Wanneer je actief bent op ons forum zal het je wellicht gaan opvallen dat ik binnenkort een paar weken niet op Proud te vinden ben. Mijn blogs komen nog wel online, maar zelf ben ik een maand op reis. Er zijn verschillende redenen waarom mensen op reis gaan. Ontspanning, inspanning, natuur, luxe, vrijwilligerswerk, zelfontplooiing, zon, sneeuw, cultuur enzovoorts. In deze blog vertel ik meer over waarom ik op reis ga en ook hoe dat was toen ik nog een eetstoornis had.

De reis die ik binnenkort ga maken is een reis naar Nepal. Het is de eerste keer dat ik buiten Europa op vakantie ga en ook de eerste keer dat ik langer dan 2 weken van huis weg ben met een nog onbekende groep mensen. Dat vind ik best spannend, maar ik heb er ook heel erg veel zin in. Er zijn verschillende redenen waarom ik deze reis, maar ook andere reizen, maak.

bron foto

♥ Zelfontplooiing
Je hoort tegenwoordig steeds vaker dat mensen op reis gaan om "zichzelf te vinden". Ik ken veel vrienden en vrienden van vrienden die gaan backpacken in Azië met als doel zich op persoonlijk vlak te ontwikkelen. Ik schreef het vinden van jezelf tussen aanhalingstekens. Niet omdat ik denk dat je niet ontwikkelt tijdens zo'n reis, maar wel omdat ik niet helemaal geloof dat reizen hét middel is om jezelf te vinden. Kan je je zelf niet gewoon vinden in Nederland? Moet je daarvoor nou echt naar de andere kant van de wereld? Je zou haast aan jezelf gaan twijfelen als je niet op reis bent geweest, maar dat is nergens voor nodig, vind ik.

Ik denk zeker dat je stukjes van jezelf zal leren kennen op een reis. Je stapt even uit je vertrouwde omgeving. Je bent misschien even op jezelf aangewezen. Je hebt de tijd en de ruimte om van een afstandje naar je leven in Nederland te kijken. Je kan leren van andere culturen of je echt even klein voelen in de woeste natuur. Heel even, zet het je leven in een ander perspectief, maar uiteindelijk keer je toch weer terug naar Nederland en begint je oude leventje wederom zoals het altijd al deed. Misschien ben je tot bepaalde inzichten gekomen op je reis, maar het is dan altijd nog aan jou om dat toe te passen in het leven dat je hier hebt en als je daar in Nederland niet aan werkt gaat dat niet vanzelf.

Elke ervaring maakt je tot wie je bent. Of dat nou een reis is, een goed gesprek met vrienden, therapie, een mooie strandwandeling, de serie die je elke avond kijkt, het huis waar je woont of iets heel anders. Het zit soms al in hele simpele dingen. Een reis is een ervaring die dus zeker bijdraagt aan wie je bent, maar elke andere ervaring doet dat net zo goed! Een reis maken is niet per se nodig, het maakt je niet minder als je het niet doet. In de eerste instantie heb ik me best druk gemaakt over wat deze reis mij zou moeten brengen. Het lijkt tegenwoordig immers zo'n ding! Mijn verwachtingen waren behoorlijk hoog, maar nu besef ik me eigenlijk heel erg goed dat ik gewoon op vakantie ga en moet genieten van alles dat ik mee maak en er helemaal niet zo zwaar aan hoef te tillen. Eigenlijk heb ik er dus al iets uitgehaald voordat ik begonnen ben. Zo simpel kan het zijn.

♥ Ontspanning door inspanning
Zelf ben ik niet echt het type voor een zon, zee en strand vakantie. Je maakt mij niet blij met een all inclusive hotel en een bedje langs het zwembad. Ik hoef niet zo nodig te feesten aan de Spaanse kunst. Als jij dit juist wel heel erg fijn vind is dat natuurlijk helemaal prima. We zijn allemaal verschillend en er is voor ieder wat wils, maar zelf haal ik mijn ontspanning juist door mezelf in te spannen. Even uit je hoofd en in je lichaam door lekker te wandelen, paard te rijden, yoga'en, klimmen, fietsen, skaten, schaatsen enzovoorts!

Ik ben een persoon die zich best wel druk kan maken. Op slechtere dagen draait mijn hoofd overuren en dat vind ik erg vermoeiend. Juist door te bewegen kan ik mijn hoofd een beetje leegmaken. De frisse buitenlucht doet me goed en ik kan heerlijk slapen wanneer ik na een dag buiten zijn helemaal rozig weer binnen zit.

