Ik zie er niet uit in bikini
Daar zit ik dan, op de bank, in mijn nieuwe jurk die ik afgelopen week bij de winkel heb gekocht. Dat was best een stap, want voor mij zijn winkels mega eng. Vooral kledingwinkels. Ik heb een erg laag zelfbeeld, en kledingwinkels zijn dan mijn grootste vijand. Ik weet nog precies hoe ik daar liep; mega onzeker en een beetje gehaast. In mijn hoofd ben ik dan bang dat iedereen ziet dat ik alles verkeerd doe. Ik zag dit jurkje en ik vond hem onwijs leuk. Ik liep ermee naar de pashokjes, om vervolgens met mijn uiterlijk geconfronteerd te worden, ...en ook de beeldschone jurk te zien.
Wauw, dit had ik niet zien aankomen. Ik dacht dat ‘omdat ik de jurk aan zou doen, het er wel weer vreselijk uit zou zien.’ Maar de jurk bleef even mooi en ik besloot hem te kopen. Nu zit ik in de jurk op de bank eigenlijk maar niets te doen. Iedereen om me heen maakt iets van hun leven. Iedereen, behalve ik. Op snapchat en instagram zie ik alleen maar foto’s van leeftijdsgenoten die naar het strand gaan, of naar het zwembad, of iets anders leuks doen.
Iedereen lijkt het perfecte leven te leiden en het perfecte zomerlichaam te hebben. Ik durf mijn bikini niet eens aan te doen, en ik durf niet naar het water te gaan, omdat ik bang ben dat ook anderen zien hoe vreselijk ik er uitzie en omdat ik bang ben dat ik alles verkeerd doe. Het is continu dertig graden en ik loop rond in een lange spijkerbroek met een t-shirt en sneakers. Ik wil wel, maar ik kan het niet. Ik heb niet echt vrienden en ik heb niet het perfecte zomerlichaam.
Ik besloot mezelf vandaag eens uit te dagen door wél mijn bikini aan te doen. Wat zag ik er vreselijk uit, dit kon toch niet....? Als ik dit zie, dan zien anderen dit dus ook. Ik ging me weer snel omkleden en had me vervolgens weer in mijn jurkje op de bank geïnstalleerd.
Maar ja, eigenlijk bestaat het perfecte zomerlichaam helemaal niet. Niemand ziet er namelijk precies zoals het schoonheidsideaal uit. Je bent mooi zoals je bent, je bent al perfect, en daar hoef je niets meer aan te doen! En ik weet dat dat heel raar klinkt na mijn trieste verhaaltje, maar daarmee probeer ik alleen maar te laten zien dat het allemaal niet zo makkelijk is.
Hoe kan je jezelf haten en toch doen alsof er niets aan de hand is? Niet. Maar weet je? Je kan hier overheen komen, ik ook, maar dat betekent nog niet dat alles vanaf nu goed zal gaan. Het kan nog jaren duren, maar uiteindelijk zullen ook wij in een bikini rond durven te lopen. Uiteindelijk zal je beseffen dat de ‘summerbody’ idee niet gaat om de summerbody, maar om de binnenkant. Is je binnenkant tevreden met je buitenkant? Dan heb je pas een summerbody!
Dat is een lange reis; dat is trainen aan je binnenkant. Deze reis kan jaren duren, maar dan hoef je niet meer bang te zijn voor hoe je eruit ziet op het strand. Dan zal je gewoon plezier kunnen maken en je niet meer rot voelen over hoe je eruit ziet. Dat is mijn doel.
Wie herkent zich hierin?
Gerelateerde blogposts
4
Reacties
Wat een triest berichtje van je, maar ook ergens wel wat hoopvol.
Ik hoop dat je volgend jaar wel je bikini aandurft. Dat we dat samen durven.
Je bent het waard om je mooi te voelen, en als ik naar de foto kijk (en jij dat ook bent) dan moet je weten dat je een mooie dame bent.
Ik begrijp je heel goed, ik heb niet eens een bikini in huis omdat ik het niet aandurf. Het is een hele stap, want dit jaar heb ik voor het eerst korte broeken aan, maar dan wel alleen als ik in huis ben. zodra ik een stap buiten de tuin zet zit die lange broek weer aan mijn benen.
Groetjes Eliza
PS En ik ben jaloers op dat jurkje, het staat je echt super!
Gewoon aandoen buiten hoor!
