Ik wil weer gaan afvallen
2016 - Voor als je weer wilt gaan afvallen. Voor jou is deze blog. Ik weet niet wat er op dit moment door je hoofd gaat of wat er in je leven aan de hand is, maar ik weet wel dat het niet goed met je gaat. Ik weet dat je niet gelukkig bent en dat je niet weet hoe met alles om te gaan. Ik denk dat je bang bent en misschien liever even niets zou voelen. Ik denk dat je op dit moment wel wat extra steun, liefde en aandacht kunt gebruiken en ik zou je die ook gunnen. Ik weet dat je het zwaar hebt en dat je in je hopeloze gevoelens en gedachtes al honderden gevechten hebt gevoerd. Ik weet dat afvallen niet je eerste, noch je beste keuze is, maar dat je niet weet wat je anders moet. Ik weet dat afvallen veilig voelt en tegelijkertijd als falen. Ik weet hoe je je voelt en ik wil je met deze woorden graag steunen.
Misschien vind jijzelf wel dat je je niet zo mag voelen, omdat het nu wel een keertje klaar moet zijn met al je problemen. Ik vind dat niet. Ik weet dat je dit niet met opzet doet en dat jezelf hiervan de schuld geven niet nodig is. Ik weet dat je al tijden lang een zwaar gevecht met jezelf voert en dat als je gelukkig kon zijn, je dat wel zou zijn. Ik ken een deel van je verlangens, je angsten en je pijn. Ik ken de drang naar afvallen en jezelf vernietigen. De drang naar zo min mogelijk voelen, zo hard mogelijk worden en zogenaamd zo sterk mogelijk zijn. Ik ken de valkuilen, de triggers, de tegenstrijdige gedachtes en het jezelf niet meer begrijpen. Ik zou willen dat ik het allemaal in één grote greep voor je weg kon maken, maar dat kan ik niet.
Je weet niet hoe je verder moet, je durft niet meer vooruit te kijken. Je vertrouwt niet meer op jezelf en je wilt ook de mensen die van je houden niet meer lastig vallen. Hoe kan het nou dat je nog steeds niet gelukkig bent? Hoe durf je weer aan afvallen te denken? Je bent hierom wellicht boos op jezelf, terwijl je met een veel te dikke sjaal voor de tijd van het jaar in huis naast de kachel zit. Hoe kom je hier nu weer terecht? ..vraag je jezelf af. Je vingers ogen blauw en voelen koud aan. Je armen staan vol kippenvel en je hele lichaam rilt. Vanbinnen voelt het kil en dat dode gevoel van toen je nog middenin je eetstoornis zat komt terug. Je herkent het. Het is veilig, maar het voelt oh zo verkeerd. Je weet dat dit het foute pad is en toch stippel je langzaam je route erop uit.
Tegen beter weten in, ga je tegen beter eten in. Waarom? Omdat je bang bent. Omdat je even niet meer wilt voelen. Omdat de wereld te groot is. Omdat je snakt naar liefde en veiligheid. Omdat je niet meer weet hoe je verder moet. Omdat je niet weet hoe je anders moet. Omdat je misschien gewoon weer heel even onschuldig en klein wilt zijn. Ik weet niet wat het antwoord op jouw omdat.. is, maar het zal ergens in de buurt komen van bovenstaande antwoorden en dat is pijnlijk. Pijnlijk omdat het zo jouw verdriet en wanhoop weergeeft. Je bewandelt een verlaten pad waarvan je weet dat het vol ligt met dodelijke gifslangen en bijtende ratten, maar het voelt voor jou beter dan ieder ander pad in je leven. Dat zegt zoveel over hoe je nu in het leven staat.
