‘Al van jongs af aan hoorde ik dat ik moest afvallen' ‘Mijn moeder probeerde het ene dieet na het andere, haar repen waren lekkerder dan mijn boterhammen' Een eetstoornis op zich is al lastig genoeg, maar wat als je ouders nu ook nog eens slecht eten of constant aan de lijn zijn?

Je hebt van kleins af aan vaak al meegekregen dat je ouders gelijk hebben, dat zij het goede voorbeeld geven. Als je moeder of vader dan 's avonds het ene pak koekjes na het andere naar binnen werkt, of niet eet als de rest van het gezin samen eet, maar zelf met een mini portie achter in de keuken eet, dan krijg je niet echt het goede voorbeeld.

Ook als je bijvoorbeeld vaak hoort dat je te dik bent, dat je moet afvallen of dat je dat ene truitje maar niet moet kopen omdat dat niet over je kont heen valt, kan dit bij jou het nodige "triggeren"

En als je dan al middenin je eetstoornis zit, en je uiterste best doet om beter te worden, dan is het des te moeilijker om ondertussen te zien dat je vader minder gaat eten, omdat hij dat bierbuikje er af wilt hebben. Of om je moeder het zoveelste dieet te zien proberen, terwijl je weet dat het haar niet gaat lukken.

Misschien is je moeder wel heel kritisch over haar eigen uiterlijk en als ze een dik iemand ziet lopen op straat, heel negatief en veroordelend.

Soms kan het helpen, om eens kritisch naar het (eet)gedrag van je ouders te kijken. Want hoe eten zij eigenlijk? Welke kijk hebben zij op dik/ dun en hun lichaam? Heb je het slechte eten van een vreemde of is het deels begrijpelijk dat je een eetstoornis hebt gekregen?

Over dit alles is vandaag (15 Februari) een themachat: het eetgedrag van je ouders.

Als je wilt praten over dit onderwerp en wilt vertellen hoe dit onderwerp speelt bij jou, dan ben je van harte welkom tussen 19:00 en 20:00.

Proud2Bmoderator 5