Mijn vader en Vaderdag

 

Vandaag is het Vaderdag. Een dag waarop veel mensen hun vader in het zonnetje zetten, waarop cadeautjes gegeven worden en door kinderen vaak geknutseld wordt. Het is ook een dag waarop sommige mensen misschien terugdenken aan hun vader en momenten samen, omdat het om welke reden dan ook niet meer vanzelfsprekend is om samen te zijn. Mijn ouders zijn altijd heel belangrijk geweest. Ondanks dat het echt niet altijd even makkelijk is geweest, heb ik met mijn ouders altijd een goede band gehad. Hier ben ik heel dankbaar voor. Voor Moederdag heb ik een blog geschreven over een Moederdag zonder moeder, omdat ik haar nu sinds de zomer van 2011 elke dag moet missen. Vandaag op Vaderdag, schrijf ik over Vaderdag. Over het hebben van een vader en dat dit eigenlijk heel bijzonder is....

Doordat ik mijn moeder verloor, besef ik maar al te goed hoe kostbaar het leven is en hoe bijzonder het is om ouders te hebben. Om een vader te hebben die nog leeft en waar ik alles mee kan delen. Mijn geluksmomenten maar ook wanneer het wat minder goed gaat.

vaderdag

Mijn vader en ik
Toen mijn zus en ik nog heel klein waren zorgde mijn moeder vooral voor ons. Ze was gestopt met werken toen mijn zus geboren werd en mijn vader werkte fulltime. Ik herinner mij nog goed de momenten dat hij thuis kwam van werk. Wij waren dan al uit school en thuis aan het spelen en als mijn moeder stond te koken, hoorde wij op gegeven moment de voordeur opengaan. Papa was thuis! In de weekenden en vakanties waren we wel met z'n allen en dit zijn heel waardevolle momenten. Toen wij ouder werden en mijn moeder stierf, is alles veranderd. Mijn vader was ineens alleen met twee volwassen dochters. Veel dingen bespraken mijn zus en ik eerst met mijn moeder en zij was eigenlijk wel het centrale punt in ons gezin. Dingen over mijn zus hoorde ik ook weer via haar en zij regelde veel. De band van mijn zus en mij met onze vader is denk ik veel hechter geworden sinds het overlijden van mijn moeder. We moeten het ineens met z'n drieën doen. Twee jaar geleden zijn we met z'n drieën naar Suriname geweest. Het geboorteland van mijn moeder waar zij ons altijd nog mee naar toe wilde nemen. Dat was heel bijzonder.

Mijn vader en ik lijken heel erg op elkaar. Soms zorgt dat voor een perfect match en op andere momenten botst het juist heel erg. Wat het meeste opvalt, is denk ik onze humor. We hebben allebei dezelfde grove humor en mede hierdoor hebben we vaak aan een aantal woorden of een blik genoeg om vervolgens niet meer te kunnen stoppen met lachen.

Niet vanzelfsprekend
Vroeger leek het hebben van ouders voor mij vanzelfsprekend. Wat een heerlijk gevoel was dit. Ze waren er altijd en ik kon altijd met alles bij hen terecht. Ik hoefde niet bang te zijn voor de wereld en alles wat ik nog zou meemaken, want zij zouden er zijn en mij beschermen. Inmiddels weet ik dat ze er altijd zouden willen zijn, maar dat dit in de realiteit niet kan. Ik wist het altijd wel, ergens... maar het beseffen vond ik heel moeilijk. Het is een soort droomwereld die uit elkaar valt en je kan niet anders dan het accepteren. Dit maakt wel dat ik nu veel meer waarde kan hechten aan de aanwezigheid van mijn vader, de mogelijkheid om dingen te delen en samen leuke dingen te doen. Ik ben dankbaar en weet dat ik ontzettend blij mag zijn met de ouders die ik heb. Ik weet ook dat het lang niet bij iedereen zo goed loopt in de familie en dat lang niet iedereen een fijne band heeft met zijn/haar vader en/of moeder.

