Wat is dat nu eigenlijk? Een slak zonder huisje, op een drukke weg. Dat is een beeld van kwetsbaarheid voor mij. Geen huisje om zijn eigen ziel te kunnen beschermen. De weg waar hij niet thuishoort, maar is beland omdat hij niet anders wist. Geen mensen die hem zien, omdat hij niet bij dat deel van de levende wezens hoort om zich uit te spreken en hulp te vragen. Integendeel, hij is beland op een drukke weg en het enige wat hij kan doen is leunen op zichzelf, hopen dat hij niet wordt overreden en duimen dat er iemand voor hem stopt, om hem dragend op de hand aan de andere kant van de berm te zetten.

Tegen hem te zeggen dat hij is gezien en hij het zonder een helpende hand niet zou redden. Dat hij klein en onbeschermd was en deze drukke autoweg niet bestemd is voor slakken. Een helpende hand zal altijd welkom zijn als je niet de benodigdheden hebt om over te steken.

Wij mensen zijn net als de slak kwetsbaar. Voor ons geldt geen naaktheid zonder huisje, maar onzekerheid, gevoeligheid, broosheid en fragiliteit. Dat zijn woorden waar een mens aan kan voldoen, wanneer hij op zijn kwetsbaarst is. Kwetsbaarheid hoort bij de mensheid, maar ook bij het dierenrijk. Kwetsbaarheid, betekent ook niet perfect hoeven zijn. Alle kanten die een mens bezit durven laten zien, ook de schaduwkanten. Wanneer je ernaar durft te kijken en durft te accepteren dat ook jij deze kanten bezit zal je kwetsbaarheid ervaren. Waarom is het dan voor sommige zo moeilijk om kwetsbaar te durven zijn?

Kwetsbaar zijn maakt angstig, maakt dat je geraakt kunt worden en misschien wel opnieuw gekwetst. Kwetsbaarheid maakt ook dat je gaat voelen, dat je pijn zult ervaren die lang geleden vergeten is. Daarnaast kleeft er vaak een overtuiging aan kwetsbaarheid, het zou zwak zijn om te tonen dat jij het even niet meer weet. Dat je het even niet meer zelf kunt en de ander nodig hebt op te leunen.

Gelukkig zal het niet zo zijn dat wanneer je kwetsbaarheid toelaat, je voor altijd een naaktslak zult blijven. Alleen op de momenten dat jij ook een berm wilt bereiken en daar een hand is die jou draagt, om de overkant te bereiken. Dan kun je kwetsbaar zijn, op een drukke weg waar kwetsbaarheid zichtbaar wordt.