Nog een paar dagen en dan is weer zover: weekend. Het moment waar iedereen naar uitkijkt, omdat je dan waarschijnlijk lekker vrij bent en een hoop leuke dingen kan doen. Ik heb er ook vaak zin in, maar soms ook niet. De weekenden waarin ik niks gepland heb, kunnen mij echt een naar gevoel geven. Het zijn trouwens niet alleen zulke weekenden, maar sowieso de dagen waarop ik niks gepland heb en dus nog niet weet wat ik ga doen. Ik heb dan het gevoel dat ik te weinig doe, saai ben en niet nuttig bezig ben met mijn leven.

Ik heb een heel duidelijk beeld voor me van wat ik als nuttig zie. Zo vind ik werken nuttig, omdat ik dat leuk vind, er veel voldoening uit haal en waarmee ik natuurlijk ook geld verdien. Ook ziet mijn omgeving werken als nuttig. Verder vind ik mijn sociale contacten erg belangrijk. Ik vind het daarom nuttig om sociale dingen te ondernemen, zoals afspreken, uiteten te gaan en festivals bezoeken. Ook mijn omgeving ziet dat als nuttig, omdat op die manier onze band versterkt wordt en zij het ook leuk vinden om mij regelmatig te zien. Dat is belangrijk voor onze vriendschap. Daarnaast zie ik sporten als iets nuttig, omdat ik het belangrijk vind dat ik een gezond lichaam heb. Alle vormen van beweging zijn daarom voor mij ook nuttig.

Op de dagen dat ik niet hoef te werken en geen afspraken heb staan, ben ik op mezelf aangewezen. Ik moet dan iets voor mezelf en met mezelf gaan doen. Dat is nou net iets waar ik heel moeilijk mee om kan gaan. Ik word dan ontzettend rusteloos. Rustig een avond op de bank een filmpje kijken vind ik lastig. Ik check dan 10x per minuut mijn social media accounts om daar vervolgens heel ongelukkig van te worden. Iedereen lijkt daar heel succesvol bezig te zijn met het leven. De één laat zien hoe hard diegene aan het studeren is, de ander laat zien hoe gezellig het etentje met een vriendin wel niet is en de ander toont haar strakke lichaam in de sportschool. En ik? Ik lig languit op de bank, ben niet bezig met studie of werk, heb geen mensen om me heen en ben al helemaal niet sportief bezig. Ik baal dan vooral heel hard van mezelf en voel me alles behalve vrolijk.

Om mezelf toch nuttig te voelen, ga ik dan maar weer dingen bedenken die ik kan gaan doen. Vaak resulteert dat zich in een soort opruimwoede waarin ik mijn hele huis ineens schoon moet maken. Dit voelt dan voor even goed en nuttig, maar als ik daar klaar mee ben voel ik de onrust weer. Wat kan ik nu gaan doen om mezelf nuttig te maken?

Ik vind het eigenlijk heel erg vermoeiend van mezelf dat alles nuttig moet zijn. Als ik kijk naar andere mensen en zie dat zij ook wel eens gewoon een avondje met hun telefoon en een zak chips op de bank liggen, geef ik ze groot gelijk. Ik zie dat dan zeker als nuttig. Super fijn om eens een avondje zo niks te doen. Dat zou iedereen moeten doen en dat is zeker niet zonde van de tijd. Maar als ik een avondje zo op de bank lig, dan is het ineens wel zonde van mijn tijd.

Terwijl ik dit zo schrijf, besef ik me dat ik het dus nog steeds lastig vind om iets te doen voor mezelf en in het hier en nu te leven. Ik ben veel bezig met de toekomst. Tijdens mijn eetstoornis had ik hier ook al heel erg last van, maar toch is het nu anders. Tijdens mijn eetstoornis had ik heel erg het idee dat ik aan de verwachtingen van anderen en dus ook die van  mezelf moest voldoen. Ik had het gevoel dat ik altijd achter de feiten aan liep. Dat kwam ook doordat ik toen niet goed wist wie ik was en wat ik leuk vond. Tijdens mijn eetstoornis zag ik heel veel obstakels en redenen waarom ik dingen juist niet zou kunnen. Ik weet nu veel beter wat ik allemaal leuk vind en ik zie overal kansen en mogelijkheden. Het voelt daarom verkeerd als ik even niks daarmee doe en niet 'nuttig' bezig ben. Ik kan het gevoel hebben dat ik faal in het leven als ik even besluit om niks te doen. 

Door zoveel te moeten van jezelf en altijd maar bezig te zijn met de toekomst, voelt het al gauw als falen als je er even niet mee bezig bent. Als je even kiest voor rust. Ik denk dat dit deels ook komt door alle social media. Op social media lijkt iedereen altijd druk druk druk. Ik vind het altijd lijken alsof iedereen altijd bezig is en altijd iets interessants aan het doen is. Niemand lijkt ook wel eens een aantal dagen of avonden alleen te zitten en even helemaal niks te doen. 

Ik weet dus eigenlijk heel goed dat het ook goed voor je is om even niks te doen en even je rust te nemen. Iets voor jezelf doen is óók nuttig. Juist nuttig eigenlijk, want je moet je hele leven nog met jezelf verder. Waarom zou je niet doen wat op dat moment voor jou even het beste is? Dus even niet het beste voor je toekomst, voor je vrienden en vriendinnen, maar alleen voor jezelf? Is dat eigenlijk niet het meest nuttige wat je kan doen? 

Fotografie: Antara

Heb jij ook het idee dat je altijd nuttig bezig moet zijn?