Op dat pad ga ik nu even staan. Ik ga daar nu tegenover je staan en kijk je aan. Is dit werkelijk wat je wilt? Is afvallen en opnieuw ondergewicht krijgen hetgeen je echt gaat helpen? Je kunt nu nog terug. Ik wijs je een ander pad, er zijn er zoveel. Er is geen één pad perfect, maar er zijn vele paden beter dan die waar je nu op staat. Ik zie twijfel in je ogen en weet dat dit niet écht is wat je wilt. Wat wil je écht? Vraag jezelf dat alsjeblieft af. Waar heb je nu, morgen, over een paar weken écht behoefte aan. Waar verlang je naar? Ik weet dat doorlopen op dit pad nu de meest eenvoudige keuze is, maar het is ook de slechtste keuze. Als je gaat, dan ga je. Je kunt niet halverwege weer terug. Die controle heb je niet, al denk je die nu wel te hebben. Laat je niet opnieuw belazeren door die eetstoornis. Laat je niet opnieuw in de val lokken en dagen, weken, misschien zelfs jaren van je leven vergooien door eenzame opsluiting.
Stop hier, loop niet verder. Kijk me aan en luister naar je hart. Misschien is je verlangen, je angst, je pijn op dit moment te groot om binnen enkele dagen op te lossen, maar het kán wel opgelost worden. Al schuif je je voeten achteruit millimeter voor millimeter op dit pad, je kan op een ander pad terecht komen. Je kunt terecht komen bij die betere, wel helpende oplossingen. Bij dat wat je leven op den duur mooier zal maken. Het is godvergeten zwaar en verschrikkelijk kut, maar je moet nu stoppen met dit pad opnieuw te bewandelen. Je bent sterk genoeg om ook dit te overwinnen. Ik weet dat je moe bent, misschien wel op, maar het donkere pad van de eetstoornis zal je geen energie geven. Dat pad zal enkel de energie uit je lijf zuigen totdat je leeg bent, tot enkel een kille huls die zichzelf verloren is overblijft.
Draai je om en wandel met me mee. Er is iemand in jouw leven die naast je wil staan. Sluit je ogen er niet voor, ontneem jezelf dit niet. Ookal heb je het vertrouwen verloren, geef het nog een gooi. Gun jezelf dat vertrouwen. Ik weet dat je het kan. Ik weet dat je een goed mens bent. Ik weet dat je krachtig bent en meer in huis hebt dan de capaciteit om af te vallen. Geef jezelf niet op.
Fotografie: Freelyhaylee
Gerelateerde blogposts
Reacties
Het sluit zoooo bij me aan.
Ik ben in mn eerste jaar op de universiteit begonnen en de wereld voelt vreselijk groot en ik ervaar heel veel druk. Het valt allemaal heel erg zwaar.
Daaruit is voortgekomen dat de eetstoornis die het afgelopen jaar vrijwel bijna naar de achtergrond geschoven was, de laatste paar weken terug is.
In mn hoofd herhaalt de mantra "afvallen" zich en ik kan op de unie nergens anders aan denken. Het afvallen lukt alleen niet, omdat als ik 's avonds laat thuiskom, ik me vergrijp aan pepernoten en chocola, wat letterlijk als troosteten voelt. Om de volgende dag vervolgens weer met een schraal ontbijt te beginnen.
Ik heb wel opnieuw aan de bel getrokken bij mn psycholoog die ik al lang niet gezien hen.
Maar beetje je woorden slaan zo aan.
Duizend keer Dank voor deze bijzondere (confronterend en begripvolle en steunende en bemoedigende) blog.
Ik ga hem nog heel vaak lezen en ik denken dat ik hem ook aan mn moeder laat lezen, om te laten weten hoe ik me voel. Want dat verwoord je perfect.
Sorry voor dit lange verhaal. Ik moest het denken ik even kwijt.
Ik sta nu niet op dat pad maar ik ga deze blog wel opslaan, mocht het ooit weer gebeuren. Ik weet zeker dat dit heel veel mensen helpt.
Je bent een mooi mens Scarlet, wees trots op wat jij kunt bereiken!
