Trailrunning en inspiratie

 

hardlopen

Ken je dat? Je zit vol met adrenaline om je plannen te verwezenlijken maar kunt die eigenlijk niet kwijt omdat je eetstoornis zorgt voor begrenzing. Maar als je het nu eens omdraait en je mooiste dromen als inspiratie gebruikt om los te laten. Dus niet perfectionistisch en krampachtig proberen het hoogst haalbare te bereiken, maar rustig durven aanvoelen waar je behoeftes liggen en daardoor jezelf zoveel energie geven dat er ineens mogelijkheden zijn. 

Wat vind je fijn en zou je stiekem dolgraag willen doen ?
Er was altijd de wens om topsporter te worden. Alles werd erop afgestemd. Studie, sociale leven en natuurlijk eten. Alles moest perfect in verhouding zijn en geen "ongezonde" uitspattingen. Oh wat een vasthoudendheid....

Het leverde weleens een succesje op maar vooral veel pijn en blessures en stom genoeg eetbuien. Nooit tevreden, altijd moe en ik vergreep me aan voedingsmiddelen die ik mezelf eigenlijk verbood.
En toen ontdekten we trailrunning, waarbij niet de prestaties maar de beleving en genieten voorop staan.

Prachtige uitzichten, kronkelende bospaadjes, knollenvelden, modder, alles kom je tegen waaronder ook heel onverwachte dingen zoals zeer steile en gladde afdalingen.

Eerder moest er pasta of rijst met gezonde groentes op tafel komen voorafgaand aan een wedstrijd. Maar nu maken we er soms een weekendje weg van en eten we wat bij een restaurantje. Je weet niet altijd precies wat je krijgt en laat dat nu eens frietjes, bladerdeeg en geitenkaas zijn bij een vegetarische schotel. Ergens wijst dat vingertje diep van binnen. Maar nee, ik trap er niet in.

sportief

In een trail kom je onverwachte dingen tegen en dat leer ik nu ook bij het eten. En dus geniet ik nu toch wel van die lekkere gezouten frietjes. Ennuh, die trail ging er best lekker op! Daarna zijn er nog heel wat lekkere zoete dingen ingegaan, want die koolhydraten aanvullen is best aangenaam ;-)

Leven zonder erbij na te denken wat er komen gaat, de controle kunnen loslaten en het leven te durven ontvangen, daar gaat het om. Niet om het plannen van eetbuien, eetmomenten of het tellen van calorieën. Nee, het gaat erom dat je durft te eten, durft te leven en durft te zijn wie je bent. Je zult het niet van de een op andere dag kunnen, het leven nemen zoals het komt. Maar je kunt er welk naar toe groeien. 

Kortom: De schitterende natuur en daarin lekker te mogen rennen inspireert mij om van lekker eten en sport op zich te genieten.

Wat zijn jouw dromen en inspiraties ?

Foto's: lululemon athletica's

Door: Spike

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

coccinelle - Zaterdag 21 juli 2012 15:25
Mijn groot reisproject volgend jaar :)
Marjolein - Zaterdag 21 juli 2012 17:35
Mijn buitenlandse uitwisseling, per 1 september. En het feit dat ik alleen woon!