Bovendien ben ik erg dankbaar dat mijn lichaam nu fit is en dat ik dit soort vakanties en activiteiten kan doen. Toen ik nog een eetstoornis had zorgde ik helemaal niet zo goed voor mijn lichaam. Ik voelde me niet fit en ik zat niet lekker in mijn vel. Nu ik hersteld ben merk ik dat mijn conditie en spierkracht zo veel beter zijn. Ik heb geen last meer van m'n keel tijdens het ademhalen en mijn spieren zijn niet constant verzuurt. Misschien geniet ik er daarom nog wel extra van, juist omdat ik het zo anders heb gekend. Ik ben trots op mijn lichaam en dat wat ik ermee kan doen. Ik moet wel goed voor mezelf zorgen en voldoende eten, anders houd ik zo'n actieve vakantie nooit vol en dat brengt ons meteen naar het volgende kopje.

bron foto

♥ Het eten
Wanneer je op vakantie bent naar een ander land is zeer waarschijnlijk het eten daar ook anders. Dit is iets waar ik nu heel erg naar uit kan kijken. Als ik naar een stad op vakantie ga vind ik het heerlijk om allerlei eettentjes en restaurants te bezoeken. Ik vind het super leuk om nieuwe gerechten en bereidingswijzen uit te proberen en neem die inspiratie dan ook graag mee naar huis.

Nu zullen er in de bergen van Nepal geen restaurants zijn, maar ik moet daar natuurlijk wel eten. Mijn moeder was al eerder naar Nepal geweest en verzekerde me dat ik het eten daar fantastisch zou vinden. Veel curry's met aardappels en rijst. Ook prima voor vegetariërs. Ze heeft gelijk. Ik hou erg veel van curry's. Thuis maak ik het ook vaak, maar ik ben heel benieuwd hoe het smaakt als je daadwerkelijk in Nepal bent.

Vroeger was mijn relatie met eten op vakantie wel anders. Veel dingen riepen mij angst aan waardoor ik maar heel weinig durfde te eten tijdens vakantie. Door de angst om aan te komen ging ik zo extreem compenseren dat ik zelfs veel lichter terug kwam van vakantie. Dit zorgde er dan weer voor dat mijn lichaam om eten ging vragen en eenmaal thuis, terug in mijn eigen ritme, sloegen de eetbuien gegarandeerd toe. Vakantie was eigenlijk altijd stressen met gemengde gevoelens.

♥ Natuur
Veel mensen denken dat ik op vakantie het allerliefst musea bezoek en flink wat cultuur opsnuif. Ik heb immers aan de kunstacademie gestudeerd. Ik vind ook wel leuk om te doen, maar meestal doe ik dat niet op eigen initiatief. Ik ga zelden naar musea en weet ook maar weinig over kunst en cultuur. Mijn examen kunstgeschiedenis haalde ik na een herkansing met hakken over de sloot. Ik vind het wel leuk om kunst te bekijken, maar mijn grootste inspiratiebron is toch echt het leven, de natuur en de mens zelf.

Natuur heb ik altijd al prachtig gevonden. Ik ben opgegroeid aan het strand en speelde in de herfst nog in de wilde golven van de zee. Juist in de herfst is het water nog warm van de zomer, maar de golven stormachtig. Dat vond ik prachtig. Ook ben ik veel op vakantie geweest naar IJsland. Daar heb ik met een kudde paarden en andere ruiters door het binnenland getrokken. In het binnenland van IJsland vind je echt nog die ongerepte natuur. Er wonen geen mensen, het is te ver voor wandelaars en er zijn geen wegen voor auto's. De enige manier om er te komen is te paard en deze ervaringen staan in mijn geheugen gegrift. Het landschap is er zo woest, maar ongelooflijk prachtig. Je kan je dan echt even heel klein voelen op de wereld en dat zet alles weer een beetje in perspectief. De wereld en haar natuur zijn zo mooi en krachtig en ik mag daarin leven en bewegen. Dat vind ik bijzonder. 

bron foto

Toch heb ik niet alleen maar mooie herinneringen aan de vakanties in IJsland. Ik ging altijd samen met mijn moeder en heb een vakantie flink weten te verpesten. Ik was de hele dag alleen maar aan het huilen en klagen. Ik zat niet lekker in m'n vel en wilde naar huis. Mijn eetstoornis was toen heel erg aanwezig en gooide flink wat roet in het eten. Je kan wel op vakantie gaan, maar een eetstoornis kan je helaas niet thuislaten. Die neem je mee. Ik ben onwijs blij, trots en dankbaar dat ik die eetstoornis nu niet meer met me meedraag en echt mag genieten van de ervaringen die ik opdoe. Hier in Nederland, maar ook op reis.

Waarom ga jij graag op reis?