In een eerdere blog schreef ik dat volwassen worden voor veel mensen best eng kan zijn, maar gaf ik ook aan waarom dit eigenlijk helemaal niet zo erg is. Voor een hoop mensen is er echter geen sprake van een overgang van kind, naar tiener, naar volwassen worden omdat zij, hoe jong ze ook waren, nooit echt kind konden zijn.

Misschien herken je dit wel omdat jij ook op jonge leeftijd al volwassen was of moest zijn. Dit kan verschillende oorzaken hebben. Het kan dat je thuis de ouderrol op je moest nemen of dat je al jong werd geconfronteerd met zaken die eigenlijk niet voor kinderen bestemd zijn. Het zou bijvoorbeeld ook kunnen dat er bij jou in huis geen ruimte was om kind te zijn omdat je ouders/verzorgers problemen hadden waardoor jij niet de mogelijkheid kreeg om plezier te maken en leuke dingen te doen zoals kinderen dat horen te doen. Dit alles kan ervoor zorgen dat jij op jonge leeftijd al leerde je te gedragen als volwassene.

Nu je eenmaal (bijna) volwassen bent, kan het lastig te accepteren zijn dat je kindertijd aan je voorbij is gegaan terwijl je het niet hebt kunnen beleven zoals het hoort. Het is best lastig om hier mee om te gaan, maar toch willen we door middel van deze blog je een zetje in de goede richting geven.

♥ Rouw
Je kindertijd komt helaas nooit meer terug, dat is een feit. Dit kan gepaard gaan met gevoelens als verdriet over wat voorbij is en niet meer terugkomt en wellicht ook woede richting degenen aan wie dit (deels) te wijten is. Misschien naar je ouders omdat zij niet de ouderrol op zich konden nemen en jij dit daarom in die plaats hebt gedaan. Dat is pijnlijk, zeker als je in gaat zien wat je precies gemist hebt en beseft dat dit niet meer in te halen is. Je kindertijd kun je helaas niet overdoen en de enige manier om hier mee om te gaan is door het uiteindelijk te accepteren. Dit klinkt heel makkelijk maar is het zeker niet. Je mag verdriet hebben om hoe het gelopen is. 

Ook mag je de boosheid voelen als die er is. Je hebt iets gemist waar je als kind wel recht op hebt en hier mag je om rouwen. Praat met anderen over het feit dat dit recht jou ontnomen is, of dit nu wel of niet terecht is in jouw ogen en vertel wat dit met je doet. Verwijt jezelf niets, het verleden is gegaan zoals het gegaan is en daar is nu niets meer aan te veranderen.

Het belangrijkste is dat je alle emoties die er zijn toelaat en jezelf de tijd geeft de pijn die erbij komt kijken te voelen. Heb geen oordeel over wat je hierbij voelt, het is niet stom dat je, nu je (bijna) volwassen bent ineens allerlei dingen gaat voelen rondom je kindertijd terwijl je misschien vindt dat je daar nu wel overheen moet zijn omdat je nu eenmaal volwassen bent. Ieder mens heeft behoeften en daar hoort een jeugd ook bij. Het besef dat dit er niet is geweest, is erg naar. Wees hierin dus niet te streng voor jezelf, het is niet raar dat je voelt wat je voelt. Laat het toe, praat erover, en accepteer dat het er is. Alleen op die manier kan het uiteindelijk een plekje krijgen.

♥ Volwassen zijn is niet zo erg
In deze blog kun je lezen waarom volwassen zijn eigenlijk helemaal niet zo erg is als je het vergelijkt met de tijd waarin je kind was. Als je echter nooit kind hebt kunnen zijn, is dit een lastige vergelijking. Wel kun je eruit meenemen dat volwassen zijn niet alleen betekent dat je altijd een groot, sterk, en onafhankelijk persoon moet zijn maar dat volwassenen ook dingen in zich hebben die zij meenemen uit hun kindertijd. Als jij deze punten nooit hebt geleerd in je jeugd, betekent het echter niet dat je die niet nu alsnog kunt leren. Ook jij kunt op elk moment in je leven leren om bijvoorbeeld hulp te vragen, nieuwe dingen te ontdekken, plezier te hebben, fouten te maken en echt kind te zijn. Het verschil is alleen dat je dit niet zult leren als kind van een ouder of verzorger maar als volwassene van een partner, vriend, vriendin, collega of iemand anders die dichtbij je staat. Neem deze punten mee en ga ermee aan de slag, je kunt een volwassene zijn die ook kindstuk in zich heeft, je mag kwetsbaar zijn.

♥ Sommige kinderdingen kunnen nog steeds
Verder is het goed te onthouden dat je kindertijd niet meer in te halen is, maar dat kinderdingen wel nog steeds kunnen. Weliswaar niet meer als kind, maar naar een pretpark gaan kan altijd nog. En een sleep-over met vriendinnen houden omdat het vroeger niet kon of mocht, waarom zou je het nu niet doen? Je bent nooit te oud om leuke dingen te doen, van een duikplank te springen of een happy meal te eten. Volwassen of niet, leeftijd is ook maar relatief. Haal zodra het kan zélf het kind in jou naar boven en heb plezier. Dit is jouw leven en laat dat niet door anderen afpakken omdat zij met problemen of zorgen zitten. 

♥ Leef in het nu
Onthoud als laatste dat je nu leeft en niet meer in het verleden. Het rouwen en jezelf de tijd geven de dingen een plekje te geven is belangrijk, maar sla niet door in het verlangen naar iets wat nooit meer gaat komen. Jezelf hierin verliezen is een doodlopende weg. Je hebt al zoveel gemist en het zou zonde zijn als je op dit moment nog meer gaat missen omdat je alle tijd die je nu wél hebt bezig bent met een kindertijd die niet meer gaat komen, in ieder geval niet meer in de vorm zoals deze er had moeten zijn. Kijk naar wat er nu wél is en probeer je daar op te richten. Verspil geen tijd meer, je hebt al te veel gemist. 

Misschien lees je dit en maakt het je verdrietig omdat het zo herkenbaar voor je is en je zou willen dat je ook gewoon kind had kunnen zijn. Bedenk dan dat er ook voordelen zitten aan het op jonge leeftijd al volwassen zijn. Jij bent waarschijnlijk een wijs persoon en laat je niet zomaar gek maken. Het is wellicht niet helemaal de juiste manier, maar jij het al jong geleerd hoe het leven in elkaar zit en daar kun je later veel profijt van hebben. You'll be fine.♥