veel mensen niet gewaardeerd wordt.
Sinds de publicatie van de trailer heeft de serie een lading kritiek over zich heen gekregen, omdat er sprake zou zijn van 'fatshaming': Iemand bekritiseren om zijn of haar gewicht. Op social media uiten mensen massaal hun boosheid over de nieuwe Netflix-serie en er is zelfs een petitie gestart om de serie te cancellen.
Ik moet bekennen dat ik me kan inleven in de kritiek en boosheid die de trailer bij veel mensen oproept, ook al weten we feitelijk nog niet wat de rest van de serie gaat brengen. De trailer voedt het idee dat iemand enkel gelukkig en waardevol kan zijn met een laag gewicht en roept nogal wat vragen bij me op: "Waarom kan/mag Patty alleen voor zichzelf opkomen wanneer ze slank is? Waarom kan/mag Patty alleen haar interesses najagen met een lager gewicht? Waarom draagt ze plotseling wél modieuze kleding en mooie make-up nadat ze is afgevallen en niet daarvoor?"
Daarnaast vraag ik me af hoe realistisch het is dat iemand in één zomervakantie zo veel gewicht verliest en daar verder niet onder lijkt te lijden. Het is namelijk nogal een grote transformatie in een enkele schoolvakantie van een paar weken. Als dit überhaupt al mogelijk is in zo'n korte tijd, durf ik zonder pardon te stellen dat het hier om zeer ongezond gewichtsverlies gaat. Dit kan aanzienlijke negatieve fysieke en emotionele consequenties hebben. Niet iets wat gepromoot moet worden onder jonge vrouwen, lijkt me.
Hiernaast kan ik me niet voorstellen dat Patty in een paar weken tijd haar hele leven om heeft weten te gooien en plotsklap van al haar onzekerheden af is. In de trailer lijken Patty's problemen als sneeuw voor de zon te verdwijnen wanneer ze afvalt, maar ik ben bang dat de werkelijkheid anders is. Psychische problemen gaan namelijk niet zomaar weg met gewichtsverlies en iemands eigenwaarde en gewicht zouden nooit aan elkaar gekoppeld moeten worden.
Ik weet niet of het verstandig is om Insatiable te gaan kijken als je op dit moment een (beginnende) eetstoornis hebt. In ieder geval is het raadzaam om jezelf af te vragen om welke reden je de serie zou willen zien. Ik zou het heel naar vinden als jouw eetstoornis geprikkeld wordt door dit fictieve verhaal met fictieve personages. Pas daarom goed op jezelf en doe wat het beste is voor jouw gezondheid.
Vind jij dat Insatiable schuldig is aan fatshaming?
Gerelateerde blogposts
Reacties
Lijkt mij een leuke serie, los van mijn eetprobleem..
En ze neemt niet voor niks wraak, over de psychische schade gesproken.
Bovendien is het wel de realiteit waar veel meiden en vrouwen tegenaan lopen.
Ben je dik ziet niemand je staan, vervolgens val je af en dan ineens wel, daar kan ik over mee praten.
Dus ik kijk uit naar deze serie!
Het gaat er vooral om hoe je jezelf voelt erbij denk ik.
En ik werd er niet zelfverzekerd van toen ik slank was.
Mindset is volgens mij eerder de sleutel
Al met al zorgelijk en erg stigmabevestigend.
Ik kan me hier zo aan storen hé dat er wordt gesproken over 'Fat Shaming'..
Like for real?
Mensen kom op, dit is al jarenlang de trant van vele chicklits en sitcoms. Het is realiteit, het is hoe het leven is En we kunnen allemaal wel verbannen en er zo mee om te gaan.
'Waarom kan/mag Patty alleen voor zichzelf opkomen wanneer ze slank is? Waarom kan/mag Patty alleen haar interesses najagen met een lager gewicht? Waarom draagt ze plotseling wél modieuze kleding en mooie make-up nadat ze is afgevallen en niet daarvoor?"'
Ik wilde hier wel op ingaan, want waar staat dat? Waar uit zich dat in?
Hoe het op mij overkomt is dat ze in een bepaalde 'mood' leefde, somber, niet voor zichzelf zorgen, laag zelfbeeld (logisch i.c.m. het pesten + dat verergerd het enkel). Ik denk dat hier een link wordt gelegd tussen twee heel verschillende dingen! De link tussen het najagen van interesses, dragen van make-up en voor zichzelf opkomen, ligt niet aan het lagere gewicht. MAAR WEL AAN DE KEUZE OM MET ZICHZELF AAN DE SLAG TE GAAN!
En daar hoort het behalen van een lager gewicht ook bij..
Zonde hoe we alles nu gaan afkraken en veroordelen..
Leer ipv daarvan gewoon je kinderen op te voeden en een normale maatschappij te creëren. Bah!
Ik ga in ieder geval niet kijken. Ik vind het allemaal wat teveel van het goede. Zie ik ze daar nu echt iemand in brand steken? Of dat nu een fantasie van haar is of niet, dat vind ik ook wel heel raar om op tv te laten zien.
De wereld is al verknipt genoeg. Ik denk niet dat er nood is aan dit soort series waar wraak nemen het hoofdthema lijkt te zijn!
Dan zou ik zeggen (tegen iedereen waarvoor dit geldt): trek je terug uit de maatschappij, want in de maatschappij moet je toch dealen met deze dingen. In het hele eetstoorniswereldje moeten we ook realistisch blijven en je niet door alles laten triggeren wat in de 'echte' wereld langskomt. Het eetstoorniswereldje is altijd zo voorzichtig, dat mag best wat harder zijn soms in dit opzicht! Ik denk vaak: je hebt altijd tot op zekere hoogte de keuze of je je laat triggeren. Je bent er zelf bij, de maatschappij is soms moeilijk maar deal with it in plaats van weer een trigger aangrijpen om de eetstoornis de ruimte te geven.
Mensen moeten natuurlijk weer iets te zeuren hebben ofzo
En ik zie mensen zeggen: dan kijk je toch niet? Als je het triggerend vindt? Hoe moeten alle jonge mensen die dit gaan zien dat weten? Ik kan inmiddels na jaren therapie gezonde keuzes maken en er dus voor kiezen om deze serie niet te gaan kijken. Maar ik weet dat de jonge ik deze keuze niet kon maken. Ik dacht dan waarschijnlijk een leuke serie te gaan zien of ik wilde de serie zien omdat al mijn vrienden hem keken. Dan zou ik dus voor de zoveelste keer in aanraking komen met fat-shaming (want dat is dit gewoon, een actrice in een fatsuite? Come on, dat is gewoon nooit leuk, voor niemand!) Beeldvorming is ALLES. En het maakt niks uit dat het om een fictief verhaal gaat, er gaan zaadjes gepland worden bij (jonge) mensen die deze serie zien. Zaadjes die zeggen: het is gezond om in heel korte tijd heel veel af te vallen, of: je bent pas de moeite waard/mensen zien je pas staan als je slank bent. Het maakt echt niks uit of een verhaal waargebeurd is of fictie, de boodschap is duidelijk en schadelijk.
Ik lees ook veel: ja kom op, we kunnen niet de hele wereld aan gaan passen voor mensen met een eetstoornis. Ik zeg hierop:
Als iedereen zo zou denken zou de wereld nooit veranderen. Het bekritiseren van wat te zien valt en dus de beeldvorming van deze wereld bevragen zijn allemaal stappen naar een veiligere wereld. Gewoon bij alles denken: ach, ja de wereld is nou eenmaal triggerend, daar zouden we echt vrij weinig mee opschieten als je het mij vraagt.