Dankjewel Scarlet!
ik kan echt niet meer ik voel me mislukt en niks waard
en word er dagelijks inbevestigd
ik ben zo moe en zo op
elke dag die klote strijd in me hoofd wat mag ik eten wat ga ik eten
beweeg ik wel genoeg de verbranden calorieen bijhouden
eetbuien over compenseren
cijfers op de weegschaal
o wat voel ik me toch alleen onbegrepen in deze grote wereld
vol met mensen die je veroordelen je moet streven naar meer en meer
elkaar bekritiseren de druk enorm hoog ligt en alles zo intens en diep bij je binnenkomt.
w
Alleen het stukje over 'opnieuw ondergewicht krijgen' is niet herkenbaar. Gelukkig, maar ook confronterend omdat willen afvallen om gewoon af te willen vallen i.v.m. overgewicht ook zeker deel is van deze struggle. Wanneer is het gezond om af te vallen en wanneer is het de eetstoornis? Of is het het soms allebei?
Ik zit echt met tranen in mijn ogen. Juist deze week heb ik weer de sterke drang om af te willen vallen, daarom is het zo herkenbaar. Het komt echt op het juiste moment!! Ik ga proberen, om toch weer van dit verkeerde pad af te gaan. Deze blog en jullie andere blogs zijn echt helpend, super bedankt daarvoor! Liefs
En je echt hartstikke gelijk!
Heel erg bedankt!
Dankjewel!
Liefs,
Dankjewel!
je beschrijft zo goed hoe ik me voel
Komt wel echt precies oo het moment als ik hier heel erg mee zit.
Het is zo treffend en steunend... Geen woorden voor
Ik zou een heel verhaal op kunnen hangen maar hier is gewoon geen goede omschrijving voor...
Dank je wel :')
-mij-
Zelfs als je heel diep zit, maakt deze tekst toch veel in je los.
Echt bedankt!
Bedankt, dit komt op het goede moment. x
Wauw, perfect timing.
Ik vind het altijd zo mooi en ontroerend dat jullie van dit soort goede en rakende blogs kunnen schrijven.. Mijn complimenten!
Ik vind echt dat jullie trots op jullie zelf moeten zijn, jullie hebben al zoveel meiden geholpen (of helpen nog steeds)
Bedankt, echt ontzettend bedankt
Nu trok mijn zusje weer aan de bel en vroeg mij direct of ik weer bezig was met afvallen en hield mij keihard een spiegel voor. Soms wil ik haar heg liefst achter het behang plakken, maar soms is ze ook wel lief.
Je bericht komt het juiste moment Scarlet, bedankt hiervoor!
Xxx
Dat ik het net te laat lees :(
ik heb zelf geen eetstoornis, tenminste, het valt niet op. ik heb mezelf voor van allerlei afval verleidingen kunnen weerstaan. je omschrijft het zo mooi, ben je wel gelukkig? nee, niet met mezelf in ieder geval! tysm voor dit inspirerende verhaal. ik heb nu echt heel erg het gevoel dat ik er niet alleen voor sta!!
Bedankt voor deze mooie woorden ❤️
Het raakt me. En is precies wat ik op dit moment nodig had.
Zo vaak heeft deze blog me geholpen. Hoe is het mogelijk dat bovenstaand citaat me nu dan juist heel fijn in de oren klinkt?
Toch bedankt voor de mooie blog :)
Wat goed om te lezen dat de blog waardevol voor je is om nog eens te lezen. Wat betreft je vraag over afvallen, zou je deze podcast daarover eens kunnen beluisteren: https://www.proud2bme.nl/Video_divers/Proud2Bme_lanceert_Proud_Podcast!
Liefs!
wat een mooie en krachtige reactie van jou. Wat ontzettend fijn om te lezen dat er voor jou zoveel is verandert in 5 jaar, heel inspirerend!
Liefs!