Herstellen gaat altijd met ups en downs. Dat is lastig, want je wilt graag alles goed doen en zo snel mogelijk van die eetstoornis af. Een tijdje terug schreef ik een blog over dat de hoge eisen die je aan je herstel stelt je wel eens zouden kunnen tegenwerken. Dat moet je niet laten gebeuren. Oké, allemaal leuk en aardig, maar HOE doen je dat dan? Je niet van de wijs laten brengen wanneer je één stap vooruit en dan weer twee stappen terug moet zetten? Hoe ga je om met die tegenslagen?

♥ Niet meteen reageren
We voelen ons graag goed, dus wanneer iets niet goed voelt hebben we de neiging dat meteen op te lossen. Klinkt logisch, maar dit is niet altijd even handig.Wanneer ik een tegenslag had op gebied van mijn herstel, bijvoorbeeld door meer gegeten te hebben dat ik had gehoopt, had ik het gevoel daar meteen op te moeten reageren. Mijn eetstoornis had zo ongeveer mijn instinct overgenomen. Dus mijn eerste reactie na overeten was: Een eetbui hebben en braken! Of juist helemaal niks meer eten...

Je eerste reactie is niet altijd de beste en meest helpvolle reactie. Een kat in het nauw maakt rare sprongen, zeggen ze, daarom is het beter even na te denken over hoe je springt. Je bent geschrokken, oké, maar haal even rustig adem en stap uit te situatie. Wat nu gebeurd is is gebeurd en het is goed om eerst even alles op een rijtje te zetten voordat je de volgende stap neemt. Wat is nu werkelijk helpend?

♥ Relativeren
Emoties, we hebben ze allemaal en dat is maar goed ook. Wat een saaie, gevoelloze boel zou de wereld zijn als we ze niet hadden. Emoties zijn de graadmeter voor alle mooie dingen die we mee maken in ons leven, maar helaas kunnen ze ons soms ook behoorlijk tegenwerken.

Zoals ik al vertelde, was mijn eetstoornis als een soort tweede instinct gaan werken en bespeelde het mijn emoties enorm. Wanneer ik een tegenslag had voelde ik me enorm boos, bang of verdrietig. Tegen je emoties ingaan voelt heel onnatuurlijk, maar wanneer je leert te relativeren merk je dat je emoties het ook niet altijd bij het rechte eind hebben. Zeker niet wanneer er ook een eetstoornis in het spel zit.

Hiermee bedoel ik niet dat je je emoties hoeft te ontkennen. Nee, jij voelt ze, ze zijn echt en ze mogen er zijn. Je mag boos, bang of verdrietig worden van een tegenslag, maar probeer wel te kijken of je iets aan deze emoties hebt en of je de zaak ook van een andere kant zou kunnen bekijken? Dit kan je doen door erover te praten, schrijven, mediteren of iets anders te doen wat bij jou past om je gedachten te ordenen. Is het echt zo of voel ik het alleen maar zo?

♥ Afleiding zoeken
Soms lopen gevoelens te hoog op, is de spanning te hoog en werkt relativeren even niet of niet genoeg. Het is dan dat geval, maar ook als extraatje, goed om afleiding te zoeken. Even uit je hoofd en in je lichaam.

Luister naar muziek, ga een stuk wandelen, tekenen, schrijven, opruimen of iets anders dat bij jou past. Even douchen of alle spanning er uit bewegen op je lievelingsmuziek vond ik ook vaak heel helpen. Misschien voelt het een beetje debiel om midden op de dag ineens te gaan douchen of een mini playbackshow in de woonkamer uit te voeren, maar het werkt echt!

♥ Niet blijven hangen
Het is op een vreemde manier heel verleidelijk om in negatieve gedachten te blijven hangen. Ik ben erg perfectionistisch aangelegd en had een enorme drang naar controle. Ik kon uren en uren piekeren over de kleinste dingetjes die me tegen zaten, maar had ik hier nou werkelijk iets aan? Nee dus. Wanneer je jezelf hierin herkent is het dus de hoogste tijd om uit dat cirkeltje te stappen.

Hoe? Afleiding zoeken, met iets anders bezig gaan of simpelweg bewustwording helpt al een hoop. Ik zeg wel eens hardop tegen mezelf: "Ja, nu weten we het wel, genoeg geweest." Niemand anders kan in jouw hoofd kijken, dus het is misschien raar, maar als jij de enige bent die weet wat er in jouw hoofd om gaat, moet je het maar tegen jezelf zeggen.

♥ Put it on a shelf
Dit is iets dat ik heb geleerd van mijn roller derby coach. Wanneer je een teamsport doet heb je te maken met een hoop mensen die samen moeten werken. Deze mensen hebben allemaal emoties en individuele problemen waar ze tegenaan lopen in hun persoonlijke leven. Doordat niet iedereen altijd even lekker in zijn vel zit kunnen er nog best wel eens wat frustraties ontstaan binnen het spelletje. Onze coach vertelde toen dat we onze persoonlijke problemen tijdens het spelletje 'on a shelf', op een plankje, moesten zetten. We konden ze toch niet oplossen tijdens het spelletje, tijdens het spelen werkten ze alleen maar averechts en na de wedstrijd kon je ze gewoon weer van de plank pakken.

Het is eigenlijk zo'n simpele gedachte, maar hij toch van grote waarde. Een methode die eigenlijk ook heel goed toe te passen is op vele andere dingen. Wanneer je weer eens 's nachts in bed ligt te piekeren over de tegenslagen van vandaag en de uitdagingen van morgen zou je eens kunnen proberen deze ook op die plank te zetten. Op dat moment kan je er toch niks aan doen en het werkt je nu alleen maar tegen. De volgende dag zal er heus niks veranderd zijn, je kan je zorgen gewoon weer van de plank halen om er dan iets mee te gaan doen. 

♥ Accepteren
Het is belangrijk om te bedenken dat sommige dingen gewoon buiten je macht liggen. Dat je keihard aan het knokken bent en dat je er soms niks aan kan doen dat het even anders loopt dan je had gehoopt. Herstellen van een eetstoornis gaat altijd met ups en downs. Het is een proces. Het is daarom belangrijk om te accepteren dat niet alles zo snel gaat als je zou willen, maar dat betekent niet dat je er nooit gaat komen!

♥ Zie het als leermoment
En tot slot, hoe suf het ook mag klinken: Van fouten maken leer je. Het is misschien niet altijd leuk en niet altijd wat je wilt horen, maar het is wel zo. Probeer te achterhalen waarom je die bepaalde tegenslag hebt gehad en wat je de volgende keer anders zou kunnen doen. Zo kom je elke tegenslag weer een stukje dichter bij je doel.

Hoe ga jij om met tegenslagen?