Wat ik hier mee wil zeggen is dat je denk ik niet moet onderschatten dat je vanuit je zelfbeeld misschien geneigd bent om jezelf met een vergrootglas te bekijken, maar dat je omgeving dit helemaal niet zal doen. Die hebben hun vergrootglas waarschijnlijk even goed op zichzelf gericht en zullen bezig zijn met hùn witte benen, scheve neus, of wat dan ook in plaats van jouw ‘inperfecties’ Aan het eind van de dag zijn we allemaal met onszelf bezig. Ook mensen die wel zelfverzekerd zijn. Mensen bekijken jou niet door jouw bril, net zoals jij andere mensen niet door hun bril bekijkt. Want jij hebt toch ook geen hyperfocus op de imperfecties van het uiterlijk van een ander? En als je al wat opmerkt, keur je dat dan zo af zoals je dat bij jezelf zou doen?
Ik herken me ook heel erg in wat je schrijft. De enige reden dat ik nu wel in bikini durf is omdat ik feitelijk weet dat ik ondergewicht heb en dus onmogelijk (te) dik kan zijn, maar ook dat kost ook altijd nog veel moeite. Ik doe het toch, juist omdat ik het gewoon wil, het met deze temperatuur 'normaal' is en ik het ook gewoon koeler wil hebben. Ik ben daarnaast altijd heel wit, en daardoor moet ik veel insmeren en ook schaam ik me daar best erg voor. Maar ik ben wel op zo'n punt dat ik kan denken, "waarom zou de rest van het land dit wel mogen, en ik niet". Hoe erg ik me ook schaam, ook voor de littekens op mijn arm, ik probeer altijd maar te denken dat mensen vast niet zo erg kijken als dat ik denk dat ze doen, en wat zou het als ze dat wel doen. Laat ze maar kijken, laat ze maar denken.. Maar dat is ook voor mij soms niet zo makkelijk.
Vooral trots zijn op jezelf!
Die bikini, ach zie het gewoon als een volgende stap die jij gaat nemen, net als met het jurkje, ook die staat neem jij, daarin hebben we allemaal alle vertrouwen. Niet voor niets sta je zo stoer te stralen in je onwijs mooie jurk om een prachtig (zomer) lichaam - als je dat al mag vsn jezelf... de volgende stap is kleiner meisje, en jij gaat doe zetten, let maar op!
heel knap dat je jezelf de ruimte hebt gegeven om die jurk en bikini te passen en uiteindelijk te kopen! En dat je jouw verhaal open en authentiek met ons deelt.
Heel knap van je!
Ja en van die snapchat en facebook ... In mijn beleving zit het zo ... vele mensen leven heel oppervlakkig en leven vanuit de schijn dat het uiterlijke het belangrijkste is wat er is. Het is belangrijk je op te trekken en enkel op te kijken naar mensen waar je jouw echt goed bij voelt. Mensen die een andere levensstijl als ons fijn vinden, daar geraken we alleen maar ontmoedigd door als we ons gaan vergelijken met hun...
Dat kan triggeren om ons minderwaardig te doen voelen, maar ik weet 1 ding, vele mensen met eetproblematiek (ik ook) zijn mensen die houden van meer diepgang, die heel gevoelig zijn, minder plezier ervaren om in de belangstelling te staan, meer genieten van rustige dingen te doen in het leven, vaak voelen ze zich diepgaand begrepen en houden ze van dieren, willen liever activiteiten doen in kleiner gezelschap.
Oké het lijkt leuk als je aanzien hebt van andere personen, maar eens je meer in acceptatie bent gekomen met wie je bent (een prachtige ziel in een mooi lichaam) en dat je het lichamelijke verlangen van een ander persoon te zijn (met een zogezegd mooier) lichaam kan loslaten, dan kunnen er wonderen gebeuren ... meer levensstroming, vrede, acceptatie, nieuwe vriendschappen die op je pad komen waar je jouw heel goed bij voelt. Probeer daar je focus op te leggen in plaats van "mijn lichaam is niet mooi en andere hun lichaam is wel mooi" . Jouw lichaam is prachtig om helemaal jouw ding (zielsverlangen) hier op aarde te kunnen doen. Zolang je nog geen voeling hebt met je zielsverlangen klinkt het misschien niet geloofwaardig, maar er komt een moment dat je het heel zeker weet en voelt dat dit echt de waarheid is.
Niemand is hier op aarde om alleen of eenzaam door het leven te gaan, het zijn onze onverwerkte emoties van het verleden en onze beperkende gedachten (ik minderwaardig als de andere) die ons helemaal afgesloten doen voelen van de wereld en de mensen rondom ons. En dat geeft vaak een eenzaam gevoel.
