Het is alweer even geleden dat ik een blog heb geschreven over mijn lichtpuntjes. Nu het zo somber en grauw kan zijn buiten vind ik het wel lastiger om de lichtpuntjes te herkennen. Vooral omdat ik een paar weken terug afscheid heb moeten nemen van iemand heel dierbaar. Daarom leek het me juist goed om weer eens mijn lichtpuntjes voor jullie op te schrijven, want hoe somber het soms ook kan zijn... Er zijn vast nog wat lichtpuntjes te vinden! 

♥ Lekkernijen
De wintermaanden vind ik zelf maar koud en somber. Voor mij maakt de sfeer rondom de feestdagen veel goed, hoewel ik er dit jaar een beetje tegen op kijk omdat er iemand zal ontbreken.. Het verdriet mag er zijn en hopelijk doet het samen zijn ons veel goeds. Waar ik ook wel van kan genieten zijn de lekkernijen rondom de wintermaanden. Ik heb laatst gevulde speculaas gemaakt en wat ruikt en smaakt het heerlijk! Ook heb ik inmiddels mijn eerste kerstkoffie weer gehad. Jummie! 

♥ Mijn tante uit Vietnam
Afgelopen drie maanden was mijn tante uit Vietnam op bezoek. We hebben verschillende dagjes weg gedaan en ik heb er ontzettend van genoten. Ik ben tegenwoordig zo dankbaar voor moderne technieken waardoor het communiceren via Skype mogelijk is. Dit was namelijk haar eerste keer in Nederland en ik ben maar twee keer in Vietnam geweest. Via Skype hebben we toch regelmatig contact. Ondanks dat bleef het afscheid nemen bitterzoet. We zijn heel blij dat ze hier is geweest maar ik vind het toch lastig om weer doei te zeggen omdat we niet weten wanneer we elkaar weer zullen zien. 

♥ Me-time
In alle drukte van afgelopen tijd heb ik vaker tijd voor mezelf gepakt. Ik ben heel dankbaar voor alle ruimte die ik heb gekregen van mijn omgeving om alles een plek te kunnen geven. Ik trok me regelmatig terug met een tijdschriftje of voor een rustmoment op bed. Uit mezelf zou ik nooit snel me-time pakken, maar ik merkte achteraf dat het me echt goed deed. 

♥ Romy
Mijn grootste lichtpunt blijft toch Romy. De zorg over haar sleept me vaak door de dagen maar haar karakter en ontwikkelingen zijn echt mijn lichtpuntjes. Ik geniet van de wekelijkse zwemlessen, de wandelingen met haar in de draagzak, haar gelach en alle nieuwe dingen die ze kan. Ik ben dankbaar voor het punt waarop we nu samen kunnen staan ten op zichte van ons begin. 

Ik hoop dat jullie het leuk vonden om mijn lichtpuntjes te lezen. Soms zijn ze eenmaal wat lastiger te vinden, maar dat betekent niet dat ze er niet zijn. Terwijl ik deze blog schrijf, merk ik wel dat het me goed doet om deze lichtpuntjes te erkennen. Hopelijk lukt het jullie ook om de lichtpuntjes in jullie leven te zien wanneer het even tegen zit! 

Wat is jouw grootste lichtpunt op dit moment?