Het is niet makkelijk; toegeven dat je er doorheen zit en het niet alleen kunt. Ook ik vond en vind dat nog steeds soms niet zo tof. Toch is steun vragen ontzettend belangrijk. We zijn niet voor niets met zoveel mensen op aarde. In ieder geval niet om alles alleen op te lossen, als we samen zoveel sterker zijn. Toch is eerlijk zijn over hoe je je voelt en hulp vragen soms ontzettend moeilijk of geeft het je het gevoel dat je zwak bent. Omdat je toch een heleboel steun en hulp nodig hebt in het leven en zeker in een periode waarin je een eetstoornis hebt, gaat de volgende Proud2Meet hierover.

Aan de ene kant, wilde ik heel graag dat er iemand voor me zou zorgen, dat iemand me zou komen redden van mijn eetstoornis. Toch durfde ik jarenlang niet eerlijk te zijn over hoe ongelukkig ik met mezelf was. Ik strompelde door, zette een lach op en deed alsof. Er waren zoveel mensen die veel ergere problemen hadden dan ik, dus wat zat ik nou te klagen?

Ook vond ik dat ik het eigenlijk allemaal alleen wel zou moeten kunnen. Ik bedoel, waarom kon ik het niet gewoon zelf oplossen? Ik had toch helemaal geen reden om ongelukkig te zijn, waarom was ik het dan? De problemen die ik had probeerde ik zelf op te lossen, maar eigenlijk stelde ik daarmee alle ellende alleen maar uit. Ik deed alsof en stapte stoer door.

Omdat ik mezelf anders voordeed dat ik eigenlijk was, kon ik op een gegeven moment niet meer van mezelf houden. Dit was ik helemaal niet. Ik was iemand met shit, waar niemand vanaf wist. Ik dacht negatieve dingen, vond mezelf walgelijk en hongerde mezelf eens in de zoveel tijd weken lang uit. Ik was verknipt en niemand wist het. Lieve woorden kwamen dan ook niet meer aan. Mensen wisten namelijk niet half wat er in mij omging, dus hoe konden ze dat nou zeggen?

Ik had ook de overtuiging dat het allemaal wel meeviel. Op het punt dat ik gebroken in mijn bed mezelf in slaap huilde, was ik er zeker van dat ik het moest gaan vertellen. En later, toen ik van therapie naar huis ging, was ik er zeker van dat ik thuis moest gaan aangeven hoe ik mij echt voelde. Puntje bij paaltje was die zekerheid ineens weg. Ik deinsde terug met de gedachtes dat het allemaal wel meeviel en daarmee vluchtte ik voor de angst die ik had om eerlijk en open te zijn.

Als je eerlijk en open bent over hoe het echt met je gaat, ben je ontzettend kwetsbaar. Zeker als je nog niet zo goed weet hoe je met je eigen gevoelens om moet gaan, als je ze de vrije loop laat gaan. Jezelf kwetsbaar opstellen voelt als controleverlies. Kwetsbaar zijn, betekent dat mensen je willen helpen. Als ze lief en beschermend zijn is dat fijn, maar als ze willen dat je stappen gaat zetten richting herstel, schijt je ineens in je broek van angst! Ik ten minste wel, figuurlijk dan. Niet letterlijk natuurlijk. ;)

Hulp vragen, steun zoeken en eerlijk zijn over hoe het echt met je gaat; SUPER SPANNEND! Toch willen wij er graag met je over praten tijdens de volgende Proud2Meet in Leiden. We beginnen de middag om 14:00u met een toffe DIY waarbij we Macrame Plant Hangers gaan maken, die helemaal in de mode zijn. Rond 15:15u beginnen we met het themagesprek over hulp en steun vragen. We delen ervaringen met elkaar, geven elkaar wat steun of herkenning, wisselen tips uit en er is mogelijkheid om vragen te stellen onder het genot van een lekkere kop thee.

Bron: Pinterest

Heb jij zin om te komen? Laat dan gerust je reactie onder deze blog achter of spreek af om samen te reizen met andere meiden via dit topic. Proud2Meet Leiden is aan de Sandifortdreef 19 in Leiden. Je moet dan aan de kant van het LUMC het station uitlopen, aan de rechterkant blijven, langs een kinderdagverblijf, richting een rotonde en bij een oranje ingang (nr. 19) naar binnen. Op de tweede verdieping bij de balie komen we jullie ophalen. Je kunt tussen 14:00u-15:15u inlopen. Het duurt ongeveer tot 16:30u-17:00u, maar als je eerder weg moet kan dat natuurlijk altijd. 

Wij hebben er zin in om er een gezellige en waardevolle middag van te maken. Kom jij ook?