Durf je hart te openen voor wie je werkelijk bent, je bent nog zo mooi en je hebt de wereld nog veel moois te bieden (veel meer als je jouw nu kunt voorstellen).
Als je zegt dat je weinig vrienden hebt,
is het misschien een leuk idee om eens navraag te doen via dit forum of er hier nog mensen zijn die een gemeenschappelijke hobby van jouw leuk vinden. En mogelijk ook bij jouw in de buurt wonen... De hobby kan ook een leuke bezigheid zijn als: "wandelen in de bos, creatief bezig zijn, ... "
Samenzijn bij gelijkgestemden is zo waardevol! Zo hartverwarmend, dat wens ik echt iedereen toe... Naar mijn beleving hebben we hier meer kans op gelijkgestemden te vinden t.o.v. optrekken met klasgenoten van school of collega's van op het werk...
Zo heb ik het toch in het algemeen ervaren... Ik wil diepgang kunnen ervaren in mijn vriendschapsrelaties en af en toe wat oppervlakkige praat oké, maar bewust kies ik liefst van al voor diepgaande relatie-ervaringen.
Durf je hartje maar te openen voor jezelf.
En als er emoties komen, durf ze ook te uiten.
Emoties zijn er om te aanvaarden, te laten stromen, zodat er steeds meer ruimte komt voor zelfliefde, zelfacceptatie en levensstroming :-)
Ik zou je ook alle ruimte geven om al dan niet jezelf te tonen in bikini.
Volg je gevoel en geeft jezelf alle vrijheid om te doen wat voor jouw het prettigste aanvoelt. Het kan ook heel helend werken als je met gelijkgestemde durft te spreken hoe je jouwzelf ervaart en dat de andere dan feedback geeft. Maar als afspraak moet je afspreken dat het enkel positieve feedback mag zijn ...Het klinkt misschien cliché, maar onze uitstraling, charisme gaat veel verder als het zogezegde perfecte lichaam hebben of niet ... Uitstraling of charisma is heel sterk gekoppeld aan volledige of grotendeelse ervaring van zelfacceptatie, zelfliefde ... het is een proces . In mijn beleving komen er ook veel onverdrongen emoties naar boven in het proces, elke keer uitnodigend om doorvoelt en losgelaten te worden...
Zelf heb ik het laatste half jaar ontzettend veel gehad aan homeopathie om vele verdrongen emoties te helpen bewust maken.
Succes Eline x
Ik wens je een mooie zomer toe.
Ik ben in april bevallen van een zoon en mijn lichaam is nu nog wat voller.
Weet niet of ik in bikini ga, maar ik voel mij wel oke nu.
Groetjes!
Het gaat toch ook niet om de bikini.,vind ik.
Het is denk ik niet zo goed om naar te streven om jezelf mooi te vinden uitzien.
Je lichaam is een levend iets en het zal blijven veranderen en je xult er echt niet altijd blij mer zijn hoe je eruit ziet .
Het gaat er om dat je onvoorwaardelijk van je lichaam leert houden,orecies zoals het is."Mooi " of niet mooi !
Het is je woning en je kunt jezelf ermee uitdrukken en tot dienst zijn tot anderen.
Ook kan je er van genieten door prettige dingen zoals nijvoorbeeld zwemmen te ERVAREN.Het gaat er niet om hoe het eruit ziet.Mag je mag er wel voor zorgen ,met de liefde die het verdient en dan ga je er telkens meer van houden.
Ik vind het ook niet nodig om bijna blootvtussen al de mensen rond te lopen.Niet iedereen is zo vrij en open dat ze dat kunnen of willen doen.En waarom zou dat ook perse MOETEN.?
Je mag ook een zwemshort en top als je dat prettiger vindt en dan hoef je je blote lichaam niet met iedereen te delen.Iedereen is niet hetzelfde qua uiterlijk niet ,maar ook niet qua persoonlijke grenzen !
Ik herken alles wat je hier hebt geschreven omdat ik het ook heb meegemaakt en er nog steeds mee bezig ben. De jaren hiervoor deed ik in de zomers altijd lange spijkerbroeken aan maar dit jaar heb ik de stap gezet om eens een keer een kort broekje en een jurkje aan te doen. Dat is al heel wat. Ik wil zeggen dat je niet meteen ineens een bikini aan hoeft te durven en dat het langzaam beter zal gaan. Denk vooral niet te veel na want dan krijg je nog meer twijfels en stress. Iedereen is zo met zichzelf bezig dat ze heus niet de mensen uit hun omgeving gaan bekritiseren op dit en dat.
Succes Eline!