Een fijne Vaderdag?
Vaderdag is voor sommige mensen een normale dag. Een dag die nou eenmaal een naampje heeft gekregen en waarop veel mensen hun vader in het zonnetje zetten maar waar zij misschien zelf niet zoveel aan doen. Er zijn ook mensen die wel wat aandacht er aan besteden met bijvoorbeeld een cadeautje of een ontbijtje op bed. Helaas zijn er ook mensen die een Vaderdag zonder vader moeten doorbrengen. Ik heb heel wat mensen in mijn omgeving die een slechte band hebben met hun vader door een scheiding, of doordat hij het gezin heeft verlaten. Ook heb ik wat mensen in mijn omgeving wiens vader overleden is. Voor deze mensen kan zo'n dag heel beladen en pijnlijk zijn. Hieronder volgen een aantal tips voor een Vaderdag met een vader maar ook voor een fijne dag als je om welke reden dan ook dit niet kan of wil vieren met je vader.

vader en dochter
Bron

Vaderdag met een vader
Ik vind het altijd wel lastig om iets te bedenken voor Vaderdag. Mijn vader heeft alles al en als hij iets nodig heeft, dan koopt hij het.... hierin lijk ik echt op hem maar voor vrouwen is het altijd toch wat makkelijker dan voor mannen. Ik begin daarom al lang van te voren met mijn zus te brainstormen voor een leuk cadeau.

Besteed er aandacht aan
Veel mensen vinden Vaderdag maar een commerciële dag en ergens moet ik ze hier wel gelijk in geven. Toch wil ik wel als tip mee geven om er in ieder geval iets mee te doen. Al is het alleen maar dat je je vader even een extra knuffel geeft, een complimentje geeft of iets anders liefs zegt. Je kunt natuurlijk ook een kaartje sturen, een cadeautje geven, lekker voor hem koken of een dagje samen weg. Op die manier kun je je vader op die dag even extra laten weten wat hij betekent voor jou.

Vaderdag zonder vader
Er zijn verschillende redenen waarom je een Vaderdag zonder vader door kan brengen. Misschien spreken of zien jullie elkaar niet meer door een ruzie, scheiding of een andere redenen maar het kan ook zo zijn dat je vader overleden is. In beide gevallen kunnen dezelfde tips gelden. Misschien ben je boos op hem of voel je je in de steek gelaten maar heb je wel mooie herinneringen aan hem. Praat erover met anderen wanneer je die behoefte voelt. Het kan opluchten en je kunt je hierdoor even wat minder alleen voelen. Verder kan het helpen om mensen op te zoeken die hetzelfde hebben meegemaakt. Dit kan wat steun en begrip geven. Ook kan het steun geven wanneer iemand anders bijvoorbeeld niet zijn vader heeft verloren, maar wel een andere dierbare in zijn of haar leven.

Tot slot is het belangrijk dat je er voor jezelf een fijne dag van maakt. Zeker wanneer je je vader moet missen, is het belangrijk om extra lief voor jezelf te zijn. Om misschien iets leuks voor jezelf te kopen, bezig te zijn met dingen die jij fijn vindt (of dat nou met je vader te maken heeft of niet), etc. Wil je meer tips lezen? Bekijk dan de blog die ik schreef voor Moederdag. Wat voor een moeder geldt, kan ook voor jouw vader en vaderdag gelden. Bekijk ook eens deze prachtige video waarop te zien is waarom vader en kind trots zijn op elkaar ♥.

Hoe is jouw band met je vader en wat doe jij op Vaderdag?

