In deze blog wil ik het hebben over reacties krijgen op je gewicht. Ik bedoel dan niet op ondergewicht of overgewicht, maar reacties op je gezonde gewicht. Je zou namelijk denken dat wanneer je een gezond gewicht hebt, je er geen opmerkingen meer over zal krijgen. Niets is minder waar. Ik heb een hartstikke gezond gewicht, maar ook ik krijg nog steeds weleens opmerkingen over mijn lichaam.

Ik heb een gezond gewicht, maar ik ben wel slank. Slank ben ik altijd al geweest. Tijdens mijn eetstoornis zag ik dat alleen niet. Ik vond mezelf toen niet slank genoeg en wilde graag afvallen. Door eetbuien kwam ik weer wat kilo’s aan en het voelde voor mij toen alsof ik echt overgewicht had. Dit is echter nooit het geval geweest.

Toen ik herstelde van de eetstoornis leerde ik steeds beter mijn lichaam te accepteren. Het leek ook wel alsof ik realistischer naar mijn lichaam kon kijken. Met mijn kledingmaat kan je gewoon niet dik zijn. Je kan niet dik zijn als je een gezond BMI hebt. Steeds beter zag ik in dat ik juist slank was en daar was ik eigenlijk wel heel erg blij mee.

Ondanks mijn gezonde gewicht en mijn gezonde lichaam kreeg ik weleens te horen dat mensen mij te dun vonden. Soms kon ik zo’n opmerking goed naast me neer leggen, maar soms vond ik het ook weer moeilijk om te horen. Ik had dan het idee dat mensen mij in de gaten hielden en niet vertrouwde dat ik beter was van de eetstoornis.

Van sommige mensen heb ik zelfs weleens de vraag gekregen of ik soms weer bezig was met afvallen. Op mij kwam dit super achterdochtig over. Nee, ik was niet weer bezig met afvallen. Ik heb ook nooit meer echt af willen vallen, want ik weet dat ik dat niet nodig heb en het me niet gelukkig maakt. Ik eet niet te weinig. Ik had het gevoel dat ik weer moest bewijzen dat ik wel echt genezen ben…

Ik heb ook weleens te horen gekregen dat ik echt geen vrouwelijk lichaam heb. Iemand heeft ooit tegen mij gezegd dat ik meer moest gaan sporten en squatten, zodat ik dan tenminste een beetje bil zou krijgen. Ook heb ik weleens de vraag gekregen of ik niet een borstvergroting zou willen. Ik was tenslotte zo dun en vormloos dus dat zou me vast wel goed staan.

Zulke opmerkingen komen best wel binnen. Ik was blij dat ik geen eetstoornis meer had. Ik was trots op mijn slanke lichaam waar ik geen enkele moeite voor hoefde te doen. Ik was gewoon hartstikke gezond, maar dat was blijkbaar ook weer niet goed genoeg. Je moet wel heel sterk in je schoenen staan, wil je hiertegen kunnen.

Het gekke is dat ik tijdens mijn eetstoornis hier alleen maar van kon dromen. Je zou maar slank van jezelf zijn (wat ik al was, maar zag ik niet) en opmerkingen hierover krijgen. Wauw, dan had je echt een goed lichaam. Maar mijn ervaring is echter dat je niet meer geassocieerd wilt worden met ziek zijn op het moment dat het weer beter met je gaat. Ik was genezen en ik wilde niet meer te horen krijgen dat mensen mij te slank vonden. Ik wilde gewoon normaal en gezond zijn.

Ik ben wel gaan sporten en ik heb zeker wat meer vorm gekregen hierdoor. Ik ben hier zelf wel blij mee. Mensen in mijn omgeving reageren er over het algemeen ook wel positief op, maar zelfs nu krijg ik ook weer opmerkingen. ‘Word je niet te gespierd?’ of ‘Ik vind het eigenlijk niet zo mooi meer hoor, hoe je er nu uitziet.’

Het is frustrerend wanneer je goed in je vel zit, doet waar je blij van wordt en dan nog te horen krijgt dat het niet goed is wat je doet. Dat mensen een mening hebben over hoe je eruitziet. Als je nog niet zo sterk in je schoenen staat, dan is het heel lastig om daar niet naar te luisteren. Ik weet het zelf natuurlijk als geen ander.

Ik heb nu wel geleerd om het naast me neer te leggen en me er niet al te veel van aan te trekken. Het belangrijkste is dat jij kan leven met jezelf en jezelf goed genoeg vindt zoals je bent. Ik ben ook gaan kijken naar wie zulke opmerkingen tegen mij maakten. Het waren toch vaak meiden die ook aan het sporten waren en die de focus hadden op hun gewicht en lichaam. Het is raar om over jezelf te zeggen, maar opeens bedacht ik me dat zulke reacties misschien wel uit jaloezie kwamen. Een vriendin heeft uiteindelijk ook toegegeven dat ze bepaalde opmerkingen naar me maakte, omdat ze jaloers was. Ze vond het maar moeilijk dat ik alles kan eten wat ik wil en er zo uit blijf zien.

Mijn ervaring is dan ook dat we altijd commentaar op ons lichaam zullen krijgen. De één vindt je misschien te dun, de ander vindt je weer te dik en weer een ander vindt je misschien weer te gespierd. Uiteindelijk gaat het erom hoe we zelf in ons vel zitten. Ik zit goed in mijn vel en ben blij met mijn lichaam. Ik vind mezelf mooi zoals ik ben, ongeacht wat iemand anders over mijn lichaam te zeggen heeft. Ik hoop dat jij jezelf ook kan accepteren zoals je bent.

Fotografie: Jiho Hwang