Ik wil weer normaal met eten omgaan
Er is iets veranderd bij mij... de wil is veranderd, maar de angst is niet minder. Ik zie soms, heel soms, hoe ik er echt uit zie. Meestal Zie ik mezelf met de eetstoornis bril op en dan zie ik alleen maar de punten aan mijn lichaam wat ik niet mooi vind, wat mijn eetstoornis te veel vindt. Maar sinds een paar weken zie ik soms de dunne ik, de ik zonder borsten, zonder billen en vooral heel botterig. En eerlijk? Ik vind het niet mooi!
Als ik om me heen kijk zie ik mensen in allerlei vormen en maten maar eigenlijk vind ik de mensen die te dun zijn helemaal niet zo mooi als de mensen die misschien iets te veel hebben. Die mensen zien er namelijk wel gezond uit. Nou loop ik dus met het gevoel rond dat ik misschien toch fatsoenlijk op mijn streefgewicht moet gaan zitten. Maar dan komt nu het grote probleem: hoe doe je dat? Ik ben al jaren gewend om te lijnen, overal op te letten, niet naar mijn honger gevoel te luisteren en vooral niet te eten naar behoefte. Hoe zet je iets om wat je al jaren doet?
Hoe gun ik mezelf dat extra tussendoortje? Mijn eetstoornis maakt mij doodsbang, want als ik naar behoefte ga eten, dan ga ik vast doorschieten in eetbuien. Dan vind ik alles zo lekker dat ik niet meer kan stoppen met eten. Dan ga ik mega veel aankomen. Toch?
Nou schrijf ik deze blog in de hoop dat jullie iets herkennen en me kunnen geruststellen. Dat jullie me kunnen voorzien van advies, over hoe om te gaan met deze ingewikkelde gevoelens. Ik hoor om me heen zoveel mensen die tijdens het herstel van de eetstoornis eetbuien hebben. Ik ben zo bang voor die eetbuien.
Zijn er mensen die hersteld zijn zonder eetbuien? Hoe ga je om met de drang naar eetbuien en/of de eetbuien zelf? Het laatste wat ik wil is uiteindelijk weer toegeven aan de eetstoornis en misschien dan weer te starten met braken. Ik ben klaar met lijnen! Ik heb gewoon zin om weer normaal te doen. Ik wil weer normaal met eten omgaan.
Hoe ging deze omslag voor jullie?
Gerelateerde blogposts
16
Reacties
Ik begrijp je 200%!!
Maar je kunt helaas niet weten of je eetbuien zult hebben of niet.. Het enige om dit te voorkomen, is een structureel eetpatroon met een royale extra hoeveelheid kcal. Dan leert je lijf dat eetbuien ook niet nodig zijn. Daarbij, zo erg zijn ze af en toe ook niet, dat is vrij menselijk, zeker na het zo lang ontzeggen van vanalles!
Probeer gewoon lekker te gaan eten wat jij wilt, en je eetlijst op een gezonde manier op een royale hoeveelheid te brengen!
Niet te veel zorgen maken, ook al doe ik dat zelf ook te vaak nog.
Succes XXX
zo mooi om te horen dat je die motivatie gevonden hebt! Echt, het willen is de eerste stap. Natuurlijk gaat het niet zomaar lukken alleen omdat je het wil, maar ik ben toch heel blij om dit te lezen!
Ik heb zelf nooit echt eetbuien gehad, ook niet toen ik aankwam van extreem ondergewicht naar normaal gewicht. Het kan dus echt wel. Ik had inderdaad wel ook zoals Miss Minority schrijft last van 'subjectieve eetbuien'. Belangrijk is daarbij echt om te beseffen dat het subjectief is. Je hebt jezelf jarenlang zo sterk beperkt dat je gewoon niet meer weet wat het is om normaal te eten, of om om te gaan met een keertje wat meer honger of zin. Ik bleef altijd kijken naar mensen in mijn omgeving die gezond met eten konden omgaan. Zij namen ook wel eens een tweede portie van het warm eten, zij sloegen niet in paniek als er geaperitiefd 'moest' worden, ze konden na het vieruurtje en voor het avondmaal gemakkelijk nog een ijsje daar tussendoor gaan halen, ...
Ik ben het nog steeds aan het leren maar ik ben toch al een hele tijd (een jaar of zo) op een min of meer stabiel gewicht; Ik word opgevolgd door een fantastische huisarts en als ik me zorgen maak in de zin van 'ga ik nu niet doorslaan' kan ik die met har ook altijd bespreken. En dan stelt zij me gerust: ik blijf stabiel dus het moet zijn dat mijn lichaam erom vraagt en zoveel nodig heeft om gezond te blijven/worden.
Ik hoop dat je het aandurft en dat je je goed omringt. En als het een keertje niet verloopt zoals gepland, dat je dat ook kan relativeren. Bijna alle vrouwen hebben (met periodes) wel eens momenten dat ze meer eten of snoepen dan ze van plan waren. De beste oplossing is: niet te strak plannen :) En in elk geval niet beginnen compenseren als je dat gevoel hebt, dat is het lastigste. Maar je kan het!
ik denk dat mijn grootste tip tegen eetbuien is om niet bang te zijn voor eetbuien.
als je bang bent voor eetbuien zal je jezelf (onbewust) dingen blijven ontzeggen. en dit zorg juist voor eetbuien. sta jezelf dus alles toe en eet ALTIJD als je honger hebt. deze vrije gedachten gang helpt echt het allerbeste tegen eetbuien.
ik heb een periode eetbuien gehad, deze zijn minder geworden toen ik een gezond gewicht had, maar gingen pas helemaal weg als de wens om minder te wegen en de angst voor eetbuien! weg ging.
Ik kan jammer genoeg nog geen tips met je delen, want ik bevind me momenteel op NET HETZELFDE PUNT als jij! En het is een vreselijk punt om op te zitten ...
Het is fijn om te lezen dat ook ik niet alleen ben, net zoals jij niet alleen bent! Vechten we samen?
xxx
Tijdens mijn eerste poging tot herstel heb ik therapie na het behalen van.mijn streefgewicht te snel laten vallen. Ik ben kort nadien, toen mijn slecht zelfbeeld bleef.hangen, compleet overgeslagen tot bulimia en eetbuien.
Nu tijdens mijn tweede herstelpoging (5jaar later) ben ik blijven doorgaan met therapie na het bekomem van mijn normaal gewicht. Ik merk dat ik hierdoor mentaal veel sterker sta en de eetbuien vooral in het begin heb gehad met enkele fearfoods. Maar dat heeft amper geduurt :)
Ik wist wat het was, ik kon het herkennen en erkennen . En had vooral PROFESSIONELE hulp om.erover te spreken. Gewoon accepteren. Als je vecht tegen die eetbuien grijpt de eetstoornis.nog meer naar.
Gewoom doen, probeer te herstellen. Met vallen en opstaan. Leer van.jezelf en.het leven houden. Je gaat zien. Stillaan vind.je.andere maniere om die emoties en.angsten te uiten en gaan.die eetbuiten geen nut meer.hebben.
Take care en ga ervoor :)