Stel jezelf 5 vragen voor het sporten
Sporten is in principe gezond en prima om zo nu en dan te doen. Er wordt sowieso aangeraden om iedere dag minimaal een half uurtje te bewegen en de meeste mensen krijgen van sporten dan ook energie en voelen zich fitter door zich zo nu en dan lekker in het zweet te werken. Als je echter kampt met een eetstoornis, dan is sporten niet altijd gezond en goed voor je. Soms sport je met de verkeerde redenen...
Misschien wil je calorieën wil verbranden, je eten compenseren of vind je jezelf veel te dik terwijl je dat helemaal niet bent. Sporten is dan ineens niet meer leuk of ontspannend, het wordt een drang of zelfs dwang en levert enkel spanning op. Zo kan je bijvoorbeeld verslaafd raken aan hardlopen, terwijl dat helemaal niet goed voor je lijf is. Ook de sportschool kan een flinke trigger zijn voor je eetstoornis.
Als sporten ineens een ''moeten'' wordt is de lol er wel vanaf. Toch gaat dit vaak onbewust en kan het zijn dat je helemaal niet doorhebt hoeveel stress dat sporten eigenlijk oplevert. Het kan daarom helpen om je voor, tijdens en na het sporten een aantal vragen te stellen.
1. Waarom doe ik deze sport?
Dit is misschien wel de belangrijkste vraag. Waarom ga je sporten en waarom kies je er specifiek voor om deze sport te doen? Is het omdat je je fitter wil voelen? Is het omdat je hebt gehoord dat het goed voor je is of omdat iemand onlangs heeft gezegd dat je broek wel heel strak zit? Doe eens een stapje terug om te kijken naar je motivatie en om te beoordelen hoe gezond je relatie met sport nu eigenlijk is. Het kan bijvoorbeeld ook zijn dat je je gedwongen voelt om te sporten omdat iedereen in je omgeving het doet of omdat je denkt dat het zo hoort. Dit is echter niet een gezonde basis om op een leuke en gezonde manier te starten met sporten.
2. Zijn er beperkingen waar ik rekening mee moet houden?
Zijn er redenen waardoor je op bepaalde grenzen moet letten tijdens het sporten of waardoor je bepaalde soorten sport beter niet kunt uitoefenen? Hierbij gaat het niet enkel om het feit dat je bijvoorbeeld snel last van je knieën krijgt maar ook om herstellen van je eetstoornis. Als je immers aan het herstellen bent van een eetstoornis, dan is het belangrijk om je te realiseren dat niet iedere sport geschikt is. Sommige sporten kunnen triggerend werken en kun je daarom beter nog even links laten liggen. Je kunt hier bijvoorbeeld met een professional over praten als je niet zeker weet waar jij rekening mee moet houden.
3. Let ik op mijn grenzen?
Het is sowieso belangrijk om te letten op je grenzen, zowel voor als tijdens en na het sporten. Ook al houd je rekening met bepaalde beperkingen op medisch gebied, dan is het alsnog belangrijk om zo nu en dan bij jezelf na te gaan waar je grenzen liggen. Soms kun je tijdens het sporten ergens pijn voelen en heb je de neiging om toch nog even door te gaan. Het kan ook zijn dat een bepaalde activiteit te moeilijk is en dat je het toch blijft proberen, net zolang tot je enorm gefrustreerd raakt, terwijl je misschien eerst een wat eenvoudigere versie zou moeten proberen. Grenzen opzoeken is goed, maar grenzen overschrijden niet. Niet als je daarmee je lichaam pijn doet of als je daardoor geen plezier meer kunt beleven aan het sporten.
4. Zorg ik goed voor mezelf?
Net als de vorige vraag is ook dit een vraag die je jezelf geregeld moet stellen. Beweging hoort een beetje bij het dagelijks leven en goed voor jezelf zorgen daarom ook. Weet je niet goed wat nu precies hoort bij goed voor jezelf zorgen, dan kun je ook een soort checklist langsgaan met een aantal basale zaken:
♦ Drink ik genoeg water?
♦ Krijg ik genoeg slaap?
♦ Hoe is mijn relatie met eten?
♦ Neem ik genoeg pauze?
♦ Wat kan ik vandaag doen om net iets beter voor mezelf te zorgen?
5. Heb ik plezier?
Dit is wat we vaak vergeten als het gaat om sporten. Sporten lijkt vaak iets wat moet gebeuren terwijl plezier hebben juist belangrijk is. Neem tijdens het sporten dus ook even pauze en vraag jezelf af of je het eigenlijk wel leuk hebt. Ga bij jezelf na wat voor gevoel de activiteit je geeft, zowel tijdens het sporten zelf als daarna. Sporten zou niet moeten voelen als een verplichting of een straf en het zou ook geen stress moeten veroorzaken. Als dat wel het geval is, dan zul je iets in je relatie met sport moeten veranderen.
Hoe is jouw relatie met sporten?
Gerelateerde blogposts
22
Reacties
Ik kan geen zware sporten doen vanwege lichamelijke klachten, maar ik doe wat ik wel kan en met plezier.Ik voel mij meer thuis in mijn lichaam als ik train.
Belangrijk is om met je lichaam samen te werken en te luisteren en goed opletten. Dan kom je veel verder dan wanneer je tegen je lijf aan het vechten bent. Dat werkt eigenlijk nooit en zeker met sporten niet.
Obsessief en gestrest ermee bezig zijn en dingen doen die je niet leuk vindt is ook niet gezond ;). Dat ten eerste.
Het mag voor je gezondheid ook gewoon bewegen zijn. Heel veel mensen bewegen standaard elke dag wel door van alles af te fietsen/lopen naar school/werk/college/vrienden/supermarkt/station/de bushalte/..., maar ook op school wissel je van lokaal of op je werk loop je wat heen en weer. Daarnaast doe je ook af en toe nog wat huishoudelijke dingen gok ik. Dan beweeg je ook al aardig wat op een dag en is dat ook gewoon oké. Als ik voor mijzelf spreek: op een stagedag kom ik ook al snel aan een half uur, zo niet meer. Sowieso fiets ik in de stad overal naar toe en op een drukke dag kan het aantal fietskilometers behoorlijk oplopen.
Al wordt dat wel anders als je je overal met een auto heen verplaatst en een huishoudster hebt en een zittend beroep, etc.. Dan zou ik het zelf wat zoeken in toch wat vaker lopend/op de fiets ergens heen, een wandelingetje maken of even een stukje fietsen. Of natuurlijk een sport zoeken die bij je past. (Mits met een gezonde motivatie ;).)
Liefs!