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

pizzadue - Zondag 21 juni 2015 13:04
Vaderdag bij mij thuis is meestal met een hoop lekker eten, iets wat ik vorig jaar heel erg vervelend vond. Dit jaar had ik er wel weer zin in, maar mijn vader zit jammer genoeg in Suriname vanwege familie. Dat maakt dat ik er nog meer zin in heb volgend jaar, en dan ben ik ook jarig op vaderdag!
Maanmeisje - Zondag 21 juni 2015 13:18
Mijn vader was pas jarig en meestal vieren we dan gelijk zijn verjaardag en Vaderdag in één. Onze band is afstandelijk. Dat is jammer, maar ik ben het zo gewend. Het komt door vroeger. Toen was hij erg streng en slaags. Soms zelfs agressief. Dat zorgde voor veel angst en heeft veel invloed gehad op onze band, tot op heden, al is hij nu wel veel milder. Gesprekken voeren we zelden en knuffels kreeg/krijg ik niet. Ik ben dankbaar voor het feit dat mijn beide ouders nog leven en ik hoop dat dat nog lang zo blijft.
Golden princess - Zondag 21 juni 2015 13:27
Ik vier geen vaderdag. Ik heb geen contact met mijn vader meer en hij is ook nooit een vader voor mij geweest, hij heeft mij alleen maar pijn en verdriet gedaan. Ik merk dat het best wel zeer doet om op facebook enzo al die fijne vaderdag wensen te lezen en te lezen hoe leuke dag iedereen er van gaat maken. Niet omdat ik het een ander niet gun, maar meer omdat ik het gewoon heel erg mis dat ik nooit een echte vader gehad heb..
miri - Zondag 21 juni 2015 13:44
mijn vader is de liefste voor mij! Ik ga niet op bezoek maar stuur hem dit jaar een pakketje met chocolade en een lieve kaart met daarop geschreven wat hij voor mij betekend...:)
Birdy - Zondag 21 juni 2015 14:01
Mijn vader spreek ik al lange tijd niet en hij is de reden dat ik ptss heb, dus ik heb niet echt geluk met hem gehad. Maar mijn stiefvader is er gelukkig wel en ook al voelt hij niet echt als een vader, ik heb best een redelijk goede band met hem en nu ga ik hem even in het zonnetje zetten :)
Fijn dat er ook aandachts is voor de mensen bij wie vaderdag niet zo vanzelfsprekend is, dankjewel daarvoor.
bernice1991 - Zondag 21 juni 2015 15:20
Ik heb geen contact meer met hem, en dat besefte ik vanmorgen zo goed. Toen besloot ik met m'n stiefzusje iets fijns te doen om deze dag door te komen.
Maria - Zondag 21 juni 2015 16:19
@Birdy, heftig. hoop dat je er weer uitkomt, misschien met emdr of iets anders.
Mijn vader is ook niet echt een vader geweest. Moest eerst beter met me gaan voordat hij wat vertrouwen in me kreeg.
Beyanoniem - Zondag 21 juni 2015 18:29
Mijn vader woont ook niet meer thuis, en ik ben de hele dag alleen thuis, ik voel me eenzaam en staar bijna de hele dag buiten het raam om naar zijn balkon te kijken.. Toch voel k zijn aanwezigheid van vroeger, toen we klein waren.. Maar het gemis blijft. Maar zoals elke dag die we doorkomen, ook deze dag gaat voorbij.
Linn - Zondag 21 juni 2015 21:54
Ik heb een zoontje zonder vader. Die is weg sinds de zwangerschap.
wij hebben vandaag opa in het zonnetje gezet en er een leuke dag van gemaakt! :)
Asyr Sei'Lar - Vrijdag 26 juni 2015 21:52
Ik rouw op vaderdag, ik kom ook nooit naar buiten op die dag want ik kan het niet aan om de fijne verhalen te horen over vaderdag. Ik krijg altijd huilbuien op vaderdag hoe dan ook en zo mogen mensen mij niet zien.

Mijn vader, een kerngezonde man van wie ik zielsveel hield, die mij altijd onvoorwaardelijke steun gaf, als een blok achter mijn stond en mij respecteerde overleed een tijd geleden op de verjaardag van mijn moeder. Hij ging op de bank liggen voor een middagdutje, deed zijn ogen deed en overleed ter plekke aan een acute hartstilstand.

Hij blies zijn laatste adem uit onder mijn handen en ik kon niets doen. Ik kon hem niet de steun geven waarvan ik weet dat hij die mij wel zou hebben gegeven, ik kon niet eens "vaarwel" zeggen. Het enigste wat mij rest van mijn vader zijn herinneringen en een foto. Negen maanden later overleed mijn moeder aan een gebroken hart.

Als je een vader hebt, of ouders, koester ze dan. Knuffel ze .. laat ze weten wat ze voor je betekenen. Ook al is het nog zo moeilijk. Je ouders maken voor altijd deel uit van je leven en weet. Als het einde komt is er niets vreselijkers dan spijt.

Ik rouw op vaderdag, want er is een wond diep in mij die niet kan helen.

---
"But it stopped short - never to go again
When the old man died"
--=H.C. Work=--
---