Documentaire: Onder de huid
Vanavond (23:00 uur, ned2) is de documenaire Onder De Huid van Frans Bromet op televisie. Over een paar dagen is het Valentijnsdag, de ideale dag om je liefde aan de ander te bevestigen. Vroeger ging dat met bloemen of een ring, tegenwoordig zet je beiden een liefdestattoo. Maar wat doe je met de tatoeage als de liefde voorbij of als er een ander in je leven is? Frans Bromet gaat in NCRV Dokument Onder de huid op zoek naar de verhalen achter de tattoo.
De 24-jarige vuilnisman Sander laat in zwierige letters de naam van zijn geliefde Daphne in zijn nek tatoeëren. Zonder haar is zijn leven ‘useless', en vanwege een financiële meevaller kan hij haar eindelijk in zijn nek vereeuwigen. Amanda en Wicher gaan trouwen en daar hoort ook het zetten van een tatoeage bij. Hij een hart met ‘true' en zij met ‘love'. Dat de relatie ook kan stranden kunnen ze zich niet voorstellen.
Maar zoals het leven gaat kan het verhaal zomaar een andere wending krijgen. De liefde is over, er is een ander en de tatoeage moet weg....
Tatoeages zijn een trend sinds 2010. Van de Nederlanders tussen de 18 en 50 jaar heeft 24% minstens één tatoeage. In de leeftijdsgroep tussen 18 en 29 jaar is zelfs 31% getatoeëerd.
Gerelateerde blogposts
Reacties
Maar verder vind ik het vet mooii.
Ik vind een tatoo alleen mooi als het een eenheid vormt met, vooral de kleur van de huid en de vorm van het lichaamsdeel waarop het wordt gemaakt.
Een zwarte tatoo op een witte huid bv. vind ik teveel contrasterend en daarom meestal niet mooi.
mijn eigen kleine geluk gaija.
Ik zou het niet doen; dan maar ouderwets zijn een gewoon een verlovingsring kopen (wel zorgen dat ie niet te strak zit en ik em dus nog wel van mijn vinger af kan halen, voor het geval dat het uit gaat...)
Een naam laten zetten vind ik op zich niet zo slim, maar anderzijds als je trouwt denk je ook dat je niet gaat scheiden. Scheiden is ook een hoop gezever, is een tattoo laten verwijderen niet eenvoudiger dan? Soms ben je er nu eenmaal van overtuigd dat je samen zal blijven, en ik vind dat dat geloof moet kunnen. Anders kun je toch nergens meer op vertrouwen als je zelf niet echt 100% gelooft in je partnerrelatie..
Ik vind dat iedereen het zelf maar moet weten :) al zou ik zelf niet graag een tattoo willen die mij doet denken aan een geliefde. Ik heb al een ring die me daar aan herinnert ;)